Meerdere ezelinnen zijn bijna gelijktijdig feestelijkheden aan het brouwen. Het lijkt wel besmettelijk. We dachten : we kiezen een vriendin uit voor onzen Dries... dat zal hij zeker niet erg vinden. De keuze is op Sloeber gevallen. Zij heeft nog een aantrekkelijk figuur, want ze heeft nog maar 2 keer een veulen gehad. Sloeber loopt al 3 dagen hengstig... ze zal het vandaag zeker laten gebeuren.
We plaatsen haar op een klein beloop, dan laten we driftige Dries erbij... allen kijken toe.
Sloeber ziet het zitten : ze komt met de kont voor Dries zijn neus staan om hem op te peppen.
Dries snuift haar geur op en weet wat hem te doen staat : batterij laden !
Klein maar dapper... heel vlug komt de eerste poging.
Dries is zo opgewonden dat 'het' al bij de eerste poging goed lukt... met nog een wipke toe.
Na de ontlading trekt hij zich voldaan terug.
Dries neemt dan wat afstand om in alle rust de batterij opnieuw te laden.
Met de staart ver achteruit wil sloeber ook wat bekomen en een hapje eten.
Vanop de grote weide kijkt 'Vrouwtje' aandachtig toe naar wat er met haar ma gebeurt.
Heerlijk zonnige namiddag... met een beetje een strakke wind uit het noordwesten. We besloten om, onder toezicht, Sidonie en haar Wufje een uurtje buiten te laten op een terrein apart. Wufje mag een stukje van de wereld ontdekken.
Sidonie had er best wel zin in. Voor Wufje was het eerst een beetje onwennig.
Voordroog is wel goed om te eten... maar groeiend gras is veel smakelijker.
Sidonie doet zich tegoed met Wufje in de onmiddellijke nabijheid... dat voelt veilig.
Wat staat ma daar in het gras te ruiken ? Wufje moet ook even proberen... Plukken is er nog niet bij.
Wufje waagt zich al een beetje verder van ma weg.
Wat ma zo speciaal vindt aan dat gras snapt Wufje nog niet. Haar interesse is dan ook gauw over.
Die volle uier... dàt is pas de moeite !... en lekker !
Drinken duurt ook niet lang... Kleine Wufje heeft nog niet zoveel nodig.
Na een uurtje is het al welletjes geweest. Terug naar binnen voor een dutje.
Het staat wel in de boeken geschreven : een ezelsdracht duurt een vol jaar... maar zo'n veulentje kan niet lezen en bepaalt zelf wanneer het eruit wil. Vanochtend dus ! Een beetje een verrassing, die we niet hebben zien aankomen... zien aankomen wel... maar niet dat het zo vlug zou gaan. Gisteravond was de uier in de verste verte nog niet genoeg gevuld.
Deze ochtend toen we onze ronde deden was het zover : een kersvers veulen stond nog helemaal nat naast mamma Sidonie... 10 dagen eerder dan verwacht. Maar alles lijkt OK, en dàt is wat telt !
Onder belangstelling van de vriendinnen hebben we het duo in een kleine ruimte geplaatst... om zonder bemoeienis van de anderen van elkaar te kunnen genieten.
"WUFJE" staat er nog nat en wat verdwaasd bij. De wereld is wel véél groter dan mamma's buik. Oeioei !
Mamma Sidonie begint direct met de opvoeding : Vooruit Wufje, in mijn uier zit melk... je zal moeten zoeken meid !
Wat zei ma ook alweer ? 't Is aan de achterkant te doen. Maar wààr hé ?
Wat zie ik daar hoog tussen die achterpoten ? Ja, gevonden !
Jeetje, wat een uier ! Dat belooft : véél en lang eten ! Ik ga eens proeven !
Lekker !!! Wufje maakt er een goede tankbeurt van ! Geboren zijn valt mee !
