|
Sinds kort is De Zoon om 8 uur 's avonds volledig uitgeteld. Gedaan met spelen, gedaan met brabbelen, gedaan met schattig zijn. Doodop. Klaar om een nachtje te slapen.
Sinds kort hebben wij dus ook hele rustige, kalme avonden. Vanaf 8 uur ' s avonds is de huiskamer terug van ons en kunnen we iets tegen elkaar zeggen zonder elke zin te beginnen met "papa/mama..."
Hoe graag we De Zoon ook zien, af en toe is het ook wel eens fijn als hij in zijn bedje ligt.
Vanavond waren DeZoon n ik alleen thuis. Papa is op de lappen ( etentje met de collega's). Ik was al heel de dag alleen thuis met de zoon. We hadden samen gespeeld, samen gezongen en samen gekke gezichten getrokken.Vermoeiend, voor De Zoon, maar bijna even vermoeiend voor de mama.
Dus eerlijk gezegd verheugde ik me op een rustig avondje, met de controle over het tvkastje ( ah ja, de papa is er niet). De zoon in zijn bed en mama onderuitgezakt in de zetel. Dat was het plan.
De zoon vond echter van niet. Hij vond dat hij ook wel iets te zeggen had over de tvkast, aangezien hij nu de enige man in huis was. En dus heb ik tot 10 uur 's avonds gespeeld, gezongen en gekke bekken getrokken. Op de tv is al lang niets leuk niet meer.
En met de gedachte dat de zoon morgenvroeg ook weer om 6 uur klaar is om te spelen, te zingen en gekke bekken te trekken, duik ik ook mijn bedje maar in.
Zo zie je maar weer. Plannen maken met een achtmaandertje in huis? Who was I kidding?
|
