Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum
Rondvraag / Poll
Bent u zelf ook een minnaar of minnares?
Rondvraag / Poll
Hoelang volg jij deze blog al?
Rondvraag / Poll
Bezoek jij af en toe een sauna met jouw minnaar of minnares?
Dagboek van een minnaar (deel 2)
Wat begon met een onschuldig mailtje, wordt een intense geheime relatie tussen twee gehuwde mensen, een relatie vol passie, sensualiteit, erotiek en seks die het leven van hem maar ook van haar helemaal op zijn kop zet.
14-04-2011
Gedaan met de twijfels, tijd voor klare taal.
Inderdaad, het is lang geleden dat ik nog iets van mij en Sindy heb laten horen. Om te beginnen ontbrak mij de laatste weken alle fut hiervoor en bovendien had ik me voorgenomen van hier enkel nog iets te schrijven als er een ingrijpende verandering van de 'pad situatie' aan Sindy's kant zou gebeuren. Ik ga niet teveel in detail treden omdat ik nog steeds de anonimiteit van deze blog wil behouden maar enkele dagen geleden is eindelijk die doorbraak gekomen waar ik al zo lang op zat te wachten. Langs de ene kant wou ik Sindy niet forceren maar langs de andere kant mocht het om bepaalde redenen niet te lang meer duren en 'moest' er echt iets gebeuren. Nadat zij voor de zoveelste keer haar plan, om tegen Erik effectief te zeggen wat ze wilde, verschoven had naar een latere datum, heb ik met haar opnieuw een intens gesprek gehad. Blijkbaar heeft ze toen ingezien dat wachten geen zin meer had. Diezelfde dag nog, even nadat ons gesprek was afgerond, heeft ze zelf het initiatief genomen van er dit keer echt werk van te maken. Een kwartier voor Erik thuiskwam van zijn werk, heeft ze een kalmeerpilletje genomen en heeft ze hem verteld wat ze moest vertellen, namelijk dat ze weg wilde bij hem en dat ze alleen wilde gaan wonen. Voor de eerste keer heeft ze met hem kunnen babbelen zonder zelf emotioneel te worden terwijl Erik wel moest wenen. Achteraf was ze opgelucht en fier op zichzelf. Ze had eindelijk die schrik kunnen overwinnen en ze zei tegen mij dat het al bij al was meegevallen. Ook Erik's reactie was meegevallen. Hij had dit gesprek al weken voelen aankomen. Toen ik de dag nadien met Sindy aan het chatten was, was het alsof ik met iemand anders aan het praten was. De tekstregels verschenen één na één en kort achter elkaar op mijn scherm en ze straalden een zekere vastberadenheid uit. Sindy liet duidelijk merken dat ze terug plannen had en dat ze zou doorgaan nu. Gedaan met de twijfels, tijd voor klare taal.
Reacties op bericht (44)
10-06-2011
Klaarheid
Inderdaad Sheila en Sandra, jullie hebben het correct begrepen.
Met het zinnetje "dat het verhaal op zijn einde loopt" bedoel ik effectief, het verhaal van twee minnaars die in het geheim buiten hun huwelijk een relatie hebben.
Gezien deze blog inderdaad voor Ron en Sindy een uitlaatklep waren om te schrijven over hun geheime liefde, hoe ze daar mee omgingen en hoe andere dat zien.
Zoals ik het nu zie evolueren valt de reden waarom zij de blog hebben gestart en onderhielden meer en meer weg nu ze openlijk voor elkaar uitkomen, en zich nu volop op elkaar kunnen concentreren.
Dat bedoel ik dus met einde verhaal : zullen we nog veel van hen horen. Ik hoop van wel, maar ben daar lang niet zeker van.
Jaak, jij hebt uiteraard gelijk, er begint nu een nieuw verhaal, een verhaal van twee geliefden, een nieuw koppel, die hun liefde voor elkaar openlijk kunnen uiten en beleven.
En zo gaat het eigenlijk ons ganse leven. Elk hoofdstuk dat we afsluiten is automatisch het begin van een ander hoofdstuk.
Ook ik hoop dat deze blog blijft verderleven, met of zonder de bijdragen van Ron en Sindy.
Toen ik deze blog ontdekt, was er zoveel herkenning, zoveel gelijkenissen met mijn situatie vroeger sommige stukken konden zo door mij geschreven zijn.
Je beseft dan dat je niet abnormaal bent, dat er nog vele anderen met dezelfde pijn, dezelfde gevoelens, dezelfde dillema's en dezelfde keuzes zitten.
En alleen al voor degenen die ooit in een gelijkaardige situatie gezeten hebben of nog zitten, hoop ik dat deze blog blijft bestaan en verder kan leven.
