Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum
Rondvraag / Poll
Bent u zelf ook een minnaar of minnares?
Rondvraag / Poll
Hoelang volg jij deze blog al?
Rondvraag / Poll
Bezoek jij af en toe een sauna met jouw minnaar of minnares?
Dagboek van een minnaar (deel 2)
Wat begon met een onschuldig mailtje, wordt een intense geheime relatie tussen twee gehuwde mensen, een relatie vol passie, sensualiteit, erotiek en seks die het leven van hem maar ook van haar helemaal op zijn kop zet.
25-01-2012
Het gaat goed met ons.
Wat vliegt de tijd toch snel! Een jaar geleden zaten Sindy en ik nog midden in onze "opbiechtperiode" en ondertussen zijn we al ongeveer een half jaar gescheiden van onze ex-partners.
Het gaat goed met ons. We leven nog niet onder hetzelfde dak en door diverse omstandigheden kunnen we momenteel nog niet zeggen dat ons leven in een merkelijk rustiger vaarwater is terechtgekomen maar we voelen ons goed. We zien mekaar nog steeds heel graag en de stevige band die we al hadden vóór de scheiding(en) is de laatste maanden zeker nog sterker geworden. De liefde voor en de verbondenheid met mijn soulmate-tje is zo groot dat het lijkt alsof niks of niemand daar ooit iets aan zal kunnen veranderen. Meer dan ooit voelt het aan alsof de dingen die zijn gebeurd, móesten gebeuren. Ik heb dan ook geen enkele spijt van de beslissingen die we hebben genomen. Ik ga geen raad geven aan andere koppels, die net zoals Sindy en ik destijds, voor het aardsmoeilijke dilemma staan: "kiezen voor mijn minna(a)r(es) of kiezen voor mijn partner" want ik denk dat je toch wel een ijzersterk koppel moet zijn om "de keuze voor je minna(a)r(es)" te kunnen overleven. In dit opzicht voelt de relatie die Sindy en ik hebben, aan als uniek. Ik voel me zó goed bij haar (en ik geloof dat dit ook wederzijds is) dat ik me zelfs niet kan voorstellen dat er nog andere koppels zijn die hetzelfde geluk mogen ervaren als wij. En met "geluk" bedoel ik dan zowel "het gelukkig zijn" als "het geluk hebben".
Het gaat dus goed met ons. Eerlijk gezegd had ik een jaar geleden niet gedacht dat het allemaal zo relatief gemakkelijk en goed zou verlopen. Zelfs Sindy's kinderen zijn een meevaller. Akkoord, ik woon er nog niet continu mee samen maar je voelt toch snel aan of de relatie met de kinderen van je minnares (als ik dat woord nog mag gebruiken tenminste) eerder vlot dan stroef gaat verlopen. Ik heb er in ieder geval geen schrik van naar de toekomst toe.
Mijn ex wil zo weinig mogelijk kontakt met mij en ik respecteer haar keuze ook. De relatie met míjn kinderen is relatief goed te noemen. Er is nog geen ontmoeting geweest met Sindy en ik ben er vrij zeker van dat ze dat ook nog niet willen. Mijn ouders hebben Sindy al wel gezien en gesproken en ik ben zeer tevreden met wat ze nadien over haar vertelden. Trouwens na de initiële boosheid van mijn ouders ten aanzien van mij is de relatie tussen mij en mijn ouders nu opperbest. We hebben veel meer kontakt dan vroeger en ik durf gerust zeggen dat onze band nu beter is dan ooit.
Het gaat dus goed met ons! :-)
Reacties op bericht (80)
24-02-2016
hallokes
Hey ron en sindy het is toch wel jammer dat je na al die tijd en vragen van velen onder ons de beleefdheid niet hebt om nog iets van jullie te laten horen. Er zijn zovelen die met vragen zitten of gewoon nieuwsgierig zijn naar jullie liefdesverhaal. Het begon allemaal zo sexy en romantisch, zo heet en vol vurigheid en te mooi om waar te zijn en plots verdween je van het toneel....U begrijp dat, nadat je met al die mooie verhalen ons warm hebt gemaakt om te geloven dat er toch nog mensen zijn die het "echte" sprookje kunnen waarmaken. Ik weet het niet en ik begrijp het niet Ron Ik vrees dat ik het gevoel begin te krijgen dat er toch iets niet juist is..............is jullie wel verhaal nu wel degelijk verder aan het bloeien of....Het zou supertof zijn om hoe dan ook eens iets te laten weten. Al is het maar om al die lieve mensen hier op de blog een steuntje in de rug te geven........
24-02-2016 om 11:26
geschreven door honeyponey
18-12-2015
@Ron /@Sindy nog nieuws ??
fantastisch geschreven verhaal van Ron en Sindy. Het zou leuk zijn om te weten hoe het nu met jullie gaat na de moedige beslissing 3 jaar geleden en vooral hoe het met de ex-en ,de kinderen en de vriendengroep gesteld is. Dit kan een belangrijke steun betekenen voor velen die zich in exact dezelfde situatie bevinden waardoor ze misschien sneller de stap kunnen zetten. Ik wou ook weten of Ron en Sindy geen spijt hebben van hun beslissing en hoe ze het vanaf het begin 4 jaar hebben kunnen volhouden binnen hun bestaande relaties : zo'n extreme verliefdheid is toch enorm intensief en belastend. Is het een optie om dit te leren "plaatsen" binnen de bestaande relaties ipv. definitief voor de breuk te gaan ??
18-12-2015 om 13:32
geschreven door mattie
30-11-2015
Verloren
Ik heb lijn liefde verloren die ik hier had ontmoet. We woonde te ver weg, spijtig! Ik hou van jou Ann. Mark.
30-11-2015 om 09:04
geschreven door Mark
09-10-2015
M
Test
09-10-2015 om 00:01
geschreven door M
25-07-2015
nog eens komen kijken
Ja, heeeeeel lang geleden, maar ik ben dus nog eens komen kijken. In de hoop dat er af en toe nog iemand van de 'oude blog-garde' op het zelfde idee komt. Ron, Cindy, en de verschillende medeschrijvers hier op het blog: laat nog eens iets horen. We hebben hier samen nagedacht over dingen die voor zoveel mensen in hun leven een belangrijke plaats in nemen. Groetjes aan iedereen!
25-07-2015 om 19:13
geschreven door Jaak
18-03-2015
Anybody alive out here?
Dag allemaal,
Ondanks dat het al een hele tijd geleden is dat er hier nog iemand gereageerd heeft, probeer ik het toch eens. Lange tijd geleden hebben Duvessa en ik hier een blog gehad "Verboden Liefde".
Ik wil jullie graag laten weten dat we nog steeds samen zijn, en nog steeds als minnaars. Wat eigenlijk een totaal verkeerde woordkeuze is... Maar dat begrijpen jullie wel. Op 4 jaar tijd ben je veel meer voor elkaar geworden.
Soit, we hebben het nog steeds naar onze zin met elkaar, zien elkaar meerdere malen per week en hebben allebei een plaats gevonden voor deze unieke relatie. We gaan er uitstekend mee om. Kortom, stof genoeg om een blog mee te vullen, maar we hebben niet echt meer de behoefte om ons leven samen in de openbaarheid te gooien.
Als er iemand van vroeger eens contact wil opnemen, kan dat uiteraard altijd! Mailen kan op aston41@live.com.
Vele groetjes aan iedereen!
18-03-2015 om 12:10
geschreven door Aston
21-05-2014
@Ria
Dag Ria, Fijn dat er nog eens iemand van het vroegere blogpubliek van zich laat horen en dan nog wel met een positieve noot. Ons viertal bestaat ook nog steeds in ongewijzigde vorm en met dezelfde banden :-) Wel veel gebeurd ondertussen, want het leven gaat door natuurlijk, ook met de kids enz. Maar liefde is een sterke band, waar we alle positieve dingen dubbel mee vieren en de tegenslagen dragen we samen.
Details post ik niet graag publiek. Ik heb wel een hele tijd geleden een gmailaccount jaakdeschrijver aangemaakt.
21-05-2014 om 01:46
geschreven door Jaak
07-05-2014
@jaak
Dag Jaak
Na al die tijd kom ik hier nog eens kijken. Hoe is het met jou? Met jullie 4? Met mij is alles O.K. want met de liefde en de gezondheid gaat het goed.. . We blijven elkaar in het geniep ontmoeten.
Hoe zou het met Ron en Sindy zijn?
Lieve groeten!
07-05-2014 om 23:22
geschreven door Ria
17-03-2014
tja
Na 2 jaar geen enkel bericht van de schrijver..niet eens het respect voor hun lezers..ben ik er klaar mee..
