Vandaag beklimmen we de Cruz de Ferro, voorlaatste klim voor we in Compostela aankomen. Om er sterk op te staan heeft onzen Haldis nog eens lekker pannenkoeken gebakken deze morgen. Njammie! Ingrid was niet gerust in de klim van vandaag, maar uiteindelijk kwam iedereen vlotjes boven. De klim was niet zo steil als de col de Somport en er waren ook stukken waar je kon recupereren! Gelukkig maar want de beentjes voelen de kilometers stilaan. Na 50km kwamen we boven op de Cruz de Ferro aan. Blij dat ik voor Tim en de rest van de familie een steen kunnen afleggen heb. Dit gaf mijn tocht naar Compostela een meerwaarde. ' s Morgens hielden we ook even halt in Astorga waar we het bijzonder paleis van architect Antoni Gaudi konden aanschouwden. Na de middag deden we de pittige afdaling naar El Acebo. Concentratie was vereist met het vele verkeer, de vele korte scherpe bochten en de overstekende pelgrims te voet. Smalle straatjes leiden door het authentieke dorpje met huisjes met buitentrapjes en uitstekende balkons. Ik denk niet dat een bus erdoor kan rijden. Daarna reden we door naar Ponferrada, daar zagen we de prachtige tempeliersburcht. Deze geestelijke ridderorde had de taak op zich genomen om de Camino met pelgrims te beschermen. De Tempeliers hadden ook een belangrijke bankiersfunctie, doordat zij toestonden dat vorsten hun geld veilig konden stellen in hun sterke burchten en er tevens geld konden lenen. Jaloezie ten opzichte van hun toenemende rijkdom en hun spreekwoordelijk geworden drankzucht betekende de ondergang van deze orde. Deze orde werden 1312 uit Spanje verdreven. Onderweg kreeg ik een telefoon van nonkel Paul, de camping lag te ver van de route. Uiteindelijk boekte hij een hotelletje waar we ons nog eens konden laten dienen en een deugddoend badje nemen. Ingrid had het lastig op het einde van de rit vandaag . Morgen zullen we zien hoe de rit vordert na de beklimming van de Cebreiro en dan beslissen we afhankelijk van hoe iedereen zich voelt of we er nog dag extra over doen.
Vandaag de laatste vlakke rit alvorens op te klimmen naar de Cruz de Ferro waar ik 2 stenen ga neerleggen, op 1 ervan staan de namen van mijn familie, op de andere enkel de naam van Tim die al veel met zijn gezondheid gesukkeld heeft en ook aan kwam draven met het idee om een steen in mijn rugzak mee te nemen gedurende de ganse route. Hopelijk help het om hem te sterken in zijn steeds wederkerende strijd om zijn ziekte (nefrotisch syndroom) te overwinnen.
Het Cruz de Ferro is letterlijk en figuurlijk een van de hoogtepunten van de Camino Francés. Het is een groot ijzeren kruis, opgericht op een op enkele kilometers van Rabanal del Camino gelegen plateau op 1500 meter hoogte, en het heeft voor veel pelgrims een speciale symbolische betekenis. Aan de voet ervan bevindt zich een enorme stapel stenen die met de jaren groter wordt en in hoogte toeneemt. Wie de eerste steen heeft gelegd is niet bekend en ook naar de reden waarom iemand dit heeft gedaan is het gissen. Zeker is wel dat elke passerende pelgrim zijn steentje aan de berg stenen bijdraagt, waarmee hij een eeuwenlang bestaand ritueel in stand houdt. De door hem achtergelaten steen of kei is symbool voor in het verleden gedane zonden of een zorg waarmee hij al lang rondloopt. De pelgrim neemt deze steen als het even kan mee van huis. Met het achterlaten ervan maakt hij zich vrij van het probleem.
Het was een vrij vlakke rit vandaag, rond half 12 hielden we onze middagstop in Vilecha. In de namiddag bezochten we León. De grootste stad die we tot hiertoe in Spanje te zien kregen met heel wat bezienswaardigheden. Casa de botines(kasteel gecreëerd dr architect Gaudi),de kathedraal, plaza Major, plaza San Marcos. In een cafeetje aan de prachtige oude brug van Hospital de Orbigo wachtte den Haldis ons op met een pelgrim uit Canada. Een lekkere cerveza kwam ons tegemoet. Op de brug zagen we ook een man die te voet uit Hasselt vertrokken was eind februari. Ook enkele Amerikanen kwamen ons op het terrasje vervoegen. Het werd een gezellige boel😃Vandaag was het plan om spaghetti bolognese te eten, maar gehakt vonden we niet..het werd een spaghetti tonica met koude tonijn ter vervanging van gehakt. Een pelgrim eet alles he. Nu nog naar de Spaanse bekerfinale kijken in de bar en dan lekker slapen want morgen wordt een zware dag..
