|
Donderdag 22 februari
Joepie! Het moment waar we zo naar uitgekeken hebben is aangebroken: we
vertrekken op sneeuwklassen.
Om 7 uur stonden we, gepakt en
gezakt, klaar aan de school. Rond half 8 konden we onze mamas en papas
uitwuiven. Na enkele manoeuvres van onze buschauffeur reden we het dorp uit en
begon onze tocht naar Stanzach.
Het vertrek verliep voor iedereen vlotjes. Kusje hier, kusje daar ... en
weg dan maar. Misschien pinkte er hier en daar wel een mama of een papa een
traantje weg maar dat hebben wij gelukkig niet meer gezien. Aan de lichten van
de Liersesteenweg klonk het heel luid YES!!!
In Aken stopten we een eerste keer. Na een plasje en het strekken van
onze benen reden we meteen verder.
Deze dag was voor één iemand van ons nog wat specialer. Yasmine vierde
vandaag haar verjaardag. We versierden de bus met vlaggetjes en zette haar in
de bloemetjes. Van Yasmine kregen we er nog een heerlijke wafel bovenop.
Onderweg aten we onze bokes op en keken we nog naar 'The boss baby'.
Deze film viel duidelijk in de smaak want we keken allen aandachtig de film
uit. De juf, de meester, Ulli en Annick genoten van de stilte ;-)
Toen werd het tijd voor onze middagstop in Wonnegau, hier scheen volop
de zon en konden we ravotten in de speeltuin. Met nieuwe energie zetten we onze
reis verder.
Op de bus werd het tijd voor een echte klassieker. We keken naar de moedige moedige muis Stuart
Litle. Ook deze film viel in de smaak.
De tijd ging zo snel voorbij. Na onze quiz stopten we al voor de derde keer.
Ditmaal in Gruibingen. Daar vertrokken we om 5 uur en kwamen de
bergen in zicht. Onderweg werd de sneeuw aan de kant van de weg alsmaar dikker
. Een ideaal moment om onze laatste film te starten. Inside out. Zo konden we rustig Oostenrijk binnenrijden.
Als we aankwamen aan ons
huisje "Krone", hebben de kinderen meteen de koffers naar binnen
gedragen. Dit verliep zeer vlot.
Iedereen was vrolijk en
goedgezind.
Van al dat reizen en uitpakken hadden we allemaal wel wat honger gekregen.
Gelukkig zorgde onze kookouders voor een heerlijke spaghetti.
Nadat we onze buikjes
gevuld hadden settelde we ons in onze kamers. We sorteerde onze kleren netjes
in de kast. Het is te zeggen
we probeerden dit. Bij sommigen leek het of ze al
een weekje sneeuwklassen achter de rug hadden.
Met een goed gevoel zien we de volgende dagen tegemoet. En net zoals de kinderen, zijn wij alvast van
plan om er een geweldige tijd van te maken.
Stanzach, opgelet, here we come!
|
GBS 'De Hei'
