Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum
Rondvraag / Poll
Bent u zelf ook een minnaar of minnares?
Rondvraag / Poll
Hoelang volg jij deze blog al?
Rondvraag / Poll
Bezoek jij af en toe een sauna met jouw minnaar of minnares?
Dagboek van een minnaar (deel 2)
Wat begon met een onschuldig mailtje, wordt een intense geheime relatie tussen twee gehuwde mensen, een relatie vol passie, sensualiteit, erotiek en seks die het leven van hem maar ook van haar helemaal op zijn kop zet.
Op vraag van Erik, is Sindy gisteren samen met hem naar een psycholoog geweest. Daar is tersprake gekomen dat ze mij al lang kende en dat ik een goede vriend van haar ben. Ze heeft Erik verteld dat we mekaar kussen maar niet dat we ook seks hebben. Ik begrijp wel dat het voor Sindy zeer moeilijk moet zijn om dat toe te geven en ik begrijp ook dat ze, zolang ze niet de volledige waarheid zegt, de vrede in huis gemakkelijker kan bewaren maar het brengt mij (voorlopig) wel in een heel lastig parket. Erik zou me graag spreken en hij wil ook haar mails en mijn reacties lezen maar ik zou dan moeten doen alsof wij geen seks hebben. Ik zou dus telkens mijn woorden moeten wikken en wegen en verder komedie spelen.
Toen ik vanmorgen dat mailtje van haar kreeg waarin ze begon met mijn echte voornaam te noemen, iets wat ze anders nooit doet, besefte ik pas echt wat mij te wachten stond. Het waren maar een tiental regels maar het duurde minuten eer ik de ganse mail gelezen had. Geen "schatteke", geen "lieveke", geen kusjes, geen lieve woordjes, niks! Ik voelde hoe heel mijn lichaam er negatief op reageerde en ik wist onmiddellijk dat ik hier niet ging kunnen op antwoorden. Ik heb het vroeger, maar nu spreek ik over jaren terug, wel op die manier gedaan maar die tijd is voorbij. Ik kan dat niet meer. Ik wil open kaart spelen nu. Gedaan met de komedie, gedaan met toneel te spelen. Ik wil Sindy gerust de tijd geven maar hoop toch dat ze snel de moed vindt om Erik de volledige waarheid te vertellen.
Lieve schat, begrijp me niet verkeerd hé! Ik ben echt heel blij dat je al zover geraakt bent; Ik zal je blijven steunen en ik ben er zeker van dat we hier uiteindelijk wel uit zullen geraken. Ik zie je graag!
Reacties op bericht (17)
30-01-2011
& suzy
Ik heb nog wel eens aan je moeten denken Suzy. Mij overkwam hetzelfde. Ik was bijna zover als Sindy. Had de eerste gesprekken met mijn echtgenoot er al opzitten. Tot ik bij mijn minnaar kwam en in een onbewaakt ogenblik een vurige liefdesbrief vond waaruit bleek dat hij er al tijden iemand anders op na hield... Je komt dan in een vreselijke pijnlijke positie van dubbele pijn. Waarin je ontdekt hoe erg het is als er tegen je gelogen wordt en je je realiseert wat je een ander aandoet. Boontje komt om zijn loontje, heb ik wel eens gedacht. Ik heb overigens nooit gedacht dat jij ook nog een man had, je kwam op mij over of je alleen was... Ik ben blij dat jullie je best doen eruit te komen samen. Ook voor mij geen leugens meer. Sindy en Ron, ik hoop dat jullie het volhouden en blijven nadenken. In je eigen tempo, stap voor stap. Want Ron, in de poppenkast zit jij toch nog steeds, Els weet van niets. Ik hoop dat je niet te lang wacht.. Als alles al zo zeker is in je hoofd is iedere dag dat je 't niet vertelt er een teveel. Nogmaals heel veel sterkte!!