Joehoe, een tikkeneike in de morning😜of twee tikkeneikes. Bedankt Haldis voor het stevig ontbijtje😉Het was vrij frisjes deze morgen maar de wind zat goed😉We waren al rond kwart voor 4 op de camping, deed deugd er zo snel te zijn want de temperatuur ging fors de hoogte in na de middag tot 33° , hoe zou de temperatuur in België zijn? Den Haldis zal ondertussen ook goed gezweet hebben om de tenten op te zetten😉 Onderweg waren er niet zoveel bezienswaardigheden, in the morning namen we foto's van de vroeger abdij van San Antón. Rechts in de muur zitten 2 nissen waarin de hongerige Compostelagangers vroeger brood en wijn aantroffen, nu lagen er briefjes met boodschappen die de huidige Compostelagangers achterlieten. De monniken behoorden tot een Franse orde die bedreven waren in het bestrijden van een ziekte, Antoniusvuur gegeten. In een overgebleven deel van de abdij is er ook nog een albergue voor Pelgrims.
Even voor onze stopplaats in Fromista, namen we een foto van de hoge sluizen van het Canal de Castillo die trapsgewijs boven elkaar liggen. In Carrion bezochten we nog een grote pelgrimskerk Santa Maria del Camino waar we nog enkele kaarsen deden branden voor onze dierbaren.
Toen we op onze camping in Sahagún aankwamen stonden de tenten al klaar. We gingen nog eens lekker eten op restaurant, een pelgrimsmenu aan 9 per persoon(voorgerecht, hoofdgerecht en dessert)is geen geld he;-) Nog 400km te gaan
Vannacht waren er twee blaffende honden op onze camping, genaamd Eddy en Ingrid. Gisteren was ik al om brood geweest in Santo Domingo de la Calzada, zodat we vandaag vroeg konden vertrekken. Deze voormiddag hadden we nog enkele kleine hellingen maar naar mate de dag vorderde werd het vlakker en vlakker, maar toch nog meer dan 1000 hoogtemeters vandaag. Morgen staat er ook nog een vlakke rit op het menu om nadien terug de bergen in te trekken. Het was "hot in the city"vandaag, 32°, gelukkig hebben we nog wat wind op de fiets😆 en zo zal den Eddy zijn verkoudheid snel genezen zijn. Na onze middagstop in Santovenia de Oca reden we naar Burgos waar heel wat bezienswaardigheden waren en ook lekkere ijsjes😜 Enorme kathedraal, waar we meteen een groep Belgische fans rondom ons hadden. We zagen er ook een Canadees met heel speciale schoenen, veertjes onder zijn hielen. De Puerta de Santa Maria, vele bouwwerken en beelden, er valt heel wat te zien in Burgos. Het was er gezellig keuvelen langsheen de wandelpromenade tussen de platanen.
Ja, we moesten ook nog fietsen😉 In snelvaart reden we nog 17km naar de camping in Cavia, waar er een lekkere grote biefstuk met patatjes,sla en tomaatjes op ons wachtte. We kunnen er weer tegen😛
Gisteren in een albergue geslapen die eigendom was van Vlamingen. Met 4 in een kamertje met 2 stapelbedden, is eens wat anders dan in een tentje slapen. We mochten nog van geluk spreken dat den Haldis daar vroeg was en een ex-pelgrim was of we konden fluiten naar een slaapplaats want de albergue was completo😉 Slapen was niet zo easy, Haldiske had veel zaagwerk vannacht en het was er ook goed warm in de slaapzak. Toch nog niet zo erg als slapen in een slaapzaal met 16 stapelbedden.
Vandaag reden we langs Logrono en Santo Domingo de la Calzada. We komen steeds meer en meer pelgrims tegen, vanaf Obanos komen 2 pelgrimroutes samen, die van de Somport die wij namen en deze van Roncesvalles. Ik had vandaag echt een baaldag, pff een dag om snel te vergeten. Uiteindelijk kwam ik eerst aan onze camping in Bañales aan, had een andere weg genomen want wou snel aan de camping zijn en had geen zin om lang te zoeken, via een veldwegje vond ik de camping. Ingrid en Eddy vonden uiteindelijk ook de camping met enige vertraging.
