Vandaag hebben we de stad verkent en zijn we om 12u naar de mis geweest. We hebben het wierookvat, de ' botafumeiro' heen en weer zien zwaaien in het dwarsschip. Dit is het grootste wierookvat ter wereld en wordt gebruikt aan het einde van de pelgrimsmis in de Kathedraal van Santiagode Compostela. Ook deden we nog heel wat kaarsjes branden.
In het midden van het koor, pal boven de grafcrypte, staat het hoofdaltaar. Onder een immens baldakijn, in een uitbundig barokke nis, prijkt het beeld, in gepolychromeerde steen, van de zittende St.-Jakobus (1211). Het beeld is bedekt met een grote zilveren schoudermantel versierd met schelpen.
Wij hebben aangeschoven om het beeld te mogen aanraken achter het altaar, we brachten ook een bezoek aan de grafcrypte die zich onder het altaar bevind.
Nadien gingen we een lekker menuke eten en een terrasje doen, nog wat cadeautjes kopen....
Nu lekker slapen zodat we klaar zijn om morgen onze terugtocht van 1800 km aan te vatten! Tot gauw allemaal😉
Santiago here we come! Na een lekker ontbijtje met meloen, hesp, geroosterd brood, druifjes, thee...zijn we klaar voor onze laatste stuiptrekkingen...Compostela lag nog verder dan gedacht, na wat op en neer gecross in het bos dook het stadje Santiago plots voor ons op. De gps had het even moeilijk, maar uiteindelijk kwamen we op het centrale plein aan waar Haldis ons met de camera in aanslag stond op te wachten. We namen nog enkele kiekjes als herinnering.
Aan het Pelgrimsbureau was het even aanschuiven, we gingen ons 'Compostelaat' ophalen. Wij hadden ons lid gemaakt van het Vlaams Genootschap van Santiago de Compostela waar we een pelgrimspas kregen die we onderweg konden laten afstempelen(in de campings, kerken, officiële instanties). Aan de hand van de stempels die in de pelgrimspas staan kan je een getuigschrift op naam in het latijn krijgen in het Pelgrimsbureau. Na anderhalf uur hadden we ons diploma. Eens aan het loket ging het vlotjes, behalve bij Ingrid, de loketbediende vond dat ze te weinig stempels had, ja wie had nu gedacht dat Ingrid zo snel ging fietsen😊
Amai, van al dat wachten krijg je honger en dorst! Tijd voor een terrasje alvorens de camping op te zoeken voor een verkwikkende douche.. De fietsen zitten ondertussen ook al in de camionette...die mogen nu ook voor efkes rusten... 2482X3-25 want nen oilsjteneir ga nie naar deiremonne...da maakt 7421km! Nie slecht om dan maar ene platten band te hebben😄van de rest klappen we nie meer.... Nu nog efkes genieten op het terrasje van onzen bungalow want de tenten zijn ook voorgoed opgeborgen en vanavond trekken we nog es de stad in😉
Vandaag fietsen we tot op een 30 km van Compostela. Campings zijn er niet in de buurt, dus onzen Haldis heeft voor ons een gezellige B&B geboekt, een Casa Rural noemen ze dit in Spanje. Dit wordt genieten!
Deze morgen een stevige klim naar Portomarin, boven heb je een prachtig zicht op het stuwmeer. Vandaag toch nog 1500m hoogtemeters gehaald, zwaar genoeg met dit warme weer! Ons bougie is bijna leeg😉
Vanmiddag in Palas de Rei verwent met lekkere kersjes van den Haldis. Weerom geen regen vandaag, tante Denise heb jij eieren naar de arme klaren gedaan misschien?
Rond kwart na 4 kwamen we in onze Casa de Augasantas aan. De vrouw des huizes gaat lekker voor ons koken hmmm... Nog wat babbelen met enkele Amerikaanse pelgrims en om 19u mogen we aan tafel bijschuiven...honger!
Ondanks het feit dat we in een hotel logeerden kon het ontbijt en de bediening niet tippen aan dat van den Haldis.We aten een stuk baguette geroosterd met confituur..Ingrid vroeg zich zelf af of het niet het brood van gisterenavond was.