Rond de middag komt de veearts... dàt valt minder mee ! Een prik tegen de griep en een prik tegen de ontstekingen... om de eerste bedreigingen op te vangen. Ja, 't zal wel moeten zeker.
Drie keer per jaar laten wij de hoeven van onze ezels kappen. Dat neemt een hele tijd in beslag om 9 stuks weer op aantrekkelijke voet te krijgen. Vroeger deed Boer dat zelf. Maar zijn lichamelijke conditie laat dit niet meer toe... Dus er komt een ervaren team de klus tegen betaling uitvoeren.
Onze Moor laat dit vlot gebeuren. Zij weet uit ervaring : het hoefmes is het begin van mooier worden !
De te grote stukken moeten eraf met de tang. Nina is er wel gerust in.
De jongere kracht neemt Kato onderhanden.
Na het weghalen van overtollige stukken wordt er mooi glad geveild.
Drie keer per jaar is geen overbodige luxe : er moet veel weggehaald worden.
Voor 'Vrouwtje' is het de eerste keer... die weet natuurlijk niet wat haar overkomt en werkt tegen.
Looràh is de rust zelve... wel handig voor de hoefkapper.
Een praatje met de Boer doet de klus lichter en korter lijken.
Sidonie is de laatste... het einde van de klus is in zicht.
Deze tijd van het jaar zijn er geen evenementen meer waaraan wij deelnemen. Dit is uiteraard geen reden om de bezoekers van mijn blog niet het allerbeste toe te wensen bij de overgang van 2013 naar 2014.
Achiel & Ingrid wensen jullie een fijne jaarwisseling toe. We wensen voor jullie een 2014 met geluk in grote en in kleine dingen, maar bovenal gelukkig met elkaar !
Adelin en Francine & Abel en Bea nodigden uit voor hun 3e ezelswandeling in Kalken, met vertrekpunt aan 'De Schorpioen'... Dat is iets voor ons ! We beloofden hen te zullen komen met 2 van onze ezels : Sloeber en haar veulen Vrouwtje... maar Sloeber strooide roet in het eten... heen veel roet... mevrouw werd paardig ! We zien het niet zitten om met een ezelin, die ambetant loopt van haar eigen ongemak, te gaan wandelen. We besluiten te gaan zonder ezels.
'n 65 deelnemers komen samen aan 'De Schorpioen' met 7 ezels, 2 paarden, 2 pony's en 1 lama.
Na koffie en een bolus, het is dan even na tienen, vertrekken de wandelaars.
Onderweg wordt er halt gehouden in een modderige slag door het hof van een loonwerker.
Daar is het tijd voor een borreltje, een stukje cake en een appel.
De mensen die op de karretjes blijven zitten worden daar van alles voorzien.
Vandaar gaat de trip verder naar Apostelhuizen voor een stop aan estaminet 'In Den Bouw'... het lijkt wel een café uit de tijd van de oude belgen.
De mensen kunnen er een biertje kopen, de dieren krijgen wortelen.
Rond 13 uur zijn we terug aan 'De Schorpioen' voor de lunch : kip met gebakken aardappeltjes en appelmoes.
De kip is super-mals en echt lekker... om de vingers van af te likken.
Wij waren ingeschreven om deel te nemen aan deze ezelsstoet... en keken daar echt naar uit... tot we de reglementen doorgemaild kregen. Alles moest op eigen verantwoordelijkheid, er kon niets af voor het hoofdpersonage 'de ezel', en de winst zou verdeeld worden onder de deelnemende verenigingen van Bassevelde. Wil je geloven : We hebben eens goed moeten slikken...het is ons nogal misvallen ! Nog nergens zijn we zo ondermaats ontvangen. We hebben onze inschrijving geannuleerd maar besluiten wel als toeschouwer aanwezig te zijn. Er zijn daar immers zoveel mensen die we goed kennen.
