Het is maar met het hier te schrijven dat ik besef dat ik al bijna twintig dagen bezig ben. Ik merk het niet meer zo erg als in het begin. Mijn levensstijl is blijkbaarbaar aan het veranderen.

Ik verlang tot er mensen beginnen zeggen dat ik vermagerd ben. Dat motiveert nu eenmaal om verder te doen, resultaten. Daarvoor is het nu nog te vroeg. Alleen mijn mama zegt constant dat ik er al anders uitzie. Ik denk dat dat eerder moederliefde is, of misschien wishful thinking. Waar ik minder naar uitkijk is dat mensen zien dat ik dieet. Daarmee bedoel ik het niet eten van bepaalde dingen op een feestje of zo. Komende zondag zit ik met een nieuwjaarsfeestje. Er zal taart zijn, spaghetti ’s avonds. Tenzij ik zou zondigen, wat ik niet van plan ben, zullen ze zien dat ik dingen laat liggen die ik anders niet zou laten liggen. Maar, ja, als je wil dat mensen resultaat zien (en zelf resultaat wil zien) moet je natuurlijk zorgen dat er resultaat is.

Morgen is het zaterdag, dat is referentiepuntdag. Omdat mijn weegschalen op kot en thuis niet gelijk zijn baseer ik me dus altijd op m’n gewicht de zaterdag. Ik hoop minstens 700 gram kwijt te zijn ten opzichte van vorige week, liefst zou ik een kilogram willen zien verloren gaan. Oké, liefst wil ik twintig kilo zien verloren gaan, maar dat is utopisch. Voorlopig dus gewoon doordoen met wat ik nu doe, hopelijk om dan op een dag te zeggen dat ik twintig kilo vermagerd ben. Fingers crossed!

20-01-2012 om 17:04 geschreven door Roos  

Ik begin gewoon te raken aan honger. Er zijn vaste momenten op een dag waar ik echt honger heb, maar het doet me niets.  Ik denk zelf, raar, dat het een verslavend gevoel zou kunnen zijn. Je voelt je op zo’n moment magerder, misschien omdat je maag tegen je rug plakt, zoals men dan zegt. Ik drink dan water of thee, eventueel koffie afhankelijk van het moment van de dag. Op die manier probeer ik een beetje van het legemaaggevoel af te raken maar lang helpt dat niet. maar het is door dit gevoel dat ikweet dat ikv ermager. Ik heb al veel gezegd dat ik zou op dieet gaan, waarbij ik me het wijsmaakte in m’n hoofd dat het zo was, maar dat ik eigenlijk beter wist. Ik lette dan een beetje op tijdens de hoofdmaaltijden maar bleef eten tussendoor. Ze zeggen wel dat je tijdens een dieet geen honger mag hebben, maar er moet toch iets veranderen aan mijn levensstijl? Ik moet minder eten. Kleinere porties, maar ook minder tussendoortes. Ik ben ervan overtuigd dat ik in deze beginperiode soms honger moet lijden.

Het resultaat is er ook wel. Al meer dan drie kilo ben ik kwijt en ik ben twee weken bezig. Daarover kan ik dus niet klagen. Ik doe dus verder zoals ik bezig ben, hopelijk met dezelfde resultaten. Misschien dat ik na mijn examen van woensdag eens zondig. Maar aan de andere kant, eten als beloning, misschien moet ik daar maar mee opletten. Je kan zo evengoed je gewichtsverlies belonen met een zak chips of een pak frieten. Dat is niet echt logisch, maar wel vrij verleidelijk. Ah, ja, ik zie wel. Ik de avond na mijn examen afgesproken met een vriendin. Dat is goed, want ik grijp vooral naar eten als ik alleen ben. Ik heb al gezegd dat het bij mij echt een verslaving is, hé.

16-01-2012 om 21:49 geschreven door Roos