Dat is in zekere zin common sense en tegelijkertijd ook bizar.

Het is common sense in die zin dat zeker inwoners van kleine landen zoals België heel veel baat hebben met lidmaatschap van de Europese Unie. Nogal wat problemen vandaag zijn te groot geworden voor een land zoals België. Of het nu gaat om de oorspronkelijke gedachten achter de ontwikkeling van Europa (vrede en veiligheid via economische integratie) of het gaat om tewerkstellingsbeleid, onderzoek en ontwikkeling of het milieu, het wordt in landen als België allemaal gestuurd via Europa.  België profiteert in belangrijke mate van schaalgrote, van uniformisering op economisch vlak, van afzetmarkten, ... Bovendien is België ook gastheer voor Europese instellingen waardoor er netto ook heel wat van de investeringen in de EU quasi rechtstreeks weer terugvloeien naar ons land. Voor grote landen ligt dit anders. Die denken makkelijker om zonder de Unie verder te kunnen. Die menen, zeker als het eilanden betreft, hun eigen boontjes te kunnen doppen. Daar is de Unie sneller een externe macht die zich moeit.

Voor Belgen is Europa een zegen. Een soort van deus ex machina. Een vreemde mogendheid die ons komt helpen. Die zich bemoeit met onze onontwarbare knopen en richting geeft. Een begroting raakt sneller op orde omdat het moet van Europa. Het pensioendebat passeert makkelijker vakbondsprotest omdat Europa dat vraagt. Zelfs onnozele edoch niet onbelangrijke problemen zoals de varkensmest (-en pest) zijn uiteindelijk in grote mate onder controle geraakt... omdat het moest van Europa.

Toch blijft het bizar dat Belgische politici zich geen vragen stellen bij een spilzieke organisatie die maandelijks volksverhuizingen organiseert tussen Straatsburg en Brussel en zich bemoeit met de kleinste details van natuur tot cultuur. Een organisatie die intern slecht georganiseerd is en niet in staat is om politieke impasses (bv. de verhuis tussen Straatsburg en Brussel) ooit op te lossen, is dat dan echt de beste wissel op de toekomst? Europa bewijst dagelijks dat het echte crisissen zoals de vluchtelingencrisis niet de baas kan. De hervormingen van de financiële sector zijn een lachertje ondanks de crisis op de financiële markten vanaf 2008. Een Grexit moest vermeden worden door de Grieken zelf - onder druk van Duitsland. Dat mag zeker geen Europese overwinning genoemd worden. 

Als Europa geen problemen kan oplossen maar zich wel dagelijks bemoeit met ons leven, waarom blijven Belgische politici zich daar dan toch steeds op richten als ware het een heilige koe? Het antwoord is kort: TINA. There is no alternative. België kan haar problemen niet de baas. Ze overstijgen het land. Zowel op veiligheid als op andere vlakken. Dus moet Europa leiding geven. Er is op dat vlak geen alternatief. En dus nemen we de eigenaardigheden van Europa er graag bij. 

Maandelijkse verhuizingen, ondoorzichtige beslissingsprocedures, geen echte oplossingen voor zeer echte problemen, ... het is nogal wat. Misschien is een Brexit de aanleiding om het Europese huis eindelijk te hervormen waardoor situaties en procedures uitgeklaard kunnen worden. Dat is alvast hoog nodig. Want onze toekomst ligt in Europa. Dan kan Europa ook maar beter klaar zijn om die toekomst ter harte te nemen. Hopelijk helpen de Britten ons daarmee...