10-06-2011 om 13:58
geschreven door Hellothere
toekomst
Iedereen zou wel willen weten hoe het verder verloopt maar ik denk gewoon dat Ron nu minder behoefte zal hebben om nog verder te werken aan deze blog. Vroeger diende het als een soort uitlaatklep. Een geheim dat ze met niemand konden delen en die toch hun wereld op hun kop zette. Door er hier met ons over te praten, konden ze hun hart luchten en de meningen van anderen lezen of soortgenoten vinden. Nu alles openbaar is en zij hun evenwicht zullen terugvinden, denk ik niet dat we hier nog opwindende verhaaltjes mogen verwachten. Het zou wel leuk zijn, mochten we hier nog eens kunnen lezen hoe alles verder verloopt in de toekomst, of ze later nog steeds achter hun keuze van nu blijven staan. Maar als ze nu nog vreemdgaan, zullen we het hier wel niet meer lezen :-)
10-06-2011 om 12:49
geschreven door Sheila
09-06-2011
einde verhaal ?
Misschien bedoelt Hellothere dat hun verhaal als minnaars stilaan op zijn einde loopt. En dan zou ik het begrijpen dat ze hun seksleven niet meer willen delen met ons.
We zullen afwachten. Laat ze gewoon eerst 'samen' gelukkig zijn.
09-06-2011 om 20:03
geschreven door Sandra
Het verhaal
Ik vind het een eigenaardige opmerking dat het verhaal op zijn einde zou lopen. Ik zou eerder zeggen dat verhaal nu pas goed begint, of anders zou ik toch minstens stellen dat het verhaal nu een belangrijke wending heeft genomen.
Als het vroeger de moeite loonde om hierover via een blog van gedachten te wisselen, dan loont dat m.i. in de toekomst nog evenzeer de moeite. Er zullen zeker veel mensen interesse hebben in hoe het nu verder evolueert tussen Sindy en Ron. Hoe ze zich nu voelen, hoe ze het beleven dat ze voor elkaar kozen. Vroeger zat de herkenbaarheid (en daarmee dus ook het interessante van de blog) in de gesprekken rond het hoe en het waarom van relaties waar je over minnaressen en minnaars praatte, terwijl nu juist een erg interessante fase aangesneden wordt, waar ook wel veel mensen mee in hun hoofd zitten : hoe zou het zijn indien ik voor mijn nevenpartner zou kiezen en thuis zou weg gaan?
In dat opzicht hoop ik dat we hier kunnen blijven lezen en schrijven, ook wanneer Sindy en Ron opnieuw gesettled zijn. Hun ervaringen zullen vast zeer interessant zijn.
09-06-2011 om 10:11
geschreven door Jaak
08-06-2011
Succes
Ron / sindy,
veel succes, ontknoping nadert blijkbaar. Wat jullie doen is veel moed voor nodig, en enkel iemand die in jullie situratie heeft gezeten kan zoiets begrijpen.
Ikzelf heb de afgelopen tijd niet zoveel geschreven omdat alles al (minstens) een keertje was gezegd.
Nu is het enkel afwachten, maar jullie kunnen weer vooruit kijken, er is duidelijkheid, en ik ben ervan overtuigd dat dit voor jullie ook een serieuze last is die van de schouders valt.
Het verhaal loopt misschien stilaan op zijn einde, maar ik ben ook van plan, om dit ook tot het einde te volgen.
08-06-2011 om 10:13
geschreven door Hellothere
07-06-2011
Alles op zijn plooi.
Hey iedereen die er nog aan moest twijfelen....nee ik blijf niet bij mijn man en nee ik laat Ron niet verkommeren in een appartementje! We hebben voor elkaar gekozen maar willen ook anderen en dan vnl de kinderen de tijd geven om aan alles te wennen. Ron zal 2 maand eerder alleen gaan wonen dan ik maar dat heeft gewoon te maken met het feit dat er nog geen geschikte woonst was gevonden. Dit euvel is nu ook eindelijk opgelost en kunnen we verder beginnen plannen maken. groetjes s
07-06-2011 om 12:43
geschreven door sindy
info
Het feit ligt dat zo lang het over hete seksverhalen ging we uitgebreidde info van Ron en Sindy kregen, nu het daadwerkelijk over relatie, kiezen voor elkaar gaat, is de info zeer summier en vraagt iedereen zich af hoe het zich verder ontwikkelt en of ze echt wel , buiten het lichamelijke, bij elkaar passen. Er zijn hier veel mensen die schrijven , die zelf een buitenechtelijke relatie hebben of achter de rug hebben en iedereen weet dat de uiteindelijke vraag toch is hoe loopt het af en hoe gaan we met elkaar verder? En dat is waar hier het verhaal stopt.