17-03-2014 om 23:21
geschreven door iselle
06-01-2014
beste wensen
Aan al wie hier sporadisch nog eens zou komen kijken: beste wensen voor 2014! @Ria: was het een fijn amoureus jaar? :-) @Sindy en Ron: hoe gaat het met jullie? XXX
06-01-2014 om 19:27
geschreven door jaak
14-06-2013
@ ria, de blik vooruit gericht :-)
Het blijft natuurlijk een noodzaak dat alle betrokken partijen (klinkt wat notarisachtig he :-) ) zich in een toestand kunnen (blijven) vinden. Een geheim recept bestaat daar volgens mij niet voor. Het enige medicamentje dat wij daarvoor innemen, is het bewaken van het evenwicht. Niet overdreven veel tijd aan de ene spenderen en de andere wat verwaarlozen. Eigenlijk net als bij je kinderen.
Er zijn bij ons wel enkele speciale elementen aanwezig, die ik eigenlijk liever onder vier ogen prijs geef dan op een openbaar leesbare blog. Wij zien mekaar een groot deel van het jaar elke dag allemaal.
Verder maakt een dubbele relatie je uiteraard ook niet tot supermens of tot heiligenbeeldjes ( alhoewel, heiligen...als ik aan de bezigheden binnen de kerk denk...) en zoals overal hoef je niet steeds over alles met elkaar eens te zijn. Maar ja, wij houden het op deze manier al veel langer vol dan vele monogame relaties om ons heen, en niemand van de vier de betrokkenen heeft hiervoor al een andere (stukgelopen) relatie achter de rug.
Stiekeme dingen hebben natuurlijk ook meestal wel hun charme, en dat kan bij een relatie best voor een aangename spanning zorgen, maar na bijvoorbeeld 20 jaar en meer, zal dat stiekeme toch ook wel wat ordinairder geworden zijn, en dan drijft het echte diepere gevoel sowieso weer boven. Ik kan het me persoonlijk niet zo voorstellen in een liefdesrelatie, wegens gebrek aan een stiekeme liefde. Misschien eerder als een vriend of vriendin waarmee je stiekem twee keer per jaar net iets meer doet bij wijze van spreken, maar dus niet zo direct in de situatie die ik hierboven beschrijf.
Ik geef wel toe, dat dat aspect van de blik op de (verre) toekomst belang heeft. Het comfort van ons werk om elkaar te kunnen zien, dat is bij ons eerder omgekeerd. De soms schaarse gemeenschappelijk vrije halve dagen tussen onze drukke bezigheden door, drijven ons nu juist naar elkaar toe om precies dan "bij elkaar te zijn" (allez, dus, he...) en ik denk niet dat dat zou veranderen als we niet meer zouden werken (en verder nog gezond en wel zouden zijn). Zoals het er nu uitziet, ben ik er zelfs zeker van dat er dan veel weekendjes en reisjes met zijn vieren zouden komen. Maar verlangen naar die tijd doe ik liever niet, want er zijn helaas al te veel voorbeelden van mensen die in die levensfase andere zorgen o. Zich heen krijgen... Liever genieten van het Nu en Hier dus :-)
14-06-2013 om 13:30
geschreven door Jaak
06-06-2013
@Jaak
Niet te geloven dat die dubbele relatie bij jullie zomaar kan blijven duren. Ik moet toegeven dat ik soms dacht: vroeg of laat komen daar 'problemen' van. Hebben jullie een geheim dat jullie verdraagzaamheid verklaart? Er moeten toch 4 partijen blijvend mee akkoord zijn. Bij ons blijft het vast zitten op 3 ja's, de vierde partij zegt resoluut nee.
Hoewel dit nog niet voor morgen of overmorgen is, stel ik me soms de vraag hoe het zal zijn als mijn vriend en ik 'de vrijheid' die ons werk ons biedt, kwijt zullen zijn (m.a.w. wanneer we ooit op pensioen zullen zijn). Hoe zullen we elkaar nog kunnen zien als zijn vrouw hem voortdurend in de gaten kan houden? Zal het gemis leefbaar zijn? Hij is, na die zeven jaar samen, een deel van mezelf en van mijn leven geworden. Misschien is het dwaas om er nu reeds aan te denken maar soms heb ik van die momenten dat ik 'mijn toekomst' veilig wil stellen. Daar hoort mijn lief zeker bij.
Wat ik me ook afvraag: Moest onze relatie geen 'geheim' zijn, zou de passie dan even groot blijven? Wellicht niet. Dit is dan zeker het enige (belangrijk) positief punt aan een verborgen relatie? Of zijn er nog, Jaak?
Liefs Ria
06-06-2013 om 23:31
geschreven door ria
31-05-2013
@Ria
Het vertellen over de tweede relatie zit bij ons net iets anders in elkaar. Mijn vrouw en mijn vriendin hebben immers ook onderling contact, via sms, mail, telefoon, maar ook gewoon door een directe live babbel met elkaar. Dat gaat dan wel over vanalles en nog wat, mbehalve over intieme dingen. Die houden we intiem. En eigenlijk geldt dat op dezelfde manier voor het contact dat mijn vrouw en ik hebben met de man van mijn vriendin.
Onze directe omgeving is op de hoogte van de dubbele relatie. De kinderen, en de naaste familieleden. Meer hoeft niet : we zijn geen bezienswaardigheden die aan iedereen moeten tonen hoe het precies zit met ons. We zijn er ook altijd bij elkaar bij op familiefeesten, en we gaan heel regelmatig met ons vieren uit eten, of naar een concert, theater,... Enkele collega's weten het, anderen vermoeden het (of toch iets) en veel mensen weten dat we erg close zijn met elkaar, zonder verdere details.
De reacties lopen wat uit elkaar. Soms denkt men dat ik een grapje maak, soms doet men er heel gewoon over, sommigen "hadden het persies al aangevoeld", en sommigen zullen er achter onze rug wel over spreken zeker... Opmerkelijk is wel, hoe onze ouders zoiets aanvoelden zonder dat we het ooit expliciet hoefden te zeggen.
31-05-2013 om 01:34
geschreven door Jaak
Lente
@Jaak Bedankt voor je interesse! Mijn vriend en ik hebben het nog steeds heel goed samen. Ik wou dat we elkaar wat vaker konden zien. In het begin van mijn dubbele relatie vertelde ik mijn man regelmatig over mijn vriend. Deze gesprekken versterkten onze 'echtelijke' band. Maar beetje bij beetje voelde ik minder de behoefte (en de plicht?) om hem in dit nieuwe deel van mijn leven te betrekken en ik vertel nu eigenlijk veel minder over mijn vriend. Hij vraagt er niet naar, laat me vrij, wat ik zeer nobel en lief van hem vind. Ik heb nu het gevoel dat we door mijn stilzwijgen toch wat vervreemden. Eigenlijk is dat wel jammer. Toch verander ik hier niks aan en dat maakt me wat 'ongerust'. Hou ik meer van mijn vriend dan van mijn man? Ik denk het wel en ergens schaam ik me daarvoor want ik heb een 'goede' man. Er zijn gewoon meer 'raakvlakken' met mijn vriend dan met mijn man. Ik zie hen alle twee graag maar het klikt beter met mijn vriend. Gelukkig hoef ik niet te kiezen tussen beiden.
Ik wou dat ik mijn tweede liefde openbaar kon maken...
Groetjes en een warme knuffel om het koude lenteweer te kunnen vergeten
Ria P.S. Weet iedereen uit je omgeving (kinderen, familie, vrienden, collega's) dat je twee liefdes beleeft? Hoe reageren ze daarop?
31-05-2013 om 00:54
geschreven door Ria
27-05-2013
@ria
Ria, hoe loopt het ondertussen met je? Zeg nu niet : warmer dan het weer van deze "lente", want dat is wel geen referentie meer :-)
Hier alles ok. Ik wou nog schrijven dat de relaties lopen als een trein, maar na de Fyra perikelen en de horror in Wetteren, klasseren we de trein in hetzelfde hokje als dat lenteweer van 2013...
27-05-2013 om 09:31
geschreven door Jaak
Te oud
@Leila Welkom! Deze blog zal al voor vele mensen een aantal herkenningspunten naar zichzelf toe gehad hebben. Er zijn inderdaad tal van medemensen die in zo een situatie verkeren, en het is zeker niet overal zo, dat men daar openlijk kan over vertellen. Maatschappelijk word je dikwijls be- of zelfs veroordeeld door anderen die vroeg of laat hetzelfde doen als jij. Het hebben van een al dan niet geheime tweede relatie is dus echt uit het leven gegrepen.
Je hebt blijkbaar allebei een zelfde toekomstbeeld, waarbij de relatie niet tot een nieuw samengesteld gezin moet gaan leiden. Dat maakt het al iets gemakkelijker, want veel problemen escaleren meestal doordat de ene meer wil dan de andere op dat gebied.
