Een paar weken geleden heb ik een brief gekregen. Een brief die zogezegd van mijn vader was.
Ik had altijd gedacht dat mijn vader was weggegaan eens dat hij wist dat mijn moeder zwanger was. Veel respect had ik dus niet voor hem. In de brief die ik had gekregen legde mijn vader uit dat hij mij graag wou ontmoeten. Ik wist niet echt wat ik moest doen want een vreemde man ontmoeten die uw vader blijkt te zijn, is niet echt iets dat je elke dag doet. In de enveloppe was er ook een vliegticket naar North Carolina. Na een lange tijd nagedacht te hebben, heb ik besloten te gaan.
Aan mijn aankomst in Sunset Beach, stadje waar het huis was waar ik bleef logeren, zag ik een briefje waar mijn vader uitlegde dat hij pas de zaterdag naar me toe zou komen.
Ik had dus bijna een hele Week lang tijd om Sunset Beach te verkennen. Op mijn tweede dag in Sunset Beach besloot ik even een wandeling te maken op het strand. Ik zag een schattig hondje achter Meeuwen lopen en zijn baasje dat druk bezig was met naar de golven te kijken. Ik draaide me even om een hoorde een auto zeer hard remmen. Ik besloot even te gaan kijken en zag het schattig hondje op de grond liggen, hij was aangereden geweest door een auto. Ik ging snel naar het hondje en zorgde ervoor dat alles goed ging. Het hondje mankte een beetje maar was vooral zeer geschrokken. Ik heb hem dan naar zijn baasje gedragen. De vrouw die zeer bezorgd was, was heel blij toen ze haar hondje Scottie zag terugkomen. Ik maakte kennis met haar, ik had dit nog nooit eerder meegemaakt, maar ik denk dat ik ze na 10 minuten al zeer leuk vond. Hope, dat was haar naam, was zeer bang geweest voor Scottie en was mij zeer dankbaar. Ze heeft mij daarna uitgenodigd voor een een koffie om me te bedanken.
Ik denk dat ik toen al wist dat Hope en ik niet alleen vrienden zouden blijven.
Mijn naam is Tru Walls, ik ben 42 jaar oud en woon in Hwange.
Ik heb niet echt een zeer gemakkelijk leven gehad, dus laten we beginnen bij het begin.
Mijn familie bezit één van de grootste en belangrijkste boerderijen in Harare. Mijn grootvader of beter, de Kolonel was daar "aan de macht".
Ik heb daar altijd gewoond met mijn moeder, mijn stiefvader en mijn halve tweelingsbroers.
Op een dag was er een zeer grote brand op de boerderij. Zelf heb ik zeer veel moeite gehad bij het ontsnappen aan de vlammen. Mijn moeder daarentegen heeft het niet overleefd. Ik had nooit echt een band met mijn stiefvader en toen mijn moeder overleden is, was dat nog erger. Heel vroeg heb ik dan besloten om zelfstandiger te worden en vanaf ik oud genoeg was, weg te gaan.
Ik heb gestudeerd voor safarigids en heb mijn droom kunnen waarmaken. Al snel heb ik een vrouw ontmoet Kim en heb ik samen met haar een kind gehad, Andrew. Vanaf het begin wist ik dat het tussen Kim en mij niet lang zou duren. We zijn getrouwd en kort daarna weer gescheiden.
Mijn job als safarigids is geniaal! Het enige nadeel zijn de uren en daardoor kan ik mijn zoon Andrew niet vaak zien. Ik vind het leuk om af en toe van lodge te veranderen en zo op andere plaatsen gaan om te gidsen.
Ik kan veel verschillende talen spreken en daarom ben ik één van de meest gevraagde gidsen. Ik ga elke dag op uitstap met de klanten van de lodges en toon hen de mooiste dieren van het land.
