Kerstmis komt eraan, een paar weken terug hebben we de voorbereidingen gemaakt voor ons kerstfeestje. Ook al zijn we dan maar met 7, mijn moeder, broer, dochter, zoon, man, stiefzoon en ikzelf. Natuurlijk zullen ook Divko, Mica en Prutske, de maltezer van mijn moeder erbij zijn. Heel de menu hebben we besproken, de cadeau's... Het zou een fijne kerst worden. Tot een goeie week geleden mijn man plots besluit om ons te verlaten. Daar gaat onze fijne kerst. Toch gaan we er het beste van maken. Ook al blijven we dan maar met 5 over. Gelukkig hebben we onze 3 hondjes nog die waarschijnlijk de boel wel wat zullen opvrolijken met hun puberstreken. Ook al wordt onze kerst dan niet zoals we hem eerst gepland hadden, ik wens al de anderen een vrolijk kerstfeest en een gelukkig 2009.
In augustus zijn we naar Honvelez in Bovigny geweest. Het was er zalig. Elke dag hebben we wandelingen gemaakt samen met onze puppy's en die hebben genoten. Ze renden van hier naar ginder. Je zag dat ze er lol in hadden. Zeker wanneer we bij koeien kwamen. Daar waren ze weg van en ook de koeien waren graag bij hen.
We logeerden in een huisje met een tuin. Divko en Mica liepen graag rond in de tuin om te ravotten tussen de planten en boompjes. Op een middag liet mijn man hen alleen in de tuin. Toen hij een half uurtje later terug ging kijken was Divko nergens meer te vinden. Met 4 hebben we gezocht maar vonden hem niet. We hoorden op de baan een auto toeteren en dachten direkt het ergste. Mijn man spurtte naar de baan maar zag niets. Wij maar roepen maar hoorden of zagen niets van Divko. Mijn dochter zei dat ze dacht Divko te horen onder een struik. Maar heel zachtjes. Mijn man ging onder de struik kijken en daar zat hij. Helemaal weggedoken en bibberend. Hij zat vast tussen de takken en kon zichzelf niet meer loskrijgen. Het beestje was doodsbang. Mijn man is onder de struik gekropen en heeft hem bevrijdt. Divko heeft een lange tijd bij ons liggen knuffelen omdat hij zo blij was dat hij terug gevonden was. Hij is die dag niet meer in de buurt van die struik geweest. Maar de dag erna was hij het al terug vergeten en liep hij terug vrolijk rond in de tuin.
Divko was een heel aanhankelijke pup. Hij was schattig, speels, luisterde voor een pup heel goed, maar hij wilde altijd bij ons zijn. Kwam heel de tijd knuffelen wat we natuurlijk heel lief en schattig vonden. Ik was lid van Linda's forum. Een forum over cavaliers en dit was heel leerrijk. Hier merkte ik dat de meeste cavaliereigenaars meer dan één cavalier hadden. Vooral omdat cavaliers niet graag alleen zijn. Ik vertelde dit aan mijn man en hij zei : ik hoor je al afkomen. Op een dag, we hadden Divko nog maar een 6 tal weken, las ik op ditzelfde forum dat een black en tan cavalierpup van 3 maand een half een nieuwe thuis zocht omdat de eigenaars geen tijd voor hem hadden. Toen ik dit 's avonds aan mijn man liet lezen zei hij dat ik onmiddelijk moest reageren. Ik stuurde een mail naar de eigenaars van dit pupje en een paar mails later met meer informatie mochten we hem gaan halen. Zijn naam was Mica. De dag dat we hadden afgesproken kregen we telefoon van die mensen dat het toch niet doorging. Ze hadden zich bedacht. Wat een teleurstelling voor ons. We hadden ons al volledig voorbereid. Hadden thuis alles al in orde gebracht om Mica te verwelkomen en hem een gezellige thuis te geven. Ik heb die mensen dan een mail gestuurd en opnieuw enkele mails later zouden we Mica dan toch mogen gaan halen. En ditmaal ging het gelukkig door. Mica kwam bij ons op 21 juli 2008. Hij was geboren op 30 maart 2008. Juist 2 maand jonger dan Divko. Toen we met hem thuiskwamen was hij volledig overdonderd. Divko was veel te enthousiast voor hem. Hij had schrik. Dus wij Divko in zijn bench gezet en Mica het huis laten verkennen op zijn eentje. Toen hij lekker had rondgesnuffeld hebben we dan Divko terug uit zijn bench gelaten en toen was Mica niet meer bang. Het gevecht om de rangorde begon meteen. En nog altijd weet ik niet wie die gewonnen heeft. Mica was een schat van een pup. Kwam ook heel graag knuffelen maar wilde even graag met Divko spelen. En Divko, die was niet meer zo aanhankelijk. Knuffelde wel nog heel graag met ons, maar had nu ook tijd nodig om met Mica te spelen.
5 jaar heb ik aan mijn man gevraagd om een hondje te mogen kopen. En telkens zei hij dat hij geen hond wilde. Tot mijn moeder een malteser pupje had gekocht. Toen mijn man Prutske had gezien was hij onmiddelijk verkocht en zei dat ik ook een hondje mocht kopen. Hij moest dit geen twee keer zeggen. Ik wist direkt welk ras ik wilde, een cavalier, ik had deze al op foto's gezien en vond dit prachtige hondjes. Direkt ben ik op internet gaan zien waar ze cavaliers te koop hadden. In Bolkshof hadden ze tri-color pups. Diezelfde week zijn we er naartoe gereden. Op 1 mei 2008. De verkoper kwam met 4 pups binnen. Allemaal even mooi. Eentje kwam naar ons toe gelopen en week geen halve meter meer van ons. De anderen kwamen en liepen weer weg. We wisten direkt welke we wilden. Diegene die niet meer van ons weg te slagen was. De verkoper zei ons dat hij op 30 januari geboren was in Tsjechie. Voor ons geen enkel probleem. Ik had mijn pupje en hij was gezond. Dat was het enige wat telde. Na alle formaliteiten ingevuld te hebben en na de aankoop van ons pupje, een zak eten, een drink-en etensbakje en een bench reden we met onze cavalierpup naar huis. De kinderen wisten niet dat we een hondje waren gaan kopen. Dit was een verrassing. En de begroeting met hen was dezelfde als die met ons. Hij lag rustig knuffelig in hun armen en viel direkt in slaap. We moesten wel nog een naam bedenken en omdat hij van Tsjechie komt wilden we hem een naam geven van ginder. Mijn zoon ging direkt op internet kijken naar namen van ginder en kwam met de naam Divko. En dat zou het worden. Onze cavalier kreeg de naam Divko.
In augustus zijn we naar Honvelez in Bovigny geweest.
Divko was een heel aanhankelijke pup.
