Vandaag evenmin een wedstrijd voor Dames Jeugd in België, dus terug over de grenzen gekeken. In Frankrijk mogen de meisjes nieuwelingen (les cadettes) in 3 types wedstrijden starten: Courses féminins, dat is vanaf U14 t.e.m. elite, maar zo zijn er niet veel, andere mogelijkheden zijn ofwel zoals hier bij de jongens nieuwelingen (les cadets), maar die rijden je ook daar snel uit de wielen of derde optie in Frankrijk is bij “les minimes” (jongens en meisjes U14/15 of dus ASP13+14). In Bavay was er zo een organisatie met keuze tussen “les minimes” en “les cadets”, Katrijn trok naar Bavay omdat het er een stevig parkoers was met eerst de beklimming van een kleine col (Col du Long Buisson) en op het einde van het parkoers van 4,5km een pittige helling genre Berendries. “Les minimes” moesten dit parkoers 7x rijden of dus een goede 30km, wat als aanvulling van de wedstrijd van gisteren in Sliedrecht volstond na de examenperiode.
Slechts 28 starters, 5 meisjes en 23 jongens waaronder enkele van het type “costaud”. De meisjes kregen enkele meters voorsprong bij de start en meer moest dat niet zijn voor Katrijn om er dadelijk in te vliegen. Op het einde van de eerste ronde had ze een mooie voorsprong maar toen vonden de 3 stevigste Franse jongens het welletjes en ze gingen in de achtervolging. Op het einde van de tweede ronde was er zo een kopgroep van 4 die het even samen uitzong en snel meer dan een minuut voorsprong bij elkaar sprokkelde op het peloton. In de derde ronde begonnen ze reeds renners te dubbelen. De verstandhouding was echter niet optimaal en de stevigste trok er in de vierde ronde alleen op uit en ook de kampioen van “Pas de Calais” vertrok solo. Katrijn zou het met haar laatste kompaan samen verder moeten redden. De eerste vluchter liep steeds verder uit, de tweede bleef op maximaal 30” hangen en het peloton werd op steeds grotere achterstand gefietst. Deze toestand bleef ongewijzigd en zo mocht Katrijn zich in de laatste ronde opmaken om voor de derde plaats te strijden. De kilometers van Sliedrecht wogen net iets te zwaar en haar gezel kon haar op de laatste keer “Berendries” op 10 en later 20m fietsen. Het peloton werd net niet ingehaald door de eerste renner, wat betekende dat hij zowat een voorsprong van 8 minuten had, afgerond had Katrijn ergens tussen 5 en 6 minuten voorsprong op dat peloton.
Een loodzware koers met enkele mooie beklimmingen, een stevige start van de voorbereiding op het BK van 30 juli dat op een analoog parkoers zal doorgaan.
De examens zijn achter de rug, vanaf nu kan voor de zomermaanden de focus vol op de wielersport.

Dit WE geen wedstrijden voor dames jeugd in ons land en 2 weken inactiviteit wegens examens, meer hoeft dat niet zijn om eens over de grenzen te koersen denkt Katrijn en dus werd er op zaterdag vroeg opgestaan en naar Nederland gereden waar in de regio Rotterdam de 35^ste Ronde van Sliedrecht op het programma stond. Ronde, nou ja, rondje past hier wel beter, een parkoers van 1,52 km dat 27 keer moest afgehaspeld worden, een gesloten omloop, m.a.w. een criterium.
Meisjes junioren en nieuwelingen vormden samen 1 categorie zonder apart klassement, dus niks te loeren naar de junioren, zij waren ook directe tegenstandsters.
Wekenlang kurkdroog, maar net vandaag gaan de hemelsluizen open wat de zebrapaden uiterst glibberig maakt, menig rensters heeft het geweten, gelukkig Katrijn niet.
Van bij de start wordt er duchtig de pees op gelegd en raken er meisjes in moeilijkheden. Katrijn weet zich steeds vooraan te positioneren en helpt mee om enkele keren mee om ontsnapten terug te halen. Er wordt wel stevig gekoerst en nu en dan wordt een aanval genoteerd. Even over halfweg houdt de kopgroep enkele ronden de benen stil en zo komen verscheidene rensters uit de achtergrond terug. Wanneer echter op 5 ronden van het einde enkele duo’s terug de aanvalstrom roffelen gaat de snelheid opnieuw met een ruk de hoogte in scheurt de kopgroep definitief in 2. De aanvallers worden terug gegrepen en met ongeveer 15 meisjes worden de laatste kilometers aangevat, aan elke hoek worden risico’s genomen en er zijn daardoor nog valpartijen, voor ons clublid gelukkig steeds voor of achter haar. Zij gaat in derde stelling de laatste ronde in maar verliest nog enkele posities omdat ze liever niet het asfalt van kortbij bekijkt. De groep komt nu wel zonder valpartijen doorheen de laatste bocht en ook Katrijn zet nog alle zeilen bij in de sprint. Zij wordt finaal als 7^de afgevlagd en als de uitslag even wordt geanalyseerd dan blijkt ze 3^de bij de nieuwelingen, een virtuele podiumplaats om op het palmares bij te schrijven. Voor een herneming na enkele weken relatieve inactiviteit een resultaat om tevreden te zijn. 

