Mijn vriend en ik hebben heel wat moeite moeten doen voor onze zoon er eindelijk was. Veel doktersbezoeken, veel tranen, veel hormonen en vooral héél veel geduld.
Handelingen die ik allemaal netjes bij hield in een blog op het web. Trouw werden daar alle behandelingen besproken, alle kwaaltjes uitgelegd, al het verdriet gedeeld.

Toen het dan eindelijk zover was, toen de zoon dan eindelijk onderweg was, sloeg de blog over mezelf om in een blog over De Zoon.  ( http://Vince.beebiesite.be). Logisch natuurlijk. En ook heel erg leuk.

Maar ik ben uiteraard ook nog wel meer dan alleen maar mama van de zoon. En daarom ga ik proberen om hier weer een blogje over mezelf te maken. Al gaat het natuurlijk voor 95% over De Zoon. Want mijn leven bestaat nu voor 200% uit De Zoon. Logisch. En ook heel erg leuk.

We proberen het eens en we zien wel waar we stranden...