Een half uurtje later zagen we de familie blokfluit. Op een blokfluit blazen ging al veel gemakkelijker, maar af en toe werd er eens een valse noot geblazen.
Volgend schooljaar mogen de kriebels zich in de academie inschrijven. Daarom namen we vandaag eens even een kijkje in de academie van Dilbeek. We kwamen meer te weten over de saxofoon. Een paar kriebels moesten hard blazen om een paar tonen te kunnen spelen.
Vandaag kregen we bezoek van de oude klasgenootjes van Maureen. Het waren acht kinderen. Zij waren doof of slechthorend. We konden opnieuw in gebarentaal praten. Sommige kriebels konden zelfs hun naam nog zeggen in gebarentaal. Tijdens de middagspeeltijd kwamen ze aan. Ze vonden het zo fijn om op onze speeltuigen te spelen. Bij de bel mochten ze een kijkje in onze klas nemen. Daarna vertrokken we naar La Motte. We stelden ons voor in gebarentaal. In groepjes toonden we hen de weg in La Motte. Ze mochten zeker niet verdwalen! We zochten naar een tof spelletje dat we samen konden spelen. Verstoppertje leek ons wel leuk. De spelregels werden aangepast, omdat zij ons niet kunnen horen. We moesten mekaar op de schouder tikken om te vertellen dat je gezien was. Jasper was echt wel populair. We hebben acht nieuwe vriendjes bij.
Vandaag vierde Artuur zijn verjaardag! Zijn mama maakte ons een ijsje op een hoorntje. Met het warme zonnetje smaakte dit ijsje eens zo lekker. Hip hip hoera Artuur!
Vandaag kwamen de meeste kriebels met de fiets naar school. Ze moesten hun behendigheid met de fiets tonen. Eerst stapten ze met de fiets aan de hand naar La Motte. Ze mochten niet vallen, struikelen of een andere fiets aanrijden. In La Motte moesten ze fietsen, remmen voor de voeten van juf Kato en afstappen zonder te vallen. Daarna reden ze over een wip. Iets later moesten ze met de hand een bel aantikken. Slalommen rond kegels was echt niet gemakkelijk. Fietsen door een smalle doorgang en daarna een grote bocht nemen was de allerlaatste proef. Er zal nog heel wat moeten geoefend worden! Het waren wel leuke fietsproeven.
Tijdens de namiddag gingen we op zoek naar leuke plekjes rond de luchthaven. We zagen vliegtuigen opstijgen of landen. Met de verrekijker konden we het allemaal van dichtbij meemaken.
In de cafetaria van de soldaten mochten we geen lawaai maken. We zaten rustig aan tafel en aten onze boterhammetjes op. Sommige officieren en soldaten dronken een kopje koffie. We mochten hen niet storen bij hun gesprekken.
Op de tarmac kwam een bus aangereden. Er stapten heel wat soldaten uit. Ze stapten in een vrachtvliegtuig die klaar ston om te vertrekken. We zwaaiden de soldaten uit. Toen de c130 vertrok was er een hels lawaai. We hielden onze oren met onze vingers dicht.
Een vrachtvliegtuig werd startklaar gemaakt voor de namiddag. Deze c130 zou dan naar een ander land vliegen. Wij mochten een kijkje nemen binnenin het vliegtuig. We moesten wel overal afblijven. Sommige kriebels stapten voor de eerste keer in een vliegtuig. Binnenin het vrachtvliegtuig was het ruim! Er waren wel duizend knopjes in de cockpit!
Op vrijdag 9 mei vertrekken we 's ochtends met de bus naar Melsbroek. Ook wij stonden even aan te schuiven in de fille. Net op tijd kwamen we aan de luchthaven aan. Een vriendelijke militair wachtte ons reeds op. Alle instructies kregen we in de grote hal.