07-06-2011 om 09:27
geschreven door Karla
06-06-2011
@ trouwe lezer
Ik ben eens naar jouw suggestie gaan kijken, maar dat is wel een ander soort minnaars dan waarover het op deze blog gaat, toch? Niet direct mijn levensstijl :-)
06-06-2011 om 00:47
geschreven door Jaak
05-06-2011
nina en marco
wat een zalige hete mensen , live schatten hopen jullie snel weer eens te zien dikke kus d n f
05-06-2011 om 23:19
geschreven door boostie
Veel leuker om te volgen
Lieve mensen, veel leuker dan deze blog is de blog van Marco & Nina waar ze verhaal doen van hun spannende avonturen als minnaars! Veel lees plezier: http://gekkedame.blogspot.com
05-06-2011 om 20:25
geschreven door Trouwe lezer
04-06-2011
@Yvon
Yvon, wat is er zo leuk aan het blijven verzinnen dat alles verzonnen is?
04-06-2011 om 02:25
geschreven door Jaak
Oef
Het verlossende berichtje van Sindy, eindelijk!
04-06-2011 om 02:18
geschreven door Jaak
03-06-2011
eindelijk!
Hey iedereen, ik kan begrijpen dat iedereen wel een beetje op nieuws zit te wachten. Sommigen onder jullie weten al iets meer van mijn zoektocht naar een geschikt huisje en de reden waarom ik niets meer post op deze blog. Alles komt goed .........daar zijn we zeker van. Heb nu een geschikte woonst gevonden waar ik samen met mijn kinderen gelukkig kan worden. Ron gaat ook alleen wonen...........maar toch proberen we van zoveel mogelijk samen te zijn. De kinderen moeten ook wennen aan het idee dat hun mama iemand anders graag ziet hé. Dus aan alle zwartkijkers .......we gaan voor een leven met elkaar ook al hebben we er heel wat voor moeten opgeven. Maar onze liefde is té groot om door anderen kapot te maken.
03-06-2011 om 12:44
geschreven door sindy
01-06-2011
onzin verhaal
ik ben er een jaar geleden al mee begonnen om te melden dat he verzonnen was maar niemand geloofde dat elke keer wanneer die zogenaamde ron niets meer weet ,schrijft hij niet meer maar het lijkt wel dat jullie dat niet snappen super goed verzonnen gr yvon
01-06-2011 om 17:05
geschreven door yvon
hoe is het reply at Karla
Dan kun je even goed zeggen dat ze waarschijnlijk aan het n**ken zijn dat de stukken ervan afvliegen. Wat een onozele post (net als deze dus...) mijn excuses daarvoor
01-06-2011 om 16:10
geschreven door Krista
30-05-2011
hoe is het
Waarschijnlijk is Sindy weer gewoon terug af bij haar man en zit Ron alleen op appartementje
30-05-2011 om 17:07
geschreven door Karla
20-05-2011
@Fien
Voor de één kan een minnaar een redmiddel zijn om de bestaande relatie uit te houden en voor de ander kan een minnaar confronterend werken en doen denken aan hetgeen je allemaal mist, waardoor je nog veel ongelukkiger wordt op lange termijn. Mocht mijn huwelijk totaal niet draaien, denk ik dat ik me teveel 'nummer 2' zou voelen bij de man van een andere vrouw waarbij zijn huwelijk wel draait. Maar iedereen denkt verschillend. Ik denk dat je voor jezelf mentaal eens afstand moet nemen van de situatie en eens objectief moet uitmaken hoe jouw huwelijk zou zijn zonder die minnaar. Waar zou je je tijd aan besteden die je nu in die minnaar steekt? Zou je dan, eerlijk kijken, niet méér moeite doen voor je huwelijk, meer tijd en energie insteken of zou je die tijd ook besteden aan 'wegvluchten'? Want ik denk dat mensen verblind kunnen worden door een minnaar en het goede thuis niet meer kunnen zien (was bij mij ook).
Ron en Sindy, we hopen hier allemaal op een teken van leven!
20-05-2011 om 20:43
geschreven door Sheila
@honeyponey
Het is een moeilijke keuze. En ja, iedereen heeft recht op al dan niet nieuw geluk. In mijn geval, moest ik kiezen om thuis weg te gaan en afscheid nemen van m'n minnaar, op zoek naar nieuw geluk...Ik schat de kans klein in dat ik dat geluk ga vinden, niet bij gebrek aan intresse in mij maar eerder omdat ik niet gemakkelijk mijn hartje open zet. Ik schat de kans vrij groot dat ik de rest van m'n leven praktisch alleen zal doorbrengen dan, misschien met af en toe een kortstondige relatie. Daar wil ik niet zijn, ik ben in die situatie geweest en ik was allesbehalve gelukkig. Ik wil de berg verder bewandelen die ik ben op gegaan, alleen wil ik hem opwaarts bewandelen. De afgelopen periode liep ik naar beneden, het dal in. Mijn huwelijk is niet goed maar niet slecht genoeg om weg te gaan. De situatie met m'n minnaar maakt me soms neerslachtig maar hij als persoon vult hij me aan, maakt hij m'n hartje warm. Het zal met vallen en opstaan zijn, het beklimmen van mijn berg. Ik weet dat deze situatie geen blijvende is maar dat zien we dan wel als het zo ver is. Geen enkele relatie is blijvend, enkel is er een verschil in tijd. En de tijd die ik krijg om samen te zijn met mijn geliefde, om samen te zijn met de persoon waar ik van hou, grijp ik met 2 handen. Mijn keuze is gemaakt, ervan bewust dat ik nog wel lastige periodes ga hebben.