Vanavond staat verse zalm met pasta en champignons op de menu en dan nog wat fruit, past bij het warme weer hier. Zullen goed slapen😊ik probeer vandaag nog foto's toe te voegen van de voorbije dagen
We beginnen het te voelen dat we al heel wat kilometers in de benen hebben. Ondanks het kortere traject dat we afleggen, maken het bergachtige landschap en de wind het er niet gemakkelijker op. Na een uur hadden we nog maar 15km, it was very windy😉Gelukkig keerde de wind en kwamen we rond half 1 aan, aan de achthoekige kapel in Ermita de Eunate waar de fixer ons verwelkomde met lekkere Spaanse hesp van la mama uit een plaatselijk klein dorpje😉 Na de middag hadden we nog 44 km te gaan, tijd voor sightseeing in Puenta la Reina, Estella.. We vonden de albergue snel in Los Arcos, maar waar was den Haldis? Fietsjes netjes gedeponeerd achter slot en grendel, wat een service in die albergue. Nu op zoek naar den Haldis, we hadden hem snel gevonden op de plaza waar hij a little tipsy aan het socializen was met een paar Britten. Het werd een fijne avond with the englishmen(Anthony en the boxer) in Los Arcos😉 Het werd een leuke camino ervaring😜
Gisteren had Haldis ons gedurende de ganse dag gevolgd, dus vanmorgen moest hij nog op zoektocht naar een bakkerij. Haldis, we zijn in Spanje he, niet meer in Frankrijk😉Relax he, de Spanjaarden hebben meer tijd nodig dan de Fransen en bakkerij van Lierde om hun broodje te bakken😃 Vandaag gaan we maar tot Sanguesa (104km)rijden dus geen probleem om wat later te vertrekken. Na 3km begon de eerste beklimming van de dag al,pfff valt zwaar als de motor nog niet opgewarmd is maar je moet er iets voor over hebben om het verborgen klooster van San Juan de la Peña te ontdekken. Onderweg wat koeienstront van tussen het lawaaierig voorwiel van Ingrid halen en iedereen weer content...deed me denken aan Deiremonne stinkt😛We bezochten ook het gezellig authentieke dorpje Santa Cruz de la Seros. Halverwege hielden we halt in Puenta la Reina de Jaca, waar een paaltje stond nog 807 km to go! Blij onze fixer te zien want het was serieus tegen de wind fietsen de laatste 10km. Bijna de ganse namiddag hadden we tegenwind,we werden bijna letterlijk van de fiets geblazen bij het binnenrijden van de provincie Zaragoza. Eenmaal de wind weg was, was het zweten geblazen bij temperaturen tot 28°. Na de middag belde de fixer, de camping in Sanguesa was nog gesloten dus reden we verder naar Lumbier. Wat we daar zagen was adembenemend. We reden op een grindpad door de bijzondere kloof van Lumbier, de vale gieren cirkelden er rond, de rivier Irati baande zich een weg door de kloof. Ik was in Sanguesa gestopt om lenzen te halen en reed alleen door het natuurgebied. Om aan de in- en uitgang van het gebied te geraken moest je door de duivelsbrug, een tunnel die pikdonker is en waarvan je het einde niet ziet. Ik had geen fietslamp bij dus het was wel even schrikken, gelukkig was mijn zicht terug perfect en zag ik na enkele stappen toch de uitgang, akelig😧Uiteindelijk kwam iedereen heelhuids op de camping in Lumbier aan. We sloten de avond af met het spelletje Rummikub. Starsisters, den Haldis kan nu ook rummikubben he😄
Goeiemorgen allemaal, het weer ziet er goed uit vandaag. Gauw een douche nemen zodat we fris en monter op ons stalen ros kunnen stappen. Oei, heb precies een beetje verlies...Damn een lens kwijt en reserve is al opgebruikt. Zal met 1 lens rijden worden, gelukkig blijft mijn strafste over😉
Vandaag rijden we Spanje binnen als we de Col du Somport kunnen bedwingen. Eerst 80 km warmlopen alvorens 16km af te zien. De weg naar de Col was minder stijl dan verwacht oef! Ook nog enkele kiekjes genomen onderweg... Onzen Haldis had deze middag nog een extra koffiekoek voorzien dus het kon niet misgaan;-)Dat had je gedacht, in het begin van de klim ging ik er vandoor. Onderweg kwam een Brit me polsen dat mijn kompanen een flat tyre hadden, aj nieje ik zie jullie al denken, wat nu? Achteraf hoorde ik dat ons Ingrid perfect geschakeld had,de ketting lag in een acht, gelukkig was den Eddy daar om haar op te vangen voor de eerste zorgen. Ondertussen legde Haldis ons wel en wee op de camera vast, de camionette raakte probleemloos over de eerste col en ja schaafjes alles is perfect op zijn plaats blijven liggen in jullie perfect afgemeten kastjes.