Valiezen in de camionette check, kamers leeg check, fietsen klaar pech😣 Eerste platte band van de reis is een feit, het heeft al heel lang geduurd vind ik persoonlijk. Het was den Eddy van den Eddy😉Gelukkig is den Eddy al zeer bedreven in het vervangen van banden en ging dit vlotjes.
Klaar om aan de laatste zware beklimming te beginnen, 'de Cebreiro'. De klim was lastiger dan deze van gisteren, maar onderweg was onze cameraman zo goed in form dat de kilometers voorbij vlogen😃En het regent niet, nochtans regent het in Galicië vaak maar wij nemen de zon overal mee😉Volgende week zaterdag goed weer in België??
We verkenden het dorpje Cebreiro, een gezellig middeleeuws dorpje waar we ook nog een kaarsje in het plaatselijk kerkje deden branden en de muziek die er speelde voor een aangename sfeer zorgde. In Samos zagen we het Monasterio San Julián de Samos met een indrukwekkende barokgevel en het kleine kapelletje El Salvador met een Cyprus naast de muur die 1000 jaar blijkt te zijn.
Na 78km kwamen we aan bij onze eindbestemming Sarria, waar onze tentjes al klaarstonden. Samen met Ingrid ging ik in het stadje de was doen, want de plaatselijke wasmachine was stuk. Terwijl de mannen op de camping een pintje nuttigden in de bar, lieten wij het ook niet aan ons hart komen bij Don Pepe terwijl de was rustig draaide.
Vanavond aten we rijst met een groentenmacedoine(erwtjes, worteltjes, asperges en ajuin natuurlijk😜) en super koteletten! Lekker, echt lekker😛 en als dessertjes een tendral meloen en een flan caramel.. Nog 130km te gaan...
Vandaag beklimmen we de Cruz de Ferro, voorlaatste klim voor we in Compostela aankomen. Om er sterk op te staan heeft onzen Haldis nog eens lekker pannenkoeken gebakken deze morgen. Njammie! Ingrid was niet gerust in de klim van vandaag, maar uiteindelijk kwam iedereen vlotjes boven. De klim was niet zo steil als de col de Somport en er waren ook stukken waar je kon recupereren! Gelukkig maar want de beentjes voelen de kilometers stilaan. Na 50km kwamen we boven op de Cruz de Ferro aan. Blij dat ik voor Tim en de rest van de familie een steen kunnen afleggen heb. Dit gaf mijn tocht naar Compostela een meerwaarde. ' s Morgens hielden we ook even halt in Astorga waar we het bijzonder paleis van architect Antoni Gaudi konden aanschouwden. Na de middag deden we de pittige afdaling naar El Acebo. Concentratie was vereist met het vele verkeer, de vele korte scherpe bochten en de overstekende pelgrims te voet. Smalle straatjes leiden door het authentieke dorpje met huisjes met buitentrapjes en uitstekende balkons. Ik denk niet dat een bus erdoor kan rijden. Daarna reden we door naar Ponferrada, daar zagen we de prachtige tempeliersburcht. Deze geestelijke ridderorde had de taak op zich genomen om de Camino met pelgrims te beschermen. De Tempeliers hadden ook een belangrijke bankiersfunctie, doordat zij toestonden dat vorsten hun geld veilig konden stellen in hun sterke burchten en er tevens geld konden lenen. Jaloezie ten opzichte van hun toenemende rijkdom en hun spreekwoordelijk geworden drankzucht betekende de ondergang van deze orde. Deze orde werden 1312 uit Spanje verdreven. Onderweg kreeg ik een telefoon van nonkel Paul, de camping lag te ver van de route. Uiteindelijk boekte hij een hotelletje waar we ons nog eens konden laten dienen en een deugddoend badje nemen. Ingrid had het lastig op het einde van de rit vandaag . Morgen zullen we zien hoe de rit vordert na de beklimming van de Cebreiro en dan beslissen we afhankelijk van hoe iedereen zich voelt of we er nog dag extra over doen.