Hoe zou het met Ron en Sindy zijn? Ik hoop dat het wel goed met hun gaat, ondanks hun situatie nu.
20-05-2011 om 13:40
geschreven door fien
19-05-2011
@fien
Fien, doordat jouw minnaar zich in een bevoorrechte thuissituatie bevind maakt het het voor hem gemakkelijk, om juist datgene wat hij in die' veilige' situatie niet heeft, bij jou te vinden en te compenseren....ik heb het niet alleen over sex maar dat kan ook bv begrip/een luisterend oor of wat dan ook zijn. Zolang jij bereid bent zijn minnares te blijven is er niets aan de hand voor hem. Maar jij gaat er emotioneel onder gebukt. Je vraagt je af wat je moet doen...breken met je man en je minnaar en zoeken naar een vaste relatie of ongelukkig blijven met je man en verder doen met je minnaar...... die jou op den duur toch zal ontglippen. Moeilijke keuze maar weet je ik geloof erin dat mensen recht hebben op geluk en als ze de kans krijgen om hun geluk opnieuw te kunnen opbouwen dan moet me ervoor gaan. Kijk maar naar Ron en Sindy....ook zij kozen voor hun geluk ondanks de moeilijke periode die ze moeten trotseren. Denk je niet dat ook jij even moet stilstaan bij de gedachte "wat betekent geluk nu voor mij" en waar wil ik staan binnen 10 jaar.......toch niet zonder minnaar en ongelukkig getrouwd........
19-05-2011 om 16:39
geschreven door honeyponey
dank je
Jaak, dank je wel voor je visie het is voor mij een moeilijke confrontatie, zijn betere thuissituatie en een druk op me. Ja en daarom vlucht ik weg van hem, begrijp ik niet waarom hij een minnares nodig heeft als hij het thuis goed heeft, wat loop ik erbij te doen, vraag ik me dan af. Ja en ik vraag hem om voor thuis te kiezen, om een keuze te maken, mij te vergeten en zich volledig te geven aan zijn vrouw. Energie halen uit de relatie met m'n minnaar voor thuis lukt me meestal wel. Het is niet altijd gemakkelijk zoals nu. Gemakkelijk is het zeker niet maar zoals je zegt we kunnen beter genieten van hetgene we hebben dan ons hoofdje te laten zakken door hetgene we niet hebben.
19-05-2011 om 09:57
geschreven door fien
18-05-2011
@fien
Blij ook jou nog eens terug horen, Fien! Ik begrijp je situatie. Als het thuis wat minder goed gaat, gaan veel mensen zich focussen op hun nevenrelatie (dikwijls wordt de nevenpartner dan ook wat geforceerd om min of meer een keuze te maken), maar in jouw geval is het misschien eerder de moeilijke confrontatie van zijn betere thuissituatie met jouw problemen die je als compromitterend ervaart. Het wegvluchten kan misschien zijn uit angst om het hem moeilijk te maken door een keuze voor jou te suggereren, of misschien is het eerder een afstand die je neemt om het contrast tussen jullie thuissituaties niet zo sterk op jou te laten drukken. Misschien voel je je onbewust ook schuldig als je bij wijze van spreken wat tussen je minnaar en zijn vrouw komt te staan.
Inderdaad was ik het, die hier ooit schreef dat een minnares/minnaar relatie m.i. Meer kans op een lang leven heeft indien je allebei thuis nog iets voelt, indien het thuis nog 'marcheert', omdat je dan een nevenrelatie gewoon gemaakelijker kan plaatsen. Het gaat dan meer om de liefde op zich, terwijl bij een slechte of niet meer bestaande thuisrelatie een mens toch wellicht gemakkelijker op zoek gaat naar wat hij thuis mist. En als de ander dat thuis minder of niet mist, kan het verwachtingspatroon van beide partners sterk gaan uiteen lopen.
