Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum
Rondvraag / Poll
Bent u zelf ook een minnaar of minnares?
Rondvraag / Poll
Hoelang volg jij deze blog al?
Rondvraag / Poll
Bezoek jij af en toe een sauna met jouw minnaar of minnares?
Dagboek van een minnaar (deel 2)
Wat begon met een onschuldig mailtje, wordt een intense geheime relatie tussen twee gehuwde mensen, een relatie vol passie, sensualiteit, erotiek en seks die het leven van hem maar ook van haar helemaal op zijn kop zet.
28-02-2011
Els wil scheiden.
De kogel is door de kerk, bij mij thuis althans. Els wil scheiden en liefst zo snel mogelijk. Ook voor haar is er geen weg meer terug. Ook al ziet ze me nog graag, er is geen alternatief. Zelfs al zou ik haar beloven van Sindy te laten vallen, dan nog zou ze niet meer kunnen samenleven met mij. De schade die ik heb aangericht, is te groot. Het vertrouwen dat ze had in mij, kan nooit meer terugkomen. Er is iets gebroken dat nooit meer kan worden gelijmd Ze wil een nieuw leven beginnen maar daarvoor moet eerst de draad met mij worden doorgeknipt. De eerste regelingen voor een nakende scheiding zijn al getroffen. Volgende week hebben we al een afspraak met een notaris. Het lijkt onwezenlijk wat er allemaal gebeurt. Het voelt vreemd aan. Maar het is keiharde realiteit.
Reacties op bericht (24)
05-04-2011
wat te doen
Ik weet niet zo goed wat ik moet doen, heeft iemand een tip?
Ik ben een minnares al 6 jaar. Mijn relatie is sinds 9 maanden over en mijn minnaar en ik zijn nog samen. Mijn minnaar is getrouwd maar krijgt geen liefde thuis. Hij houd heel veel van mij en ik van hem..... maar als ik hem vraag om te kiezen zegt hij dat hij niet bij zijn kinderen weg kan.
Ik ben nog jong en wil ook kinderen, hij belemmerd mij in het zoeken naar een relatie met een ander. Als ik een date heb (wil hij het eerlijk weten) zodra ik het vertel gaat hij compleet uit zijn dak.
Ik weet niet wat ik moet doen, alles wat ik op dat moment zeg is verkeerd. Ik wil hem niet kwijt.... maar wil ook niet alleen blijven.
Heeft iemand advies voor mij?
05-04-2011 om 22:23
geschreven door anoniem
04-03-2011
verhalen
Het is zwaar wat er in hun leven gebeurt en soms vraag je af waar je aan begonnen bent, maar over een tijd komt alles echt tot rust, geloof me!
Mocht iemand ondertussen zin hebben in de verhalen van een andere stel minnaars... http://gekkedame.blogspot.com
04-03-2011 om 09:40
geschreven door Even iets anders
03-03-2011
meningen die verschillen
Meningen die verschillen, dat is toch geen probleem. Dat werkt zelfs verrijkend. Daar ligt juist de waarde van een blog zoals deze.
@Hellothere : Ik citeer weer even : "En oh ja, iemand die een andere mening heeft dan de alwetende Jaak is een arrogante zak, over arrogantie gesproken."
Drie kleine correcties hierop : Eén : het woord 'zak' is niet gebruikt door mij. Dat behoort niet tot mijn dagelijkse woordenschat. Iemand anders, met een andere achtergrond, moet het dus ingevoerd hebben. Twee : Jaak is niet alwetend want zijn posts bevatten erg veel zinnen die beginnen met 'ik weet niet ...'. Dat betekent dat ik mij dan iets afvraag en in de discussie gooi, en al helemaal niet dat er een mening zou opgedrongen worden. Drie : iemand die zijn posting opent met op te merken dat iemand anders beter eerst eens zou lezen en PROBEREN te begrijpen, is inderdaad in mijn ogen nog altijd arrogant. Als er boven staat '@Jaak' en in de volgende posting lees ik 'neem mijn opmerkingen niet al te persoonlijk', dan mag ik al proberen om het te begrijpen : het lukt me niet :-)
Nu is het op een blog of een forum nooit sereen als twee deelnemers een onderlinge discussie willen uitspinnen die verder niets met de zaak te maken heeft. De verstandigste reactie is dan meestal om er verder gewoon over te zwijgen. Wat ik bij deze ga doen.