Merkwaardig vind ik wel de zin "Daar zijn we te oud voor". Dat roept natuurlijk enerzijds de wat indiscrete vraag op hoe oud jullie dan wel zijn, maar anderzijds zie ik niet direct in waarom er een ouderdom zou op staan, tenzij het over puur praktische zaken gaat ivm eigendommen, kinderen, enz waar jullie niet (meer) willen aan raken. Dat is namelijk een andere insteek dan wanneer jullie de bestaande huwelijken niet zouden willen verbreken omwille van het feit dat jullie bijvoorbeeld vinden dat men op een bepaalde leeftijd zodanig naar elkaar gegroeid is en bij elkaar hoort, dat je dat niet wil of kan verbreken. In zo een geval "is" er namelijk thuis nog iets. In het andere geval interpreteer ik "te oud" toch eerder alsof je puur om materiele redenen samen gaat blijven, maar in feite wil je gewoon alles delen in de minnares/minnaar relatie.
Je hebt uiteraard gelijk, dat een neutraal iemand die er wil over spreken, en waar je je verhaal eens kan bij doen, een flinke hulp kan zijn.
27-05-2013 om 09:26
geschreven door Jaak
24-05-2013
Spijtig
Hello iedereen, spijtig dat ik deze blog nu pas ontdek. Heb ook een relatie , ben zelf getrouwd en hij ook. Het is niet de bedoeling dat we ooit gaan samenwonen, daa zijn we te oud voor. De blog heeft me wel minder schuldgevoelens gegeven. Hetgeen ik wel mis is iemand met wie ik hierover zou kunnen mailen of chatten. Niemand weet van onze relatie af en ik denk dat er niemand uit mijn omgeving ditzou apprecieren. Maar soms doet het wel goed om erover te praten.
24-05-2013 om 18:32
geschreven door Leila
03-03-2013
@Ron en Sindy
Hallo! Hoe gaat het met jullie? Wonen jullie ondertussen al samen? Hoe is de relatie met jullie eigen kinderen en de relatie met de kinderen van jullie nieuwe partner? Zijn jullie vrienden van vroeger kwijtgespeeld? Ja, ik stel me dus heel wat vragen... Ik hoop dat alles goed loopt.
03-03-2013 om 23:58
geschreven door Ria
28-02-2013
Alles O.K.!
Dag Jaak en alle andere bloglezers
Ik ben gelukkig jullie te kunnen vertellen dat het met ons - en dus ook met de liefde - opperbest gaat. Vanavond zag ik mijn lief heel kort (onze kortste ontmoeting ooit), hij verraste me heel speciaal en ik reed als de gelukkigste vrouw naar huis. Voor het waarborgen van onze privacy kan ik jullie hier geen details prijsgeven... We hebben beiden een rustig en respectvol evenwicht gevonden tussen onze thuisrelatie en onze wederzijdse diepe liefde. We missen elkaar vaak, maar het doet minder pijn dan vroeger. Het vertrouwen is dat we ijzersterk verbonden zijn op alle vlak. Daar kan geen enkele trouwring tegenop.
Groetjes en laat ook eens van jullie en jullie liefde horen.
28-02-2013 om 22:41
geschreven door Ria
25-02-2013
keuze voor nieuwe liefde
Ik herken veel van dit verhaal. Ook ik ontmoette enkele maanden geleden mijn'soulmate'. Nooit hebben we elkaar als minnaars gezien, wel als toekomstige partners. De vrouw waar ik over spreek is familie van mijn vrouw. Onze band is sterk en we willen zo snel mogelijk outen dat we voor elkaar kiezen. We prikten de lente als moment. Dit omdat we dan al enkele maanden samen zijn (te snel zou repsectloos zijn voor de partner wegens bevllieging, te lang zou repsectloos zijn wegens 'achter het gat'). De hele familie zal gechockt zijn, er wachten ons nog moeilijke momenten maar hetgeen we voor elkaar voelen is te sterk en we moeten er dus binnenkort door....
25-02-2013 om 01:15
geschreven door bart
20-02-2013
Hoe zou het zijn?
Hoe zou het intussen zijn met iedereen die hier regelmatig van zich liet horen? Op de eerste plaats Sindy en Ron, maar ook Ria, en Paulien, Lotte, Boostie, enz enz? Aan allen een lieve groet!
20-02-2013 om 10:00
geschreven door Jaak
28-12-2012
Wensen
Ik wens alle lezers en schrijvers een jaar vol oprechte liefde die beantwoord wordt, en een goede gezondheid natuurlijk.
Ria
28-12-2012 om 23:36
geschreven door Ria
22-10-2012
Schrijven
Ach, het is en blijft wat het is. Ik ben hier destijds terecht gekomen omdat ik in eenzelfde situatie zat als Ron en Sindy toen.
Je leven als minnaar, of het hebben van een minnares houden je immers op een totaal andere manier bezig, dan een leven als "regulier koppel". Geen dubbele agenda's, geen uitvluchten, geen avonden weg met daarbij horende excuses, geen schuldgevoelens, ...
Toen ikzelf nog in dezelfde situatie zat als Ron, kostte mijn minnares mij dan ook enorm veel energie, en zowat al mijn vrije tijd.
Soms vroeg ik mij ook af of het al die inspanning wel allemaal de moeite was. Deze blog heeft mij er dan ook voor een heel groot stuk doorgetrokken. Ik las dat er nogal wat anderen waren die hetzelfde voelden en ervaarden, dezelfde kopzorgen en onzekerheden hadden, en ook hetzelfde (dubbel)leven leidden.
Ondertussen heb ik ook het geluk gehad dat mijn leven en dit van mijn laatste minnares ook gelopen is zoals dat voor Ron en Sindy gelopen is, we zijn nu ook een "officieel" koppel, en alle obstakels die gepaard gaan met het leven van minnaar en minnares zijn dan ook zeer snel, als sneeuw voor de zon verdwenen.
Ook de zin en extra moeite om hier nog ganse epistels te schrijven zijn daarmee voorbij. Net zoals Ron en Sindy kijk ik nu vooruit, en ligt "dat andere" leven nu achter mij.
Een hoofdstuk is afgesloten, het andere wordt nu geschreven.
toch ben ik blij dat deze blog er was op het ogenblik dat dit voor mij ook nuttig was, en ik hoop dat deze nog lang online blijft, al was het maar om "lotgenoten" te tonen dat ze niet alleen staan hierin. Minnaar/Minnares zijn (of er eentje hebben) is nog altijd iets wat heel stil wordt gehouden, maar niet zo uitzonderlijk is als de maatschappij ons wel wil laten denken.
Anderzijds wel eens met Paulien, het meeste hier is wel al een keertje gezegd, geschreven, en voor Ron en sindy houdt het op. Ik denk dat de blog als "actieve" blog zijn rol gediend heeft, en nu in zal verder leven als "stille getuige".
Om dezelfde reden twijfel ik of Ron zich nog geroepen zal voelen om een mailinglist bij te houden voor de bloggers hier om contact te houden.
Degenen die dat wensen, kunnen hier schrijven, maar blijkbaar zijn de meesten wel uitgeschreven hier.
Jammer, maar wel te voorspellen.
22-10-2012 om 15:21
geschreven door Hellothere
email
Als de zin om te schrijven hier niet aanwezig is, op de blog, waarom zou die er dan wel zijn om privéberichten te schrijven?
Voor diegenen die dat willen, misschien kan je elkaars email uitwisselen via Ron...
22-10-2012 om 14:17
geschreven door Paulien
21-10-2012
Stil
Zo zal het inderdaad zijn. Toch vind ik het spijtig dat hierdoor ook het contact tussen de blogvolgers onderling verwatert. Spijtig dat er zo geen soort interne mail bestaat.
21-10-2012 om 14:10
geschreven door Jaak
15-10-2012
Stilte
Hmmm, inderdaad, toen Sindy en Ron hun leven als minnaars stopten, om verder als een koppel door het leven te gaan, haalde ik hier al aan dat dit het einde van dit verhaal was, en het begin van een ander.
Daardoor verloor de blog ook een beetje de zin van zn bestaan. Het doek was gevallen, en alles was een een keertje gezegd.
Maar desondanks kom ik hier met regelmaat nog even stilletjes kijken, om dan weer even stilletjes te verdwijnen.
En ik denk dat er velen dit zo doen, komen lezen of er nieuws is, en dan weer stilletjes verdwijnen.
15-10-2012 om 15:40
geschreven door Hellothere
11-10-2012
heel stil
Dat komt omdat de blog-eigenaars niet meer aanwezig zijn, Ria.
Verder dan dat moet je het niet zoeken.
11-10-2012 om 21:08
geschreven door Paulien
10-10-2012
Herfst
Zo lang zo stil... Komt hier iemand nog eens loeren? Waar is de tijd dat hier zo druk werd geschreven?