Eigenlijk is het belangrijkste, volgens mij, dat we leren om te genieten van wat we hebben. Daar kunnen we mischien de energie uit halen die nodig is om te verteren wat we niet hebben. In die zin kan een nevenrelatie energie geven om een minder vlot draaiende hoofdrelatie toch nog wat op het spoor te houden, ook wanneer we vinden dat we daarin dingen missen. Dat werkt allicht niet bij iedereen, maar wie weet he...
Ik kan in elk geval beamen dat ook een nevenrelatie echt langjarig kan zijn hoor. Ik ben ondertussen al heel wat langer bij mijn vrouw dat de gemiddelde Belg (het is ook nog steeds mijn eerste vrouw, geen scheidingen of wat dan ook achter de rug) en ook mijn vriendin neemt al vele jaren een plaatsje in in mijn hart. Reken gerust in termen van getallen met twee cijfertjes :-). Dat heeft zeker niet alleen met mijn instelling te maken, maar natuurlijk ook met hoe de andere betrokkenen er over denken en de dingen kunnen plaatsen in hun leven.
Alvast veel sterkte om in de kwadere dagen toch het fijne te gaan zoeken, en om ook bij je minnaar de zon te vinden om thuis de boel wat op te warmen :-)
18-05-2011 om 21:17
geschreven door jaak
bericht
Ik kijk ook nog regelmatig naar deze blog. Als gehuwde minnares haalde ik steun uit hetgene hier werd neergeschreven. En ik kan het gebruiken nu. Het was Jaak geloof ik die het schreef. Een minnaarsrelatie kan bestaan als bij beiden de basis thuis goed is. En daar wringt bij mij het schoentje, mijn basis thuis is niet goed, bij mijn minnaar wel. Het rare is dat als het thuis slecht gaat ik wegloop van m'n minnaar, ik het er moeilijker mee heb dat hij zijn vrouw graag ziet, een toekomst met haar wilt, met haar oud wilt worden. Een minnaarsrelatie heb je toch niet voor 20 jaar? Ik kan er mijn leven toch niet rond bouwen? Ik vind het al verwonderlijk dat mijn minnaar en ik al 3 jaar een relatie hebben buiten ons huwelijk. Het heeft toch geen toekomst zo'n een minnaarsrelatie. Denken jullie van wel? Thuis weggaan en breken met m'n minnaar en mezelf de kans geven om een nieuwe mooie relatie te kunnen opbouwen of thuis blijven en aanvullen met een minnaarsrelatie waarvan je weet dat die zal stoppen door omstandigheden
18-05-2011 om 13:26
geschreven door fien
17-05-2011
fantasie(3)
Tuurlijk jaak, zonder fantasie wordt het saai nietwaar. Ik fantaseer ook nog vaak over hoe ik de "echte" liefde ooit voor het eerst heb mogen ervaren. En hoe fantasie bij sindy en ron omgetoverd werd tot ware liefde.....hopelijk komt alles goed voor hen.....
17-05-2011 om 14:47
geschreven door honeyponey
16-05-2011
fantasie (2)
Anderzijds is fantasie de sleutel tot avontuur. Zonder fantasie wordt de realiteit soms grijs. Ook de echte wereld kan mooier worden indien we er eerst iets over fantaseren :-) Misschien is dit in een relatie wel belangrijker dan we zelf willen geloven. Ik denk nog regelmatig terug, hoe ik over mijn vrouw fantaseerde toen we aan het begin stonden, en dat geeft dikwijls een boost om dingen die je ondertussen normaal was gaan vinden, weer even prikkelend als toen te beleven.
Nu : de fantasie waar ik aan dacht in mijn vorige post, was niet zo romantisch hoor. Maar je moet af en toe ook eens zotte gedachten kunnen uiten, anders ga je misschien in het echt zot doen :-)
16-05-2011 om 16:07
geschreven door Jaak
fantasie
iemand met veel fantasie, ziet de meest fantastische dingen ze dromen van dit en dat soms van dingen waar iemand anders nooit heeft aan gedacht, deze personen weten veel te bereiken maar blijf niet in je droomwereld steken want dan zou het wel is kunnen dat je niet zoveel hebt om ECHT te beleven.
16-05-2011 om 11:12
geschreven door honeyponey
13-05-2011
@honeyponey
Nog een extra fan erbij... ik zal maar vast een nieuwe kogelpen gaan kopen voor de handtekeningen :-)
In mijn altijd aanwezige (en nu zelfs stoute) fantasie probeer ik me nu in te beelden waarop ik die handtekeningen allemaal zal mogen zetten, met dit zomerse weer. Gelukkig moet ik nog wat verder werken, dus ik zal zo dadelijk wel weer wakker worden :-)
13-05-2011 om 15:18
geschreven door Jaak
@ Sheila
Wanneer je zelf in een minnaar/minnares situatie zit die niet lekker meer loopt, of die net ten einde liep, dan wil je er inderdaad niet zo direct nog voortdurend mee geconfronteerd worden. En we hadden ook allemaal al onze zeg gedaan. Dus we waren aan het wachten.
Maar kijk, als we even 'roeren' in de pot komen er toch al direct enkele reacties, die bewijzen dat we wel degelijk nog regelmatig hier eens komen lezen. Het houdt ons nog bezig, wat er met Sindy en Ron gebeurt. Nochtans hebben wij daar strict genomen niets mee te maken, maar toch : we verstrengelden onze eigen belevenissen en onze eigen visies in de tijdslijn van Sindy en Ron.
En de levenswijsheid, tja, die wordt voortdurend bijgeschaafd door wat we hier aan elkaar schrijven. Ik heb hier veel bijgeleerd over dingen waar ik anders wellicht nooit zou over nagedacht hebben, via de visie van anderen.
Er is ook nog een andere manier om levenswijsheid op te doen : oud worden. Maar dan is bloglezen toch leuker ook :-)
13-05-2011 om 15:08
geschreven door Jaak
VIP
Ja Jaak, het begint erop te lijken dat jij de VIP onder de bloggers wordt......de therapeut van het gezelschap...de man met de klare kijk......en wanneer jij de pen ter hand neemt komen er zoveel wijze woorden uit. Jaja ook ik ben een fan van jou...misschien niet altijd eens met wat je zegt maar ik voel vaak mee met jouw visies :).
En ja Sheila ook ik probeer mijn ex-minnaar te vergeten maar dat is niet zo simpel nietwaar....
13-05-2011 om 14:11
geschreven door honeyponey
nieuwsgierig
Bij mij heeft het verschillende redenen waarom ik hier de laatste tijd niets meer schrijf (en weinig gelezen heb) hoor Jaak, niet omdat ik bang ben om als enigste nog iets te schrijven. Ten eerste ontbrak het me echt aan tijd, druk hier. Ten tweede probeerde ik al dat 'minnaargedoe' een beetje uit mijn hoofd te bannen en zaken die me eraan doen denken (bvb deze blog) minder te gaan opzoeken, in de hoop dat de gedachten aan mijn ex-minnaar mee zouden verdwijnen. En ten derde heeft iedereen hier een beetje zijn zegje gedaan en als er zich geen nieuwe aspecten aandienen om op te reageren, dan blijft dat een beetje uit bij iedereen. Maar het neemt toch niet weg dat ik nieuwsgierig blijf naar het vervolg van het verhaal tussen Ron en Sindy want blijkbaar kan ik het toch niet laten om nog eens te komen kijken. Als ik een boek lees of een film volg, weet ik ook graag hoe het afloopt. Ik hoop dat ze toch nog eens een update van de situatie komen geven. En ik moet toegeven dat ik ook een fan van jou ben Jaak. Ik lees graag jouw reacties, jij hebt een klare kijk op de zaken. Ik zou niet altijd hetzelfde reageren als jij zou doen maar ik begrijp wel jouw visie en het geeft me dan stof om over na te denken. Jij beschikt duidelijk over veel levenswijsheid.
13-05-2011 om 12:32
geschreven door Sheila
@ Ria
Fijn, bedankt!
Ik heb dus minstens al één lezer. Mmmh,... misschien nog iets te vroeg toch om al een fanmailbox te openen, lol :-)
Je drukt ongeveer hetzelfde uit als wat ik met mijn vorig tekstje bedoel. Je geraakt op de duur gewend aan de uitwisseling van gedachten. In ons geval dikwijls gelijkgestemd, met sommige anderen al eens anders gestemd. En dat maakt het blogvolgen juist zo boeiend. Daarom hoop ik dat die wisselwerking ook blijft bestaan als Sindy en Ron even wat minder schrijven.
13-05-2011 om 02:04
geschreven door Jaak
de lichtpunten van Ria en de stilte
Een mens is een nieuwsgierig wezen, en zodoende kom ik toch heel regelmatig eens piepen of de Sindyron-wagen nog niet opnieuw op kruissnelheid geraakt :-) Net het tekstje van Ria nogmaals gelezen, en het kwam in me op dat ik me in feite gelukkig mag prijzen met de vele lichtpuntjes die Ria ons allen toewenst en die ik daadwerkelijk vrij talrijk tegen kom. Hoe zou het de anderen vergaan...