Adelin, uit Overmere, is er al vroeg met heel zijn gevolg - Adelin blinkt de hoefjes van zijn ezels.
De ezels en de drijvers worden mooi opgetut... om zo in de stoet mee te gaan.
'Oscar van de Landsdijk'... maakt luid balkend zijn entree - aangevoerd door Marianne.
En Eric... met 2 merries en hun veulen op een wagen achter één van zijn oldtimers.
Stipt op tijd vertrekt eerst een reclamecolonne, dan de echte ezelsstoet - de groep uit Overmere.
Alex met zijn Magali... 8 jaar geleden bij ons gekocht.
Campe en dochter... met een driftige hengst Pieter... Pieter ruikt merries !
Ook de praalwagens zetten 'de ezel' in the picture. Mooie wagens zijn erbij.
Adri heeft al zijn ezels mee. Zijn oudste, 'Lobke', is bij ons, 10 jaar geleden, op 'de Mellaert' geboren.
Tijdens de jaarmarktkeuring in Bassevelde is er altijd een reeks voorzien voor ezels : hengsten en ruinen worden niet toegelaten, merries met eventueel hun velen worden in één reeks voorgebracht. Ach ja, het is een kermiskeuring... daarvan kan je niet veel verwachten... maar het is een leuke belevenis.
Bij aankomst worden de ezels gelost en naar hokjes gebracht vlak bij de feesttent.
De ezels worden er 'gestald' en Ingrid bindt de drijfzelen vast aan de omheining.
Dan gaat Ingrid 'haar deelnemers' inschrijven : Sloeber + veulen Vrouwtje + Sidonie.
Het is nog vroeg. Even langs de kraampjes van de jaarmarkt lopen. Maria bemant het ezelskraam.
Reeks 10 : ezels ! Allemaal tegelijk in de ring. Achiel met Sidonie, Boeleke met Sloeber, Ingrid met Vrouwtje... tussen al die andere... totaal 16 ezels.
Het wordt puzzelen tussen de stronten van de voorgaande reeks paarden. Voor de ezels vonden ze even schoonmaken niet nodig !
Er moeten rondjes gelopen worden... véél rondjes !... met de ezel aan de hand.
De keurders halen er achtereenvolgens telkens de beste uit terwijl er rondjes gedaan worden.
Uitslag : Sidonie = 2e, Sloeber = 7e, Vrouwtje = 8e. We besteden de opbrengt aan een lunch in de tent : friet met beenhesp en groente. We hebben het weer eens gehad en zijn tevreden met het resultaat.
25 augustus 2013 is een speciale dag voor ezelsfarm "De Mellaert". Ze organiseren daar hun 10e ezelswandeling. Dit wordt een jubileumuitgave met alles erop en eraan... want het wordt meteen ook de laatste keer... "In schoonheid afsluiten" hebben ze gedacht. Met 10 keer is het welletjes geweest.
Bij de gebruikelijke ontvangt met gratis koffie is er voor deze gelegenheid ook gratis taart.
Bij aankomst worden de ezels naar de graasweide gebracht... Achiel portiert... ontsnappen mag er niet bij horen.
De start komt eraan : ezels met 4 poten (19 stuks) en deze met 2 poten (41 stuks) verlaten de weide... een leuke groep !
De wandeling begint... achteraan volgt Achiel met de bezemwagen voor mindermobielen.
Onverharde 'landmennekes' zijn zeer aantrekkelijk bij zo'n wandeling... echt nergens last van !
Bij "Freds" worden de ezels met 4 poten aangelijnd geparkeerd op de vaarttragel.
De ezels met 2 poten bestellen een lunch op eigen kosten bij "Freds". Dààrvoor komen ze !
Na de lunch wordt vertrokken in volle drukte : fietstocht en wandeltocht passeren daar ook.
Terug op de hoeve is er een luxe-ezelsbuffet voor de 'echte ezels' : fotogenieke vraatzucht !
