Slechte dag. De eerste dag dat ik niet aan de ‘goesting’ kan weerstaan. Ik heb daarnet nog een pistoletje gegeten, niet uit honger, puur omdat ik een drang had. Ik heb ook al een paar tortillachips gegeten. Er staat hier een zak open, het lijkt alsof hij mijn naam roept. Ik heb ook al twee dagen ofzo ongelofelijk vele zin in cola. Voorlopig kan ik me op dat vlak nog inhouden.

Ah, ja, dag 23. Het zal wel niet zo vreemd zijn zeker? Ik zit voor op mijn afvalschema, hoewel dat een rustig schema is. Ik ga blij zijn als mijn examens gedaan zijn. Het is al dat stilzitten en zo dat mij ambeteert. Niet omdat ik van nature zo iemand ben die niet kan stilzitten, gewoon omdat ik het uit mijn hoofd wil. Het is ook slecht weer en koud, enzovoort. ’t Is gewoon zo’n dag weet je. Iedereen heeft dat wel eens, denk ik. Dan is het moeilijker om jezelf dingen te weigeren die je beter wel zou weigeren. Pff, ’t is toch lastig hoor. Ik zou iets moeten hebben waar ik me aan kan optrekken, maar dan komen die examens weer in m’n hoofd. Niet gemakkelijk  om constant happy te lopen. Tja, even sterk zijn hé!

24-01-2012 om 15:27 geschreven door Roos