10-10-2012 om 22:31
geschreven door Ria
06-09-2012
@Ria
Ria, het middenstuk van jouw vorige bijdrage zou ik zelf met exact dezelfde woorden kunnen schrijven. Precies zoals ik het ook zie. Of niet alleen "zie", maar ook ervaar.
Wat betreft de nachtelijke uurtjes : ik heb nogal een gecompliceerde professionele coctail, en dat maakt dat ik dikwijls heel laat nog aan het werk ben op de computer. Ik slaap al jaren extreem weinig, want 's morgens vlieg ik er meestal redelijk vroeg weer in. Ik heb wel vele jaren geleden de gewoonte aangenomen om dat soort werk thuis uit te voeren en niet op mijn kantoor op een andere locatie. Dus dicht bij mijn partners/gezin. Daar staat tegenover dat er soms ook andere momenten zijn dat ik bv overdag rustig even vrij kan zijn voor een gezamelijk wandelingetje, of een winkeluitstapje, of een drink, of... :-)
06-09-2012 om 00:43
geschreven door Jaak
31-08-2012
@Jaak
Bedankt voor je (nachtelijke) mails. Werk je soms 's nachts of kan je niet vroeg slapen? Je typfoutjes, ik zie ze wel maar ik lees er overheen daar ik me vooral op de inhoud concentreer! De 'dt' fout, die ons in het middelbaar zwaar werd aangerekend, zie ik als een steek die de beste breister ( lees 'breier') wel eens laat vallen. Dus maak je geen zorgen Jaak. Ik waardeer je uitgebreidde antwoorden. Ik heb er veel aan. Ik ben inderdaad ook iemand die meerdere partners echt graag kan zien (net zoals ik al mijn kinderen graag zie). Iedere keer wegens andere facetten, maar altijd is er die oprechte liefde. Dat is juist zo boeiend en verrijkend. Kiezen zou echt verliezen zijn. Best dat ik geen keuze hoef te maken. Het zou als een deel van mezelf verliezen zijn. De twijfel die me soms wel eens overvalt, verdwijnt wanneer ik besef hoe 'rijk' ik wel ben met mijn twee mannen. Het voelt zo goed hen beiden gelukkig te maken en door hen beiden bemind te worden. Het moet wel leuk zijn voor je dat jouw dubbele relatie door jouw omgeving aanvaard wordt. Dat zal bij ons nooit het geval zijn. We moeten het echt wel onder ons drieën houden. Zoniet mag mijn vriend thuis zijn koffers pakken.
Nog een liefdevol en leuk weekend gewenst, Ria
31-08-2012 om 23:30
geschreven door Ria
Oei, foutjes
Ai, de nachtelijke uren hadden mijn vingers in de ban :-) Enkele typfouten ontglipten me, en zelfs zo een hatelijke dt fout :-) :-)
31-08-2012 om 02:21
geschreven door Jaak
@ria
Ria, fijn om je openhartige reactie te mogen lezen. Ik bekijk de situatie inderdaad rationeel wanneer ik probeer uit te leggen hoe ik de ene relatie energie laat leveren voor de andere, en hoe ik op die manier de valkuil kan ontwijken van enkel en alleen nog geboeid te zijn door mijn vriendin. Rationeel, zoals ik ook beroepsmatig moet handelen, maar anderzijds hecht ik evenveel belang aan de emotionele banden. Ik "voel" me ook nog steeds met mijn vrouw verbonden. Zoiets als Castor en Pollux, Spic en Span, Procter and Gamble,... :-) Klinkt als een grapje, maar ik bedoel : twee namen die altijd samen worden genoemd. En dat is bij mijn vrouw en mezelf ook zo. Terwijl anderzijds mijn vriendin en ik ook op de ene of de andere manier samen horen. Nauwe familieleden van mijn vriendi. Die tegen me praten op eenzelfde manier als tegen haar man. Haar zus die mijn vrouw als een soort schoonzus ziet. Moeilijk om dat rationeel te verwoorden.
Ik lees tussen de regels van Ria haar bijdragen een soort gelijkgestemdheid met mij op verschillende punten. Onze situatie verschilt, jawel, maar we ervaren allebei onze tweevoudige relatie op een andere manier dan wat men zich klassiek voorsteld bij een minnares en een minnaar. Ons beginpunt is nochtans anders : ik ben met mijn vrouw destijds heel duidelijk als 'eerste keuze' iets begonnen. Niet na een breuk met iemand of een verlies van iemand. Vandaar mijn uitleg over de aanvankelijke fase van smoorverliefdheid. Maar de innerlijke overtuiging van de kansen van een coexistentie van twee liefdes, dat vind ik ook bij Ria ergens terug. Zelf denk ik, dat het ermee te maken heeft dat ik twee keer een positieve keuze heb gemaakt. En geen negatieve keuze. Met een negatieve keuze bedoel ik : als je je niet 100 procent ok voelt in je primaire relatie, of als het daar niet goed meer draait, dan is de stap logischer om je in een nieuwe liefde te storten "ten koste van" je bestaande relatie, terwijl in mijn geval dus de meest logische stap was "niet ten koste van, maar samen met" de bestaanden relatie.
Het zou best interessant zijn om hierover verder in detail tetreden, maar dan overstijgen we de grenzen van een anonieme en openbare blog, denk ik. Daarvoor zou een prive mail meer aangewezen zijn. Alleszins kan het voor bloglezers iets zijn dat aanzet tot verder nadenken, als ze zelf in een beginnende nieuwe relatie zitten.
31-08-2012 om 02:15
geschreven door Jaak
28-08-2012
@Jaak
De negatieve kantjes, iedereen heeft ze hee. Hoeveel ik ook van mijn lief hou, een leven samen met hem is niet iets waar ik op zit te wachten. We weten van elkaar dat we beiden 'op ons best' zijn als we de weg verder zetten die we nu bewandelen. Hoewel we veel moeten missen door onze beperkte en verborgen ontmoetingen. Ja, af en toe twijfel ik over mijn thuisrelatie. Ik stel mezelf dan gerust met onder andere de gedachte dat ik me nog steeds graag tegen mijn man aanvlei. Dat is voor mij één van de belangrijke elementen die doorwegen aan de positieve kant van de weegschaal. Ieder leven is gebaseerd op een complexe mengeling van persoonlijke ervaringen. Hoe gaan we met al die gebeurtenissen om? Nemen we af en toe geen verkeerde beslissingen?
Groetjes Ria
28-08-2012 om 00:10
geschreven door Ria
27-08-2012
@Jaak
Bedankt Jaak voor je rationele benadering van mijn gemoedstoestand. Ook bij mij heeft mijn tweede liefde steeds een positieve invloed gehad op mijn eerste relatie. Dat is niet veranderd. Gelukkig. Mijn lief maakt me dolgelukkig en dat vertaalt zich thuis. Mijn situatie verschilt echter enigszins van de jouwe in die zin dat mijn partner en ik niet die lange periode van smoorverliefdheid kenden. Na het zeer pijnlijke moeten loslaten van mijn grote jeugdliefde, vond ik bij mijn partner rust en zekerheid. Ik wist dat hij niet mijn droomprins was maar hij had (heeft) een hart van goud. We hebben samen een mooi en groot gezin. Beroepsmatig heb ik hem steeds gesteund, hij kon altijd op me rekenen. Nu de kinderen wat ouder zijn, krijg ik meer tijd voor mezelf en juist nu begin ik soms te twijfelen. Veel van wat ik nog wil doen in mijn leven lijkt meer aan te sluiten bij de wensen van mijn vriend dan bij die van mijn partner. Mijn vriend en ik zijn twee gelijkgestemde zielen. Toch wil ik graag gelukkig blijven in mijn gezin en iedereen rond me gelukkig zien. Dat kan alleen door te blijven gaan voor mijn thuisrelatie. Ik kan hier openlijk over praten, zowel met mijn partner als met mijn vriend. Mijn man begrijpt me en laat me volledig vrij. Hij is mijn liefde echt wel waard.
Liefs Ria P.S. Dit is mijn meest open-hartige mail ooit geschreven...
27-08-2012 om 15:26
geschreven door Ria
26-08-2012
@Boostie en @Jaak
Ja Boostie, mannen vallen rapper in slaap dan vrouwen... Ik vind het ook jammer van die 'verloren' tijd. De ziel van een minnares wil iedere ontmoeting opnieuw geraakt worden. Soms is er daar onvoldoende tijd voor. Ik troost me met de zekerheid dat niemand hem zo goed kent als ik...
@Jaak De vriendschap en waardering voor mijn partner blijft, maar soms besluipt me de gedachte dat we eigenlijk op veel vlakken niet echt bij elkaar 'passen' (iets wat ik al langer besef maar steeds heb verdrongen). Gelukkig ligt er genoeg tegengewicht op positieve kant van de weegschaal, zodat ik me thuis nog voldoende gelukkig voel. Toch ben ik er niet gerust in. Wat als de weegschaal ooit aan de 'negatieve' kant doorweegt?