Bij een zonnig zomerweertje kwamen 61 rensters naar De Pinte afgezakt om er deel te nemen aan de wedstrijd voor dames jeugd, een afwachtingswedstrijd in het kader van het jaarlijkse Wielergala t.g.v. de Pinksterkermis.
De 61 waren onderverdeeld in 27 junioren en 34 nieuwelingen. Bij deze laatste Katrijn als vertegenwoordiger van onze club.
De wedstrijd verliep over 10 ronden met als enige hindernissen een tunnel onder en een brug over de spoorweg. Maar met terug het kruim van de junioren aan de start zaten tempowisselingen er dik in en het kwam er op aan om aandachtig in de voorste gelederen post te vatten. Deze les had Katrijn goed begrepen en toen er langs de achterdeur een aantal rensters verdwenen bleef zij mooi vooraan post vatten. Zij schuwde ook de aanval niet, toen in de tweede ronde een juniore van het Lares-team een eerste aanval opzetten schoof zij attent mee. Het peloton liet echter niet begaan en reageerde op elke uitval. De junioren van het Lares-team bleef evenwel de aanvalstrom roffelen en op 3 ronden van het einde was de trein vertrokken, eerst met een tweede juniore, even later in een solo van hun Nederlandse renster. Het peloton probeerde nog maar kreeg het gat niet meer dicht. In de laatste ronde zette Stephanie Kemps, een nieuwelinge, een aanval op en Katrijn reageerde gevat, even konden ze dromen om met hun twee weg te rijden, maar eens de junioren de sprint begonnen voor te bereiden werden ook zij ingerekend. Katrijn hield mooi haar positie vooraan toen het in razende vaart naar de streep ging met nog 34 rensters, zij draaide als eerste nieuwelinge de laatste rechte lijn in en ging vlot mee in de slickstream van enkele junioren, hoewel twee concurrentes in haar wiel de bocht namen kwamen deze er niet meer over en zo kon Katrijn haar eerste seizoenszege op de weg boeken. Na de derde plaats van zaterdag een opsteker van formaat die hopelijk vervolg krijgt tijdens de zomermaanden.

Vandaag afspraak in Bellegem, Zuid-Kortrijk voor een wedstrijd in licht golvend landschap en met een vrij sterke wind die in de velden zeker zijn werk zou doen. 8 ronden van iets meer dan 8 km stonden op het programma met 64 rensters aan de start, samengesteld uit 30 junioren en 34 nieuwelingen. Bij de junioren stond het podium van het BK van vorige week aan de start samen met nog een aantal van de beteren van hun categorie. Ook bij de nieuwelingen heel wat namen om mooie koers te maken, daarbij voor het eerst dit jaar ons duo: Katrijn en Julie.
Het startsignaal was nog maar net gegeven of er werd reeds duchtig de pees opgelegd. Na 1 ronde was er al volop verbrokkeling, maar ons duo hield meer dan stand in de voorste gelederen. Na de tweede ronde waren er reeds verscheidene rensters die uit wedstrijd werden genomen. Katrijn moeide zich toen in de premiespurt en graaide hoofdvogel mee. De eerste 3 ronden werden dan ook aan hoog tempo gereden, de computertjes gaven toen niet minder dan 38 km/h als gemiddelde aan. Nadien zakte het tempo maar toen was de veer reeds gebroken bij menig meisje. Katrijn waande zich terug op de piste en mengde zich in elke sprint, in de tweede premiesprint na 4 ronden werd ze tweede en in de laatste na 6 ronden waren de Van den Hauwe Ladies helemaal aan het feest, Julie schoot de hoofdprijs af en Katrijn werd terug tweede. Intussen werden systematisch de achterblijvers uit wedstrijd genomen, de laatste 2 ronden werd nog enkel met de kopgroep van 21 rensters afgewerkt, dit waren 13 junioren en 8 nieuwelingen. En ons duo bleef maar meestrijden in die groep als enige overgebleven eerstejaars nieuwelingen nota bene. In de laatste ronde zochten ze goed positie tussen de vele sterke junioren en sprintten vol mee. Katrijn bolde als 12^de van de groep over de streep en Julie als 18^de wat meteen goed was voor resp. de 3^de en 6^de plaats bij de nieuwelingen. Voor Katrijn een prestatie die de burger moed geeft na de vele tegenslagen de voorbije weken en voor Julie een binnenkomer die kan tellen. De naam van onze sponsor weerklonk dan ook veelvuldig door de geluidsinstallatie door de prestaties van onze twee meisjes. Met wat geluk staan ze er de komende maanden nog dikwijls samen, zeker op selectieve parkoersen als deze.
Maandag volgende opdracht in De Pinte.