03-03-2011 om 16:48
geschreven door Jaak
Wijsheid / waarheid
Heel wijze woorden Dyonne, ik had het niet beter kunnen uitdrukken. In mijn geval heeft mijn ex-echtgenote gedaan wat Els heeft gedaan.
Dus dit stuk van het verhaal herken ik perfect.
En het doet pijn, veel pijn, maar achteraf gezien was het goed zo. Er is duidelijkheid, het liegen en bedriegen is voorbij, het geheim is geen geheim meer.
Je hebt duidelijkheid, hoe pijnlijk ook, maar op dag moment kan je beginnen met in die put af te dalen en er weer uit te klauteren.
Je kan vooruit kijken, nieuwe plannen maken, het pad van je verdere leven uitstippelen ...
Allemaal dingen die veel moeilijker liggen als je (nog) net weet welke richting het uitgaat.
03-03-2011 om 13:23
geschreven door Hellothere
waarheid en wijsheid
... Ik bedoelde wijsheid in pacht ipv waarheid. Aldus.
03-03-2011 om 12:54
geschreven door Dyonne
Huh?
We zitten hier toch niet op dit blog om gelijk te krijgen? Niemand heeft hier de waarheid in pacht, laten we dat nou vaststellen. En volgens mij is er ook niemand geweest die heeft gezegd: laat de partners maar lekker in de stront zakken. Maar misschien kan ik niet goed lezen, ook niet tussen regels door. Zelf zou ik het heel erg vinden als mijn partner nog hoop zou geven terwijl die er niet meer was, da's zoals Sheila zegt, een beetje voor de 2e keer bedrogen worden. En ik had (heb) gedaan wat Els deed, hoe moeilijk ook. En dan is het zo lastig dat ik ook aan de andere kant heb gestaan. En weet hoe moeilijk het is om iemand volledig stuk te zien gaan. En dat je daarom je eigen wil niet volledig volgt, maar het stukje bij beetje doet. Niet minder pijnlijk, uiteindelijk. Het helpt de ander waarschijnlijk niet echt. Maar dat is aan Eric om achteraf te zeggen, I'm afraid.
03-03-2011 om 12:53
geschreven door Dyonne
@Jaak, the sequel :-)
Hey Jaak,
Neem mijn opmerkingen niet al te persoonlijk hoor. Dit is een publiek forum, waar eenieder schrijft vanuit zijn of haar ervaringen en/of gevoelens, en dit dan nog over een best heel heftig onderwerp. Meningen en adviezen staan dan al eens diagonaal op elkaar, en dat is niet erg, zoveel individuen, zoveel ervaringen.
Van mening verschillen mag. Het is aan Ron en Sindy om het koren van het kaf te scheiden, en te doen met de informatie die ze aangereikt krijgen wat zij nuttig vinden (of er juist niets mee doen).
Een beetje schrijnend en zielig vind ik het wel als hier mensen komen meeposten en hun pijlen op anderen richten enkel en alleen omdat die een andere mening heeft. Er zijn nogal wat punten waarop ik met jou van mening verschil, maar ik neem nota van uw meningen en respecteer deze ook, zelfs als het niet mijn mening is. En oh ja, iemand die een andere mening heeft dan de alwetende Jaak is een arrogante zak, over arrogantie gesproken.
Als je daar niet tegen kunt, kan je misschien beter op een ander forum gaan schrijven, iets over tuinieren of zo :-)
Dat je posts niet leest blijkt ook duidelijk uit het feit dat er nu weer ergens geschreven zou zijn dat een partner een hond is die moet gehoorzamen, vind ik nergens terug, maar goed, ik zal wel weer niet goed gekeken hebben. Uit de manier waarop zowel Els als Eric reageren, ieder totaal verschillend maar zeker niet slaafs en volgzaam maak ik in elk geval niet op dat zij hondjes zijn die slaafs de baasjes volgen zoals JIJ suggereert.
Dit terzijde of je de duidelijke communicatie naar Eric toe nu vergelijkt met het aanreiken van stohalmen een ladder of zelfs een lift of een volledige autosnelweg, eigenlijk maakt het niet uit zolang er onduidelijkheid is.