Het verhaal van de blog wacht tot de energieophoping groot genoeg is om langzaam maar zeker weer in beweging te komen. Tot voor kort werd de rode draad doorspekt met de verschillende verhaallijnen van enkele regelmatige schrijvers (waaronder ook ik) die wij op die manier gaandeweg een beetje leerden kennen. Dat lijkt nu stilgevalen te zijn, alsof iedereen wat bang is om iets te schrijven, uit een soort eerbied voor Sindy en Ron die hun nieuwe plooi proberen te vinden. Een beetje zoals je, ondanks je honger, uit beleefdheid wacht om te beginnen met eten totdat de gastheer 'smakelijk' zegt :-)
Onze snelle communicatiewereld doet het ons soms vergeten : de vluchtigheid van vele dingen. Van de contacten bijvoorbeeld. Hoe zou het nu gesteld zijn met 'X van de blog'? Het is eigenlijk best grappig : van sommigen voelen we aan dat zij op dezelfde golflengte zitten, we 'kennen' een deel van hun binnenste, maar ordinaire dingen zoals elkaars coördinaten kennen we natuurlijk niet.
Dus : beste bloggers, laat eens iets horen! Misschien sterkt het Sindy en Ron, als ze merken dat 'hun' blogvolgers elkaar blijven vinden in tijden wanneer Sindy en Ron andere katten te geselen hebben dan blogstukjes te schrijven.
13-05-2011 om 01:26
geschreven door Jaak
Leuk
@Jaak Leuk dat jij het leuk vindt! Ik durf zeggen dat ik jouw neergepende gedachten en ervaringen mis. Groetjes
13-05-2011 om 00:43
geschreven door Ria
12-05-2011
LEVEN
Tja ron, er zit uiteraard nog leven in de blog maar natuurlijk zaten we elk op ons beurt af te w8ten naar nieuws.....maar goed SINDY NEN DIKKE PROFICIAT! Doe zo voort meisje. Enne ron, blijf verder goed zorgen voor sindy want ze is er ééntje uit de 1000. En ook ik verspeel liever geen woorden aan de negativisten van deze blog.
12-05-2011 om 11:14
geschreven door honeyponey
11-05-2011
stilte
Ria, het was bij mij ook al een poosje aan het kriebelen om de stilte te doorbreken... Ongewoon dat het zo lang stil blijft op de blog. Ik hoop met jou dat Sindy en Ron inderdaad aan hun 'wederopstanding' kunnen voort werken. In deze zonnige dagen horen onze hormoontjes eigenlijk ook herop te leven. Ik heb me de voorbije dagen regelmatig de vraag zitten stellen hoe Sindy en Ron hun verwerkingsproces nu verder verloopt. Ik kan hen alleen maar het beste toewensen.
Lieve groetjes terug @ Ria. Leuk dat je aan me denkt ; er zit dus gelukkig nog leven in de blog :-)
11-05-2011 om 00:47
geschreven door Jaak
10-05-2011
@Ron en Sindy
Hoe gaat het met jullie? Hopelijk komen jullie af en toe een lichtpunt tegen langs jullie weg. Een lichtpunt, dat voldoende helderheid en energie brengt om even te kunnen genieten en vol te houden. Na regen komt zonneschijn, ook voor jullie!
Lieve groeten aan iedereen, aan Jaak in het bijzonder
10-05-2011 om 17:57
geschreven door Ria
26-04-2011
Tijd brengt raad
Hello Ron / sindy,
Bij de vorige insinuatie dat dit ganse verhaal verzonnen zou zijn, heb ik bewust niet gereageerd, net om dat soort van opmerkingen niet de nodige aandacht te geven.
Ik herken in elk geval in jullie verhaal delen die zo uit mijn eigen leven gegrepen kunnen zijn. Als je zoiets al zou kunnen verzinnen zonder dat zelf te hebben meegemaakt, chapeau !!!!
Hoe dan ook, de reden waarom ik de blog al enige tijd volg, en er nu zelf regelmatig in post, is net omdat dit verhaal voor heel wat mensen realiteit is, en veel mensen hier ook iets aan kunnen hebben, al is het maar de wetenschap dat hun situatie niet zo uniek is, dat er nog andere zijn die hetzelfde doormaken, of doorgemaakt hebben.
Hoe dan ook, dat de blog niet echt eerste prioriteit is, met alle praktische beslommeringen kan ik mij levendig voorstellen.
Ik denk ook Sindy, als de situatie voor Ron een beetje op z'n pootjes komt, dat het voor jou ook gaandeweg gemakkelijker zal zijn om alles in jouw tempo een beetje te verwerken.
Dat jullie hier sterker gaan uitkomen, en op een dag alles weer "normaal" wordt, dat kan ik je in elk geval verzekeren.
En zelfs indien jullie de komende maanden veel minder tijd (en zin) zullen hebben om regelmatig hier te schrijven, ik kom in elk geval regelmatig even kijken.
Sterkte nog, en hopelijk verloopt het de komende maanden allemaal een beetje vlotjes.
26-04-2011 om 14:17
geschreven door Hellothere
andere dingen aan ons hoofd!
