Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum
Rondvraag / Poll
Bent u zelf ook een minnaar of minnares?
Rondvraag / Poll
Hoelang volg jij deze blog al?
Rondvraag / Poll
Bezoek jij af en toe een sauna met jouw minnaar of minnares?
Dagboek van een minnaar (deel 2)
Wat begon met een onschuldig mailtje, wordt een intense geheime relatie tussen twee gehuwde mensen, een relatie vol passie, sensualiteit, erotiek en seks die het leven van hem maar ook van haar helemaal op zijn kop zet.
16-11-2010
Mijn ideale toekomstige levenspartner.
Nee, ik ga hier niet herhalen wat ik een dik jaar geleden geschreven heb namelijk waarom Sindy voor mij de perfecte minnares is. Dit keer ga ik een twintal redenen opsommen waarom ik denk dat zij ook mijn ideale toekomstige levenspartner zou zijn.
* Ze is een zielsverwant, een soulmate, iemand waarmee het vanaf het begin klikt op alle fronten. * Ik hou echt van haar en zie niet in hoe dit ooit zou kunnen veranderen. * Ik weet zeker dat zij ook echt van míj houdt en al klinkt het misschien pretentieus, ik ben er van overtuigd dat dit zo zal blijven. * Ze houdt van seks, ze is een goddelijke minnares en ze kan mij verwennen als geen ander. * Ze staat open voor seksuele experimenten en uitdagingen wat de kans op een lang en spannend seksleven vergroot. * Ondanks haar hoge libido is ze kontent met één man en moet ik niet bevreesd zijn dat ze vreemd zal gaan. * Ze heeft verre van de ideale maten en ze is niet helemaal 'mijn type' maar telkens ik haar naakt zie, word ik toch opgewonden van haar ronde sexy vormen. * Ze houdt van knuffelen, ook in bed. * Ze is zachtaardig en kan geen ruzie maken. * Haar eerlijkheid en volledige openheid naar mij toe, vind ik twee heel belangrijke eigenschappen van haar. * We zijn ongeveer even verstandig en delen dezelfde interesses. * Egoïstisch van mij maar ik vind het leuk dat zij een heel stuk jonger is en ik zie een hele aangename 'oude dag' met haar in het verschiet. * Ze heeft een goed betaalde vaste job die ze graag doet. * Dit weet ik nog steeds niet zeker maar ik denk dat ze goed kan koken. * Ze kan veel werk verzetten op korte tijd en thuis houdt ze van orde en netheid. * Ondanks het feit dat ze zoveel tijd voor míj vrijmaakt, doet ze toch haar uiterste best om voldoende aandacht aan haar kinderen te schenken en hun niets te ontzeggen. * Ze is sociaal, meegaand en gemakkelijk beïnvloedbaar maar als ze echt iets niet wil, houdt ze voet bij stuk. * En last but not least, ze is toch zo lief!
Lieve schat, je lijkt wel 'de' ideale vrouw! Ik moet spontaan aan Erik denken en aan het feit dat hij er ooit aan gedacht heeft om jou te verlaten... Wat zou er door zijn hoofd gaan als hij dit zou lezen?
Reacties op bericht (10)
18-11-2010
naïeviteit
Naarmate de jaren vorderen ben ook ik heel veel van mijn naïeviteit verloren. Dat je op 20 jarige leeftijd droomt van je prins op het witte paard tot daar aan toe maar eens de 40 gepasseerd.....nee bedankt:) Natuurlijk is het uiterlijk deels belangrijk maar naarmate je mekaar langer kent primeert de inhoud toch wel. Samen converseren , lachen, genieten.........het lijkt allemaal zo vanzelfsprekend dat ik dit Ron vind, maar dit is het toch niet hé. Het klikte vanaf het eerste moment en zal ook zo blijven. Dat hij misschien ooit nog zal 'vallen' voor ander vrouwelijk schoon...dat kan wel maar een soulmate zoals ik dat betwijfel ik:)
18-11-2010 om 16:06
geschreven door sindy
Borst-en-billen verhaal.
Ben jij een man Ingunn?