Liefs Ria
26-08-2012 om 23:56
geschreven door Ria
20-08-2012
milaan
milaan is dus gelukt , hij stond me op te wachten op centraal station , hij had 1 mojito uit , hij drinkt normaal nooit maar was nu in een uitgesproken vrij bui , zijn lach en die blik toen hij me toezag komen , ik had er werk van gemaakt , verleidelijke ogen , rode lippen , mijnlange blonde lokken nonchalant naar hoog gestoken , grote zilveren oorringen , superverleidelijk wetlook jurkje inclusief decoltee en killerheels , was zag hij er lekker uit , ik zag dat hij zich top voelde , een schitterende nacht met een 5 uur durende lofzang en liefdes verklaring toe , natuurlijk met de nodige sex erbij maar dat was bijzaak , wij samen nog eens een nacht samen , zonder stress weg van huis . ZALIG smorgens moest hij terug zijn , wegens verplichten op zijn 'werk' daar , maar in de lote namiddag zijn we nog door bellagio gewandeld niet hand in hand omdat zijn collegas er ook rond liepen , maar weg van de menigte , maar door de zware nacht en warmte viel mijnheer in slaap , dat was minder maar zijn redenering was , lieverd ik was toch bij je , boos hierom nee , beetje teleurgesteld maar de herrinering aan de voorafgaande nacht heeft alles goedgemaakt. HOE HET NU VERDER GAAT.... in september ga ik terug maar nu voor 6 dagen , of ik hem veel ga zien , geen idee , neem lectuur mee , mijn laptop en gsm , heb leuke benb met zwembad in een levendige buurt , wees gerust ik ga relaxen en natuurlijk hopen dat hij me elke nacht op zoekt ... (of een mooi italiaantje hihi)
20-08-2012 om 22:06
geschreven door boostie
09-08-2012
Intens
@ Jaak, die situatie van jou is toch wel héél uniek....Lijkt me fantastisch. Ik heb het na onze laatste afspraak weer heel zwaar. Is het dit wel allemaal waard? Het is veel rustiger in m'n hoofd als ik minnaar niet heb en toch is hij verslavend. Het slorpt momenteel heel veel energie en dat kan niet de bedoeling zijn. Tranen bij beide, intense gevoelens, wat is het soms ondraaglijk.
09-08-2012 om 20:50
geschreven door Lotte
terug
Hey iedereen, na enkele maanden terug ff de blog bekeken. Ik was eigenlijk wel verbaasd dat er nog heel wat recente reakties te lezen waren ook al hebben we niets nieuws meer gepost:). Dus de harde kern blijft elkaar precies wel op de hoogte houden van elkaars liefdesleven, wat ik wel leuk vind hoor. Met ons gaat het uitstekend! Ik ben heel blij dat ik deze stap heb genomen in mijn leven en heb er nog geen minuut spijt van. Of ik deze eerder had moeten zetten weet ik niet. Misschien waren we er toen niet klaar voor... De spanning van het vreemdgaan missen we niet want we hebben er een heleboel andere dingen voor in de plaats gekregen. groetjes en het beste voor iedereen.
09-08-2012 om 13:12
geschreven door sindy
Spelling
Daar word(-t) ik blij van natuurlijk. Sorry.
09-08-2012 om 07:25
geschreven door Mark
Italië
Paulien, 2 mensen die van elkaar gaan genieten in Italië, ja daar wordt ik blij van. (Aan de panrtners denken we dan wel even niet hé). X Mark.
09-08-2012 om 07:22
geschreven door Mark
08-08-2012
succes
Zoveel enthousiasme en positiviteit !!!
Ben er jaloers van (niet afgunstig bedoeld natuurlijk). Veel plezier hoor !
08-08-2012 om 16:14
geschreven door Paulien
italie
here i come
het is niet mijn eerste keer dat ik hem achterna reis , weekendje wenen , weekendje eguzon , weekendje trier en met op kop een week italie als begeleiders , was niet zo geslaagd wegens teveel spanning maar had het voor geen goud willenmissen en het is zo hoor jaak , luv ryanair ben nu nog geen 150 euro kwijt , heen terug en een huurauto voor 1 dag dus dat valt mee , nu nog hopen dat er vanuit zijn kant niks tussenkomt he andres maak ik er een troost weekend van in milaan en ga ik shoppen .... VAN DE NOOD EEN DEUGD MAKEN HE MOEST ER NU ECHT IETS TUSSEN KOMENXX
08-08-2012 om 10:19
geschreven door BOOSTIE
06-08-2012
Bootsie in Italië
Hoe groter het risico, hoe groter het genot naar het schijnt!
06-08-2012 om 08:12
geschreven door mark
05-08-2012
gedurfd
Amai ja, was ook al zo aan het denken aan het lef van Boostie.
Naast het romantische en spannende... is dat niet geweldig veel risico?????????
05-08-2012 om 21:58
geschreven door Paulien
04-08-2012
durven of doen
hey iedereen heb het iedeetje om samen naar de maan te kijken overgenomen ,mijn lekkere vent zit nu in italie , op sportkamp , enkel even sms of kort op chat , maar altijd beter dan niks he heb hem pakketje opgestuurd met zijn lievelingsslip , waar ik hem sexy in vind op , samen met foto van mij in verleidelijke pose (zonder hoofd)en ik ga proberen er heen te vliegen , deze week ergens , van smorgen tot laat in de namiddag , vrije dag nemen en thuis laten weten dat ik laat moet werken , moet lukken ... Hou jullie op de hoogte
04-08-2012 om 23:01
geschreven door boostie
02-08-2012
Bootsie
Hoi, allemaal, hoi Bootsie hier mark, ja de enige die zich echt heeft bloodgegeven (hihi). Het idee om meer te mailen vind ik supper! Ik doe mee! mark-vgl@hotmail.be
02-08-2012 om 08:38
geschreven door Mark
30-07-2012
nog steeds
hey jaak en alle ander bloglezers, ben altijd een trouwe lezeres en volgster van de blog geweest , heb jaren meegeleefd en geschreven. Na 9 jaar een minnaar hebben gehad , is daar een einde aan gekomen maar na een tijdje kwam er een nieuwe man in mijn leven , zelfde naam , ook van zijn vrouw , best wel freakie ,hihi maar nu zijn we bijna 3 jaar verder en nog steeds samen na een woelige periode vorig jaar (vrouw ontdekt bij hem van onze affaire), onze realatie is anders geworden , door de ontdekking van door zijnvrouw zien we elkaar niet meer zoveel en zijn periodes met totale stilte wel noodzakelijk maar onze relatie is intenser geworden , de liefde is er terug , de samenhorigheid is er meer dan vroeger , ik laat hem vrij , hij smst alshij kan en er behoefte aan heeft , hij geeft aan wannneer hij me wil zien , waarom doe ik het zo , geeft toe dat het niet makkelijk is maar hoe vrijer ik hem laat hoe meer hij naar me toe trekt , ik laat hem praten als we samen zijn enz ... Hoe meer ik deze manier hanteer hoemeer hij naar mijn kant toekomt , hoemeer hij idd denkt aan een toekomst samen , hij bedenkt plannen weegt de pro en contras af , heel rustig aan laat ik hem doen , is frustrerend maar stilaan , we zijn er nog lang niet , komen we aan ons doel , .... ik ben er ook nog niet aan toe alles in de steek te laten , eerst moet onze basis sterk worden om nadien alles aan te kunnen , want makkelijk gaat het niet worden om definitief los te komen van onze partners . In de tussentijd genieten we van elkaar , en leren we elkaar steeds beter kennen ook de kleine kantjes , kunnen discusieren dat het niet normaal is , zelfs ruzie maken , maar bovenal kunnen we niet zonder elkaar ... @JAAK GAAN WE ONS MAILCONTACT TERUG OPSCHROEVEN .....
30-07-2012 om 08:55
geschreven door boostie
26-07-2012
Wolkjes
Niet alleen de maan maar ook de wolkjes worden gebruikt. Wij sturen een berichtje met de wolkjes mee als gsm-verkeer niet kan/mag.
26-07-2012 om 08:13
geschreven door Fien
17-07-2012
Maan
Jaak, ik kan mijn lief tijdens zijn vakantie geen sms sturen want zijn vrouw weet niet dat wij nog een relatie hebben. Hij wil geen argwaan wekken en laat dus braafjes zijn gsm thuis. Ik kan er best mee leven want we zitten in elkaars hart. Het is een gewoonte geworden om elkaar gedurende bepaalde periodes niet te kunnen bereiken. Dus spreken we een tijdstip af voor het kijken naar de maan.
