Mijn graf staat al klaar, ik heb het gezocht
en gevonden in de schaduw van een plataan.
De man die het groef leunde op zijn spade,
ik dankte hem, hij joeg me weg,
je bent veel te vroeg.
Vanachter een haagje zag ik hoe het te snel
donker werd voor de tijd van het jaar. De man
borg zijn gereedschap in een schuurtje, sloot het,
rolde een sigaret en fietste heen.
Voorovergebogen liep ik naar mijn put, sprong erin
en ging even liggen. Dit eindpunt in de schoot
van moeder aarde, het paste me precies.
Snel klom ik er weer uit, fatsoeneerde mijn kledij
en liep met vaste tred naar de uitgang; het
zwartmetalen hekje stond uitnodigend wijd open.
Grafdelvers hebben altijd gelijk.
Iemand riep nog tot weerziens,
zelfde plaats andere tijd.
uit: Niets met jou, onder redactie van Gerrit Komri j
06-01-2013 om 00:00
geschreven door Elke
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)