18-11-2010 om 14:32
geschreven door Ron
@ Ron
Hi Ron,
Ik geloof er nog steeds in dat er heel veel mannen zijn zoals Jaak. Dat borsten en billen verhaal is echt niet bij alle mannen zo belangrijk hoor..en wat Jaak schrijft :
quote: Ik blijf hardnekkig vertrekken van het leren kennen van een vrouw. Ervaren hoe ze is, hoe ze denkt, hoe ze leeft. Haar heel voorzichtig 'interessant' gaan vinden. En dan gaandeweg haar zelfs aantrekkelijk leuk gaan vinden. Daarna komt de betovering van de blik, de ogen. En de tederheid. En pas daarna schrok ik bij mijn vriendin, bij de vaststelling hoe mooi zij eigenlijk wel is.
Dit gebeurt bij veel mannen zo...:-)
18-11-2010 om 14:11
geschreven door Ingunn
Het borsten-en-billen verhaal.
Jaak,
Ik hoop dat je me het niet kwalijk neemt maar ik denk toch echt wel dat jij een buitenbeentje bent in die mannenwereld hoor! Vrouwen dromen graag van die prins op het witte paard en waarschijnlijk zal jij in de ogen van veel van die vrouwen die prins op dat witte paard benaderen (in je denkwijze althans) maar laten we eerlijk zijn: er bestaat geen prins op het witte paard hé! Zonder in detail te treden ben ik er van overtuigd dat het "borsten-en-billen verhaal" zoals jij dat noemt, een heel belangrijke rol speelt in het leven van de meeste mannen. Een man mag een vrouw nog zo graag zien, 'voortdurend' zal hij 'visueel' in de verleiding gebracht worden door de rondingen van andere (jongere) vrouwen die hem seksueel zullen prikkelen. De ene man zal er aan toegeven, met alle mogelijke gevolgen vandien, de andere niet. Maar ik vind het heel belangrijk dat vrouwen dat beseffen en daar niet naïef in zijn.
18-11-2010 om 10:20
geschreven door Ron
@ Suzy en @ Ria
Tja, dat ziet er niet aangenaam uit. Als ik dit lees, en nog eens lees om het te laten doordringen, word ik haast verlegen dat ik een man ben. Een man heeft nood aan meer variatie? Het ziet er zo naar uit in het relaas van Suzy en van Ria. Ik heb het zelf nog nooit ervaren.
Het 'vallen op veel jongere vrouwen'? Je hoort en leest dat inderdaad wel eens meer. Het is een vraag die mij soms bezighoudt. Valt een gemiddelde man nu eigenlijk echt op die kenmerken van een vrouw die zo dikwijls naar voren geschoven worden? Kleur van haar, groot of klein, jong, cupmaat, sexy vormen, ... ? Kortom : het borsten-en-billen verhaal en de mythe van de blondjes. Ik zal het toch minstens voor een deel moeten gaan geloven. Ook dit vind ik niet bij mezelf terug.
Ik blijf hardnekkig vertrekken van het leren kennen van een vrouw. Ervaren hoe ze is, hoe ze denkt, hoe ze leeft. Haar heel voorzichtig 'interessant' gaan vinden. En dan gaandeweg haar zelfs aantrekkelijk leuk gaan vinden. Daarna komt de betovering van de blik, de ogen. En de tederheid. En pas daarna schrok ik bij mijn vriendin, bij de vaststelling hoe mooi zij eigenlijk wel is. En ja, ook jonger dan ik. Ik voelde me toen wat ongemakkelijk, want het leek zo clichématig. Ik voelde diepere gevoelens, maar 'de mensen' zouden ongetwijfeld toch zeggen : weer ene die een jongere en knappe minnares achternaloopt. Ik besefte echter dat ik écht liefde voelde, en toen dat wederzijds bleek te zijn, gaf dat bij mij de moed om toch door te gaan met dat ogenschijnlijke cliché.
Ik ben ook getroffen door de sterkte en de sereniteit waarmee Suzy en Ria de situatie beschrijven en hun verdriet verdragen. Geen haatdragende ondertoon, van liefde die doorgeslingerd is tot afkeer.
Nee, dat wens ik mezelf niet toe om dit ooit te beleven. Maar ik wens het ook niemand anders toe, zelfs niet mijn grootste vijand, mocht ik die ooit nog ergens hebben. Sterkte!