Als aan Eric een ladder wordt aangereikt om op je eigen tempo in die diepe donkere put af te dalen, maar er staat daarnaast nog een andere ladder die naar boven gaat, naar het licht dan weet ik niet of Eric de ladder naar beneden zal nemen. Pas als aan Eric duidelijk wordt gemaakt dat er maar één ladder is, maar één weg, en dat is die naar beneden, kan hij aan de afdaling beginnen, aan zijn eigen tempo, rustig aan, de tijd nemen om te stoppen of een stapje terug te keren. Dat noemt duidelijkheid scheppen. Het pijnlijke in deze zaak is niet het aanreiken van de ladder maar wel het duidelijk maken dat die weg naar beneden de enige weg is en dat er geen weg terug is.
Tenslotte nog een kleine opmerking in de rand :-) Je citeert mij waar ik zeg dat ik de vraag achteraf of het destijds anders had gekund totaal zinloos is. Deze keer heb je voor een keertje goed gelezen. En ik kom tot dezelfde conclusie, ik kan niet terug in de tijd, dus die vraag is effectief zinloos. En zelfs al zou ik de tijd kunnen terugdraaien, en het anders doen, dan nog weet je niet of het eindresultaat is wat jij ervan verwacht. Een scheiding is iets heel complex, soms zelfs bijna een tactisch spel, zeker als het jammer genoeg een vechtscheiding is (yep, mijn ex-echtgenote was ook alles behalve een volgzaam hondje). Dat betekent dat elke actie een reactie teweeg brengt, elke beslissing een consequentie heeft die je niet altijd kan inschatten, het leven is een opeenvolging van evenementen waarvan je de meeste (gelukkig maar, zou anders een saaie boel zijn) niet onder controle hebt.
Naar aanleiding van uw opmerking heb ik wel even teruggekeken (hoewel dat zinloos is) en kom ik tot de conclusie dat, wat er toen gebeurd is zo moest zijn. 5 jaar later ben ik perfect gelukkig en nog steeds hevig verliefd. Ook het leven van mijn ex-echtgenote begint op zn pootjes te vallen. Dus hoewel vragen over had ik het destijds anders moeten doen inderdaad volledig zinloos zijn, zou mijn antwoord nu nee zijn, ik zou exact hetzelfde doen.
Een zinvolle vraag is wel : zou ik het anders doen moest een gelijkaardige situatie zich opnieuw stellen ?. Want dan kijk je vooruit, naar de toekomst, waar je nog wel enige controle over hebt. Het verleden is voorbij.
03-03-2011 om 12:17
geschreven door Hellothere
meningsverschil
Tja, dan hebben we hier duidelijk een groot meningsverschil. Ik stel me in de plaats van de bedrogen partner. Ik persoonlijk zou liever hebben dat mijn man me direkt duidelijk maakt dat hij met zijn minnares definitief wil voortdoen. Ik zou duidelijk willen weten waar ik aan toe ben, dat méén ik. Veel liever dan dat hij me nog wat in de waan laat maar ondertussen nog altijd stiekem belt en afspreekt met zijn minnares waar ze over mijn reacties praten en medelijden met me hebben omdat ik me zo vastklamp. Ik zou me een tweede keer ferm bedrogen voelen. Zeker weten dat ik de keuze zou willen maken die Els maakt. Dat zal dan blijkbaar persoonlijk zijn...
03-03-2011 om 12:13
geschreven door Sheila
Ladder
@Jaak Je beeldspraak van 'de ladder aanreiken' vind ik fijn gevonden. Een veilige afdaling in de diepte wordt mogelijk. Je raakt er relatief ongeschonden en je kan dan ook op je eigen tempo weer uit die put klauteren, dankzij die ladder. Als je diep gekwetst de donkere bodem bereikt, hoe kan je dan ooit pijnloos terug van het licht genieten aan de horizon? Dat wordt zeer moeilijk. Heel diepe wonden veroorzaken zenuwpijnen die levenslang zinderen. Voorzichtigheid is de moeder van de porseleinen winkel. Is er iets méér breekbaar, meer kwetsbaar, dan een mensenhart? Velen staan daar te weinig bij stil.
03-03-2011 om 10:27
geschreven door ria vandeputte
de aanpak
Ik denk dat 'voorzichtigheid' een gave is die samenhoort met subtiliteit en feeling, en dat is nu precies iets wat niet iedereen heeft. Sommige dingen zeg je best kort en bondig, duidelijk en kordaat. Andere dingen winnen bij een aanpak met gevoel.
