Het begin van een zwaar tweeluik.  Van Alta naar Repvag is een rit van 156 km gekruid met de nodige klimmen, lang en steil.  Tot mijn verbazing verloopt alles naar wens en verteer ik de vele kilometers zonder problemen.  Tot in Olderfjord, na 121 km.  Hier moet ik langs de fjord naar mijn eindbestemming fietsen maar de wind blaast serieus in mijn nadeel.  Zuidoostenwind was voorspeld maar dit is veel eerder een noordoostenwind.  Ik moet alles uit de kast halen om tegen amper 15 km per uur vooruit te geraken.  Uiteidelijk bereik ik mijn bestemming waar om 12 uur 's nachts de middernachtzon een van katoen geeft.

Vrijdag 21 juni: de grote finale.

Vandaag moet het gebeuren.  Om 7u30 zit ik al op de fiets.  Ik wil de grote drukte voor zijn zodat ik met een gerust gemoed kan starten aan mijn tocht door de Noordkaaptunnel.  6, 9 km lang, 9% dalen en nadien terug stijgen.   Telkens er een wagen langsrijdt klinkt het als een aanstormende trein.  Ik doe mijn uiterste best om zo snel mogelijk aan de uitgang van de tunnel te geraken.  Eindelijk, licht.

Nu begint het echte klimwerk.  Enkele kilometers aan 8%, drie kilometer aan 9%, wat vals plat (?), en dan weer terug klimmen tot de top.

Het klimmen op zich valt nog redelijk mee maar die verdomde wind is weer eens de spelbreker.  Zelfs tijdens het bergaf rijden moet ik soms moeite doen om vooruit te geraken.  Regelmatig word ik van links naar rechts geblazen, ik voel mij een speelbal van de wind.  Zelden voelde ik mij zo onveilig op de fiets.  Om 15 uur bereik ik de Nordkapp en rond 18u30 ben ik terug beneden.  Nu een hotel zoeken, een douche nemen en dan eens lekker eten en slapen in een zacht bedje.

Dit was een unieke ervaring.  Zeker de moeite waard!

28 dagen gefietst, 3482, 7 km afgelegd, 0 platte banden gehad, duizende fantastische landschappen gezien en heel veel lieve, vriendelijke en behulpzame mensen ontmoet.

Bedankt jullie, voor de leuke mails, berichten en telefoontjes.  Ze gaven mij warmte tijdens de eenzame avonden.

Danny

Lang ben ik niet in Finland geweest en ik rij al snel over de grens met Noorwegen.  Omdat ik al vrij vroeg mijn bestemming bereik beslis ik om een 30 km extra te doen zodat de rit van morgen wat draaglijker wordt.  Via google maps heb ik een camping gevonden in het dorpje Maze.  Dat ligt op zo'n 117 km van mijn startplaats.  Na 129 km nog geen camping te zien en het begint steeds harder te regenen.  Ik besluit dan maar om mijn tentje op te stellen in een bos bij een rustplaats langs de autosnelweg, vlakbij een enorme waterval.  Nu ben ik er echt van overtuigd dat stromend water invloed heeft op de menselijk mictiedrang.  Verschillende keren heb ik deze nacht uit mijn slaapzak kunnen kruipen om een plasje te doen.  Bovendien heeft het de ganse nacht geregend hetgeen de situatie nog verergerde.

Woensdag 19 juni: bestemming Alta

Na iets meer dan 15 km zie ik een bordje met de naam Maze.  Op de een of andere manier is er toch iets fout gegaan met die afstandsbepaling.  Ach ja, nu heb ik tenminste de waterval gezien.

Dat ik in Noorwegen ben heb ik snel gemerkt.  Korte pittige klimmetjes gevolgd door steile afdalingen en er komt maar geen einde aan. 

Bovendien regent het de ganse dag en is het bitter koud.  Ik geraak vandaag precies niet in het juiste ritme en dat werkt op mijn gemoed.  Gelukkig is het landschap adembenemend mooi.   Hiervoor kom ik naar Noorwegen!  Ik fiets door een diepe kloof, langs de Altarivier, richting de Alta fjord. Hoe ruig,  hoe puur.  Hier word ik stil van.

Vrij vroeg bereik ik mijn bestemming,  de camping.  Nu eerst douchen,  dan bevoorraden en uitrusten voor het finale tweeluik.  't Zal nodig zijn. 

Na ongeveer 50 km steek ik vandaag de grens met Finland over.  Niks speciaals, gewoon de brug over de rivier overfietsen en ik ben in Finland.

Verschil met Zweden?  Dezelfde bossen, dezelfde meren, lichtglooiende weg en nog altijd evenveel zon.  De bestuurders zijn ook nog altijd even voorzichtig ten opzichte van de zwakke weggebruiker.  Ik ben nog geen "vliegende Fin" tegen gekomen.  De taal is compleet anders!  Daar waar ik in Zweden af en toe nog een woord of een zin kon herkennen versta ik geen jota van wat ze hier allemaal brabbelen.  Vreemd dat het verschil zo groot kan zijn.

Doordat ik gisteren al een deel van de rit van vandaag gereden heb was ik nu vrij vroeg op mijn bestemming en kan ik uitrusten voor de finale.  Nog 4 ritten te gaan!

Noorwegen, here I come!