De firma waar ik werkte(cevo, een staalconstructie bedrijf uit Herentals) had veel klanten in het buitenland. We waren dan ook geregeld voor het werk op logement in het buitenland. Als ploegbaas was het mijn taak de werken te organizeren maar ook alles te regelen voor het verblijf. Het einde der werken naderde en het logement diende betaald te worden. Het tijdperk van de euro was nog niet aan de orde en ik moest dus in Duitsland vereffenen met marken. Geen mark op zak besloot ik deze te gaan wisselen op een bank. Ik kon me best behelpen met mijn "pfaffduits" Zo kwam ik bij de loketbediende(knap ... blondje) schuifde 8000 belgische frank naar haar toe met de woorden(weckselen bitte...) Blondje begon te tellen.........bitte.............danke.......ik ontving de marken maar bij het verlaten van het kantoor had ik het gevoel dat de transactie niet klopte. Toch was ik al een eindje verder gereden als ik besloot het geld na te tellen. Tot mijn gote verwondering was het 8000 marken dat ik ontvangen had. De loketbediende had me doodgewoon voor 8000 frank, 8000 marken gegeven, te weten............. x +/- 20 was dat 160000 belgische frank. Daar ik geen paspoort moest laten zien, zelfs niets hoefde te tekenen zou het vrij eenvoudig geweest zijn dit te behouden. Mijn hart zei, terugkeren jongen. Terug bij het blondje aan het loket legde ik de 8000 mark voor haar neer. Verwonderd, mij nog kennende: "alles is toch juist" Dan maar een collega erbij gehaald en de situatie uitgelegd. Toen plots hun lichtje begon te branden en ik uitgenodigd werd in het kantoor van de directeur. Ik werd overstelpt met geschenken, kon de bedankingen niet meer tellen. Zelf was ik ontroerd door het zien van zoveel geluk en de waardering die ze me schonken.
Ik werd buiten gelaten door het blondje onder luid aplaus van haar colega's met verwonderde blikken van de aanwezige klanten.
Werken klaar, hotel betaald, baas tevreden.....op naar het volgende..............