Vandaag de laatste vlakke rit alvorens op te klimmen naar de Cruz de Ferro waar ik 2 stenen ga neerleggen, op 1 ervan staan de namen van mijn familie, op de andere enkel de naam van Tim die al veel met zijn gezondheid gesukkeld heeft en ook aan kwam draven met het idee om een steen in mijn rugzak mee te nemen gedurende de ganse route. Hopelijk help het om hem te sterken in zijn steeds wederkerende strijd om zijn ziekte (nefrotisch syndroom) te overwinnen.
Het Cruz de Ferro is letterlijk en figuurlijk een van de hoogtepunten van de Camino Francés. Het is een groot ijzeren kruis, opgericht op een op enkele kilometers van Rabanal del Camino gelegen plateau op 1500 meter hoogte, en het heeft voor veel pelgrims een speciale symbolische betekenis. Aan de voet ervan bevindt zich een enorme stapel stenen die met de jaren groter wordt en in hoogte toeneemt. Wie de eerste steen heeft gelegd is niet bekend en ook naar de reden waarom iemand dit heeft gedaan is het gissen. Zeker is wel dat elke passerende pelgrim zijn steentje aan de berg stenen bijdraagt, waarmee hij een eeuwenlang bestaand ritueel in stand houdt. De door hem achtergelaten steen of kei is symbool voor in het verleden gedane zonden of een zorg waarmee hij al lang rondloopt. De pelgrim neemt deze steen als het even kan mee van huis. Met het achterlaten ervan maakt hij zich vrij van het probleem.
Het was een vrij vlakke rit vandaag, rond half 12 hielden we onze middagstop in Vilecha. In de namiddag bezochten we León. De grootste stad die we tot hiertoe in Spanje te zien kregen met heel wat bezienswaardigheden. Casa de botines(kasteel gecreëerd dr architect Gaudi),de kathedraal, plaza Major, plaza San Marcos. In een cafeetje aan de prachtige oude brug van Hospital de Orbigo wachtte den Haldis ons op met een pelgrim uit Canada. Een lekkere cerveza kwam ons tegemoet. Op de brug zagen we ook een man die te voet uit Hasselt vertrokken was eind februari. Ook enkele Amerikanen kwamen ons op het terrasje vervoegen. Het werd een gezellige boel😃Vandaag was het plan om spaghetti bolognese te eten, maar gehakt vonden we niet..het werd een spaghetti tonica met koude tonijn ter vervanging van gehakt. Een pelgrim eet alles he. Nu nog naar de Spaanse bekerfinale kijken in de bar en dan lekker slapen want morgen wordt een zware dag..
Joehoe, een tikkeneike in de morning😜of twee tikkeneikes. Bedankt Haldis voor het stevig ontbijtje😉Het was vrij frisjes deze morgen maar de wind zat goed😉We waren al rond kwart voor 4 op de camping, deed deugd er zo snel te zijn want de temperatuur ging fors de hoogte in na de middag tot 33° , hoe zou de temperatuur in België zijn? Den Haldis zal ondertussen ook goed gezweet hebben om de tenten op te zetten😉 Onderweg waren er niet zoveel bezienswaardigheden, in the morning namen we foto's van de vroeger abdij van San Antón. Rechts in de muur zitten 2 nissen waarin de hongerige Compostelagangers vroeger brood en wijn aantroffen, nu lagen er briefjes met boodschappen die de huidige Compostelagangers achterlieten. De monniken behoorden tot een Franse orde die bedreven waren in het bestrijden van een ziekte, Antoniusvuur gegeten. In een overgebleven deel van de abdij is er ook nog een albergue voor Pelgrims.
Even voor onze stopplaats in Fromista, namen we een foto van de hoge sluizen van het Canal de Castillo die trapsgewijs boven elkaar liggen. In Carrion bezochten we nog een grote pelgrimskerk Santa Maria del Camino waar we nog enkele kaarsen deden branden voor onze dierbaren.