18-11-2010 om 03:38
geschreven door Jaak
@Suzy
Suzy, ik herken je pijn, vreselijk. Ook mijn minnaar is verliefd geworden op een veel jongere (11 jaar jonger!) vrouw. Ik sta weerloos. Als ik terug denk aan wat we samen beleefden en aan hoe ik hem door dik en dun gesteund heb, is het voor mij onbegrijpelijk dat me dit overkomt. Mannen hebben blijkbaar meer nood aan variatie dan vrouwen. Hij zegt dat er tussen ons niks is veranderd en dat hij me nooit in de steek zal laten. Soms vrees ik dat hij dit alleen zegt om me de pijn te besparen... Ik leef nu van dag tot dag. De toekomst zal bewijzen hoe groot zijn liefde voor mij nog is. Als hij vertelt over zijn nieuwe liefde, doet me dat heel veel pijn. Soms zou ik hem wil zeggen: als ze zo leuk is, wat doe je dan nog bij mij? Maar ik zwijg en hoop dat zijn verliefdheid afzwakt. Ik vraag me wel ernstig af hoe lang ik deze situatie zal aankunnen. Emotioneel is het heel zwaar. Hij weet dat ik veel verdriet heb en dat maakt hem ongelukkig. Ik wou dat ik zo sterk was als jij. Misschien kon ik hem dan loslaten... maar ik zal altijd van hem blijven houden. Soms vrees ik zonder hem nooit meer gelukkig te zullen zijn.
Groeten van een lotgenote
18-11-2010 om 00:59
geschreven door Ria
17-11-2010
De dagen worden weken en de weken worden jaren.....
@ Jaak,
ik denk niet dat mijn ex-minnaar mij heeft laten vallen om een reden van sexuele aard. Onze sex was prima en werd zelfs nog beter met de tijd. Amper een weekje voordat hij het me heeft verteld, hadden we nog super sex en zei hij zelfs dat hij het zalig vond met mij. Het was intieme en lieve sex en zeer intens van alletwee. Hij heeft mij altijd gezegd dat het ergste wat hem kon overkomen mij kwijt raken was.....
Maar toen kwam die bekentenis van zijn al twee jaar durende affaire met iemand veel jonger dan ik. (Ook ik ben jonger dan hem, maar zij is echt vééééél jonger.) Dit gevecht kon ik niet winnen, dat zei hij me ook, ik maakte geen enkele kans omdat hij zo erg verliefd was.
Hij vertelde me ook dat ze veel hadden gepraat ( twee jaar lang) over hoe hij zijn relatie met mij op een zo pijnvrije manier kon stopzetten. Ze waren beiden bang voor mijn grote verdriet over het verlies voor mij.
Ik heb me nadien meteen gefocust op mijn werk en mijn sport. Gelukkig heb ik een drukke en verantwoordelijke job en sport ik graag. Een gezond lichaam in een gezonde geest, denk ik dan, dat sleurt je door de eenzaamste momenten. Naar de sportschool, naar het zwembad, strakke body, nieuw kapsel, ik heb gewerkt en gezwoegd en geploetert........ en ik heb het overleefd, ik ben er niet onderdoor gegaan, wat ze beiden hadden verwacht. Ik heb hen niet lastig gevallen, wat ze hadden verwacht. (Onlangs zei hij me nog dat ik er super sexy uit zag en dat hij me super vond, de manier hoe ik alles heb aangepakt, hoe ik het probeer te verwerken en een plaats te geven in mijn leven)
IK heb me sterk gehouden, maar ben door een hel gegaan, dat wens je je ergste vijand niet toe. Ik ben nog steeds niet aan het einde van de donkere tunnel, waar ik me nu in bevind. Verdriet verwerken vraagt heel veel tijd en moed. Maar weet je, ik ben zo veel sterker geworden, en ik word sterker elke dag. Ik probeer me niet te focussen op wat ik kwijt ben, maar op wat ik rijk ben , de goede dingen die ik meemaak.
Het verliezen van een grote liefde is één van de ergste dingen die je kan meemaken, Jaak, maar mij heeft het milder en zachter gemaakt. Elke voorkant van een medaille heeft ook een achterkant , hoe groter de voorkant, hoe groter de achterkant. Ik ben een lieve en tedere man kwijt, de grootste liefede van mijn leven en dat waarschijnlijk voor altijd, maar ik ben DE LIEFDE niet kwijt, die zit diep in mij. Ik ben nog altijd in staat om lief te hebben, en teder te zijn en ik voel me niet verbitterd.
Daarom kan ik ook niet boos zijn op hem, hij is zoals hij is, hij valt op piepjonge vrouwen....en ik ben niet 'piep' meer.
Veel iefs van Suzy XXX
17-11-2010 om 20:23
geschreven door SUZY
Dezelfde?
Jaak,
Sindy dezelfde persoon als jouw vriendin? ...