Uiteindelijk kon iedereen de Col bedwingen klaar om met volle speed de afdaling naar Jaca in te zetten recht naar Camping Victoria, de "pluchen" camping☺️. Nog een lekker drankje als afsluiter in de bar hadden we wel verdiend vandaag! =>Om de tonijn met rijst en mayonaise van Bosteels door te spoelen😉
Vandaag hadden we veel kilometers te doen, de laatste kilometers van de vorige rit tot Labouheyre en dan op naar Sauveterre-de-Bearn. Het vlakke parcours deed de kilometers snel slinken...we hadden het grote donkere bos nu echt wel gezien😣 Onderweg werden er ook enkele aspergekwekerijen gespot. Na 82km hielden we onze eerste stop in Cluquetardir waar nonkel Paul ons opwachtte samen met Harry een Nederlander die we leerden kennen in Saint-Émilion. Samen aten we gezellig een baguette terwijl nog een koppel Compostelagangers goeiedag kwam zeggen...ook nederlanders natuurlijk...die vindt je overal. Na de middag kregen we een extra waterbevoorrading in Bénesse-lès-Dax, want winkeltjes waren er niet echt te vinden in die grote bossen en de fixer had nog voor een lekkere ronde suisse gezorgd, maw ne goeien bezekoek😛 Nadien deden we ook nog wat aan sightseeing in Sorde-l'Abbaye , een oud pelgrimplaatsje gebouwd rond een grote benedictijnerabdij waar we ook een mooie sint-jakobsschelp zagen. Achterin het koor van de kerk ligt een prachtige middeleeuwse mozaïek. Nadien reden we langsheen de Gave d'Oloron met al wat meer klimwerk moe maar voldaan onze camping binnen, waar onze fixer ons hartelijk ontving met een lekkere pasta bolognese met verse groentjes. Extra koolhydraten zodat we er morgen sterk opstaan om via de Pyreneeën het zonnige Spanje binnen te rijden!
Het pakje van DHL is om 9u28 vertrokken in Bordeaux. We zijn in blijde verwachting van het derailleurpad.
14u10, vandaag veel tijd gehad om blog van de voorbije dagen te voorzien van foto's terwijl Ingrid en Eddy vol verlangen zitten te wachten op het bankje. Nu eventjes een wandelingetje maken rond de vijver en wat zie ik aan de overkant van de vijver, 2 mannetjes die vlug naar onze kampingplaats lopen , het lijkt alsof ze iets bijhebben, een gele enveloppe?? Even verder een DHL camionette. 14u30 eindelijk het is zover...Ingrid komt me al roepend tegemoet, als opgejaagd wild worden Eddy en ik de camionette ingejaagd. Rond 16u15 zijn we al terug op de camping, alles is "gefixed" zou de fixer zeggen.
Bij deze zou ik een woordje van dank willen richten aan: fietsen Daan uit Lebbeke, voor het snel opsturen van het derailleurpad en noodpad( je weet nooit dat het ons nog eens overkomt, hopelijk niet) waardoor we maar 1 dagje moeten opofferen hebben. Nous voulons aussi remercier le réparateur de vélo "Cycle Campaner" de Libourne pour son travail rapide et son bon service. Quand vous avez un problème de vélo dans l' environ de Saint-Émilion, n' hésitez pas à le contacter.
16u26, joehoe eindelijk op de fiets. Nog even door de wijngaardvelden en dan naar de grote donkere bossen van de Landes, we zullen Eddy in het oog moeten houden😉Het plan was tot in Hostens te rijden, maar toen de fixer er aankwam was de camping gesloten. Hij dacht er eerst wild te kamperen, maar uiteindelijk mocht het niet. Het werd later en later, na veel over en weer gebel had onze Haldis toch een camping gevonden. Uiteindelijk kwamen we rond kwart voor 9 in Moustey aan tegen een gemiddelde snelheid van bijna 25km per u. Als we morgen een 25km extra rijden hebben we al 1 dag gerecupereerd😄 Het was echt een unieke kampeerplaats...zie foto's in bijlage😉 's Nachts hebben we kunnen genieten van de natuur, vogeltjes..maar ook een ander immens geluid, was het een hert?? Who knows..het was zeker een kampeerplaats die ons nog lang bij zal blijven. Aan de schaafjes, schaffelingen in bijlage😉 Gelukkig konden we onderweg de aanval van een hongerige hond ontwijken of we hadden geen lekkere broodjes met saucissen, chocoladepudding en aardbeien kunnen eten. Groetjes van ons allemaal uit het indianendorp in Moustey😀
Den Eddy had nog 35 km van de rit van gisteren in te halen. Gelukkig had Ingrid onlangs een Merckxke gekocht zodat hij morgen met gelijke kilometers kan vertrekken, want een stuk van de route met de auto doen dat kan niet en telt niet als echte Compostelaganger. Morgen zal het deraillieurpad geleverd en gemonteerd worden en hopen we rond de middag terug te vertrekken. Ook de deraillieur en een kabeltje moeten vervangen worden. Even tijd om eens rustig te chillen, wat boodschappen te doen, fietsen te kuisen, te zwemmen, recupereren, fietsenmaker te zoeken zodat we morgen de fiets snel kunnen laten herstellen, boekje te lezen, ....