Liefs Ria
17-07-2012 om 23:49
geschreven door Ria
@Jaak
Ik vermoed dat er heel wat verliefden naar de maan zitten turen als symbool van verbondenheid en geluk. Mijn vriend is op reis en ook wij spraken af om s'avonds naar de maan te gluren rond een specifiek uur... Wel Jaak, hoe meer verliefde zielen, hoe meer vreugde en verbondenheid. Als ik in het vervolg naar de maan kijk, zal ik nu nog wat extra genieten!
Groetjes! Ria
17-07-2012 om 09:37
geschreven door Ria
14-07-2012
Engagement
Een dubbele relatie geeft extra energie maar vergt toch ook heel wat behendigheid om het wel en wee, het geluk van alle betrokkenen (ook en vooral de kinderen) te dienen. Tijdsgebrek steekt regelmatig de kop op. Alertheid is nodig om de signalen van geliefden op te vangen. Niemand mag onder de situatie lijden. Dat zou me ongelukkig maken. Af en toe moet ik mezelf op de vingers tikken... en me heroriënteren in de juiste richting.
Nog een liefdevolle vakantie aan alle bloglezers, in het bijzonder aan Jaak.
Ria
14-07-2012 om 22:14
geschreven door Ria
12-07-2012
@Jaak
Bedankt voor je reactie...ik heb er veel aan. Een privé berichtje zou heel welkom zijn...kan het?
12-07-2012 om 19:18
geschreven door Lotte
07-07-2012
@Lotte
Mijn minnaar en ik zijn bijna zes jaar samen. Onze relatie is na een stormachtig begin in een rustig vaarwater belandt. We voelen er ons aalbei goed bij. Als hij vindt dat we elkaar beter wat minder vaak zouden zien, is dit omwille van zijn zaak. Maar zoals ik voorspelde, hebben we elkaar toch deze week reeds gezien. Volgende week zien we elkaar opnieuw...
Groetjes
07-07-2012 om 00:32
geschreven door Ria
05-07-2012
@Ria
Ria, mag ik vragen hoe lang jij al een minnaar hebt? En je spreekt over tranen wanneer hij je wat minder vaak wilt zien, hoe komt dat? Waarom wou hij je minder zien als ik mag vragen, aangezien hij het zelf lastig heeft of eerder omdat het praktisch gezien niet mogelijk was...
Ik ben nog relatief jong, zeker voor het hebben van een minnaar, alhoewel, staat daar een leeftijd op? Zou hier soms zo graag met anderen over spreken, soms wil ik het echt van de daken schreeuwen. Ik zie hem echt graag en soms wil ik dat met iedereen delen...Dat plekje in m'n hart moet echter beschermd en verborgen blijven. Wat is het intens. Wat voel ik dat ik leef, écht leef.
05-07-2012 om 19:34
geschreven door Lotte
01-07-2012
@Lotte
Jaak beleeft iets uniek. Zijn vrouw en zijn minnares zijn vriendinnen. De vrouw van mijn minnaar wil me het liefst zien verhuizen naar een andere planeet...
@ Jaak Lotte vindt net als ik dat je wijze woorden schrijft. Nog een stille bewonderaarster... Na een 'drukke' periode in onze relatie wil mijn lief voor een tijdje wat meer afstand nemen omdat hij vindt dat zijn zaak er onder lijdt. En daar zal hij wel gelijk in hebben. Het is niet simpel om alles en iedereen goed te soigneren. Vroeger zou ik het pijnlijk hebben gevonden hem minder te zien. Nu is onze relatie zo rustig en diep geworden dat ik hem heus wel een tijdje kan missen zonder verdriet te voelen. Zolang hij maar om me geeft. En dat doet hij. Geen tranen dus als hij me ' wat minder vaak wil zien'. Het zou me trouwens niet verwonderen dat hij zijn opzet niet lang volhoudt... Dra in verlof? Met jullie vieren? Is de man van je vriendin ook zo 'verdraagzaam'?
Liefs aan alle lezers en lezeressen, Ria
P.S. Hoe zou het met Ron en Sindy gaan en met hun kinderen?
Liefs Ria
01-07-2012 om 23:11
geschreven door Ria
30-06-2012
@jaak
Ook ik las hier al enkele jaartjes mee, maar heb nooit gereageerd. Soms maanden niet komen kijken, soms weken na mekaar wel alles gevolgd.
Veel wordt hier niet meer geschreven. Toch heb ik soms zo behoefte m'n gevoel te delen en dat kan op niet veel plaatsen.
Sinds een jaar zit ik er ook middenin, een geheime relatie. Aanvankelijk leek het me allemaal zo mooi, onschuldig en was het puur om mezelf een pleziertje te gunnen....we leven immers maar één keer en het leven is al zo kort (iedereen heeft ze wel, van die gedachten die je jezelf wijsmaakt om het toch maar goed te praten).
Nooit had ik gedacht dat het hebben van een minnaar ook zoveel pijn met zich kon meebrengen. Dat hemel en hel zo dicht bij mekaar liggen. Die intense pijn na een date, dat dubbelleven, dat onwerkelijke gevoel, niets hebben dat je aan mekaar bindt. Is het dat allemaal waard? Waarom? Waarom is stoppen zo moeilijk? Wat maakt iemand gelukkiger, doorgaan en intens genieten van enkele gestolen momenten of ophouden en die kopzorgen vergeten, dat dubbelleven stoppen maar mekaar intens missen?
Jaak, ik lees altijd jouw reacties...Hoe mooi, het leven wat jij leidt....Wat ben ik jaloers. En wat schrijf je altijd wijze woorden!
30-06-2012 om 17:16
geschreven door Lotte
29-06-2012
moment
@Fien
Genieten van de weinige momenten die jullie samen hebben ! Ik vrees dat dit het enige is waar je je kan aan optrekken. En uitkijken naar een eventuele volgende ontmoeting.
Mijn minnaar is vandaag vertrokken op reis, ik zou ook veel liever in haar plaats zijn nu, maar ik kan enkel vooruitkijken en hopen dat we elkaar snel kunnen zien als hij terug thuis is.
29-06-2012 om 15:28
geschreven door Sandra
16-06-2012
Ria
Hoi Ria, Klopt het dat ik jou regelmatig las op een ander blog, onder een andere naam? Ik volgde deze regelmatig en postte er soms iets. Nu blijkt deze onlangs verwijderd te zijn ... en ik ben toch wel bezorgd. Mocht ik me te fel 'moeien', sorry daarvoor. Gr. Ella
16-06-2012 om 14:21
geschreven door Ella
24-05-2012
Moeilijke situaties
Ik heb het vandaag ook weer mogen ondervinden, er niet kunnen zijn voor elkaar op momenten dat het echt wel nodig is omdat je relatie geheim is. Het maakt me moedeloos, het maakt me triest.
Echte liefde kan je niet wissen, weggommen,... Je kan ervan gaan lopen, zorgen dat er nulcontact is en toch blijft het sluimeren, die persoon blijft in je hart wat hij ook doet, waar hij ook is. Of je geniet van de schaarse momenten die je wel samen kunt hebben.
24-05-2012 om 16:14
geschreven door Fien
@Jaak
Jaak, de warmte is in't land en in mijn hart... Vandaag zag ik mijn lief, we hebben genoten van de natuur maar vooral van elkaar. Ik hou van de lente: het frisse groen, de bloesems, de bloemen, ... nergens verdordheid te bespeuren. Ook de bloeiende onkruiden tonen hun pracht ( ik ken er veel bij naam ). Ik was een beetje triest toen we afscheid namen. Ik heb dat vaker voor de laatste tijd. We moeten ons 'verschuilen', kunnen nooit eens echt lang bij elkaar zijn. We zijn elkaar zo eigen, zo vertrouwd, zo verweven en toch moeten we elkaar telkens weer laten gaan. Gelukkig voel ik me thuis ook (meestal)goed, anders zou het gemis nog groter zijn. Ik heb het gevoel in twee verschillende werelden te leven. Een wereld met, en een wereld zonder hem. Toch zit hij steeds dicht bij mij. Er zijn maar twee mensen van zijn bestaan in mijn leven op de hoogte, maar geen van beide weet hoeveel ik van mijn lief hou. Soms wil ik onze liefde van de daken schreeuwen , ze openbaar maken, zeggen hoeveel we voor elkaar betekenen. Vandaag vertelde mijn lief honderduit over wat hij beleefde sedert onze vorige afspraak. Ja, ik zou er graag af en toe eens bij mogen zijn. Weet je Jaak, als hij enthousiast over andere vrouwen praat ( ik gun hem zijn mooie momenten!) ben ik blij dat hij zich gelukkig voelt, maar word ik toch een beetje jaloers. Zo van: ik hoop dat ik de belangrijkste blijf in je leven. Dat zou eigenlijk niet mogen. Hoe doet jouw vrouwtje dat om niet jaloers te worden, wetende dat haar man het zo zalig heeft bij haar vriendin? Weet ze eigenlijk wel hoeveel je vriendin voor jou betekent?
