Blauw

Blauw

Inhoud blog

	Job of geen job, dat is de vraag
	Das liebe Jelt
	Nine to five
	buikgriep
	thuisbevalling

Zoeken in blog

Beoordeel dit blog

mijmeringen en schrijfsels

20-02-2016
Toetsen
Toetsen. Het woord duikt als een vals afgestemde mantra elke morgen opnieuw op. Tussen twee beten door, tussen twee slokjes melk-is-goed-voor-elk spreekt de ene het uit en de andere zucht. De andere somt zijn toetsen van de dag op en de ene heeft het over een hardnekkige afkijker die speciaal een farde met gat heeft zodat ze (het blijkt een zij te zijn) kan overpennen wat hij geschreven heeft. Weer een generatie gevangen in prestaties, hoor ik mezelf murmelen. Heel even zie ik mezelf ook opnieuw in uniform of (uit een later levensdeel) in paasbeste kleding op een stoel of bank schuiven onderwijl verwoed het (hopelijk!) juiste antwoord neerpennend of pratend met tegenover mij een leraar of prof met blik op oneindig. Hoewel het maar een droombeeld is, pik ik de eerste signalen van stress op. Een verhoogde hartslag, een ongedurig gevoel... Terwijl ik deze onheugelijk lichamelijke geneugten kordaat naar de achtergrond duw, weet ik dat het examentrauma niet alleen mij plaagt. In mijn directe omgeving hoor ik in de bloeimaand regelmatig de verzuchting ben-ik-blij-dat-ik-daar-van-af-ben of de melding van nachtmerries over nog te blokken leerstof of black-outs. Telkens er een junikind bijkomt, komt er steevast iemand op de proppen met toch jammer, altijd in de examens verjaren. Het examendeel loopt tijdens een avondje wijn bijna altijd spontaan over in de leerstof die we moesten verwerken. We gruwelen nog altijd bij de hoeveelheid inhoud uit de stapels boeken langs ons bed en uit de bibliotheek. We zijn het er nog altijd over eens dat er heel wat inhoud te versmaden was omdat ze totaal niet aan de praktijk beantwoordt of omdat het je niets bijgebracht heeft. Bij die laatste opmerking vallen we meestal stil en ieder lijkt even in eigen gedachten verzonken. Zelf voel ik altijd een oude frustratie de kop opsteken. Ik, die zo graag zoveel wilde leren, bleef maar al te vaak op mijn honger zitten. Wat ik in het middelbaar kreeg, was een jarenlange repetitie van hetzelfde - spelling en grammatica tot in den treure herhaald- of wiskunde en wetenschappen wier wonderen me verwonderd naar de wereld lieten kijken, maar meer ook niet. Eerlijk waar, ware het niet voor Grieks en Latijn en de occasionele leerkracht Nederlands die haar jaarplan durfde te overstijgen, mijn Danaïdisch vat was kurkdroog gebleven. Op unief herhaalde zich hetzelfde liedje. Veel leren en niet zoveel inhoud. Koppig als ik was, hield ik de stier jarenlang met de hoorns vast. Een waslijst aan diplomas volgde en maar telkens ik zon getuigschrift in mijn handen hield, was mijn ego het enige dat zich verheugde. Maar goed, toetsen, examens Als je wat langer in de opvang blijft, hoor je vanuit de klassen van de lagere school het dictee van meester of juf. In de eetzaal ritselt papier en krassen er pennen gretig of niet over het papier. Ik kan niet anders dan me gelukkig prijzen dat deze kelk voor mij al opgedronken is.

Geef hier uw reactie door

Uw naam *
Uw e-mail
URL
Titel *
Reactie *
	Persoonlijke gegevens onthouden?
(* = verplicht!)

Reacties op bericht (0)

Archief per week

	14/03-20/03 2016
	29/02-06/03 2016
	15/02-21/02 2016

E-mail mij

Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.

Gastenboek

Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek

Blog als favoriet !

Klik hier
om dit blog bij uw favorieten te plaatsen!

Blog tegen de wet? Klik hier.
Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs