Sinds ons vorig bericht zijn we heel druk bezig geweest met de overplaatsing van Jan. Er zijn heel wat mensen die ons hierbij geholpen hebben en met succes. We zijn die mensen dan ook met ons ganse hart zeer dankbaar. We hebben een plaats kunnen bemachtigen in Gent, maar dit zou ten vroegste binnen een tweetal weken zijn. Via Prof. Laureys kwamen we te weten dat er ook in Brugge een expertisecentrum is voor comapatiënten die ook met hem in nauw contact staan. Gisteren kregen we bericht uit Brugge dat er daar onmiddellijk plaats kon vrijgemaakt worden. Waarvoor opnieuw dank voor de mensen die ons hierbij geholpen hebben. Jan is dan ook vandaag overgebracht naar Brugge en staat daar nu onder onmiddellijk toezicht van een neuroloog. We hopen op een snelle diagnosestelling en een actieve behandeling. Wij hebben alvast het gevoel dat hij op dit ogenblik op juiste plaats zit. Ook willen we jullie laten weten dat we ondertussen bezig zijn met een steunactie voor Jan, hierover morgen meer nieuws....
Tot op vandaag helaas weinig evolutie bij Jan. Gelukkig zijn we binnen geraakt bij professor Laureys in Luik. Donderdag heb ik een eerste gesprek. Volgens professor Laureys moet Jan eerst naar het UZ in Gent om te revalideren in de mate van het mogelijke alvorens de tests te doen in Luik.
De prioriteit is nu om Jan zo spoedig mogelijk in Gent te krijgen.
We zien aan zijn blik dat hij het beu is. Een verandering van omgeving zal hem deugd doen alsook een beetje meer actieve interactie.
Vandaag hadden we een gesprek met de arts. Zoals we jammer genoeg zelf ook al aanvoelden, is er weinig evolutie. Jan heeft heel soms heldere momenten, maar zakt telkens weer te diep weg.
Zelfs al voert hij soms echt opdrachten uit op heldere momenten, toch zit hij nog in het stadium van coma.
Omdat we met te veel vragen zitten en er alles aan willen doen om hem te helpen, zouden we hem graag volledig laten testen.
Dit kan enkel in het universitair ziekenhuis van Luik bij Dr. Steven Laureys. Het zal absoluut geen evidentie zijn om hem daar binnen te krijgen, maar we doen ons uiterste best. We willen absoluut weten wat we verder nog kunnen doen om Jan te helpen en dit kan enkel via deze weg.
Ondertussen blijft Jan stabiel en is er behalve infecties geen ander gevaar dat hij achteruit zou gaan.
Toen ik deze ochtend naar Jan ging, zieden ze dat hij nog geen reacties gegeven had. Zijn koorts is onder controle en was 37,5 graden. Ik heb hem proberen wakker te maken. Eerst heeft hij een paar keer goed gegeeuwd en dan was hij er weer. Hij keek, lachte, herkende de muziek, kneep, stak zijn tong uit en gaf een kusje toen ik het vroeg. Hij stak zijn tong ook weer weg toen ik het vroeg ;-). Ook deze middag toen Chris en Philip en Inge op bezoek gingen kregen ze dezelfde reacties van Jan. Hij weet dat hij geduld moet hebben, en doet echt zijn best! Deze avond kregen we geen reactie meer, maar we hebben dan ook niet meer geprobeerd om hem wakker te maken. We willen niet dat hij zich te veel zou moeten inspannen. Hopelijk op naar de volgende stap.
De laatste 2 dagen hebben we niet meer geprobeerd om Jan wakker te maken zodat hij optimaal kon rusten om zijn infectie te overwinnen. Dit gaat de goede richting uit. De koorts begint te zakken en is voorlopig onder controle. Eenmaal de infectie helemaal onder controle is, hopen we hem weer wakker te zien zodat we zijn reacties opnieuw kunnen stimuleren. Binnen een paar dagen breng ik jullie opnieuw op de hoogte van het verloop en is tegen dan hopelijk de koorts en de infectie volledig weg.
Deze ochtend bleek Jan nog steeds zeer hoge
koorts te hebben. De oorzaak hiervan zou een infectie zijn. Hiervoor wordt hij
behandeld met antibiotica, maar opnieuw zullen we veel geduld moeten hebben om
het effect hiervan af te wachten.
Hij toonde maar weinig reactie en was zeer
vermoeid. Volgende stap is hopen dat de antibiotica aanslaat.
Deze ochtend gingen we zoals gewoonlijk Jan
gaan bezoeken. Opnieuw toonde hij geen reactie. Na herhaaldelijk op hem in te
spreken, gingen plots zijn ogen open en was er reactie. Ik heb het gevoel dat hij mij kan zien, horen
en zelfs verstaan. Na gesprekken met de artsen noemen ze het een mirakel
aangezien het bewustzijn hun grootste zorg was. Ze gaven hem slechts 1% kans
om wakker te worden.
Na 16 dagen bang afwachten, krijgen we toch
een eerste positief teken en verbaast hij ons nog maar eens.
s Avonds bleek dat hij zich enorm had moeten
inspannen om deze tekenen van bewustzijn te tonen aan ons. Hij had hoge koorts
en was zeer vermoeid.
Dit deed ons beseffen dat we het rustig aan
zullen moeten doen en hem veel tijd en rust moeten geven.
Na herhaalde pogingen om de kunstmatige coma
af te bouwen, is het eindelijk gelukt en blijft Jan stabiel. Vervolgens
beslissen de artsen enkele ingrepen te doen om zijn comfort te verhogen en om
hem de tijd te geven om wakker te worden.
Na bang afwachten blijken de prognoses van de
MRI niet positief. De grootste vrees was of de hersenstam beschadigd zou zijn
en dit blijkt zo te zijn. Een operatie is niet aan de orde. De dokters zullen
de komende dagen proberen de kunstmatige coma af te bouwen. Indien dit lukt, zal het bang afwachten zijn
of Jan tekenen van bewustzijn kan tonen.
Exact 6 maanden geleden liep Jan een
zesvoudige beenbreuk op in Durbuy. Na heel wat ups en downs begint hij
eindelijk terug wat te stappen en we besluiten een weekje naar La Ciotat te
gaan met ons 2.
Donderdag 1 juni kwamen we terug thuis. Vrijdag
2 juni ga ik s avonds naar Antwerpen voor een reünie. Zaterdag 3 juni ben ik
onderweg naar huis en bel ik Jan om te zeggen dat ik bijna thuis ben. Als ik
een half uur later thuis kom, ligt Jan te rusten op bed met zijn voet omhoog.
Een normaal tafereel de laatste maanden.
Ik probeer Jan wakker te maken maar dit lukt
niet. Hij ademt, hartslag is normaal en werkt wat tegen.
Na een tijdje besef ik dat ik hem echt niet
wakker krijg. De huisdokter gaf enkele tips, maar nog steeds lukte het niet.
Wanneer ik hem rechttrek en hij plots overgeeft, is hij nog steeds niet bij
bewustzijn.
Hierop heb ik de ambulance gebeld.
Op de spoedafdeling constateren ze dat Jan een
hersenbloeding heeft gehad en besluiten ze Jan in een kunstmatige coma te
brengen zodat zijn lichaam de nodige rust krijgt. Het is afwachten naar de MRI
scan op dinsdag voor meer resultaten.