Jaak, hoe is het met jou en de warmte?
Een warme groet en bedankt voor je vriendschap,
Ria
24-05-2012 om 01:28
geschreven door Ria
23-05-2012
@Ria
Benieuwd hoe het ondertussen met je is. Hopelijk loopt je liefdesleven synchroon met het seizoen : zomerwarmte :-)
23-05-2012 om 01:45
geschreven door Jaak
@Sandra
Sandra, je maakte al 1 jaar en 8 maanden een keuze door met je minnaar in het geheim een nevenrelatie te onderhouden. Als je het niet meer ziet zitten om dit dubbelleven vol te houden, moet je kiezen tussen de oude of de nieuwe relatie.
De betrokkenheid van je aanbidder snap ik eerlijk gezegd niet zo goed. Als je, zoals je schrijft, echt geen vlinders voelt, dan heeft hij in dit hele verhaal toch geen rol? Tenzij je seksueel nieuwsgierig bent naar hem, maar zonder vlinders stelt zelfs een flinke slipper met hem toch geen relatie voor die concurrerend kan zijn met je feelings voor je minnaar of de gewoonterelatie met je man.
Misschien overweeg je die aanbidder wel als medicijn voor het gebrek aan seks binnen je gewone thuisrelatie, maar als je voor je minnaar echt diepe gevoelens hebt, ben ik ervan overtuigd dat een seksvriendje die gevoelens voor die minnaar niet zal kunnen opzij schuiven, en een 'keuze' voor je aanbidder zal waarschijnlijk geen breuk met je minnaar inhouden.
Je zou een verstandskeuze kunnen maken (ik blijf bij mijn man en ik zoek de spanning bij die aanbidder) maar als dat zou inhouden dat je je minnaar wandelen stuurt, zou dat vreselijk moeilijk worden, denk ik. Waarschijnlijk is de band met je minnaar al zodanig gegroeid dat je eigenlijk niet meer bereid zal zijn om die minnaar op te geven. En zo je al bereid zou zijn, denk ik dat het niet lukt om een geliefde zo maar weg te gommen uit je geest als we praten over echte liefde. Ik geloof wel in seksvriendjes, losse scharrels, friends with benefits, seks just for fun en dat soort zaken, maar persoonlijk geloof ik niet in het bannen van een echte liefde uit je geest.
O ja, je kan dat technisch gesproken doen hoor. Alle contacten verbreken. Maar of je dan gelukkig gaat zijn, als je op die manier de relatie met je man 'hebt gered', daar twijfel ik toch sterk aan hoor. Daarvoor zit het waarschijnlijk al te diep. Ik zou het niet gekund hebben (en ook nu nog niet kunnen).
In feite sta jij gewoon voor de 'standaard' keuze of je, zoals zovele mensen, uit de ene relatie wil stappen om in de andere (je minnaar die je echt graag ziet) binnen te stappen, of dat je in een dubbelrelatie blijft voortleven (al dan niet openlijk, maar wellicht noodgedwongen geheim).
23-05-2012 om 01:41
geschreven door Jaak
19-05-2012
@Sandra
Je vraagt wat je moet doen...
Als ik van u was dan zou ik mijn verstand gebruiken, Sandra.
Ga voor je man, na 29 jaar huwelijk zet je niet iemand zomaar aan de kant. Ook niet voor een getrouwde minnaar en zeker niet voor een toevallige aanbidder.
Hoewel, het is via internet, en al zeker als je iemand niet kent, bijzonder moeilijk om raad te geven. Ik wens je veel wijsheid toe.
19-05-2012 om 20:01
geschreven door Eva
18-05-2012
moeilijk
Sorry mensen maar soms valt het 'minnaressen bestaan' me heel zwaar. Ik ben 29 jaar getrouwd, maar alle liefde en seks in mijn huwelijk is verdwenen. En mijn man wil niet scheiden.....
Ik heb reeds 1 jaar en 8 maand dezelfde minnaar, ook getrouwd dus nooit geen kans om eens langer dan een uur alleen te zijn.
Onlangs heeft er een collega zijn liefde verklaard voor me, hij wil niets liever dan me gelukkig maken !
Dus zit ik met een man die ik niet meer graag zie en vanaf wil, een minnaar waar ik zot van ben en mijn leven mee wil delen maar die zelf getrouwd is, en een super aanbidder die mij dolgelukkig wil maken en die ik wel graag heb maar de vlinders ontbreken.....
Volg ik mijn hart, of het gevoel, of wacht ik op het lot ????
Ik weet het niet meer......... was alles maar zo veel simpeler.....
18-05-2012 om 23:20
geschreven door Sandra
04-05-2012
Stil
@ Ria : Hier draait alles nog steeds zijn gewone gang hoor! Iedereen heeft wel eens ups en downs. De voorbije winter was op dat vlak niet echt lief voor de mensen in mijn omgeving, maar dat had compleet niets met relationele zaken te maken. Twee partners, dat betekent ook twee gezinnen en hun families, en ongelukken en tegenslagen komen overal wel eens voor he. Maar gelukkig valt alles momenteel terug in zijn plooi. Ik heb in elk geval nog maar eens kunnen ervaren hoe steun die van twee kanten komt, aanvoelt :-)
Stil is het hier inderdaad. Hopelijk verliezen we mekaar niet uit het zicht.
04-05-2012 om 01:39
geschreven door Jaak
27-03-2012
toch nog
Hélaba iedereen....ook ik blijf de blog lezen en wat fijn om al jullie verhalen te kunnen volgen :). Toch nog leuk dat we es een reactie kregen en update van Ron. Fijn dat jullie je weg hebben gevonden.....nu nog zorgen dat jullie hem blijven bewandelen.
27-03-2012 om 09:21
geschreven door honeyponey
13-03-2012
@ Ria
Leuk dat je mij vergelijkt met een prins :-) Maar ik zag nog eens mijn collega's Filip en Laurent op TV, en nee, ik wil niet langer met prinsen vergeleken worden (lol).
Mijn eerste idee was dat ik dan nog liever het witte paard zou zijn. Maar een snelle blik naar beneden, leerde mij ogenblikkelijk dat ik toch wel wat 'te kort' kom om op een paard te lijken, dus : laten we maar liever onszelf blijven :-)
En vandaag was de lente van de partij. De lentekriebels zijn al lang aan het kriebelen bij mij, en nu mochten ze eindelijk eens los komen.
Ik hoop van harte dat alle toevallige en niet toevallige lezers hetzelfde gevoel mogen hebben.
13-03-2012 om 01:45
geschreven door Jaak
04-03-2012
Stilletjes
Hallo iedereen, het is hier idd stilletjes en zoals Hellothere zegt kom ik ook af en toe nog eens lezen hoe het hier is zonder iets achter te laten. Voor Ron en Sindy ben ik heel blij en wens hen veel geluk. Ikzelf woon nu al een jaar alleen en mijn scheiding is zo goed als rond. Mijn vriendin woont nog steeds bij haar man, maar dat loopt op zijn einde. We zijn ook al naar een paar appartementen gaan kijken voor haar. We hadden een mooi en leuk appartementje gevonden dat haar aanstond maar de verhuurders hebben de voorkeur gegeven aan een koppel met twee inkomens en gisteren hebben we weer iets leuks gaan bekijken. Hopen dat die het wel willen verhuren aan haar zo kunnen wij ook net zoals Ron en Sindy uitkijken naar een gelukkig leven samen.
Groetjes Hans
04-03-2012 om 12:25
geschreven door Hans
29-02-2012
Hey
Hallo Ron en Sindy (en de anderen).
Het is ongeveer een jaartje dat ik nog de blog gelezen heb, en kijk nu eens : allebei gescheiden (of bezig) en (bijna) samen....
Success :-)
29-02-2012 om 19:12
geschreven door Brosske
Toch een beetje wakker :-)
@Jaak en Ria,
Ik denk niet dat iedereen hier slaapt hoor, alleen wordt er niet meer geschreven.
Ik schreef vroeger ook regelmatig hier, omdat ik toch veel van het verhaal van Ron En Cyndi herkende, net zoals velen anderen hier gretig meelas en meeschreef omdat we hier ontdekten dat we niet alleen waren hierin.
Op het ogenblik dat het duidelijk werd dat Ron en Cindy openllijk voor elkaar kozen schreef ik ook al dat het verhaal daarmee ophield. Ik bedoelde hier destijds mee dat hun verhaal als minnaar en een nieuw verhaal begon als geliefden, als koppel.
