Hallo iedereen,

Eerst en vooral sorry dat het hier zo lang stil gebleven is. Wanneer we terug zijn, beloven we alle indrukken en verhalen in het echt te vertellen.

Gisteren!

Gisterenavond liepen we door de straten van Arequipa, de witte stad die op de weg ligt tussen de kust en Cusco. Volgens de legende kwam de vierde koning der Incas, Mayta Ccapac, met zijn leger voorbij de vallei waar nu Arequipa ligt. Hij vond de plaats zo mooi dat hij zei: " Ari, quipa!" Wat vertaalt uit het Quechua zoveel betekent als: "Ja, hier blijven we!"
 In de straat achter het hoofdplein komen we voorbij een menigte die op iets aan het wachten is. Eerst denken we dat ze gaan betogen, of dat iedereen opnieuw staat aan te schuiven om zijn salaris te krijgen. Maar dat kon niet, want we waren nog niet het einde van de maand.
We blijven even staan en zien dat ze staan te wachten aan de poort van een gebouw met als opschrift: "Biblioteca Mario Vargas Llosa". Blijkt dat diezelfde señor Mario Vargas Llosa binnen is om de nieuwe bibliotheek in te huldigen! Eerlijk toegegeven, hebben we allebei nog niet veel van hem gelezen. Zijn Spaans is ook nog best moeilijk. Maar we blijven meewachten om straks ook een glimp van hem te kunnen opvangen. 
De groep mensen voor ons, zijn bijna allemaal studenten. Ze lijken allemaal heel erg trots te zijn op hun Nobelprijswinnaar. De Peruanen zijn heel trots op hun land, maar op cultureel vlak hebben ze de laatste eeuwen niet zoveel gehad waar ze zich mee konden identificeren. De precolumbiaanse cultuur (de cultuur voor de Spanjaarden kwamen) was zo anders dan de cultuur onder de Spanjaarden! In Cusco kan je goed zien hoe de kerken bovenop de fundamenten van de Incatempels gebouwd zijn. De ene cultuur heeft zich bovenop de andere geplaatst en beide hebben heel weinig met elkaar te maken. Ondertussen hebben veel mensen gemengde voorouders, maar de culturen hebben zich nooit echt vermengd.
De Incacultuur wordt nu, ook door het toerisme, terug meer herinnerd en in ere hersteld. Maar wat dan met alle jaren na de Inca s? En wat met het feit dat je ook Spaanse voorouders hebt? En wat nu?
En dan krijgt Mario Vargas Llosa de nobelprijs voor zijn volledige werk. Een Peruaans schrijver van nu, de trots van de Peruanen van nu. Met een blik op de toekomst, een voorbeeld voor iedereen die graag wil schrijven, die iets wil meedelen, die verandering wil.
Na heel veel tijd wachten, nadat alle andere belangrijk geachte personen al buitengekomen zijn, komt hij de poort uit. Hij zwaait naar de mensen, loopt verder, zwaait nog eens, en stapt in de auto (wat niet onmiddellijk lukt omdat de joelende mensen hun boek graag willen laten signeren).
Ma-ri-o! Ma-ri-o!
En hij rijdt weg.
Ook maar een man, met wit haar en een expressief gezicht. En gelukkig vrij groot, zodat iedereen hem kon zien.
Maar dank u, Mario. Om Peru opnieuw een gezicht te geven.

23-03-2011, 16:53 geschreven door l&e