Nu tijd voor de calorieën aan te vullen....Zalig sakkeraar!😜 Gelukkig heeft Eddy tijdens het kuisen gezien dat er een slag in mijn wiel zat. Ik heb dan eens gekeken waar slag zat om spaken aan te spannen en zag dat er spaak los zat, ze was afgebroken. Bedankt Eddy, wie weet wat me anders overkomen was in de Pyreneeën😏 Morgenvroeg zal de fietsenmaker weten wat te doen.
Vanavond staat er varkenshaasje met witloof en patatjes op de wijze van Ingrid(met een beetje suiker)op de menu en nadien een fruitsalade zodat we er sterk opstaan voor morgen en Gent naar de titel kunnen stuwen.
Dag 8: Saint-Yrieix-sur-Charente -Saint-Ãmilion 150 km
Vandaag hebben we heel wat kilometers voor de boeg😉 dus vandaag heeft onzen Haldis pannenkoeken gebakken! Onze fixer is echt topie😉 We moesten deze morgen even zoeken om terug op de route te geraken, want we logeerden een eindje van de route af maar blijkbaar zond mijn gps ons naar het eindpunt van de vorige route en was de route van gisteren al afgelopen en had ik een nieuwe route moeten downloaden. Minimum 10km extra dus, Eddy had ondertussen zijn gps uitgezet om zijn batterij te sparen, maar toen hij de vorige route wou opslaan alvorens de nieuwe route te downloaden viel zijn gps uit, hadden we nog 1 gps over maar dit was geen probleem want vandaag reden we bijna constant tussen de bossen van de Dordogne, altijd rechtdoor en op en neer... Ipv Roodkapje was het vandaag het verhaal van "met het stalen ros door het bos"😃In de voormiddag hadden we al 82 km. Zou de sakkeraar beter eens niet in het bos losgelaten worden om zijn longen te zuiveren of om bosspelletjes te spelen met zijn kinderen???
Na de middag hadden we nog een 60 tal km te gaan op weg naar Saint-Émilion. De fixer had ons onderweg enkele keren incognito gefilmd😧De kilometers maalden vlotjes. Ineens een luid, krakend geluid achter mij. Den Eddy stond stil, de ketting en derailleur hingen te bengelen, zijn pad van zijn achterderailleur was gebroken. Na de GPS, de Merckx kapot..het was een totale offday voor den Eddy!! Hij kon niet meer verder, gelukkig kon de fixer hem met de camionette komen oppikken. Samen met Ingrid heb en ik de rest van de rit uitgereden.
Gelukkig zijn we nu in Saint-Émilion, mooi plaatsje om extra dagje rust te nemen niet?? We zijn in blijde verwachting van een nieuwe pad en noodpad, hopend dat DHL snel levert😉. Even rust kan geen kwaad alvorens de Landes en de Pyreneeën in te trekken..het stalen ros mag nu minimum een dagje rusten,ideaal om de beentjes te laten rusten en de vochtreserves aan te zuiveren😛
Dag 7: Chasseneuil-du-Poitou-Saint-Yrieix-sur-Charente 147,5km
Vandaag rit naar Saint-Angeau 110km. Onderweg nog enkele kiekjes aan de rand van de stad Poitiers, een bezoekje hebben we deze keer aan ons laten voorbijgaan. Vanmorgen was de verantwoordelijke van de camping vroeg ter plaatse zodat het wasmachineprobleem snel opgelost was dus den Haldis wist wat te doen deze morgen. Terwijl de was rustig draaide waren wij al op pad en het ging vlotjes, na 65km bereikten we onze stopplaats in La Chapelle-Baton vóór onze fixer,kon niet anders eer de 2 machientjes was gedaan waren. We beslisten wat verder te rijden dan Saint Angeau zodat we morgen in Saint-Émilion zouden kunnen slapen en een wijntje drinken natuurlijk😉 De fixer kreeg dus de opdracht een camping uit te zoeken in de buurt van Angoulême wat hem na veel vijven en zessen lukte. In Saint-Yrieix-sur-Charente vond hij een campingplaats, de weg ernaartoe bleek een ander paar mouwen, de slaapplaats was een eindje van de route af, een 20 tal km en het duurde wel even voor we de camping vonden. Denk dat Eddy zijn oordopjes al goed van pas zouden gekomen zijn. Uitgehongerd en moe kwamen we aan, echt meer moest het deze keer niet zijn. Onze hete soep met Sint jacobsvruchten stond ons al op te wachten en de eerste honger was onmiddellijk gestild. Een mens moet wat overhebben om in Saint-Émilion te geraken he, slappe lachen, broekhoesten en kuitenbijtende honden niet te na gesproken😊 De eerste week zit erop, 974km in de benen en het gaat nog altijd goed! Saint-Émilion here we come!!