We kunnen een directe aanpak wat mij betreft 'duidelijkheid' noemen, maar die duidelijkheid komt er dan toch op neer dat het opstartproces van de scheiding enorm versneld wordt in vergelijking met een voorzichtige aanpak. De partner krijgt niet de tijd om de plots opduidekende nieuwe situatie te verwerken. De duidelijke communicatie is hier in de discussie binnengeslopen als tegenhanger van een (volgens sommigen) onduidelijke aanpak waarbij nog 'strohalmen' aangereikt worden.
Waarom vergelijken met strohalmen? Waarom niet zeggen dat Erik een ladder aangeboden krijgt om af te dalen, i.p.v. dat hij zonder meer in de put geduwd wordt? Een vrije val is toch veel duidelijker, nietwaar. Met een ladder bied je de mogelijkheid om nog een stapje terug op te klimmen. Wel, sommige mensen verkiezen nu eenmaal liever een ladder boven de duw in de diepte.
@ Hellothere : een grote tip. Het zou goed zijn om voor dat je op een posting reageert deze ook ECHT leest en ECHT probeert te begrijpen (als je dat kan). Het zou je in elk geval een boel schrijfwerk besparen :-) Directheid en duidelijkheid getuigen niet altijd van feeling. Het doet me eerder denken aan de manier waarop een hond moet aangeleerd worden om naar het baasje te luisteren. Maar een partner is geen hond en moet ook niet gehoorzamen.
Je schrijft ergens (citaat) : Na mijn scheiding heb ik mij ook een paar keer afgevraagd of het anders had gekund, en ik ben al vrij snel tot de conclusie gekomen dat dit inderdaad een vrij zinloze vraag is (einde citaat). Tenzij ik het weer niet goed gelezen of begrepen heb, zou ik nu juist zeggen dat die vraag enorm ZINVOL zou kunnen zijn.
Het zou tenminste getuigen van de bereidheid om voor zichzelf te onderzoeken waar men de bocht gemist heeft. Gedane zaken nemen geen keer, maar men kan er wel uit leren voor de toekomst. Alhoewel arrogantie zeer slecht af te leren valt.
03-03-2011 om 09:08
geschreven door Jaak
Zo voorzichtig mogelijk
Ik kan de voorzichtigheid, waarmee Sindy Erik beetje bij beetje de waarheid vertelt, heel goed begrijpen. Niet iedereen kan de plotse, onverwachtse en helse confrontatie met een relatiebreuk aan. Ik zou dat ook nooit aankunnen. Ik zou veel liever veel tijd krijgen om de realiteit onder ogen te zien. Sindy weet best hoe ze omgaat met Erik, de zelf-gekozen vader van haar geliefde kinderen. Al die harde reacties, ik word er niet goed van. Het gaat om mensen en hun emoties. Weet dat mensen depressief kunnen worden, zelfs voor de rest van hun leven, bij een te harde en te plotse confrontatie met de werkelijkheid. Het gaat om iemand waarmee je kinderen op de wereld hebt gezet, waarmee je jaren vreugde en verdriet hebt gedeeld. Mensen zijn niet als waardeloze voorwerpen die je zonder hartzeer in het containerpark dumpt als ze niet meer voldoen aan je verwachtingen. A.u.b.! Menselijkheid primeert altijd.
@Sindy: volg verder de intuitie van je hart. Jij alleen weet hoe je met Erik het beste omgaat.
03-03-2011 om 00:57
geschreven door Ria
02-03-2011
Wanhoop na bedrog!
