Zaterdag 1 juni: op naar Markaryd.

En wat voor een rit was me dat. 90% van de rit over veld-en kiezelwegen gereden maar oh zo mooi. Deze streek is heel landelijk met veel boerderijen en deze worden met mekaar verbonden door deze landwegen.  Die hebben wel een naam en zijn de enige verbinding tussen de boerderijen en de dorpen (al ben ik die niet veel tegengekomen.  Bovendien ging de weg constant op en af, bergop tussen de bossen, bergaf tussen de bossen.  Vermoeiend maar adembenemend mooi.