En wat ik voorspelde, het wegdeemsteren van de blog is hiermee ook begonnen.
In slaap gevallen ben ik zeker niet, maar hier is er gewoon niet zoveel meer te schrijven.
Dus kom ik regelmatig even kijken hoe het verder gaat met Ron en Cindy om dan "stilletjes" weer te vertrekken.
En ik ben er zeker van dat ik niet de enige ben die dat hier zo doet.
29-02-2012 om 15:02
geschreven door Hellothere
Prinsen en prinsessen
Nee Jaak, mooi is geen vereiste want de ogen zijn toch dicht van degene die slaapt... :-) Alleen hoe het voelt telt: een goede zoener dus, dat is belangrijk. Zo zie je weer dat hoe en wie je bent, belangrijker is dan hoe je eruit ziet. Jaak, je bent een prins met 2 prinsessen, die elkaars geluk niet benijden. Een sprookje kan niet mooier zijn.
29-02-2012 om 09:23
geschreven door Ria
@Ria
Moet dat écht een 'mooie' prins zijn Ria, om die kus te geven aan de winterslapertjes? (Daar gaat mijn kans weeral...) :-) :-)
29-02-2012 om 01:28
geschreven door Jaak
15-02-2012
@Ria
Soms schrik je ervan, wat een mens allemaal kan. Zeker als je zelf die mens bent. Het leven kan lopen zoals de seizoenen. Koud en kil kan overgaan in dooi. En de dooi is slechts een tussenstap op weg naar de lente. Op weg naar de nieuwe kriebels. Fijn om te weten dat elders ook weer nieuwe kriebels ontstaan. Laten we ze virtueel delen, hopelijk niet alleen jij en ik, maar ook de Bloggers Onbekend, zij die hier passeren en lezen. Liefde treft iedereen, vroeg of laat. Geniet ervan, enkelvoudig of dubbelvoudig :-) X
15-02-2012 om 04:24
geschreven door Jaak
14-02-2012
@Jaak
Het harde veld is omgeploegd, nog vóór de dooi begon. Nog enkele werkzaamheden en de akker ligt klaar om nieuwe vruchten te dragen... Een nieuw seizoen lonkt.
Na al die jaren is het samenzijn met hem nog altijd de hemel op aarde! Ik heb geleerd nog meer geduld te hebben dan ik al had. Het is het meer dan waard.
Ria
14-02-2012 om 00:02
geschreven door Ria
03-02-2012
hamertjes
@Ria : Ik kan me goed voorstellen wat je doormaakt, als ik dat zo lees. Want de donkerheid van zwart is veel duidelijker voor wie de helderheid van wit gewoon is. Gedeelde vreugde is dubbele vreugde, gedeelde samrt is halve smart, zegt het spreekwoord. Maar de smart niet kunnen delen, daar wordt het spreekwoord ineens een zwijgwoord. Dat weegt voorzeker erg zwaar. De onzekerheid, de bestendige bezorgdheid die geen klankbord mag hebben...
En neen, de hamertjes zijn nog niet gestopt. Ze zullen, voorgeprogrammeerd, nog een poos doorgaan, want sommige dingen hebben nu eenmaal een bepaalde tijd nodig. Maar de hamertjes van jou kloppen waarschijnlijk venijniger dan de mijne, want er zijn hier geen echte ernstige dingen mee gemoeid. Een mogelijk praktisch voordeel van twee coëxistente partners, is dat ze mekaar helpen indien de ene of de andere iets aan de hand heeft. Mocht jij de partner van jouw vriend mogen helpen, dan voelde jij je dubbel beter. Een keer door het wegvallen van de onzekerheid, en een keer door het kunnen bieden van hulp.
Sterkte, de liefde is een forse traktor. Zij ploegt door de hardste velden.
03-02-2012 om 02:36
geschreven door Jaak
02-02-2012
Moeilijk
Mijn vriend is na een behandeling in het ziekenhuis, terug thuis. Gelukkig is hij veel beter. Emotioneel was/is het niet gemakkelijk want zijn vrouw duldt geen enkel contact tussen hem en mij. Ze is zeer waakzaam... Ik kan hem enkel moreel steunen, van op afstand. Ontmoetingen zijn nog niet mogelijk tot na zijn volledige herstel.
Op zo'n momenten vind ik het extra spijtig dat zijn vrouw van een dubbele liefde niks wil weten. Hoe zal het later zijn, als hij ooit op pensioen gaat en ze hem constant kan controleren?
Jaak, ik hoop voor je dat de hamertjes met het kloppen zijn gestopt.
Groetjes aan iedereen
02-02-2012 om 13:29
geschreven door Ria
Fijn
Zoals nog enkele andere 'meubelstukken' van deze blog, kom ik hier ook nog regelmatig eens kijken of er nieuws is, en na mijn vorige bezoekje is er dus blijkbaar toch een teken van leven gekomen :-) Fijn dat Sindy en Ron het goed stellen. En ook fijn dat we van Ron een geruststellend berichtje kregen.
Als je in zo'n stille periodes de blog in zijn totaliteit overschouwt, met alle berichtjes en ook met alle reacties, is er in feite een soort naslagwerk ontstaan met verschillende getuigenissen en verhaallijnen van allemaal mensen die liefde en aantrekkingskracht voelen. Je zou er een heus boek kunnen van maken waar vele lotgenoten iets kunnen aan hebben. Het is bijna een soap, met wel dat ene grote verschil : het gaat hier over de realiteit, en niet over verhaaltjes die uit de pen van een scenarioschrijver stammen. Deze blog blijft in die zin brandend actueel en boeiend, want geef toe : hoeveel mensen komen in de loop van hun leven niet in een dergelijke situatie terecht?
De actieve bloggers vormden in heel die verhaal-opbouw een soort virtuele kring van mensen die niet geheel vreemd meer voor elkaar leken, en waarvan enkelen zelfs hartelijk welkom zouden zijn in mijn reële vriendenkring. Want vrienden heb je nooit te veel.
Hoe belangrijk de liefde in ons leven is, en hoe complex het daarbij kan lopen, lezen we in de verschillende intriges die mekaar hier doorkruisen. De regelmatig door anderen in vraag gestelde 'dubbele relatie', het blijft een eeuwig thema dat even eeuwig boeit. Sindy en Ron hebben een andere keuze gemaakt dan ik, omdat ze in een andere situatie leefden en omdat je niet kunt handelen in een geest die door je partner niet gedeeld wordt. Ik bedoel : een relatie met een minnares of minnaar wordt nu eenmaal lang niet dikwijls door de bestaande partners aanvaard. Daarom werkt het rustgevend om te lezen dat ondanks die keuze (met pijnlijke momenten) toch het geluk weer op hun pad wandelt.
Ik hoop dat ook de andere bloggers hier nog enigermate gelukkig door hun leven mogen lopen. Bij mezelf loopt de trein nog altijd zoals hij al jaren loopt. Ik heb recentelijk nog mogen ervaren hoe ook wat moeilijkere dagen 'des levens' effectief lichter op je wegen als je partner en je minnares in onvoorwaardelijke vriendschap met elkaar opschieten. Want het is niet altijd genot, seks,... Nee, het leven durft ook met hamertjes op je kloppen.
Laat het een aansporing zijn voor iedereen, om in de liefde te blijven geloven.
02-02-2012 om 02:24
geschreven door Jaak
01-02-2012
super
Super om al dat goede nieuws te lezen, ik krijg er tranen van in mijn ogen.
Ik ben nu ook reeds 1 jaar en 4 maand met dezelfde minnaar, en ik zie hem alsmaar liever en liever. Ik ben zelfs dit dagboek opnieuw beginnen lezen, om nog eens te weten hoe jullie gevoelens waren op dat moment en om gelijkenissen te vinden met mijn situatie. En het grote verschil is Ron, dat jij je vrouw toen ook nog graag zag, maar niet onder stoelen of banken stak dat je Sindy eigenlijk nog liever zag. Mijn minnaar wil me voornamelijk voor de seks, en hij HEEFT me ook graag, wat wel een verschil is met 'GRAAG ZIEN' Dus ik vrees dat een toekomst met hem er niet echt zal inzitten.
En toch, zoals je zegt dat het aanvoelt alsof het 'moest' gebeuren, toch geef ik de moed niet op en hoop dat het lot er anders over denkt.
Nog heel veel geluk samen en de groeten aan Sindy !
Sandra
01-02-2012 om 20:42
geschreven door Sandra
31-01-2012
Anne
Hoi anne hoe gaat het met jou? Ik heb ons verhaal nog eens gelezen hm heimwee! Mark.
31-01-2012 om 13:15
geschreven door Mark
25-01-2012
Bedankt!
Bedankt Ron om iets van jullie te laten horen. Ik ben blij dat jullie gelukkig zijn en geen spijt hebben van jullie keuze.