Dag 6: Montlouis-sur-Loire - Chasseneuil-du-Poitou 132 km
Heerlijk weertje om te fietsen vandaag, temperaturen tot 25°. Beste dag tot hiertoe! Tussen de wijngaarden van Vouvray vatten we onze tocht aan richting Tours. Greetje, waar is den tijd dat we je kwamen bezoeken op stage in Tours en met 7 mensen in mijn fordje Puma de plaatselijke kastelen en caves bezochten?? In de kathedraal van St. Gatien deden we enkele kaarsjes branden, voor ons Gertje, voor onze Stan, voor collega Andrea en voor mijn buurvrouw Odette. St Gatien was de eerst bisschop van Tours en werd opgevolgd door Saint Martin. In de heel mooie glasramen van de kathedraal worden ook delen van het leven van Sint Maarten afgebeeld. Na 72 km en heel wat mee en tegenwinden op het redelijk vlak parcours kwamen we bij onze rustplaats in Nouatre aan. Onzen Haldis had voor lekker baguettes gezorgd en als verrassing een Boule de Berlin, hij wist precies dat we uitgehongerd waren😉 In de omgeving van Chatellerault kwamen we op de route een vriendelijk oud vrouwtje tegen die haar tuin aan het bewerken was en een babbeltje met ons wou slaan, ze was nog heel curieus voor haar leeftijd maar niet zo sterk in het schatten van leeftijd...Ingrid 45 jaar en ik 15, ze dacht zelfs dat Ingrid mijn ma was...lachen geblazen😃
Nog nooit vonden we onze camping zo snel😊Den Haldis zat al te aperitieven met Raf uit Lier. Grote wasjes, kleine wasjes steek je in een wasmachine en dan lekker draaien als je de stekker insteekt😉Ingrid was van goeie wil en als voorbeeldige huisvrouw ging ze onze kleren in de wasmachine steken. Even een jeton in de wasmachine stoppen, check, machine opzetten dat gaat niet...oei de stekker zat niet in, oei de was kan er niet meer uit. De fixer zal weten wat doen morgen😉Zou den Eddy nu zonder kousen moeten rijden? Onze avondmaaltijd was top! Een superbiefstuk met lekkere pasta, tomaatjes en komkommer. We zijn gewapend om er morgen terug in te vliegen! Nadien nog een kleine afterparty met een glaasje wijn onder leiding van dj Haldis. Slaapwel allemaal!
De vogeltjes fluiten, de zon is al van de partij, de zondagse koffiekoeken wachten al op ons, een overgangsritje van een goeie 100km, dit wordt lekker genieten. De eerste kilometers vlogen voorbij. In Montigny-le-Gannelon zagen we enkele holwoningen die zich sinds de steentijd in de rotsen bevonden. Hoe zou het toen in Deiremonne geweest zijn?
Nadien waren we van plan een bezoekje te brengen aan Vendome alvorens samen met de fixer in Ambloi te eten maar onze honger zou veel sneller gestild worden. Blijkbaar was er een kleine communicatiestoring, wij dachten dat we in Ambloy moesten zijn en hij in la grapperie😉 maar lekkere baguetjes kaas met uitzicht op de chateau in het zonnetje in Meslay konden we niet afslaan. Bijna 13u en nog een kleine 60km te gaan. Tijd voor even te kuieren in Vendome. Aan de Place Saint Martin vonden we 1 van de mooiste Romaanse klokkentorens van Frankrijk. Aan de overkant staat een houten huis(nr 24) met boven de ingang een houtgesneden Sint-Jacobsafbeelding. We verlieten de stad door de prachtige stadspoort St. George.
