Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum
Rondvraag / Poll
Bent u zelf ook een minnaar of minnares?
Rondvraag / Poll
Hoelang volg jij deze blog al?
Rondvraag / Poll
Bezoek jij af en toe een sauna met jouw minnaar of minnares?
Dagboek van een minnaar (deel 2)
Wat begon met een onschuldig mailtje, wordt een intense geheime relatie tussen twee gehuwde mensen, een relatie vol passie, sensualiteit, erotiek en seks die het leven van hem maar ook van haar helemaal op zijn kop zet.
15-02-2011
Hartverscheurend.
Eergisteren heb ik één van de meest emotionele dagen uit mijn leven beleefd. Ik kan me niet herinneren dat ik ooit in mijn leven zoveel geweend en gehuild heb. Els heeft het zondag tegen haar ouders verteld en ik tegen de mijne. Hartverscheurend was het. Dit staat Sindy nog allemaal te wachten. Voor haar moet het ergste nog komen. Ik houd mijn hart vast. Vandaag zou Erik het tegen zijn ouders en hun kinderen vertellen.
Reacties op bericht (9)
16-02-2011
Liefde
Liefde, met haar vele facetten en emoties, heeft ons dag en nacht in haar macht. Soms te veel om goed te zijn. Soms worden we letterlijk en figuurlijk haast 'ademloos'. We staan weerloos tegenover haar kracht. Eigenlijk kunnen we de liefde alleen maar ondergaan, we kunnen ze zo weinig sturen. Vandaar de pijn die er soms uit voortvloeit.
@ Jaak: Blij dat je mijn 'gedachtengoed' begrijpt.
16-02-2011 om 08:30
geschreven door Ria
15-02-2011
sommige dingen niet doen...
Gister sprak ik iemand die jaren ervoor was verlaten voor een ander. De ex had legendarische woorden gesproken waar ze nu nog steeds met pijn van repte: 'Ik snap niet dat jij niet blij voor mij bent dat ik de liefde van mijn leven heb gevonden'. Dat valt niet zo goed, zacht uitgedrukt, als je net hebt gehoord dat je leven overhoop is geknald en een ander jouw plaats heeft ingenomen. Bij haar overheerste lang woede daarover. Maar...... ze is heel erg gelukkig met iemand anders inmiddels. Hoopgevend!
15-02-2011 om 20:46
geschreven door Dyonne
@ tal
Ik weet het : een stiekeme relatie is geen definitieve oplossing ten gronde.
Maar toch begrijp ik de reactie van Ria. Als je het KAN verborgen houden, kan je enorm veel pijn en verdriet zomaar vermijden. Een donkere periode in je leven vermijden, en je leven is al zo kort he. Elke paar jaar miserie die je zelf creëert, telt in procentjes van je actief leven toch?
Net zoals ik zelf zeg : als je het KAN bepreken, is een open dubbele relatie de beste oplossing. Maar hier wringt natuurlijk het schoentje : niet iedereen kan het bespreken en niet iedereen kan het geheim houden...
Ik zou het stiekem vreemdgaan ook niet zomaar gelijk stellen met 'je partner niet graag zien'. Ik ken bijvoorbeeld wel iemand die stiekem drinkt terwijl zijn partner daarvan absoluut niet wil weten. Die kent alle mogelijke trukjes om zijn gedrag te verbergen, net zoals vreemdgangers blijkbaar vele trukjes leren. En toch ziet die man zijn partner graag.
Dat is natuurlijk niet hetzelfde, maar ik wou gewoon maar opmerken dat er nu eenmaal dingen zijn die heel sterk zijn, soms sterker dan onze wil : de drank, andere verslavingen, seks, en ja, ook de liefde. Je kan drinken, seks zoeken, liefhebben omdat je thuis wat te kort komt, maar je kan evengoed in zo'n situatie verzeild geraken terwijl je thuis ook een liefdevolmillieu hebt. Het populaire gezegde 'wie vreemd gaat, komt thuis iets te kort' gaat zeker niet altijd op. En bij de grote biecht valt dan plots die guillotine op je gezin. De kop eraf, en al de rest blijft wezenloos achter. Pijnlijk dus.
Het is uiteraard voor Sindy en Ron nu niet meer het moment om hierover nog zwaar te gaan nadenken. De keuze is immers gemaakt en ze zullen er niet alleen door MOETEN, ze zullen het ook DOEN. Zovelen zijn hen al voorgegaan, zoals dat heet. En het zal wel goed komen. Maar de boodschap is vooral aan andere bloglezers gericht : ga er niet te snel van uit dat je de Grote Biecht moet doen. Misschien ben je wél gelukkiger met een lieve (verborgen) minnares/minnaar en een mooi gezin in plaats van met een lieve (tweede) partner en een hoop gekwetste mensen om je heen. Ik zou zeggen : lees dan het stukje van Ria nog maar eens.
Uiteraard steeds geredeneerd vanuit een goed draaiende thuisrelatie he. Is er thuis geen zinvolle band meer, tja, dan is de keuze veel gemakkelijker he, en dan zal de pijn ook niet zo groot zijn. Als je auto overal gaten vertoont, koop je inderdaad best een nieuwe :-)
15-02-2011 om 16:15
geschreven door Jaak
??
maar ria, met alle respect, wat zeg jij nu? we zijn intussen wel véle jaren later en zwijgen moet wel mogelijk blijven hé! we hebben elk ons geweten, onze gevoelens... situaties veranderen maar ook mensen veranderen... als we onze partner graag zien doen we dees dingen niet stiekem hé!! je kunt dit niet volhouden... 't is hen 5 jaar gelukt maar 't was blijkbaar genoeg. we moeten nu niet gaan 'preken' over die dingen! ze moeten vooruit nu... roeien met de riemen die ze hebben.
het lukt hen wel... daar ben ik heilig van overtuigd!
