In Boezinge werd een wedstrijd georganiseerd in afwachting van Dwars door de Westhoek voor Dames Elite. Het parkoers was grotendeels hetzelfde als deze van de analoge wedstrijd t.g.v. Gent-Wevelgem einde maart, iets grotere door een langere lus na de aankomst, maar met dezelfde zware kasseien in de aankomststrook.
De wedstrijd gold tevens als Kampioenschap van Vlaanderen voor de dames nieuwelingen en junioren. Katrijn had zich voorbereid om mee te dingen maar moest verstek geven wegens ziekte. Laura was wel van de partij om de clubkleuren te verdedigen.
Er stond een sterke wind en deze speelde zeker zijn rol. Wanneer na de eerste ronde voor de eerste premie wordt gespurt gaat een Nederlandse juniore fors door en het peloton valt compleet uit elkaar. Een eerste groepje wordt al snel op meer dan een minuut gezet, deels door medewerking van de ploegmakkers van de ontsnapte renster, een tweede groepje van enkele rensters komt even terug tot de eerste groep, maar wanneer kort nadien bij tegenwind wordt doorgetrokken bekopen deze hun inspanning en waaien er terug uit.
Reeds na de eerste van zeven ronden worden er rensters uit wedstrijd genomen. Dat is Laura haar lot na 3 ronden. Zij eindigt zo finaal als 30^ste.

Lady’s Days in Sinaai en Katrijn aan de start voor onze club. Betrokken maar droog weer, een parkoers dat in hoofdzaak een vierkant vormt en op een stukje vals plat na volledig vlak is met wel een stuk kassei en enkele smalle wegen, typisch voor het Waasland zullen wij maar zeggen.
Liefst 87 dames aan de start verdeelt over 39 junioren en 48 nieuwelingen. Het peloton gaat er dadelijk aan hoge vaart van door en er wordt 4 ronden aan hoge snelheid door gereden, wie niet voldoende was opgewarmd waait er achteraan dadelijk uit. Katrijn handhaaft zich steeds mooi vooraan. Naar het einde van de vierde ronde was er een zware valpartij waardoor de groep in twee stukken brak. Katrijn zat gelukkig bij de voorwacht, maar dit ongeluk haalt wel de snelheid uit het peloton, waardoor de groep die voet aan de grond moest zetten langzaam kan terugkeren. Hoewel Katrijn met nummer 14 reed en dat dus 2x het geluksgetal is had ze terug pech. Een wieltje in haar versnellingsapparaat trek helemaal krom waardoor ze niet meer kan rijden zoals het hoort en in de voorlaatste ronde het peloton moet laten gaan. Zij mag wel nog de wedstrijd uitrijden maar komt een minuut na de groep helemaal ontgoocheld over de streep op de 30^ste plaats.
De conditie blijft goed, maar de pech blijft even zeer op post, hopelijk keert binnenkort het tij en valt ze in de prijzen.

Vandaag BK tijdrijden in Anzegem. Koud weer, net geen regen en vooral veel wind. Katrijn werd geselecteerd om deel te nemen bij de dames nieuwelingen. Het parkoers van 14,4 km was licht hellend, met veel flauwe bochten maar ook enkele technische bochten. Iedereen wist dat behoudens ongelukken topfavoriete Luna Renders niet te verslaan was, maar daarna lag de strijd open en Katrijn ging vol voor een medaille. Het was zaak om goed te doseren en in cadans te kunnen blijven. Behalve een oplopend stuk halfweg met wind vol tegen lukte dat goed.
Bij het ingaan van de laatste rechte lijn van 1,3 km waar de wind schuin in het nadeel stond lag Katrijn in derde stelling met een tijd van 21’00”, de eerste twee respectievelijk 20 en 40” sneller, maar ook met drie concurrenten die slechts 10” trager reden. Reden genoeg om nog eens alles uit de kast te halen en zo een mooie eindtijd van 23’25,210” te realiseren wat overeenkomt met 36,89 km/h. Die laatste rechte lijn was uitstekend want op de streep was ze finaal 36,6” na de winnares en 7,2” van het zilver terwijl ze op de volgende 20,5” had.
Katrijn reed de beste tijd van de eerstejaars en was 26” dan de volgende van haar geboortejaar.
Mooi resultaat en terug een medaille voor de trofeeënkast.