Ludwig Willems, bondscoach van de dames, nam een mooi initiatief door verspreid over de zomermaanden de meisjes nieuwelingen 4x uit te nodigen voor een bondstraining.
Vandaag ging de tweede door. In Oudenaarde werd deze morgen verzameld voor een pittige tocht van 60 km door de Vlaamse Ardennen. Met op het menu Haaghoek, Leberg, Berendries, Valkenberg, Cote de Trieu, Hotond en Korte Keer en dat bij zomerse temperaturen kon het niet anders dan dat de meisjes een stevige training zouden krijgen.
De ladies van Van den Hauwe CT waren een van de teams die volledig aan de start stonden, zijnde Julie en Katrijn. Dat de CT niet alleen voor Cycling Team maar evengoed voor Climbing Team kan staan bleek tijdens de rit want Katrijn en Julie blijken beiden van het betere klimmershout gesneden, echt jammer dat er geen wedstrijden voor Dames Jeugd in de Vlaamse Ardennen zijn.
Onderweg een korte stop om de drinkbussen bij te vullen en bij aankomst een weldoende douche en een grote portie spaghetti. Meer moest dat niet zijn om een glimlach te toveren op de gezichten van meer dan 20 meisjes, inclusief ons duo.
Met dank aan Belgian Cycling en het team van de bondscoach voor dit mooie initiatief.
Wie wat beeldjes wil zien verwijzen wij graag naar de Facebook van Wim Verbeeck van waar wij onderstaande foto overnamen waarop ons duo de cadans aangeeft op de Côte de Trieu.

Met Hemelvaart is het in Hoboken traditioneel koersdag. Na de miniemen en de aspiranten was het de beurt aan de Dames Jeugd. Katrijn had nog wat last van een “snotneus”, maar na twee koersloze weken wegens ziekte, kriebeltje het beestje te sterk. De zon was van de partij, wat de burger moed geeft en dus trok ze naar Antwerpen-Zuid. Op de technische fiche stond dat er 10 ronden van 4,4 km moesten gereden worden, wat een ideale afstand is om het ritme terug te vinden.
Aan de start bleek men plots een kleine wijziging door te voeren: het werden 12 ronden, met zulk goed weer valt dit nog te pruimen. Niemand van de 69 starters protesteert luid genoeg opdat men deze 2 extra ronden terug zou schrappen.
Na de eerste ronde ontstaat een discussie tussen de wagen met de rode vlag en een bereden politie (“zwaantje”) waarop de bestuurder van de “rode vlag” er de brui aan geeft, de man in kwestie bleek het parkoers ook niet echt te kennen en was reeds verkeerd gereden. Zonder ‘rode vlag” is de veiligheid niet gewaarborgd en de wedstrijdjury neutraliseert daarop de wedstrijd in de loop van de tweede ronde. Alle reeds geloste rensters mogen terug aansluiten en er wordt in groep naar de start/finish gereden.
Daar wordt de “rode vlag” terug geactiveerd en de wedstrijd gaat voor een tweede keer van start, nu wel voor 10 ronden, wordt aangekondigd.
Enkele junioren geven er dadelijk een lap op en de achterdeur gaat open. Katrijn weet zich mooi in de voorste gelederen te nestelen. Iets over halfweg rijdt ze evenwel door een diepe put waardoor de rechtse remhendel naar beneden schiet. Wie iets kent van fietsmechaniek weet dat dan de kabels meetrekken en dus de achterrem dichtgaat en de achterderailleur naar binnen komt. Katrijn zet de rem snel open, maar dit blijkt onvoldoende, de rem blijft aanlopen terwijl de ketting niet meer naar de 2 onderste kransjes (de “14” en de “15”) kan. Gevolg: een zware strijd om bij de groep te blijven. Iets na halfweg blijkt bovendien de bordjesman even de tel kwijt en ronde 7 wordt zo 2x gereden. Dat was er teveel aan want in de voorlaatste ronde moet Katrijn de kopgroep laten gaan en bij het ingaan van de laatste ronde mag ze afstappen. Toch wordt ze nog 40^ste van het totaal en 13^de bij de nieuwelingen. Zwaar ontgoocheld na de zoveelste pechwedstrijd, maar al bij al toch hoopvol dat ze na twee weken ziek te zijn toch nog over voldoende “poeder” lijkt te beschikken om met de kopgroep mee te rijden.
Zaterdag is er een nationale training voor de dames nieuwelingen en volgende week staan met Bellegem op zaterdag en De Pinte op zondag twee schotels op het menu, hopelijk blijft de pech nu eens achterwege en kan ze een mooi resultaat neerzetten.