Tijd om terug wat kilometers te malen, nog een 3 tal uurtjes te rijden, nog een massa tijd dus...hadden we gedacht😜 In Villerable gaf de gps een straat aan die niet meer bestond, effe andere route nemen...lap route barrée. Ik dacht laten we het proberen te voet kunnen we wel door, maar de brug over de spoorlijn was afgesloten. Uiteindelijk dan toch de route gevonden richting Ambloy. Onderweg een berichtje gekregen van den Haldis dat de voorziene camping in Vouvray niet meer bestond en hij een andere camping gevonden had in Marcon, 5 km voor Vouvray. Ook de tussenstand van Brugge-Gent doorgekregen 0-1, deze Anderlechtsupporter ook content😉 Onderweg nog enkele mooie kastelen gespot. Eenmaal in de omgeving van Vouvray kon de zoektocht naar de camping beginnen. Marcon niet direct te vinden, ook niet in de gps. Even vragen aan de plaatselijke bevolking...blijkbaar dacht iemand dat er een camping les varennes moest bestaat in de omgeving van gelijknamige rivier...zoek zoek bleek dit een zigeunercamping te zijn. Na enkele keren vragen nog altijd niks, uiteindelijk is Ingrid het eens gaan vragen bij een kajakverhuur, die gasten hebben dan op internet gevonden dat er 2 Vouvrays waren eentje aan de Loire en ook een Vouvray-sur-Loir allebei ongeveer een 50 tal km van Vendome. Ondertussen ( rond kwart na 6) had de fixer naar mij gebeld en was hij ook tot deze constatatie gekomen. Blijkbaar was er al een lekker potje gekookt aan de mooie camping les Varennes aan het lac in Vouvray-Sur-Loir. Misschien moeten we er later nog eens een bezoekje brengen als we ooit in Compostella geraken😉 Gelukkig is nonkel Paul een krak in het afbreken en opzetten van tenten en rond half 9 hebben we elkaar uiteindelijk teruggevonden op de camping in Montlouis-sur-Loire. Een uurtje later lagen de gebakken patatjes en chipolatas al op ons te lachen. Brugge-Gent 2-3 ( iemand van Brugge een handdoek meebrengen van Compostela? Voor een kaars zal het te laat zijn)mooie afsluiter van een bewogen dag die uiteindelijk heel wat langer en spannender werd dan gedacht! Dit is Compostela zeker!
Deze morgen deed de ajuin duidelijk zijn werk en na een stevige portie spek met eieren(van tante Denise..ze zijn spijtiggenoeg al op😏)konden we er terug met volle moed tegenaan. Ook het rijkelijk bestrooien van de maaltijd met zout gisteren mistte zijn effect niet, ongelooflijk maar waar, Eddy moest pas na 32,7 km zijn eerste sanitaire stop houden😄 De regen bleef vandaag zo goed als achterwege en op het einde van de dag was de zon zelfs even van de partij.
Bij onze eerste stop in Maintenon hielden we halt aan het fraaie chateau van Madame de Maintenon die met Lodewijk XIV in 1683 in het geheim in het huwelijk trad. Achter het kasteel overspannen boogresten van een aquaduct de vallei, het was de bedoeling de Pont du Gard te overtreffen maar dit helaas nooit gelukt😏ook de tuinen leken van veraf de moeite waard om een bezoekje te brengen (veel gelijkenis met de tuinen van Versailles) maar zoveel tijd hadden we helaas niet en denk niet dat die toeristjes binnen mochten met hun fietsjes, zelfs Ingrid niet met hare Merckx😄(Martine, moest aan je denken. Ben jij er niet ooit geweest? Je mist ons daar toch nog niet te erg in de bank?)
's Middags hielden we halt in St-Prest waar de pain en de Boursin rijkelijk aanwezig waren, de vin hebben we wijselijk achterwege gelaten voor een later moment want we hadden nog heel wat kilometers voor de boeg😉 In Chartres hielden we onze laatste stop, wat een leuke weg ernaartoe. Geen drukke wegen, maar fietspaden door een groene zoom langs de rivier de Eure. Opeens dook de kathedraal voor ons op, echt de moeite waard voor een bezoekje, prachtige glasramen, mooi kerkportaal. Ook de rest van de binnenstad met de romaanse huizen uit de 12 de eeuw, de houten draaitrap van Maison de la Reine Berthe,...mag gezien worden.
Tijd om het laatste deel van onze trip aan te vatten, de beentjes werden al wat moe en na enkele extra kilometertjes op zoek naar de camping kwamen we moe, voldaan en uitgehongerd aan. Gelukkig wachtte Haldis ons op met een stevig soepje, een lekker zalmke en lekkere aarbeien en een goed wijntje als afsluiter! Santé!
