Dag 13 – donderdag 20 juli 2017

Eerst nog een lekker uitgebreid ontbijtje en tegen 8u10 op weg naar Knysna via de tuinroute met 5 tussen-stoppen.  Eerst naar Jeffreysbay, the place to be voor surfers.  Voor topsurfers zijn er weinig betere plekken dan Jeffreysbay.  Maar blijkbaar vandaag niet … L  Ligt het aan de enorme wind?  De regen?  Wintertijd hier in Zuid-Afrika?  We zullen het nooit weten, maar het lag er dood en verlaten bij.  Dan maar vlug onze weg verderzetten naar Tsitskikamma National Park met een tussenstopje in Storms River Rest Camp.  Storm, regen, storm en regen … Maar wel spectaculaire golven die prachtige foto’s zullen opleveren!  Met zicht op de nog steeds Indische Oceaan met zijn grillen, een kleinigheidje verorberen.  De ober keurde goed dat Camille een kindermenuutje mocht eten.  OK, ze wordt dan binnen 6 dagen wel 18, maar ze ziet er nog steeds geen 12 uit ;-)  Nog altijd dat onschuldig kindertootje ;-)))  We kwamen er ons Brits jong koppeltje tegen, op en top uitgedost in de correcte regenkledij!  Eventjes wat ervaringen wisselen en dan vlug op weg naar het moment van Noëmie!  Papa en mama verschrikkelijk nerveus!  Noëmie in de wolken, niets van nervositeit te zien!

De Bloukransbrug over de Bloukransrivier.  De grandioze val van 216m boven biedt spectaculaire uitzichten volgens de National Geographic reisgids.  Zou ons Noëmietje dit opmerken tijdens haar val?  Ze beweert van wel!  Kris en ik bleven achter op de viewpoint, Camille mocht mee als ‘walker’.  We vroegen haar nog even of ze toch ook niet wou mee springen maar ze zei dat ze er nog niet klaar voor was.  Misschien volgend jaar op Balaton Sound Festival in Hongarije.  Ik volgde binnen op het scherm en filmde het scherm, papa ging buiten filmen.  Man, we waren nerveus!  Zeker ik die haar gezicht zag net voor ze sprong, ik kreeg er zelfs de tranen van in mijn ogen.  Maar ze sprong, met de glimlach!!!!  En we zagen Camille op de achtergrond meegenieten.  Ik kan niet verwoorden hoe Noëmie haar voelde, maar de foto’s die we achteraf kochten, zeggen genoeg!  Het was ‘ZAAAAAAAAAAAAALIG’.  Ze probeerden Camille nog te overhalen, maar neen, ze hield voet bij stuk, maar budget werd al gevraagd om te mogen springen op Balaton als voorproevertje om dan samen, de 2 zussen, in Zwitserland de 2^de hoogste bungeejump te beleven.  Mama en papa waren gewoon super content dat ze veilig terug onder hun vleugels waren! 

Nog even stoppen aan Nature’s Valley … De Gökçe Delta in Turkije is mooi, maar dit strand is toch ook wel onvergetelijk!  We blijven in superlatieven spreken, maar ik kan ook niet anders!  Het blijft een onvergetelijke reis!!!  We mogen niet treuzelen, want we willen voor het donker in onze volgende slaapplaats zijn, Thesen Island Holiday House.  Voor oma en opa, het lijkt op Belles Dunes, maar dan 2 keer zo groot, ook het huis, want ja, we hebben al veel mooie slaapgelegenheden gehad, maar nu zitten we toch wel in een huis (geen huisje) met een aanlegplaats voor een boot (maar jammer genoeg geen boot) 

Maar we klagen niet, we genieten!!!!!