Vandaag trokken de rensters naar Gullegem waar ze een omloop van 8,5 km voor de wielen kregen, bijna volledig vlak behalve een lichte helling naar de watertoren. Het publiek had op 2 plaatsen de kans om de rensters 2x te zien en daar werd dan ook gebruik van gemaakt. Onderweg nog enkele sprints voor een premie en aan de watertoren een “bergprijs”, evenwel niet gescheiden voor junioren en nieuwelingen en dan weet je het wel als nieuwelinge dat je het daar kan schudden.
De weergoden waren met de rensters en ze konden op een droog parkoers rijden, best want er waren een aantal gevaarlijke punten. Om 13u30 trok een peloton van 67 zich op gang, zijnde 27 junioren en 40 nieuwelingen waarbij telkens eentje met onze kleuren, nl. Laura en Katrijn.
Van bij de start werd de gas opengedraaid, wat enkelen slecht bekwam, waaronder Laura. Katrijn kon zich wel handhaven en pareerde in de tweede ronde enkele aanvallen. In de derde ronde zakte het tempo maar onvoldoende om de gelosten te laten terugkeren. Nu en dan ging de snelheid nog even omhoog, maar onvoldoende om een verdere schifting door te voeren. Katrijn reed aandachtig vooraan en was niet uit de kop weg te branden, deels omdat ze valpartijen wou vermijden, deels omdat ze met elke aanval wou mee zijn. Rensters die maandag deelnemen aan het BK TT, zagen zich niet geroepen om de snelheid op te trekken op de enige noemenswaardige helling om zo het peloton verder uit te dunnen en sprinters de benen af te snijden. Daardoor trok na iets meer dan anderhalf uur een groep van 48 naar de massasprint. Katrijn had zich in de laatste ronde in het wiel van de latere winnares bij de junioren genesteld, maar werd daar in de laatste kilometer gewoon uitgedrumd. Zij kwam als 27^ste over de streep, goed voor een 17^de plaats bij de nieuwelingen. Zij had op meer gehoopt, maar dat zat er niet in door het gedrum. Laura werd finaal als 64^ste afgevlagd, 25^ste bij de junioren.

Vandaag reden de dames jeugd in Hoegaarden met aankomst aan de oude brouwerij. Zij moesten 14 ronden afleggen met daarin een stevige helling. 47 rensters dienden zich aan. Daar vele junioren in Nederland aan het werk waren in een driedaagse kwamen er maar 15 opdagen in de oudste categorie en bij de 32 nieuwelingen voor het eerst dit jaar enkel Belgische meisjes, waaronder Katrijn.
Hoewel de temperatuur het wat liet afweten was het mooi droog en dus uitstekend koersweer. De afwezigheid van de junioren noopte de nieuwelingen om mee koers te maken en zij lieten zich niet pramen. Geïnspireerd door het winnen van de bergprijs vorige week, was Katrijn niet uit de voorste regionen weg te branden en wou ze zien hoe ze de helling in haar voordeel kon gebruiken. Reeds bij de 6^de van 14 beklimmingen trok ze fors door en zette de groep op een lint, idem in de 7^de ronde maar toen bleek plots dat er iets niet in orde was met de fiets, haar voorwiel “rammelde” en haar fiets stuurde niet meer zoals het hoorde. Daarop moest ze voorzichtiger rijden, wat haar evenwel niet belette om attent in elk van de ontsnappingen mee te glippen. De helling was dan wel stevig, maar bleek toch onvoldoende potenbreker om de zaak definitief uit elkaar te halen, telkens weer werden de “voortvluchtigen” gegrepen. Daardoor gingen ze finaal met 35 naar de massasprint. Door het wielprobleem kon Katrijn zich onvoldoende positioneren en kwam ze pas als 12^de over de streep, 8^ste binnen haar categorie van de nieuwelingen. Toen ze over haar eerste ontgoocheling heen was werd de fiets geanalyseerd: het voorwiel zat los in de vork, gelukkig net vast genoeg opdat de veiligheid het op zijn plaats hield. Zonder dit euvel had er misschien meer ingezeten, maar al bij al toch een wedstrijd om tevreden naar terug te blikken. Op nu naar volgende week waar het tweeluik volgt van Gullegem op zaterdag en het BK tijdrijden op maandag.