Toen we op onze camping in Sahagún aankwamen stonden de tenten al klaar. We gingen nog eens lekker eten op restaurant, een pelgrimsmenu aan 9 per persoon(voorgerecht, hoofdgerecht en dessert)is geen geld he;-) Nog 400km te gaan
Vannacht waren er twee blaffende honden op onze camping, genaamd Eddy en Ingrid. Gisteren was ik al om brood geweest in Santo Domingo de la Calzada, zodat we vandaag vroeg konden vertrekken. Deze voormiddag hadden we nog enkele kleine hellingen maar naar mate de dag vorderde werd het vlakker en vlakker, maar toch nog meer dan 1000 hoogtemeters vandaag. Morgen staat er ook nog een vlakke rit op het menu om nadien terug de bergen in te trekken. Het was "hot in the city"vandaag, 32°, gelukkig hebben we nog wat wind op de fiets😆 en zo zal den Eddy zijn verkoudheid snel genezen zijn. Na onze middagstop in Santovenia de Oca reden we naar Burgos waar heel wat bezienswaardigheden waren en ook lekkere ijsjes😜 Enorme kathedraal, waar we meteen een groep Belgische fans rondom ons hadden. We zagen er ook een Canadees met heel speciale schoenen, veertjes onder zijn hielen. De Puerta de Santa Maria, vele bouwwerken en beelden, er valt heel wat te zien in Burgos. Het was er gezellig keuvelen langsheen de wandelpromenade tussen de platanen.
Ja, we moesten ook nog fietsen😉 In snelvaart reden we nog 17km naar de camping in Cavia, waar er een lekkere grote biefstuk met patatjes,sla en tomaatjes op ons wachtte. We kunnen er weer tegen😛
Gisteren in een albergue geslapen die eigendom was van Vlamingen. Met 4 in een kamertje met 2 stapelbedden, is eens wat anders dan in een tentje slapen. We mochten nog van geluk spreken dat den Haldis daar vroeg was en een ex-pelgrim was of we konden fluiten naar een slaapplaats want de albergue was completo😉 Slapen was niet zo easy, Haldiske had veel zaagwerk vannacht en het was er ook goed warm in de slaapzak. Toch nog niet zo erg als slapen in een slaapzaal met 16 stapelbedden.
Vandaag reden we langs Logrono en Santo Domingo de la Calzada. We komen steeds meer en meer pelgrims tegen, vanaf Obanos komen 2 pelgrimroutes samen, die van de Somport die wij namen en deze van Roncesvalles. Ik had vandaag echt een baaldag, pff een dag om snel te vergeten. Uiteindelijk kwam ik eerst aan onze camping in Bañales aan, had een andere weg genomen want wou snel aan de camping zijn en had geen zin om lang te zoeken, via een veldwegje vond ik de camping. Ingrid en Eddy vonden uiteindelijk ook de camping met enige vertraging.
Vanavond staat verse zalm met pasta en champignons op de menu en dan nog wat fruit, past bij het warme weer hier. Zullen goed slapen😊ik probeer vandaag nog foto's toe te voegen van de voorbije dagen
We beginnen het te voelen dat we al heel wat kilometers in de benen hebben. Ondanks het kortere traject dat we afleggen, maken het bergachtige landschap en de wind het er niet gemakkelijker op. Na een uur hadden we nog maar 15km, it was very windy😉Gelukkig keerde de wind en kwamen we rond half 1 aan, aan de achthoekige kapel in Ermita de Eunate waar de fixer ons verwelkomde met lekkere Spaanse hesp van la mama uit een plaatselijk klein dorpje😉 Na de middag hadden we nog 44 km te gaan, tijd voor sightseeing in Puenta la Reina, Estella.. We vonden de albergue snel in Los Arcos, maar waar was den Haldis? Fietsjes netjes gedeponeerd achter slot en grendel, wat een service in die albergue. Nu op zoek naar den Haldis, we hadden hem snel gevonden op de plaza waar hij a little tipsy aan het socializen was met een paar Britten. Het werd een fijne avond with the englishmen(Anthony en the boxer) in Los Arcos😉 Het werd een leuke camino ervaring😜