In de verte spreekt een stem Die ik herken van onze ruzies Over kleine misverstanden Over grote desillusies En ik hoor de kille klanken Van jouw ingehouden woede Maar wat kan ik meer dan janken Als ik dit niet kon vermoeden
In een waas hoor ik je zeggen Dat je alles op wilt geven Dat je alles met je meeneemt Wat me lief is in dit leven En ik luister hoe jouw woorden Langzaam opgaan in de zinnen Die me treffen als een bliksem Met vernietigende kracht
Deze kilte maakt me gek En dit gevoel is angstaanjagend Maar je woorden malen verder En m'n ogen kijken vragend Waarom zei je mij niet eerder Dat je zo van me vervreemd was Waarom sprak je over liefde Als je nooit van mij gehouden hebt
Ik verlies het van de wanhoop En ik voel m'n tranen branden En ik zou niets liever willen Dan m'n hoofd weer in jouw handen Maar wat tot een uur geleden Nog zo veilig heeft geleken Is 'n hele grote leugen En 'n kaartenhuis gebleken
Het is net of iemand anders In jouw is lichaam gekropen En ik heb niet eens gemerkt Dat-ie naar binnen is geslopen Om jouw liefde uit te wissen En m'n wereld te vernielen Wil er niemand me vertellen Dat ik alles heb gedroomd
Marco Borsato 'Margaretha'
02-03-2011 om 23:08
geschreven door Suzy
nog maar eens duidelijkheid
Sheila, weer volledig met jou eens.
Dit topic gaat inderdaad over duidelijkheid, niet over de manier waarop of de snelheid waarmee het nu moet verder gaan.
Dat Eric inderdaad weet dat het nooit meer wordt zoals voordien is een evidentie. Ik ken niet zoveel mensen die erachter komen dat hun partner vreemd gaat en voor wie het leven nadien op dezelfde manier verderkabbelt. Ook als ze eruit komen en de relatie niet verbreken blijft er toch nog altijd een vertrouwensbreuk.
Dat Eric het nog niet wil inzien is niet waar om de eenvoudige reden hij kan het niet inzien omdat, zoals Sheila terrecht aanhaalt, er nog strohalmen aangereikt worden. Eric weet gewoon niet wat er in te zien valt omdat het voor hem (en ook voor de ouders) totaal niet duidelijk is waar dit naartoe gaat.
En zolang het, in zijn ogen, nog alle kanten opkan, is er geen enkele reden om aan te nemen dat het hierbij stopt.
En ook weer zoals sheila nogmaals zeer terrecht opmerkt, er is geen zachte manier om aan je partner duidelijk te maken dat je ongelukkig bent dat je met hem of haar geen toekomst meer ziet, dat dit het einde is, dat je ongelukkig bent, dat je geluk en je toekomst elders liggen.
Degene die wel denkt dat dit mogelijk is, mag dit hier neerschrijven, ik denk dat nogal wat mensen geinteresseerd zijn in deze zachte, lieve, vriendelijke manier van afscheid nemen.
02-03-2011 om 17:23
geschreven door Hellothere
strohalmen
Jaak, ik sluit me aan bij Hellothere. Niemand zegt hier dat die relatie rap rap moet gewisseld worden, daar gaat het niet over. Je pleit om 'zacht' de waarheid te zeggen maar de waarheid op zichzelf is nu éénmaal 'hard'. Dus het enige alternatief is 'liegen' = de partner aan het lijntje houden. Ben je dan zachtaardig? Ik vind dit niet juist. Je kan ook zachtaardig zijn maar tegelijk recht door zee. Wie zegt dat Eric het niet WIl zien? Hoe weet je dat er hem geen strohalmen getoond worden? Ik leid uit de blog af van wel en Sindy zei het hier gisteren zelf ook nog.
02-03-2011 om 16:07
geschreven door Sheila
zonder woorden
De laatste tijd als je me aanraakt voel ik iets dat ik niet vertrouw elke keer als je me aankijkt denk ik deze blik hoord niet bij jou je bedriegt me
oh ik voel dat ik je kwijtraak vertel het als ik je moet laten gaan telkens als ik je aanraak oh, je schrikt van mij als ik naast je sta je bedriegt me ik zie het in je ogen
wil je mij niet om je heen ben je liever alleen of ben jij ineens op zoek naar het hart van een minnaar is de liefde voorbij geef je niets meer om mij vind je alles wat je zoekt bij die andere minnaar
de laatste keer toen je me kuste bleek het of het iemand anders was ik kan niet rusten nee oh, omdat ik het weet want je bedriegt me ik zie het in je ogen
wil je mij niet om je heen ben je liever alleen of ben jij ineens op zoek naar het hart van een minnaar is de liefde voorbij geef je niets meer om mij vind je alles wat je zoekt bij die andere minnaar
als je het lef hebt zeg het in me gezicht en kijk me aan
als je me zegt dat het over is dan laat ik je gaan
je bedriegt me ohhhh
wil je mij niet om je heen ben je liever alleen of ben jij ineens op zoek naar het hart van een minnaar is de liefde voorbij geef je niets meer om mij vind je alles wat je zoekt bij die andere minnaar
wil je mij niet om je heen ben je liever alleen of ben jij ineens op zoek naar het hart van een minnaar is de liefde voorbij geef je niets meer om mij vind je alles wat je zoekt bij die andere minnaar
want je bedriegt me ik zie het in je ogen
02-03-2011 om 14:01
geschreven door boostie
@jaak
Jaak, kleine tip .. Het zou goed zijn vooraleer je op een posting reageert deze ook leest en probeert te begrijpen.
