Denny klopt bij Terry aan op het meest ongepaste moment: de ochtend dat ze haar dochter over hun vaders vertrek vertelt. Denny staat er wat lullig bij, een blikje bier in de hand, lallend, een beetje dronken. Hij wordt Terry’s drinkebroer, want Denny leeft alleen met herinneringen, in een leeg huis en voor een flutprogramma op de radio. Als bijverdienste signeert hij honkballen die hij in supermarkten aan de man brengt. Denny heeft een oogje op Terry, en tegelijk houdt hij afstand, hij komt vaak binnenwaaien, eet met het gezin mee, praat met de meisjes, ligt lui op de bank en kijkt samen met Terry televisie terwijl ze allebei de zoveelste portie alcohol doorslikken.
De dochters hebben hun eigen problemen. De jongste maakt een documentaire voor school, over boosheid, en vertelt de kijker wat er aan de hand is. Ze wordt verliefd op een jongen uit de klas, maar die bijt niet. Haar oudste zusje gaat naar de universiteit, eentje wil balletdanseres worden, maar mag van mama niet, een andere wil niet meer naar school en zoekt een baantje. Terry heeft haar handen vol met de vier meiden. Haar goed humeur, haar opgeruimdheid en ontspannen lachje maken plaats voor bitterheid, verbittering en sarcasme. De sfeer in huize Wolfmeyer is gespannen en het lijkt erop alsof alleen Denny nog tot een grapje en een goed woord in staat is. Wanneer Shep (Mike Binder), producer van Denny's programma, het aanlegt met één van Terry's dochters, één van de meisjes ziek wordt en de jongste ervaart dat haar vriendje homo is, groeien de problemen Terry boven het hoofd.

2005