Wat in de vooravond al te verwachten was (er hingen druppels aan de tepels)...stond even na achten al 'aan de uier'
SIDONIE is hier ter wereld gekomen... in een hoekje op de weide liggen 'de bewijzen' : de vruchtzak en de nageboorte
het veulen is nog niet helemaal droog... en moeder Kato overbezorgd en beschermend dichtbij
we loodsen het duo naar de kraamstal ; koude nachten in openlucht is niet het ideaal met een nog niet droge navel
lekker in het stro, navel ontsmet... Kato kan baby hier extra vertroetelen... zonder bemoeienis van anderen... dat schept een band
Sidonie voelt zich hier direct thuis... dicht bij mama... 't komt wel goed ! Morgen komt de veearts met de eerste spuitjes SIDONIE ZOEKT LATER EEN NIEUWE THUIS... BIJ LEVEN EN WELZIJN IS ZE ER EIND SEPTEMBER KLAAR VOOR
Vaak hoor ik de vraag : 'Waarom ben je met ezels begonnen ?' Eigenlijk, een beetje een raar verhaal... Je moet je voorstellen : Ik was een tiental jaren getrouwd. Niet dat je dan op elkaar uitgekeken bent, bijlange niet... maar, je hebt geen kinderen en je wil je lusten ergens anders op botvieren (bij wijze van spreken dan). Je woont in een klein dorp... en iedereen kan vast wel begrijpen dat zo'n dorp meteen te klein is als je aan een andere man zou beginnen... Stel je voor, foei, foei ! Dan maar een ezel nemen, hé... een echte ! Je gaat, samen met je echtgenoot, hier en daar eens een kijkje nemen... en je gaat zo'n beest warempel zelfs aantrekkelijk vinden. Dàt wil je ook wel hebben. Dan in de ijver van al je rondkijken, krijg je opeens een tip dat er ergens een merrie zou te koop zijn, die liefst 'dringend weg moet'. Wij daarheen ! Het was zo, maar die merrie bleken er twee te zijn, en ze moesten persé samen blijven. Later op de dag haal je ze dan alletwee, met de veekar, naar huis. Als dan, enkele weken later, de oudste merrie 'feestelijkheden gaat bouwen' bedenk je dat er met die twee merries weinig van terecht gaat komen. Dan ga je op zoek naar een geschikte hengst om 'haar ongemak te verhelpen'... Ik kan het je op een briefje geven : dàn ben je vertrokken ! Hetgeen aanvankelijk als een leuke mop gelanceerd werd, groeide uit tot een drukke hobby. Er wordt met onze ezels gefokt en regelmatig komt er dus nageslacht te koop... je kan immers niet alles houden. Af en toe brengen we enkele van onze ezels op een keuring voor. Ezelswandelingen blijven onze favorite bezigheid. Je komt op zoveel verschillende locaties, waarbij je telkens een kleine groep van 'steeds dezelfde mensen' ziet tussen een meerderheid nieuwe gezichten. Met die mensen en een groep ezels wandel je dan langs hoeken en kanten waar je anders nooit terecht zou komen. Deze website probeert de belevenissen met onze ezels in beeld te brengen
de kinderboerderij van Terneuzen houdt jaarlijks, de 3e zaterdag van september, een ezeltjesdag
na de koffie, mèt bolus, en een lange babbel start een wandeling met de ezels en véél sympathisanten
de wandeling vertrekt via het park en de kop van de Otheense Kreek
langs zeer rustige wegen
naar De Griete, een zeer klein gehucht achter de duinen van de Westerschelde... voor een snack en een drankje
na de pauze wandelen we terug naar de kinderboerderij langs de Westerschelde-oever
of bovenop de Scheldedijk... voor het mooie uitzicht
drukke weg naar de bewoonde wereld... daar moeten we de over
na de lunch is er stoeltjesdans met ezels ; weet je wel : de muziek stopt, een lege stoel is binnen bereik... en de ezel wil dan opeens niet meer lopen... wàt spannend
deze geboorte is in de voor-nacht gebeurd - toen we 's morgens Rambo ontdekten was hij al goed droog en stond er al zeer stevig bij - moeder Looràh had alle sporen zelf opgeruimd, de nabeboorte opgegeten
met het drinken was het ook allemaal in orde, zo te zien
moeder Looràh neemt haar opvoedende taak ernstig... samen de eerste verblijfplaats goed verkennen
Matilde werd hengstig, 8 dagen na het werpen - de derde dag van 'de feestelijkheden' lieten we Dries proberen... ze blijft goed staan - ze zal zich wel al laten dekken
Dries neemt zijn tijd - hij houdt van een behoorlijk uitgebreid 'voorspel'
Matilde plast, Dries gaat haar daarna uitgebreid besnuffelen... allemmaal bedoeld om elkaars driften aan te wakkeren
na het snuffelen neemt Dries wat afstand... en 'lacht'... hoort er allemaal bij
ondertussen is de hengst 'zijn apparaat' goed op volume gekomen om een eerste poging te wagen - Matilde 'knabbelt'
daarna alletwee wat bekomen - Dries moet 'de batterij weer opladen' eer hij aan een tweede poging begint
Dries is er weer klaar voor - Matilde knabbelt al bij dat vooruitzicht
en ja hoor... daar gaat ie weer !
het is weer gelukt... Matilde kromt de rug - de boer vindt het al welletjes... morgen nog eens proberen
toen we het ontdekten moest het al een poos gebeurd zijn : het veulen stond al rechtop - de nageboorte was blijven zitten, een beetje een bloederige bedoening - de veearts bestellen !
een eindje verderop vonden we 'de zuiglap'... dààr was Robbe ter wereld gekomen
zodra het veulen rechtop staat gaat het op zoek... naar moeders uier
Nina heeft een mooie volle uier : dat belooft !
van zodra het veulen gedronken heeft gaat het vlug steviger staan... dàt moet krachtvoer zijn
nog dezelfde dag komt de veearts het nodige doen : spuitjes tegen diarree en ontstekingen
bij Nina bleef de nageboorte zitten - dat hoort niet - de veearts verwijdert alles
even controleren of alles wel helemaal verwijderd is - dan een langwerkende penicillinespuit - en het komt wel in orde
van terzijde kijkt Robbe verwonderd toe : wat doet die man met mama ?
Ik ben Ingrid Van Vooren, en gebruik soms ook wel de schuilnaam De Mellaert.
Ik ben een vrouw en woon in Sint-Laureins () en mijn beroep is Zelfstandig.
Ik ben geboren op 01/05/1954 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Ezels & Oldtimertractoren.
Ik probeer alles wat op mij af komt positief in mijn belevenswereld in te passen.
Vaak hoor ik de vraag : 'Waarom ben je met ezels begonnen ?'