Waar lees je "'drive' over. Snel, vlug, doe voort, hoe rapper hoe liever. " terwijl iedereen hier zegt dat ieder het op zijn eigen tempo moet doen, dat geen 2 individu's hetzelfde zijn.
Terwijl je nadien gewoon in je eigen bewoordingen identiek herhaalt wat er al stond.
Het zou je in elk geval een boel schrijfwerk besparen :-) .
02-03-2011 om 13:27
geschreven door Hellothere
druk
En vergis je niet in de enorme sociale druk die er op Sindy wordt uitgeoefend, van alle kanten. Als je daar gevoelig bent is dit de zwaarst denkbare stap.
02-03-2011 om 09:02
geschreven door Dyonne
de snelle aanpak en de zachte aanpak
Nog in de reacties op het vorig stukje : @ Hellothere ; je 'mist' blijkbaar mijn vergelijking met een rouwproces. Volgens mij wéét Eric wel dat het nooit meer wordt zoals voorheen, maar hij wil het nog niet inzien. Zoals bij een rouwproces veel mensen het in eerste instantie niet kunnen (willen) geloven en het dan gaandeweg moeten verwerken.
Ik kan heel goed begrijpen hoe jij jouw reacties formuleert vanuit je eigen ervaring op dat gebied. Maar voor mij komt dit toch veel te veel als een 'drive' over. Snel, vlug, doe voort, hoe rapper hoe liever. We verwisselen toch niet zomaar van relatie zoals we nieuwe kleren kopen...
Sindy is een zachte vrouw, die niemand kan kwetsen. Die aard kan/mag/wil je toch niet forceren door een katalysatie van het scheidingsproces te promoten. Jouw aanpak past waarschijnlijk wel bij jouw karakter, maar ik geloof niet dat Sindy dat kan.
Terloops merk ik toch even op, dat zich bij Ron blijkbaar een scenario afspeelt dat lijkt te horen bij 'de duidelijke communicatie over de gemaakte keuze' : de geheime relatie komt uit (hier wordt ze opgebiecht), de partner krijgt inderdaad duidelijke informatie, en diezelfde partner hakt zelf de knoop door. Achteraf, binnen enkele jaren, kan Ron dan ook zeggen dat hij er thuis veel kortere metten mee maakte dan Sindy. Of wat?...
Het is gewoon een verschil in persoonlijkheid tussen Sindy en Ron hoor.
Ron zijn relatie met Els was nog niet uitgeblust en hij wil haar eigenlijk geen pijn doen. Hij laat Els de knopen doorhakken. Dat werkt min of meer zalvend voor iemand die zich op dit moment 'schuldig' voelt. Die ultieme eerste stap naar de scheiding heeft hij dan wel uitgelokt, maar toch niet zelf genomen. Nuance. Geen verwijt, geen oordeel overigens.
Sindy voelde zich thuis niet gelukkig, maar zij kan geen mensen kwetsen. Zij doet het voorzichtig, langzaam aan. Zodat ook zij nog in goedheid kan eindigen. Ze 'veroorzaakt' ook leed, maar ze verstaat de kunst om Erik op een zachtere manier te laten uitvloeien.
Zo handelt toch ieder van onsvanuit zijn eigen persoonlijkheid, vanuit zijn eigen karakter. Het is in dit geval misschien ook wel ergens een bevestiging van wat Sindy en Ron zelf ook heel de blog al beweren : zij passen wonderwel bij elkaar. Ze zijn namelijk complementair.
02-03-2011 om 02:06
geschreven door Jaak
01-03-2011
?