Vandaag was er een wedstrijd in Geluveld, deelgemeente van Zonnebeke, putteke West-Vlaanderen maar tegen de Franse grens en dus heuvelachtig. In het mooie parkoers van 6,2 km zaten dan ook twee stevige beklimmingen, geen potenbrekers zoals de Muur of de Kemmel, maar toch telkens gemiddeld 4 à 5% stijging over verscheidene honderden meter. In elk geval genoeg om een bergprijs te organiseren om de betere klimmers te belonen. Verder ook heel veel premies aan de aankomstlijn. Voor onze club verscheen Katrijn aan de start in een peloton van 54, waarvan 33 nieuwelingen.
10 rondjes over dit parkoers, een totaal van 62 km en met 2 hellingen per ronde, ongeveer 45 hoogtemeters per ronde, het beloofde een slijtageslag te worden. Kort voor de start nog een korte regenbui, maar bij de start waren de wegen terug droog. De hemel bleef wel dreigend grijs en onheilspellend. Katrijn vertrok goed gemutst en met de ambitie om een betere uitslag te rijden dan in de eerste wegwedstrijden.
Het peloton had er zin in en vertrok dadelijk aan hoge snelheid, Katrijn die op de voorlaatste startrij stond mocht dadelijk harken om vooraan te raken. Dat lukte, maar dat er dadelijk stevig werd gekoerst bleek onmiddellijk want reeds na 1 ronde waren er een handvol meisjes gelost. Na de tweede ronde zat Katrijn reeds mooi vooraan en kon ze via de derde plaats aan de streep een eerste keer een premie op haar naam schrijven. Op het einde van de volgende ronde werd ze derde in de eerste sprint voor de “bergprijs”. Een ronde verder kon ze met de tweede plaats aan de streep terug langs de kassa. Op het einde van de vijfde ronde gingen een zevental junioren er stevig tegenaan, Katrijn probeerde samen met een Welsch meisje het gat van 10m te dichten, maar dat lukte niet meer, zij haalde zo wel weer punten voor de bergprijs, maar toen in de afdaling de junioren naar hun groot verzet schakelden moesten de nieuwelingen passen, op het einde van ronde 6 “hing” de tweede groep met Katrijn nog op 100m, maar dat waren de laatste stuiptrekkingen, voor de meeste nieuwelingen was dit tempo te hoog en zij haakten met bosjes af, de jury was onverbiddelijk en zette iedereen die meer dan 100m loste dadelijk uit koers. Er bleven zo nog 2 groepjes over, de 7 junioren in de vluchtgroep die steeds verder weg reden en de groep van nieuwelingen met enkele junioren die hun koers in de koers reden. Bij de 7^de beklimming van de Zandvoordestraat werd er terug gesprint voor de bergprijs. Katrijn won deze en stak zo het klimmersklassement op zak, er was wel geen bolletjestrui maar toch een mooie premie en de eer. Bij de 8^ste doortocht sprintte Katrijn zich terug naar een 2^de plaats, het vele klimwerk leek haar echt te liggen. Het verschil met de kopgroep was reeds meer dan 2 minuten, maar de jury liet de groep toch hun wedstrijd uitrijden, hier werd de laatste keer een renster uit koers genomen. Vooraan aldus 7 junioren en daarachter 13 nieuwelingen en 5 junioren die de 2 laatste ronden mochten afwerken. Er reden dus niet meer dan 25 rensters de koers uit, dat is minder dan de helft, bij de nieuwelingen was dat 13 op 33, bij die 13 slechts 4 eerstejaars: 2 uit Wales, 1 Noorse en ons clublid.
In de 10^de en laatste ronde begon het nog even te regenen, was dit er te veel aan of was de koers net 2km te lang, wie zal het zeggen, maar in de beklimming ging langzaam het licht uit bij onze dame, zij sprintte nog wel mee in de sprint van de stervende zwanen en werd zo finaal 20^ste in het geheel en 9^de nieuwelinge. Zij had een sterke wedstrijd achter de rug en was zelf tevreden, mits een iets betere conditie had podium zeker gekund. Zij kon echter huiswaarts “moe maar voldaan” zoals dat heet en hoopt nu nog dikwijls een klimkoers te mogen rijden.

