Dat een rat eigenlijk een alleseter is wist je misschien wel. Maar vandaag keek ik toch wel even raar op. Eén af andere rattenheer of dame had er niet beter op gevonden dan in één van mn bakken haar eigen lunch mee te brengen. Nu, het is wel gebruikelijker dat een rat vanalles en nog wat verzamelt en meebrengt naar een verborgen hoekje. Maar een jonge kip...nog niet veel meegemaakt. Alleen de veren en een aantal botten waren nog over. Maar euhhhhhh zeg nu zelf...wie lust er geen kippetje?
Vandaag tijdens mijn ronde trof ik in één van mijn "rattenbakken" een witte rat aan. Het diertje was wel al enige tijd overleden. Nu, het komt wel vaker voor dat bruine ratten kleurvarianten hebben. Gaande van donkerbruin tot grijzig. En...af en toe eens een wit exemplaar. Had ik dan een uitzonderlijk exemplaar te pakken? Misschien, maar de bewuste bak stond in de buurt van een appartementscomplex. Ik denk eerder aan één of andere eigenaar die het geestig vond een ratje te kopen maar het uiteindelijk toch maar gedumpt heeft. "Het zal wel overleven" redeneert men maar al te vaak als het over (huis)dieren gaat.
Dit zijn zo van die dingen waar ik toch eens bij stil sta, ook al ben ik dan rattenvanger.
Bestaat dat nog??? Da's soms een reactie die je krijgt van mensen wanneer je hen verteld dat je rattenvanger bent. Een, ik geef het toe, beetje eigenaardig beroep zou je denken. Precies daarom dit blogje. Met de regelmaat van de klok zal ik hier berichtjes posten over zaken die ik beleef als rattenvanger. Het één zal misschien wel grappig zijn, het ander misschien wel schrijnend. Ik zal trouwens ook verduidelijken dat je als rattenvanger de dag van vandaag wel meerdere zaken te doen hebt dan alleen ratten vangen. Ik hou me ook bezig met andere plaagdieren, zoals dat in het jargon noemt. Idd, ook het vangen en bestrijden van allerlei kriebelbeestjes zoals ik ze noem.