Het is heel hard maar wel begrijpelijk . Maar ik begrijp niet: was het niet jou intentie om te scheiden, Ron? Moet dit voorstel nu van Els komen?Meerdere mensen op deze blog hebben ook al gevraagd: wat was nu precies de bedoeling van deze outcome?????? Wil jij je huwelijk toch behouden met Sindy erbij? Ik begrijp er echt niks van , wat had je je voorgesteld Ron? Pak je koffers in, geef Els even de ruimte en maak een plan voor jezelf.
01-03-2011 om 23:25
geschreven door Karla
beslissing
En zo heeft Els toch de beslissing genomen. Het is wat je wilde Ron. En nu is het zo ver. De weg naar je toekomst met Sindy is door haar vrijgemaakt. Hoe overdonderend ook, een voorspelbaar verloop na de biecht. Ik weet hoe 't voelt bedrogen te worden. En hoe het voelt om een bedrieger te zijn. Allebei is het verschrikkelijk en onomkeerbaar. Ik wens jou goeds. En ook Els, die door een diep dal zal gaan om weer te leren vertrouwen. Ik had soms het gevoel dat jij een mechanisch ding beschreef als je over Els sprak in je stukjes. En nu is ze meer mens dan ooit voor je, zo lijkt.
01-03-2011 om 17:35
geschreven door Dyonne
Enkele richting
@Fien,
Volledig mee eens, het ganse leven is een enkele richtingstraat, je kan maar 1 kant op, terugkijken of vragen als "wat zou ik gedaan hebben als ..." hebben achteraf weinig zin.
Na mijn scheiding heb ik mij ook een paar keer afgevraagd of het anders had gekund, en ik ben al vrij snel tot de conclusie gekomen dat dit inderdaad een vrij zinloze vraag is.
Ik kan nu eenmaal de klok niet terugdraaien, en Ron ook niet (denk ik :-) ).
@Ron,
Ik weet dat het nu allemaal snel gaat en heel concreet wordt en dat is beangstigend. Je staat voor een afgrond, voor het onbekende. Els heeft je haar plannen gegeven, maar je kan het niet inschatten.
Je geruststellen kan ik niet, maar ik kan je wel zeggen dat het ergens een opluchting zou moeten zijn dat je nu duidelijkheid hebt, en dat Els daar in meegaat.
Eigenlijk sta je hiermee nu een pak verder dan Sindy waar dit alles nog moet uitgeklaard worden.
En het is ook een positief signaal dat jullie een afspraak hebben met een notaris. Voor mij is dat toch een teken dat jullie het onderling willen oplossen, veel beter dan dit voor rechtbanken en dergelijke uit te vechten.
Vraagje, uiteraard ook alleen te beantwoorden indien je dat zelf wil, hebben jullie ook al nagedacht over tijdelijke maatregelen ? Blijven jullie samen tot alles achter de rug is ?
Indien niet, wie gaat weg, wie blijft voorlopig ? Verblijfsregeling kinderen ?
Of is dat allemaal nog een beetje vroeg ?
Sorry voor de nieuwgierigheid, mijn vriendin noemt mij niet voor niks een "viswijf" :-)
Veel sterkte in elk geval.
01-03-2011 om 17:31
geschreven door Hellothere
@ Fien
't Is persoonlijk Fien, die vraag... Ron (en Sindy) weten wel waarom ik het vraag én vooral: mijn reply'tjes op de vorige posts hier verklaren ook een beetje mijn vraag.
01-03-2011 om 17:26
geschreven door tal
waarom terugdraaien?
@tal Waarom terug kijken? Er is maar 1 weg en die is vooruit. We denken genoeg over de beslissingen die we moeten nemen. Er is maar 1 juiste beslissing en dat is diegene waarvoor je gekozen hebt. Je hebt niks aan "wat als?", je hebt veel meer aan "Dit is wat het is, hoe verder?"
01-03-2011 om 16:33
geschreven door Fien
kippenvel...
Ik kan het nie helpen, 'k krijg kippenvel bij het lezen van je laatste post Ron... 'k Voel mee met Els... en 'k voel mee met jou want 't is verdomme allemaal zo simpel niet hé!!! Mag ik nu eens iets vragen, als je niet wil antwoorden heb ik daar alle respect voor hoor: zou je de klok terugdraaien mocht dat kunnen? Bv een half jaar, of 1 jaar, of 3 jaar? Terug naar je minnaarsleven... met Els nog bij je...