15-02-2011 om 15:47
geschreven door tal
zilver en goud
'Spreken is zilver en zwijgen is goud' Als je je partner graag ziet , je wil hem/ haar niet kwetsen, je wil bij hem/haar NIET WEG en je weet dat een tweede relatie voor hem/haar ontoelaatbaar is, is er maar één oplossing: er voor zorgen dat je relatie met een tweede persoon NOOIT uitkomt. Spreken kan veel te veel kapot maken en oneindig veel verdriet teweeg brengen. Onnodig!
15-02-2011 om 13:39
geschreven door ria
ouders
Ik weet het nog goed, de middag dat mijn man en ik bij mijn ouders waren, en hij eens mijn 'boekje' ging openleggen over mij, de zogezegd lieve, brave dochter. Die verliefd geworden was op een andere man. Die ons huwelijk aan het kapotmaken was terwijl onze relatie ver van goed te noemen was.
Maar mijn ouders begrepen mij, en de situatie waarin ik terecht gekomen was. En die steun helpt je wel een stuk vooruit.
Aan zijn ma durfde hij niets te zeggen, het mensje is al van leeftijd en dat wou hij haar niet aandoen. Ondertussen weet ze het wel, ik moest enkel beloven dat, als mijn huwelijk zou eindigen, ik nooit zou mogen laten om haar te bezoeken.
De klap is heel hard voor iedereen, maar dat geneest nog rapper dan je zou denken. Je moet er gewoon doorheen. En de één zal het beter begrijpen dan de andere.
Maar dat het pijn doet, daar twijfelt niemand aan.
15-02-2011 om 12:30
geschreven door Sandra
licht aan het einde
Wat is het moeilijk wat jullie mee maken. Ik lees je blog sinds een paar dagen en heb niet 'mee geleefd' met jullie opgroeiende passie maar iets wat al zolang is kan ook niet zomaar opzij worden gezet. Dingen zullen veranderen, zeker wanneer 'de bom los barst' komt van alles op gang en komen veel gespreken en gevoelens naar boven. Het is moeilijk en met kinderen nog moeilijker. Ik weet het, ik ben daar ook geweest, lang geleden. Nu ben ik weer in een situatie beland en 'het dreigt' toch een serieus verhouding te worden. Gelukkig zijn we nog niet zo ver als jullie en hopelijk hoeft Marco nooit die keuze te maken (mijn relatie is al bijna over).
Ik wens jullie veel sterkte en wijsheid. Laat je niet alleen door het gevoel leiden maar vergeet niet waar je het voor doet.
Liefs Nina
15-02-2011 om 11:31
geschreven door Nina
positief denken
Ron ,
wanneer je in een moeilijke situatie zoals deze terechtkomt, zal huilen, jammeren en klagen je geen zier vooruit helpen. Steek je energie enkel en alleen in het vooruithelpen en oplossen van de situatie. Al huil je nog de hele week, denk je dat dit het probleem voor jou oplost? Neen. Huil in het vervolg tien minuten, als die tien minuten voorbij zijn, stop ermee en begin na te denken.
Probeer positieve dingen te doen, positief te denken, je bent een nieuw leven begonnen met een nieuwe start. Handel daar ook naar. Dit was volledig jouw keuze en goed doordacht. Geef aan je ex-vrouw en de kinderen positieve aandacht, verlaag je niet tot verwijten aan hun adres en steek al je energie en tijd in de situatie zo aangenaam voor iedereen te laten verlopen.
Wees korrect en kordaat, twijfel niet aan je beslissing, die is achter de rug. Het was een pijnlijke beslissing, maar het is een beslissing, kom daar niet op terug. Probeer de toekomst zonnig en klaar tegemoet te treden. Beperk je verdriet, spreek klare en duidelijke taal en handel overeenkomstig aan je beslissing.
Al te veel jammeren en stilstaan over hoe en waarom dit is gebeurd, helpt niemand vooruit, dit is het verleden. Praat met je ex en kinderen over hoe je de toekomst ziet en houdt nooit op te zeggen dat je alleen het allerbeste voor hen wil.
Probeer geen troost bij je ex en kinderen te zoeken, zoiets kan niet en mag je hen niet aandoen. Dit schept enkel verwarring bij hen. Probeer die innerlijke sterkte bij jezelf te vinden.
Suzy
15-02-2011 om 11:25
geschreven door Suzy
pijnlijk
Zoals de titel van deze blog zegt ... wat begon met een onschuldig mailtje ... het leven helemaal op zijn kop zet ...
Het ziet er allemaal erg pijnlijk uit, en dan maak ik bij mezelf de bedenking dat ik nog maar aan de kantlijn sta en toekijk. Als je erbij betrokken bent in de rol van een hoofdpersonnage, zal het dus nog veel erger zijn.
Het is dus zoals ik al dikwijls opmerkte : niet zo simpel als sommigen het voorstellen. Geen wonder dat er zoveel relaties in de verborgen sferen verstoken blijven. Men kan een stiekeme relatie dan wel 'niet eerlijk' noemen, maar uiteindelijk bespaart het verschillende mensen ook een boel ellende als alles stiekem kan blijven verlopen.
Ik prijs me gelukkig dat ik nooit deze keuzes heb moeten maken. Ik blijf het moeilijk hebben om te aanvaarden dat er dingen moeten gesloopt worden om iets nieuws op te bouwen, maar ja, zo is het leven nu eenmaal.