Vandaag afspraak in Ursel waar traditiegetrouw het PK tijdrijden wordt georganiseerd. Voor de meisjes nieuwelingen en junioren is dat een tocht van 10,2 km, bijna uitsluitend op de startbaan van het vliegveld. Onze meisjes waren met 3, naast “anciens” Laura bij de junioren en Katrijn bij de nieuwelingen was er onze debutant Julie die voor het eerst in competitie trad.
Nadat ze gezamenlijk het parkoers eens verkenden kon de gewone routine worden opgestart, nummer opspelden op een wijze dat de luchtweerstand zo laag mogelijk is, banden op de juiste druk, beentjes insmeren, inrijden op de rollen.
Intussen werden de reservefietsen op de ploegwagens gehesen en namen de trainers en begeleiders plaats achter het stuur. Rensters trokken dan naar de start voor de fietscontrole om plaats te nemen in de startrij.
Rond 13u was het dan zo ver, Julie moest als tweede van de 10 nieuwelingen van start en Katrijn als voorlaatste, Laura even later als eerste van de junioren. Alle drie gefocust om er het beste van te maken.
Aan het keerpunt, iets voor halfweg bleken onze dames het niet slecht te doen, Julie klokte een mooie 7’40”, 6^de tijd waarmee ze mooi in de subtop meedraaide, Katrijn klokte 7’14” wat de tweede tussentijd was, 24” trager dan topfavoriete Luna Renders en slechts een seconde sneller dan Sophie Tierolf, de rest zat toen reeds allemaal op 20” en meer.
In het tweede stuk kwam het er op neer om niet te plooien in de lange stukken met wind tegen. Daarin bleek Julie supersterk want zij finishte na 17’38” wat een tijd van 9’58” betekende in het tweede stuk, wat later bijna even sterk zou blijken als de winnares die er 9’53” over deed om in 16’43” te finishen. Katrijn hield mooi stand en finishte in 17’23”, nipt voldoende om het zilver te veroveren. Julie viel net naast het podium, maar een 4^de plaats op een PK TT kan tellen als binnenkomer, dat belooft voor de toekomst.
Laura was intussen ook van start gegaan en gaf goed door, ook zij nam het keerpunt vrij vlot, maar toen werd de wind iets heviger en finishte tenslotte in een tijd van 21’07”, goed voor de zevende plaats.
Onze club mag tevreden zijn van haar dames, de clubkleuren hebben in de kijker gestaan en het scheelde niet zoveel of wij haalden dubbel podium. Blijven trainen dames, over enkele weken is er op 1 mei in Anzegem het BK. Ook daar willen wij onze kleuren tonen.

In Veldegem stonden vandaag 41 dames nieuwelingen en 23 dames junioren aan de start voor een wedstrijd over 13 rondjes van 4,3km. Zij mochten dit doen onder een stralende zon, onder de 64 meisjes was voor onze club Katrijn aanwezig die in haar derde wegwedstrijd bij de dames jeugd revanche wou nemen voor de tegenvaller in Boezinge 2 weken terug.
Bij de junioren ontbraken er een aantal toppers, o.a. de nationale selectie, die in Nederland aan de slag waren in een rittenwedstrijd. Desalniettemin trokken de dames heel heftig van start, reeds na de eerste ronde waren er enkele meisjes die er onherroepelijk uit moesten. Nadien kalmeerde het peloton en zakte de snelheid, maar voor velen bleef het toch te snel gaan en de spreekwoordelijke achterdeur bleef open staan. In de laatste rondjes werd de gashendel terug opengedraaid en zo werd toch een gemiddelde van 35 km/h gehaald.
Katrijn, van op de eerste rij gestart, reed attent en was bijna de ganse wedstrijd in de voorste gelederen terug te vinden. Zij ging op de eerste rij de laatste ronde in en kon zich vooraan handhaven tot op zo’n 500m voor het einde zij van links en rechts tegelijk werd ingesloten en van schrik even de pedalen stilhield. Weg ereplaats, zij werd als 21^ste afgevlagd, dat was net als in Zwevezele 13^de van de nieuwelingen, of 5^de van de eerstejaars.
Al bij al terug veel bijgeleerd naar de volgende wedstrijden toe. De conditie lijkt in elk geval in orde. Volgende afspraak dinsdag in Ursel voor het PK TT waar ook Laura en Julie op de startlijsten staan.

