Even melden: Ik heb nu ook een poll geopend, rondvraag, hoe je 't ook wil noemen, en mn eerste vraag is eigenlijk meer bedoeld om een beetje discussie uit te lokken. Al weet ik eerlijk gezegd niet waar je hier een discussie kan voeren, behalve dan in mijn gastenboek...
Anyway, poll beantwoorden zou fijn zijn en alle commentaren welkom in reacties, emails, noem maar op!
Knuf Lost
o ja, tandarts was gisteren echt een makkie, was in een halfuur binnen en buiten en heb helemààl geen weerpijn nu
Zoals beloofd... De minaret (en andere kleine histories)
Hallootjes lezers en medebloggers, toevallige passanten en anderen
Zoals gisteren beloofd volgt vandaag een foto van de majestueuze minaret van de Hassan II-moskee in Casablanca, Ma. Als je onder die toren staat, besef je des te meer hoe nietig je bent (niet persoonlijk bedoeld ). De moskee is de tweede grootste van de wereld en de biddende moslims kunnen door de vloer heen het zeewater zien, omdat de moskee voor een groot deel over het water heen is gebouwd. Zo wil ze een contact vormen tussen land, zee en lucht (of dat heb ik me toch laten wijsmaken )
De omgeving van de Hassan II is de Corniche, de 'kustboulevard' van Casa, 's avonds een héérlijk maar druk wandeloord en overdag een gestage stroom niet aflatende claxons en uitlaatgaswolken. De Atlantische Oceaan is prachtig en 's avonds vertelt de vuurtoren je steeds waar je bent.
Het meest magische moment is dat moment waarop het gebed wordt omgeroepen. De muezzin (wordt in Casa wel anders genoemd maar het ontglipt me even) weerklinkt kilometers ver over land en zee en roept de gelovigen op alles te laten vallen en zich naar de moskee te haasten om hun religie te belijden. Ikzelf ben nog niet in de moskee binnengeweest, vooral omdat ik niet-moslim ben en ook omdat toeristen nogal duur betalen
Zo dan, without further ado: Hassan II in al zijn trots.
Quizvraagje: wie is/was Hassan II feitelijk en wie heeft die hele sjieke moskee gefinancierd? Ben benieuwd
Om je een idéé te geven van de immense omvang van het gebouw: dit is de toegangsdeur met een aantal mensen ervoor (kijk en wees verbaasd!) --> de minaret, tussen haakjes, is meer dan 200 m hoog. Beeld je dat eens in, dat is van bij jou thuis tot bij de bakker misschien!
Ik kom vandaag naar jullie toe met een goed voornemen. Maar dan een écht goed voornemen! Ik heb het plan opgevat om me eens wat positiever op te stellen tegenover het leven en zijn grote (en ook kleine) kantjes. Daarom, vanaf vandaag, zo weinig mogelijk negatieve posts en zoveel mogelijk positieve. Wees gerust, je mag me op mijn woorden pakken hoor als ik weer de dieperik inga!
Eerste positieve nieuws: ik heb een héél fijne schooldag gehad, de kinderen waren aangenaam, aanspreekbaar en werkten flink (hoerà)
Tweede positieve nieuws: ik zie de toekomst al ietske minder zwart in dankzij enkele mensen in mijn naaste (en verdere) omgeving, you know who you are.
Derde positieve nieuws: ik kreeg vandaag een zu schuun compliment over mijn karakter: de moeder van een collega was frietjes komen bakken op school en ze had achteraf gezegd dat ik ZO een lieve en ZO een goeie en ZO een sympathieke was. Ik zweer het, een ego groeit even snel als dat het krimpt hoor soms...
Vierde positieve nieuws: de zon schijnt!
Vijfde positieve nieuws: geen file in het naar huis rijden vanmiddag!
En dan nu naar iets minder fijne berichtgeving... Straks (binnen een dik uur, that is) moet ik alwéér naar de tandarts voor een vulling. Na vandaag zijn er vijf gevuld, drie te gaan. Een mens zou denken dat ik een mond vol rotte tanden heb maar zo erg is het niet hoor, noooo way! Allen duimen voor mij, dus
Misschien ook een verklaring voor mijn berichttitel: Heimwee... Sinds een dikke twee jaar word ik voortdurend verscheurd tussen een enorme liefde voor 2 landen. Ik hou enorm van mijn eigen kleine Belgenlandje met al z'n grijze, kleine kantjes maar met ook zo veel warmte, als je maar goed kijkt! Maar langs de andere kant verloor ik mijn hart in het verre Casablanca (Marokko) en niet alleen aan de knapperd die ik nu mijn echtgenoot mag noemen, maar aan het hele volk, het hele land, de cultuur, de warmte, de gastvrijheid... Ik mis 'bledi' enorm (bledi = Marokkaans voor mijn land) en dat overvalt me zo een tiental keer per jaar gemiddeld. Erg hè, want als ik in Marokko ben denk ik alleen maar aan mijn eigen lieve stadje met z'n grappige mensen en z'n totààl andere leefwijze...
Maar bon, heimwee naar bledi dus, en dat houdt waarschijnlijk aan tot ik er nog eens kom, wat dus pas in augustus van dit jaar zal zijn. O jee, weeklaag en zeur, wat een miserie...
Genoeg gezeurd nu, ik spreek jullie later weer toe vanop mijn roze wolk! (als ze tegen dan nog niet uiteen is gespat in miljarden hagelbolletjes die mijn leven vergallen...)