In Boezinge werd een wedstrijd georganiseerd in afwachting van Dwars door de Westhoek voor Dames Elite. Het parkoers was grotendeels hetzelfde als deze van de analoge wedstrijd t.g.v. Gent-Wevelgem einde maart, iets grotere door een langere lus na de aankomst, maar met dezelfde zware kasseien in de aankomststrook.
De wedstrijd gold tevens als Kampioenschap van Vlaanderen voor de dames nieuwelingen en junioren. Katrijn had zich voorbereid om mee te dingen maar moest verstek geven wegens ziekte. Laura was wel van de partij om de clubkleuren te verdedigen.
Er stond een sterke wind en deze speelde zeker zijn rol. Wanneer na de eerste ronde voor de eerste premie wordt gespurt gaat een Nederlandse juniore fors door en het peloton valt compleet uit elkaar. Een eerste groepje wordt al snel op meer dan een minuut gezet, deels door medewerking van de ploegmakkers van de ontsnapte renster, een tweede groepje van enkele rensters komt even terug tot de eerste groep, maar wanneer kort nadien bij tegenwind wordt doorgetrokken bekopen deze hun inspanning en waaien er terug uit.
Reeds na de eerste van zeven ronden worden er rensters uit wedstrijd genomen. Dat is Laura haar lot na 3 ronden. Zij eindigt zo finaal als 30^ste.

Lady’s Days in Sinaai en Katrijn aan de start voor onze club. Betrokken maar droog weer, een parkoers dat in hoofdzaak een vierkant vormt en op een stukje vals plat na volledig vlak is met wel een stuk kassei en enkele smalle wegen, typisch voor het Waasland zullen wij maar zeggen.
Liefst 87 dames aan de start verdeelt over 39 junioren en 48 nieuwelingen. Het peloton gaat er dadelijk aan hoge vaart van door en er wordt 4 ronden aan hoge snelheid door gereden, wie niet voldoende was opgewarmd waait er achteraan dadelijk uit. Katrijn handhaaft zich steeds mooi vooraan. Naar het einde van de vierde ronde was er een zware valpartij waardoor de groep in twee stukken brak. Katrijn zat gelukkig bij de voorwacht, maar dit ongeluk haalt wel de snelheid uit het peloton, waardoor de groep die voet aan de grond moest zetten langzaam kan terugkeren. Hoewel Katrijn met nummer 14 reed en dat dus 2x het geluksgetal is had ze terug pech. Een wieltje in haar versnellingsapparaat trek helemaal krom waardoor ze niet meer kan rijden zoals het hoort en in de voorlaatste ronde het peloton moet laten gaan. Zij mag wel nog de wedstrijd uitrijden maar komt een minuut na de groep helemaal ontgoocheld over de streep op de 30^ste plaats.
De conditie blijft goed, maar de pech blijft even zeer op post, hopelijk keert binnenkort het tij en valt ze in de prijzen.

Vandaag BK tijdrijden in Anzegem. Koud weer, net geen regen en vooral veel wind. Katrijn werd geselecteerd om deel te nemen bij de dames nieuwelingen. Het parkoers van 14,4 km was licht hellend, met veel flauwe bochten maar ook enkele technische bochten. Iedereen wist dat behoudens ongelukken topfavoriete Luna Renders niet te verslaan was, maar daarna lag de strijd open en Katrijn ging vol voor een medaille. Het was zaak om goed te doseren en in cadans te kunnen blijven. Behalve een oplopend stuk halfweg met wind vol tegen lukte dat goed.
Bij het ingaan van de laatste rechte lijn van 1,3 km waar de wind schuin in het nadeel stond lag Katrijn in derde stelling met een tijd van 21’00”, de eerste twee respectievelijk 20 en 40” sneller, maar ook met drie concurrenten die slechts 10” trager reden. Reden genoeg om nog eens alles uit de kast te halen en zo een mooie eindtijd van 23’25,210” te realiseren wat overeenkomt met 36,89 km/h. Die laatste rechte lijn was uitstekend want op de streep was ze finaal 36,6” na de winnares en 7,2” van het zilver terwijl ze op de volgende 20,5” had.
Katrijn reed de beste tijd van de eerstejaars en was 26” dan de volgende van haar geboortejaar.
Mooi resultaat en terug een medaille voor de trofeeënkast.