Het is alweer een tijdje geleden dat ik nog een berichtje plaatste op dit blog. U keek misschien reeds de voorbije dagen regelmatig, maar er kwam altijd iets tussen, een tweeling vergt organisatie en ik als papa moet toch ook wat administratie in orde brengen. Een korte update. Maandag 5/01/09 ben ik rond 13u30 aangekomen samen met mijn moeder om mijn vrouw en de tweeling op te pikken, weer een groot moment en een hele sinecure. Handig als ik ben, probeerde ik de beide maxicosi's vast te maken op de achterbank van de auto. Bovendien had het redelijk wat gesneeuwd op zondagnacht (in bijlage een foto van het uitzicht vanuit de kamer in het ziekenhuis) wat het rijden er niet gemakkelijker op maakte. Uiteindelijk zijn we rond 16u thuisgekomen. Buiten was het huis prachtig versierd door mijn schoonouders. Ook hiervan kan u een paar foto's bekijken. Deze versiering hangt nu trouwens nog. De tweeling was precies niet echt blij om thuis te zijn, voor hen was het toch even wennen, ook voor ons trouwens. De gevreesde eerste nacht verliep zoals gepland, namelijk onrustig. Alles bij mekaar hadden mijn vrouw en ik 3u geslapen. Dinsdag 6/01/09 was het dan een betere dag. Voor het eerst kwam de hulp van kraamzorg langs. Ze staat ons bij met raad en daad en komt nu 4u per dag. Zo krijgen we ons nieuw leven langzaam op de rails. We zijn haar dankbaar. De nieuwe oma's en opa's doen ook heel erg hun best om ons te helpen en regelmatig vragen ze ons om in te springen, waarvoor eveneens onze dank. We vrezen dat we nog enkele keren op hen beroep zullen moeten doen. De 2de nacht verliep veel beter en wij voelden ons dan ook beter op woensdagmorgen, we hadden immers een uurtje of zes geslapen, wat ook de voorbije nacht het geval was. 8u slaap zijn voorlopig voorbij en vooral nu, op het einde van de dag voelen we dit wel en dan moeten we nu nog niet gaan werken, wat gaat dat geven? Zoals eerder al aangehaald vindt u hier wat nieuwe foto's terug. De eerste is het uitzicht vanuit de kamer van het ziekenhuis, dan volgen er een paar van de versiering, gevolg door een aantal foto's waar ikzelf op te zien ben samen met de meisjes en de naaste familie. Geniet ervan zoals wij doen en tot binnenkort op dit blog!
Mag ik eerst en vooral alle bezoekers van onze blog een heel fijn 2009 en vooral een gezond 2009 wensen!! Oudejaarsnacht ben ik in het ziekenhuis blijven overnachten, uniek, dat wel, maar niet te doen. Ik heb alles samen tijdens deze nacht ongeveer 2u geslapen! Onze tweeling is vrij rustig overdag, maar 's nachts zijn ze wakker en huilen ze veel voor het moment. Ik heb aan den lijve mogen ondervinden wat mama meemaakt 's nachts als ik in ons beddeke lig te ronken (ik vind dat echt erg!). Dat zal hopelijk nog wel wat beteren! Ik maak vandaag nog eens de tijd om jullie te laten meegenieten van enkele foto's van onze tweeling. U ziet een foto van 30 december van de tweeling. Volgende foto's zijn van vandaag, 1 januari: een foto van Charlotte met mijn vrouw en ikzelf; een foto van Sharah en een foto van mijn papa, Charlotte en ikzelf. Regelmatig zulen er hier nieuwe berichten toegevoegd worden. Hou de blog in de gaten!
Eindelijk, het lange wachten werd beloond!! Met enige trots melden we u de geboorte van onze 2 dochters, Sharah en Charlotte, geboren op 29 december 2008 met keizersnede. Het zijn 2 flinke meiden: Sharah kwam ter wereld om 20u15 en Charlotte om 20u16. Sharah weegt 3,4 kg en is 53 cm groot; Charlotte is 3,2 kg en is 52,5 cm groot. Een dikke proficiat van papa aan de mama om het 39 weken lang vol te houden, niet evident! Beide dochters en mama stellen het goed, als is mama nog wat zwakjes. U kan hier de eerste foto's van onze tweeling bekijken.
't Was alweer een tijdje geleden dat ik nog een berichtje postte, maar het is er dan toch van gekomen! Goed nieuws: vandaag, jawel kerstdag, zijn we op controle geweest. We moesten een halfuurtje aan de monitor gaan liggen om te zien of de tweeling goed beweegt en jawel, het gaat nog altijd goed met onze schatten, meer nog er is nu 3 cm opening en de baarmoederhals is verkort tot 1 cm. Zondag zal de zwangerschap 39 weken ver zijn. Tenzij de tweeling er anders over beslist, zal men ze maandag 29 december ter wereld laten komen. Dat zal dus een spannende dag worden en wellicht ook een lange dag. We worden al om 7u30 in het ziekenhuis verwacht. De spanning stijgt. Ons leven zal er heel anders gaan uitzien, maar daar hebben we tenslotte zelf voor gekozen. Kijk hier dus zeker volgende week naar de eerste fotootjes van onze tweeling!!
Vandaag, 10 december stond er opnieuw een afspraak op gynaecologie gepland. Het slechte nieuws is: de tweeling zal nog niet meteen ter wereld komen volgens de specialisten die het kunnen weten en dat is meteen ook het goede nieuws, want zo kunnen ze nog wat groeien. Er stond ook een echo gepland en volgens dat plaatje zouden ze nu beiden rond de 2,750 kg zwaar zijn, hetgeen al flink is voor een tweeling (15% afwijking op dit gewicht is mogelijk). Volgende week woensdag volgt een nieuwe afspraak, meer nieuws dan hopelijk of natuurlijk ... eerder (zucht)!
Vandaag is het 8 december, de Sint is het land weer uit en de goedheilige man heeft ons nog geen eerste kindjes gebracht. het begint nochtans allemaal spannend te worden, de dagen tikken weg. Gisteren waren we 36 weken ver in de tweelingzwangerschap. Mijn schat van een vrouw heeft last van dikke voeten en houdt dus met andere woorden veel water op. Voor haar begint het zwaar te worden. Ze heeft er genoeg van, de Diddikes mogen deze prachtige aardbol van haar zo snel mogelijk betreden. Wekelijks staat er een medische controle gepland, volgende op woesndag 10 december. Wie weet voor wanneer het zal zijn, misschien woensdag wat meer duidelijkheid. Plannen wordt moeilijk momenteel.
