Dag 16 – zondag 23 juli 2017

Vandaag onze laatste lange kilometerdag.  En we moeten het toegeven, we zijn echt moe!  Of murw zoals de papa zegt.  De drukke dagen beginnen ons serieus in de kleren te zitten.  We hebben dan wel heel veel gezien, maar het is echt een druk en strak schema.  Maar bon, het is wat het is, mama verzet alle foto’s van de memory cards naar die ene harde schijf die hopelijk niets zal overkomen.  We zitten toch maar in de wagen kilometers te verslijten.  We moeten ook wel toegeven, hoe dichter we bij Kaapstad komen, hoe mooier de natuur.  Ik vraag even aan de papa of we misschien toch niet beter een binnenvlucht hadden genomen en 2 dagen rust ingepland hadden.  Het antwoord van de papa was kort en krachtig ‘Neen, ik geniet te veel van de vergezichten, maar moesten we nog eens terugkeren, ja, dan wel.’  Ok, de reisleider is gerustgesteld.

De eerste stop is eveneens onze lunchpauze, in Hermanus, @ Grotto Beach.  De ligging was perfect, de bediening en het eten jammer genoeg niet.  Ik zou het graag melden op Tripadvisor, maar van de papa mag ik er geen energie in steken.  Ok dan, even wat foto’s en op weg naar ons volgend hotel, Whale Coast Hotel.  Weer een meevaller.   Velen onder ons zouden dromen van zo een appartement aan onze Belgische kust, maar onbetaalbaar.  We genieten van de lage wisselkoers.

Ik doe er heel wat ideetjes op qua interieur.  En ook van producten voor lichaamsverzorging.  Ik verlang al naar Cape Town om daar de shop te vinden van Charlotte Rhys.  Ik denk spontaan aan Myriam, ze zou er ook zo van genieten!

Back to reality en onze laatste echte spotting naar dieren, meer bepaald de walvissen.  Om 15u30 worden we opgehaald aan ons hotel.  We kunnen nauwelijks geloven dat we echt walvissen gaan zien.  Ik zou de foto’s moeten bekijken, denk niet dat het super super was, maar we hebben wel walvissen gezien.  Alleen jammer dat we de typische walvissenstaart niet hebben kunnen vastleggen.  Ondertussen moesten we wel vast stellen dat de papa echt niet goed was. En we gaven eigenlijk allemaal toe, we hebben genoeg van restauranteten.  Al meer dan 2 weken … trop is te veel en te veel is trop, dixit VDB … Bij aankomst aan ons hotel naar de ‘checkers’, vergelijkbaar met onze Carrefour.  Simpel, heel simpel, pizzaburgers, pasta, pizza, en de papa een yoghurtje …  Ook een OTC voor maagproblemen.  Motilium is ook hier niet vrij verkrijgbaar.
Bij aankomst op ons appartement op zoek naar een dekentje voor onze papa … zonder succes, wel extra vuurtjes die we installeren naast en rond hem zodat hij eindelijk terug warm krijgt.  De 3 vrouwen maken er ondertussen een onderonsje van en aperitieven naar believen terwijl de mama haar blog aanvult.

Hoe de avond verder zal verlopen … geen idee … maar morgen meer en hopelijk tof nieuws!