Zoals de natuur het eigenlijk voorschrijft. Kinderen ziek week 1, mama ziek week 2. Gelukkig kan papa de dans ontlopen, anders weet ik helemaal niet meer waar ik met mijn rode neus moet kijken. Het verdict (zelf gesteld natuurlijk, want, zeker geen tijd om naar de dokter te gaan): griep met ook een beetje verkoudheid.

De remedie hiervoor: slaap en veel vocht. Aan dat vocht begin ik meteen en ik loop zoals elke vrouw volgens de reclameboodschappen zou moeten rondlopen met een evian fles onder de arm door het hele huis. Wat je trouwens nooit ziet op die reclame is hoe vrouwen met die fles ook daadwerkelijk huishoudelijke taken uitoefenen. Want daar zit natuurlijk het gevaar, als je de fles neerzet, dan ben je ineens met andere dingen bezig dan met drinken en raakt die fles dus echt niet leeg op 1 dag (en ik spreek niet over mensen die valsspelen met een 1 liter fles).

Maar goed, het tweede deel bleek natuurlijk moeilijker te zijn: slapen. Nu ben ik van nature een heel goeie slaper (vroeger op fuiven nog in slaap gevallen in de vestiaire) dus dat zou eigenlijk geen probleem mogen zijn. De zonen zijn nog thuis, wegens nog net iets te ziek voor de opvang, maar die doen ook hun middagdutje. Nee, nee, de reden van mijn insomnia is schuldgevoel! Ik wist eigenlijk niet dat ik er zoveel last van kon hebben, maar als mama coach ben ik het wel al een aantal keren tegengekomen.

Dus, even kijken naar mezelf: ik ben ziek, kan zo niet voor de kinderen zorgen maar kan niet slapen want ik voel me dan schuldig ten opzichte van de kinderen en vooral ten opzichte van mijn poetsvrouw die staat te zweten terwijl ik lig te slapen. Haha, daar komt het, het is de poetsvrouw. Waar even stilvallen allemaal goed voor is.

Spreek de poetsvrouw dus even aan, ze zegt zelf dat ik er eigenlijk barslecht uitzie. Ze vindt dat ik moet gaan slapen en zegt me dat ze op de deur zal kloppen als de zonen wakker zijn. OK, ik kruip onder de wol en slaap 3 volle uren de griep uit mijn lijf.
Sta dus af en toe eens stil en bekijk waar je probleem echt ligt, zo focus je je energie op de juiste dingen.

Grieperige groetjes

Helen