Voor Hasselstraat-kermis heeft Bassevelde kennelijk geen subsidie meer, maar... de bijna traditionele avondwandeling voor ezels en sympatisanten blijft gewoon doorgaan... een privé-initiatief dat veel bijval kent. Een gezellig gebeuren... ècht iets voor ons !
Eric is van de partij met Oscar van de Landsdijk... Eric zet zijnen driftige hengst goed vast.
Oscar vermoedt naderende feestelijkheden bij de merrie vlakbij. Zou kunnen met zo'n jong veulen !!!
Wij zijn er zonder ezel en bespreken een plaatsje op een paardenkoets. Eric's Marianne ook.
Zo komen wij ook bij de tussenstop voor een ezelsbier met een droog worstje - Eric & Marianne.
De koets brengt ons keurig terug naar de startplaats. We zijn bij de eersten terug.
Wij bedanken de koetsier met een ezelsbiertje. Voor wat hoort wat, hé ?
Wij zien de eerste wandelaars binnenkomen. Godelieve's Jerôme bindt zijn ezels vast.
Godelieve heeft niet mee gewandeld en komt haar ezels even begroeten.
Oscar wordt wijselijk aan een veewagen vastgezet. Veel veiliger dan dicht bij die merrie met veulen.
Dit jaar zijn we al aan de 9e editie toe van onze eigen ezelswandeling. We houden het bij het traditionele concept : geen kilometers vreten... gezeligheid moet primeren !
Rond 9.00H zijn de eerste deelnemers er : een echtpaar uit Doornik heeft de regen getrotseerd.
Onze eigen ezels bekijken samen die vreemde invasie op hun terrein.
De wandeling gaat beginnen. Boer sluit de loods. Dit jaar bestuurt neef Filip de bezemwagen.
Ingrid leidt geen ezel. Dat is nogal hinderlijk als je de zaak moet coördineren en foto's nemen.
Onderweg krijgen we enkele korte maar stevige buien. De jongste deelnemer is 3 weken oud.
Een tegenliggende huifkar gaat node een stuk opzij. Halve baan geven geldt voor elke weggebruiker.
Hier passeren we een weide met wel 150 koeien. Jacques' ezel heeft het niet op die nieuwsgierige dames voorzien.
Bij terugkeer op 'De Mellaert' wordt een luxe buffet voor de ezels geserveerd. Daar hebben ze zin in !
Er is natuurlijk ruim tijd om nog gezellig na te kaarten... de goed voorziene bar blijft nog lang open.
De jaarlijkse wandeling in Lokeren is momenteel een beetje boven de fysieke mogelijkheden van mijn man. We gaan de wandelaars opwachten op de stopplaats voor de lunch. Zo zijn we er toch even bij.
In Lokeren, in Café 'Bij den Ezel', gaan de wandelaars komen lunchen.
De aankomst in de regen geeft problemen, ezels gaan niet graag door plassen.
Godelieve, de 'leading lady' van de wandeling, kijkt toe of alle ezels een plekje krijgen.
Bij droog weer is dat allemaal veel aangenamer voor mens en dier.
De bazin van het café komt haar speciale gasten wat vers droog hooi brengen.
De binneninrichting van het café past bij het uithangbord : overal veel ezelbeeldjes !
De ezelbegeleiders krijgen gratis brood met soep... de anderen betalen hun lunch.
Het regenweer beperkt de publieke belangstelling tot een nieuwsgierig minimum.
Ook het winkeltje van de club wordt niet door kopers overstelpt.
Ik ben Ingrid Van Vooren, en gebruik soms ook wel de schuilnaam De Mellaert.
Ik ben een vrouw en woon in Sint-Laureins () en mijn beroep is Zelfstandig.
Ik ben geboren op 01/05/1954 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Ezels & Oldtimertractoren.
Ik probeer alles wat op mij af komt positief in mijn belevenswereld in te passen.