Hey iedereen, ook al twijfelen sommigen aan de echtheid van dit verhaal(waarom ze dan verder lezen is mij een raadsel ) Ron en ik hebben momenteel wel andere dingen aan ons hoofd dan ons bezig te houden met de blog. Voor hem zal alles achter de rug zijn tegen deze zomer....eigen appartementje, alles verdeeld. Dat het bij mij wat langer zou duren had ik wel verwacht daarom ook dat ik eigenlijk als eerste alles wou opbiechten thuis om de druk die mij te wachten staat te vermijden. Ron alleen , mij willen zien maar ik nog steeds thuiswonend...pffff zal een moeilijke periode zijn. De stappen zijn lopende hier voor een scheiding met onderlinge overeenkomst. Ondanks alle tegenwind blijf ik er toch in geloven en komen we er sterker uit. groetjes sindy
26-04-2011 om 08:46
geschreven door sindy
24-04-2011
Kop op!
Dag Ron en Sindy, Ik hoop dat de situatie bij jullie langzaam verheldert, dat alle partijen rustig kunnen ademhalen. Laat jullie ons iets weten over de evolutie? We leven met jullie mee. Lieve paasgroeten aan iedereen op de blog.
24-04-2011 om 10:51
geschreven door Justine
23-04-2011
dom
zijn we blond of snap je niet dat het verzonnen is ninna hoe durf je het te schrijven
23-04-2011 om 18:20
geschreven door yvon
22-04-2011
blij wat te horen
nou wat een negativiteit in de 2 commentaren hieronder :( ik snap best dat als je leven totaal op zijn kop staat en alles nog volop in ontwikkeling is, je echt niet zit te wachten om telkens je blog bij te houden om vervolgens ook nog eens alle reacties tot je door te laten dringen.. de beste stuurlui staan immers altijd aan wal... Ik log nog steeds af en toe in, en ik ben blij als ik wat nieuws lees.. ik wens jullie alle goeds Ron en Sindy, en ik denk de meeste bloglezers met mij. groeten Nina144
22-04-2011 om 22:51
geschreven door nina144
ik heb het al veel eerder gemeld
ik heb dit al veel eerdert gemeld dat je het niet meer wist hoe kan je het verzinnen en dan vind ik het jammmer dat je er niet mee door gegaan bent maar dit bericht en mijn andere berichtjes werden ook niet vermeld op jou site ik had het zeer snel door gr yvon
22-04-2011 om 19:12
geschreven door yvon
stille dood
...en zo zal het blog hier een stille dood sterven. einde van een goed verzonnen verhaal dus!
22-04-2011 om 09:17
geschreven door ikke
15-04-2011
Een hele stap
Hallo Ron en Sindy,
Blij te horen van jullie. Een hele stap voor Sindy, maar ook een opluchting dat het nu gebeurd is. Net als Hellothere ben ik benieuwd hoe het nu met Ron is. Het scenario om even een poosje alleen te wonen is ook bij ons ter sprake gekomen als we zover zijn als jullie.
Ik hoop dat jullie samen nu een goede tijd tegemoet gaan en hoop jullie nog een poos te volgen.
15-04-2011 om 20:49
geschreven door Ben
Verlichting
Hallo Ron,
Ik ben de afgelopen weken regelmatig hier eens komen kijken of er nieuws was, en inderdaad ik heb geen berichtjes meer gepost omdat alles wat er te zeggen was eigenlijk ook al verschillende keren gezegd en herhaald was.
Ook het aspect klare taal, en duidelijkheid is ruim aan bod gekomen.
Ik ben blij voor jullie dat Sindy de koe bij de horens heeft gepakt, en aan Eric heeft duidelijk gemaakt wat haar plannen zijn. Hopelijk heeft hij het begrepen, en aanvaardt hij het ook.
En even hopelijk blijft de vastberadenheid van Sindy, en zijn jullie hiermee een stapje verder.
Ik weet dat dit soort van gespreken moed en kracht vragen, maar eenmaal door die zure appel doorgebeten, weet ik ook dat er nadien een gevoel van verlichting komt, opluchting.
Je bent er nog lang niet, het begint eigenlijk allemaal nog maar, maar als er duidelijk is naar de richting die jullie uitgaan (voor iedereen), dan kom je weer in beweging, telkens wat dichter naar jullie doel toe, waar jullie (mijn indruk) nu een beetje stilstonden.
Vraag die nu bij mij opkomt, hoe gaat het nu verder tussen jou en Els ?
De afgelopen posts is de aandacht een beetje afgedwaald naar Sindy en het feit dat zij er met Eric niet uitkwam, maar beweegt het tussen jou en Els ook een beetje ?
In elk geval wens ik Sindy veel succes met haar besluit en haar moed, en ik ben oprecht blij voor jullie dat het allemaal weer een beetje in beweging komt.