Dat kan niet Jaak! Ooooo nee, zoals Sindy bestaat er maar één, daar ben ik zeker van! ;-)
17-11-2010 om 10:07
geschreven door Ron
16-11-2010
@ Ria
Ria, je vroeg in een reactie onder het vorige blogstukje hoe ik zou reageren op een nieuwe verliefdheid.
Wel, ik zou als eeste regel blijven volhouden dat ik niets wil stuk maken wat al bestaat en (nog) goed is. Of er dan nog een derde schat zou bij kunnen? Een dag heeft maar 24 uren. Er is het drukke werk, het gezin, de vriendin,... Ik denk dat de tijd zou ontbreken om een bijkomende liefde 'goed' te beleven, om genoeg te verwennen.
Liefde mag je nooit tegenhouden (schreef ik), maar liefde ontstaat maar pas ten volle als je er in investeert qua tijd en moeite. Een ontluikende verliefdheid is nog niet hetzelfde als liefde. Als ik niet in de gelegenheid ben om zo'n verliefdheid verder te ontwikkelen zonder de bestaande liefdes te schaden, denk ik dat die ontwikkeling gewoonweg niet zou doorgaan. Het zou waarschijnlijk bij een al dan niet innige vriendschapsband met 'de nieuwe derde' blijven, en geloof me : het fenomeen 'verliefdheid' als dusdanig, dat ebt wel vanzelf weer weg als je er niet aan werkt hoor.
Nartuurlijk ben ik wel zo realistisch dat ik begrijp dat een mens soms rare dingen doet, maar ik kan mij op dit ogenblik op geen enkele manier voorstellen dat ik mijn vriendin zou laten vallen of zou op een zijspoor zetten, net zoals ik me niet kan inbeelden om 'thuis weg te gaan'.
Ook nog een antwoordje aan Ria : als mijn vrouw dezelfde paden als ik zou willen bewandelen, krijgt zij van mij die vrijheid. Ik schreef, lang geleden ondertussen, al eens dat ik het als een diepere vorm van 'elkaar betrouwen' beschouw om ervan uit te gaan dat wij wel degelijk iets voor elkaar betekenen en een rol in elkaars leven spelen. Hoe dan ook horen wij samen door de historische ontwikkeling van onze relatie, het gezin.
Een bijkomende relatie van haar zou mij niet jaloers maken in de zin van 'wat heeft die andere man meer dan ik'. Ik ben ook absoluut niet jaloers als mijn vriendin intiem doet met haar man. Die twee horen ook bij elkaar. Ik voel me veeleer 'blij' als het in de hoofdrelatie ook nog goed gaat. Iemand graag zien betekent toch dat je gelukkig bent als die ander gelukkig is. Dat geluk HOEFT niet 'per sé' door mij aangereikt te worden. Zolang ik ook maar mijn plaatsje blijf hebben, is het goed. En daarop vertrouw ik vanuit de betekenis die we voor elkaar hebben. Overigens : mijn vrouw hééft ook wel een paar boezemvrienden hoor. Niet lichamelijk intiem, maar vergeet niet dat soulmate-intimiteiten misschien wel hechter zijn dan seksuele intimiteiten. Ik voel dat zelf bijvoorbeel heel sterk aan met mijn vriendin : seks met haar is onnoemelijk leuk, maar de gewone intieme omgang met elkaar is me goud waard. Ik vind seks hemels fijn, maar ik bekijk die seks anderzijds niet als het criterium ("hebben jullie al seks met elkaar?") om te besluiten of je met iemand een 'echte' liefdesrelatie hebt.
Of ik dan nooit jaloers zou kunnen zijn in de liefde? Jawel. Als een geliefde ingepalmd zou worden door iemand anders terwijl ik haar nog graag zie, en (nu komt het belangrijkste) ALS ze mij daardoor zou laten vallen. Laten vallen kan uiteraard ook betekenen dat iemand met woorden wel zegt dat zij/hij nog van je houdt, maar dat er duidelijk niet veel aandacht en tijd meer aan jou besteed wordt.
16-11-2010 om 03:16
geschreven door Jaak
Dezelfde?
Oei Ron, als ik die eigenschappen van Sindy lees, begin ik me af te vragen of Sindy niet toevallig dezelfde persoon is als mijn vriendin, want die beschrijving klopt helemaal :-)
Alleen dat over dat 'koken' : jij weet het nog niet zeker, maar ik weet het al wel zeker :-)