Gent-Wevelgem voor dames nieuwelingen in Boezinge, een naam als een klok en dan willen alle meisjes graag op de afspraak zijn. 80 deelneemsters aan de start over liefst 7 nationaliteiten verdeeld voor 44km over 8 rondjes. Een zomers zonnetje op de lange kasseistrook aan de aankomstlijn scheen op de vele hoofden van al deze meisjes die wilden dingen naar deze prestigieuze overwinning. Daaronder eentje van onze stal, Katrijn wilde daags na haar sterke tijdrit nog wel eens haar goede benen tonen.
Vooraleer de meisjes echt het parcours op konden moesten de dames elite 4 aanvangsronden van hun Gent-Wevelgem afleggen, dat deden ze op een dubbel zo grote omloop die echter wel grotendeels op deze van de meisjes verliep, waardoor een echte opwarming niet aan de orde was. Toen de dames elite uit Boezinge wegreden bleef er minder dan een half uur om op het parcours op te warmen, niets dus. Deze omstandigheden waren niet voorzien en Katrijn kwam onvoldoende voorbereid aan de start. Anderen hadden deze problemen beter voorzien want van bij het fluitsignaal werd er stevig doorgevlamd en dat was er voor haar en vele anderen teveel aan, zij ontplofte en moest in de 3^de van 8 ronden het peloton laten rijden. Zij was wel niet de enige die tol betaalde van een tijdrit daags voordien én onvoldoende opwarming en zo vormde zich een mooi groepje dat achter het peloton bleef aanrijden en stelselmatig aandikte tot finaal 13 rensters, maar de overmacht was te groot en elke ronde kwam er een half minuutje extra achterstand bij. Toen op 1 ronde van het einde de achterstand bijna 3’ bedroeg besliste de wedstrijdjury dan ook wijselijk het groepje te laten spurten voor hun plaats. Katrijn werd tweede in deze eresprint en kwam zo op een 51^ste plaats uit. Toen na de wedstrijd bleek dat de achterrem was beginnen aanlopen was de conclusie dat het een wedstrijd was om snel te vergeten. Volgende keer beter, volgende afspraak over 2 weken in Veldegem en 2 dagen later het PK tijdrijden in Ursel, maar op 14/5 is er in hetzelfde Boezinge wel opnieuw afspraak voor het Kampioenschap van Vlaanderen, hopelijk brengen de kasseien dan meer geluk.
Op de foto Katrijn voor de start naast de latere winnares Eline Van Rooijen (nr7).

Katrijn nam vandaag deel aan de testtijdrit in Montenaken. Meteen een echte test voor haar want voor het eerst met een echte tijdritfiets en over een afstand van 10km. Koffiedik kijken hoe het zou aflopen. Er waren 16 meisjes nieuwelingen ingeschreven, maar finaal haakten er nog 3 af, maar ook 13 is nog steeds een mooie groep, de talrijkste groep van alle damescategorieën.
Het parcours doorheen het mooie Hageland was licht heuvelachtig, maar het was vooral een stevige wind die de wedstrijd echt lastig maakte. Vorig jaar in augustus klokten de meisjes nieuwelingen een tijd van ong. 16’ meteen de richttijd om bij de beteren te horen, maar de wind en het feit dat het nu vroeg op het seizoen was zorgden wel voor een correctie.
Katrijn moest als 5^de van start en gaf er meteen een stevige lap op. Hoewel ze technisch misschien niet de ideale rit reed trapte ze wel stevig door. Het meisje dat 1 minuut voor haar was gestart klokte een mooie tijd van 17’12” en kwam daarmee aan de leiding maar niet voor lang want minder dan 20” na haar kwam Katrijn reeds binnen en zette een zeer stevige 16’30,879” neer, wat een gemiddelde van 35,24 km/h betekende. Het was nu uitkijken naar de tijden van andere meisjes en vooral dan van de tweedejaars, maar steevast bleken die meer dan 17’ nodig te hebben en zo kwam podium in zicht. Finaal slaagde enkel een zeer sterke Luna Renders, die als laatste was gestart, er in om deze chrono te verbeteren, wel significant want de winnares reed 2 km/h sneller en zette zo een tijd van 15’38” neer.
Stevige prestatie dus van onze jongedame die al dadelijk met een tweede plaats kan uitpakken in dit specifieke vak van het tijdrijden. Volgende TT-afspraken zijn op 11/4 voor het PK in Ursel en op 1/5 voor het BK in Anzegem, telkens terug met als grootste opponente Luna Renders, de dame waarmee ze op piste ploeg vormde in de madison, er konden bij beiden na de wedstrijd dan ook een mooie glimlach af.

Dank aan Roland Pipeleers voor de mooie actiefoto. Meer er van vind je op zijn site http://www.cycle-sport-photography.be/Gallery/2017/Montenaken-testtijdrit-Dames-jeugd/i-32hnmpK/A.