Het boek, waarvan ik hierachter als smaakmaker het eerste deel laat
verschijnen, gaat over jonge mensen uit de Westhoek, gefocust op Westende en de
wijde omgeving. Ik ben in die streek geboren en heb er mijn jeugd doorgebracht.
Ik noem het verhaal DE AFREKENING maar dat heeft niets te maken met mijn
leeftijd van 82 jaar...Ik ben er 17 jaar mee bezig geweest en nu zet ik er een
punt achter vóór het helemaal uit de hand loopt. Mijn vrienden die het tot nu
toe lazen vinden het zeer spannend ,maar wegens de omvang kan dit nooit in
boekvorm uitgegeven worden. Daarom heb ik maar beslist het via deze weg te
verspreiden en voor de leeuwen te gooien...
Het verhaal zelf loopt over een periode van maart 1938 tot december 1947
ook al niet niks...- en is opgehangen tegen een historische achtergrond die
ik zo waarheidsgetrouw als mogelijk door mijn protagonisten laat beleven.
Hun tragische avonturen beginnen dus bij de aanloop naar W.O.2 en raken
onderling verstrikt door de Duitse bezetting. Ze beleven V-Day op zeer
uiteenlopende wijze en ondergaan nadien de nasleep van al de dramatische
conflictsituaties waarmee de oorlog hen opzadelde...
Mijn personages en al hun handelingen zijn totaal verzonnen, ook al
hebben een paar dorpsgenoten uit mijn jeugd werkelijk model gestaan voor de
karakters van dit verhaal...Maar aangezien ze ondertussen allemaal naar de
eeuwige jachtvelden vertrokken zijn, is het risico dat ze mij nog voortijdig
wurgen eerder gering...
Tot daar toe het goede nieuws.
Maar nu komt het : mijn verhaal beslaat vijftien boekdelen van elk méér
dan honderd A4-tjes ! Dus zegge en schrijve ongeveer een duizend zevenhonderd
bladzijden in totaal :ik heb ze niet geteld. Voor het leesgemak is elk boekdeel
samengesteld uit een kleine twintig hoofdstukken van acht à tien bladen. Dit op
papier uitgeven zou pure waanzin betekenen en een bedreiging voor het toch al
povere bosbestand van Vlaanderen. Dus niet...
Gelukkig bestaat er tegenwoordig zoiets als een CD-brander voor het
geval een opgepepte boekenwurm het hele plot in één trek mentaal wil verteren :
20 MB ! Maar ten gerieve van de wankelmoedigen onder u met een zwakkere transit
snij ik bij deze mijn vetzuchtig geesteskind in hapklare brokken. Het eerste
van 1,25 MB werp ik hierbij in de wolvenkuil, het tweede broertje volgt
dan een maandje later, kwestie van uw leeshonger niet te bederven. Voor de
dertien àndere brokken zien we nog wel of ik - bij leven en welzijn ,zoals dat
heet het overdonderend succes via hetzelfde gratis kanaal kan beheren. Want
je weet maar nooit of Steven Spielberg morgen niet plots op mijn dorpel
om de filmrechten staat te bedelen: wat moet een simpele mens als ik dan met
zon probleem aanvangen?
Stoppen met die gratis shit ,natuurlijk!
En tenslotte nóg iets :ik schrijf zo natuurgetrouw als mogelijk over
eenvoudige mensen tijdens de crisisjaren van vorige eeuw. Zatlapperij op straat
was dagelijkse kost en op alle kermissen werd nog regelmatig het mes
getrokken...Een rauwe tijd ,waarin heel wat ouders niet konden lezen of
schrijven ,de radio nauwelijks bestond en men nog kranten bijeenzocht om ze tot
A-5 formaat te versnijden voor het schijthuis op de koer...
Destijds hadden de Schone Vlaamse gezinnen bij de gratie van een
domme meneer pastoor en een dokter die ook niet beter wist tien jong nog in
leven en vijf vroeg gestorven aan TBC of kinkhoest...Uit pure frustratie voor
deze overwoekerende vruchtbaarheid spaarden de ouders onder het goedkeurend
oog van de buren de roede niet, wat de zaken meestal nog erger maakte...Veel
van deze dompelaars moesten iedere dag zwaar travakken om het hoofd boven water
te houden ,want op enigerlei financiële steun uit de gemeenschap konden ze toen
nauwelijks rekenen...
Het soort West-Vlaming dat ik in mijn verhaal aan het
woord laat, is
ondertussen godzijdank uitgestorven. En als ik genadig zeg dat ik hen
aan-het-woord-laat dan is dat natuurlijk een eufemisme. Want die
mensen
stonden nooit en ook nu nog niet erg bekend voor hun
taalvaardigheid. Hun
dialect was wat het was: een stort van allerlei buitenlandse
verbasteringen, overgoten met gutturale uitwassen en compleet
onverstaanbaar voor
niet-ingewijden. Omdat die sukkels met zon taaltje alle drie woorden
over hun
eigen tong struikelden, kregen ze het er zélf nogal rap van op hun
heupen. En
riepen ze in hun wanhoop doorlopend om goddelijke hulp. Begrijpelijk
toch
?...Ik hoop het voor u.
Kom mij dus, beste lezer, niet preuts vertellen dat naar uw smaak en
bescheiden mening, mijn ten tonele gevoerde stugge voorvaderen nogal
gemakkelijk sakkerden en vloekten, want dat weet ik óók ! Maar wat wil je dat
ik daar aan doe ?! Hen de mond snoeren ? Dan zou je nooit iets vernemen over
die fameuze schat in de duinen waarmee ik straks van wal steek...Dus kan je
maar beter
met geduld
aanhoren hoe ze hakkelend dit verhaal brengen in hun eigen woorden...Het duurt
soms wat langer, maar ik verzeker u :het is het wachten waard...Immers :ze doen
tegenwoordig zo veel voor de gehandicapten...En vergeet vooral niet :het ABN
was destijds nog niet uitgevonden hé ! Dus een beetje begrip, verdorie !
Allee,we zijn vertrokken: vooruit met de geit!
DE AFREKENING
Liefde en haat in de Westhoek rond W.O. II
OVERZICHT
Boekdeel A1.
Beslaat de periode van maart 1938 tot juli 1938.
Spreekt over de verdwijning van Dis, over een verleidelijke 'Rudolf' en de
Spaanse Burgeroorlog
