Zestig bomen.
Zomaar.
Alsof het hem niets doet.
Waarschijnlijk is hij vergeten dat bomen nodig zijn.
Niet alleen voor ons, maar ook voor zoveel andere dieren en planten.
Zonder kunnen we niet.
Zij helpen het zuiveren van de lucht, ze geven broedplaatsen aan vogels, eten aan insecten en schuilplaatsen voor allerlei dieren zoals eekhoorns. Ze stonden waarschijnlijk in zijn weg.
Zo iemand die graag eens racet met zijn auto.
Die er graag eens wil invliegen, maar vind dat die bomen in zijn weg staan.
Schrik misschien om er tegen te rijden.
Maar compleet vergeten wie of wat hij is.
Een mens, een warmbloedig persoon.
Nu ja, warmbloedig...
Totaal niet meer weten dat hij geboren is en ook weer zal sterven.
Vergeten dat hij ooit kind was, verwonderd kijkend naar die reuzen.
Misschien heeft hij er wel in geklauterd.
En nu opeens ziet hij ze opnieuw.
Die mastodonten die ons het zicht ontnemen.
Misschien heeft hij iemand verloren, knallend tegen een boom.
Of misschien is zijn huis ineen gestort onder het gewicht van zijn vijand.
En dan zou er nog begrip voor hem kunnen zijn.
Maar zomaar?
Straffeloos zal dit niet blijven.
Als het hier niet is, zal het later zijn, ergens nog hoger dan die bomen.

11-02-2011 om 22:36 geschreven door debuzzy