Zondag 9 juni: naar Ullanger.
Wie legt er nu een camping vlak naast een drukke autostrade? Wat een herrie, de ganse nacht.
En ja, ook 's nachts is het hier nu nog erg helder. Resultaat: ondanks de vermoeidheid amper een oog dicht gedaan.
Het parcous van de dag verschilt weinig met dat van gisteren. De ene beklimming na de andere, van steil naar steiler naar steilst. Vandaag heb ik verschillende keren de Poggio beklommen, kleinste versnelling en aan een slakkengang. Maar we geraken altijd boven en daar wacht ons dan een deugddoende, snelle afdaling.
Het landschap is nog maar eens veranderd. Akkers liggen nu verspreid tussen de bossen en de heuvels, dit alles aangevuld met de nooit ontbrekende meren. Een prachtig kleurenpallet.
|