Vanmorgen de dag droog begonnen, oef!! Na de stortbui van gisteren in Compiègne konden we de regen wel even missen;-) Het werd een pittig ritje met heel wat hoogtemeters, mooie middeleeuwse pittoreske dorpjes doorgereden(Breuil-le-Sec, Clermont).
Ingrid haar schoentjes waren nog proper..dit kon niet blijven duren;-) waar zou ik een plasje maken?? In de modder natuurlijk, dus schoentjes hadden klein onderhoud nodig alvorens terug in de pedaaltjes te klikken.
In Mouy snoven we nog wat cultuur op en bezochten we een watermolen die opgesteld werd als herinnering aan de vele watermolens uit het verleden.
Na een lange afdaling naar het dorpje Mortefontaine-en-Thelle volgde nog een pittig hellingske naar Andeville waar we compostellagangster Birgit tegenkwamen. We hebben haar dan uitgenodigd om samen met ons te eten. Ondertussen had nonkel Paul al kennisgemaakt met Philippe, een plaatselijke inwoner van Andeville die ons wegwijs gemaakt heeft in de wereld van het parelmoer;-)
Het glooiend parcours was ook bevorderlijk voor de eetlust, dus het lekkere kalkoentje met erwtjes en worteltjes ging lekker binnen! Met veel ajuin😉 Ons fixer, alias Haldis doet het heel goed;-)
Eerste nacht van Eddy en Ingrid als kampeerdebutanten werd een voltreffer en naar het schijnt voor herhaling vatbaar ;-) De slaapzak, om het met de woorden van den Eddy te zeggen, de dwangbuis was er misschien iets teveel aan, maar binnen enkele weken zal zijn perfect afgetrainde lichaam hier wel in passen;-)
Wakker worden met de opkomende zon, kraaiende hanen, hoestende buur en knorrende nonkel het doet toch iets met een mens.
Een lekkere warme choco, theetje, koffie met een lekker croissantje binnenspelen en we konden er weer volop tegenaan;-)
Vandaag hebben de Dendermondenaren na de monding van de Dender ook de bron van de Schelde leren kennen en als echte pelgrims waren ze onder de indruk. De afgelopen 2 dagen hebben we kunnen zien hoe die grote Schelde steeds kleiner werd tot een petieterig riviertje dat ontspringt in de gemeente Gouvy. Of was het nu Escaut, Scaldis of Scala??
In Fontaine-lès-Clèrcs aan de oever van de Somme wachtte onze Haldis ons op met een lekkere hete soep en lekkere verse baguetjes. Zalig met deze frisse, net geen frisko temperatuur.
Tijdens onze trip ontdekten we het mooie dorpje Noyon met zijn imposante kathedraal en restanten. Vooral de bibliotheek achter de kathedraal die dateert uit 1506 is een unieke bezienswaardigheid. In de meeste bibliotheken kom je heel wat boekenwurmen tegen maar hopelijk heeft deze bibliotheek niet teveel last van houtwormen want de bibliotheek rust op houten spanten, typisch voor de bouwstijl van een kapittelbibliotheek zoals er in die tijd in Europa verschillende tot stand kwamen.
Op een gezapig tempo reden we verder, hopend dat de regen niet erger werd en we zo goed als droog in ons hotelletje zouden aankomen. Met nog een handvol kilometers voor de boeg kwamen we in een stortbui terecht, goed doorweekt kwamen we op onze eindbestemming aan, blij dat er geen camping in de buurt was;-) Wat zagen we bij aankomst, de teambus van wielerploeg Cofidis. Oh nee had nonkel Paul mijn camionette ingewisseld voor een luxe exemplaar;-) Keep on dreaming....maar een lekker badje en stevige maaltijd konden we in deze omstandigheden ook wel pruimen;-) What a day!!
Na een lekker ontbijt en afscheid te hebben genomen van familie, buren, collega en het uittesten van de mobiele wc hebben we onze tocht aangevat langsheen de Dender. Na een korte inloopperiode (zadeltje vastzetten, wat klungelen met gps(uit koers, ...)) verliep de rit vrij vlotjes. Lekker weertje, geen regen, uitstekende bevoorrading want we hadden honger.. wat moet ne mens meer hebben De rit van 137 km werd er 148km, direct een goeie test voor het vervolg van ons avontuur.
Bij aankomst op de camping in Cambrai voor het eerst kennisgemaakt met een compostelagangster, Marion uit Nederland. Een spaghettietje van de Belgische buren zag ze wel zitten! Tante Rita ze vond je spaghetti geweldig! Met een volle voldane maag en vermoeide beentjes waren we snel in dromeland.
foto's volgen later want het internet werkt te traag