30-01-2011 om 09:53
geschreven door Dyonne
29-01-2011
@Ron en Sindy
Lieve Ron en Sindy,
Er is geen pijnloze manier om van iemand te scheiden met wie je jaren lang verbonden was, zelfs al is de liefde 'over'. Behandel jullie partners en jullie kinderen zoals jullie zelf in deze situatie behandeld zouden willen worden, met openheid en eerlijkheid, respect voor wat jullie opgebouwd hebben, maar met een duidelijk oog op de toekomst... geen rozengeur en maneschijn (toch niet nu) maar een weloverwogen keuze om te leven vanuit jullie hart. Hou goede moed, en verlies vooral nooit het vertrouwen uit elkaar.
Ik leef met jullie mee.
Kus, Marie
29-01-2011 om 22:00
geschreven door Marie
LIEGEN
Als minnares ben je gewoon om leugens te vertellen, je leven is namelijk één grote leugen. Alleen prima leugenaars kunnen zo lang minnaars blijven. Liegen wordt zoiets als een tweede natuur, als een jasje dat lekker veilig rond je lijf zit. Uiterst moeilijk om daar nu plots van af te stappen, zodat zelfs het ' eerlijk opbiechten' één grote leugen blijkt.
Ik kan het weten, ik loog tegen mijn echtgenoot over mijn minnaar, maar ik loog ook tegen mijn minnaar over mijn echtgenoot. Raar maar waar! ( ik heb vb nooit tegen mijn minnaar durven zeggen dat mijn echtgenoot stukken beter was in bed, ik heb hem ook nooit durven zeggen dat ik echt nog veel van mijn man hield). Tja... als er een prijs te winnen was met liegen, won ik zeker de hoofdprijs.
Mijn minnaar loog ook voortdurend tegen mij. Maar zijn grootste leugen was wel het feit dat hij al twee jaar lang een tweede minnares had. Ik, die bedroog, werd plots zelf bedrogen.
Mijn man is de enige die steeds eerlijk en 'recht door zee' met mij was. Dikwijls vond ik hem keihard, maar hij zei de waarheid en daarom respecteerde ik hem des te meer. Stillaan groeien we meer en meer naar elkaar toe, hij heeft enorm veel geduld met me, we hebben nog zo'n lange weg af te leggen, maar alles gebeurt nu eerlijk en open. Ik ben hem zo dankbaar dat hij mij nog een tweede kans wou geven. Ik heb het met beide handen aangegrepen. Hij is de ware man van mijn leven al heeft hij nooit op dat witte paard gezeten. Voor mij geen leugens meer!
Veel liefs van Suzy X
29-01-2011 om 16:20
geschreven door SUZY
verandering
Beste Ron en Sindy, Ik weet het heel zeker dat iedereen met jullie mee leeft, iedereen!! ook al schrijven we niet altijd, maar we leven echt mee!! met heel spanning en hoop dat jullie bij elkaar komen,en daar is heel veel moed en geduld voor nodig. Een goede basis voor elkaar hebben jullie al, de rest is een questie van tijd. Jack ik ben er met je eens dat op de weg naar een verandering moet je stappen zetten en het is net als een project dat je stap voor stap aanpakt. Voor ons, buitenstanders is het heel eenvouding om te zeggen dat Sindy nu de hele warheid beter kan vertellen, Erik heeft nu pijn,dus wat maakt het uit of hij in die pijn de waarheid hoort. Maar als je zelf eenmaal in die situatie zit weet je nooit hoe je het aan gaat pakken, je weet het achteraf pas,omdat je dan veel nuchter bent. En Sindy doet wat haar op dit moment het beste lijkt. Sindy, meis, ik wens je heel veel wijsheid en moed!!! Je weet waar je het voor doet, probeer een beetje nuchter te zijn, wij vrouwen kunnen dat beter!!! Heel veel succes en sterkte en geduld!!! Liefs, Christina.
29-01-2011 om 12:37
geschreven door christina
stappen
Om onze bestemming te bereiken, moeten we stappen. Erg grote stappen zetten. dat voelt pijnlijk aan. Daarom zetten we in het leven liever vele kleinere stapjes na elkaar.
29-01-2011 om 10:36
geschreven door Jaak
Zó moeilijk!
Ze beseft het wel Sheila dat er geen ontkomen aan is en dat ze nu moet doorbijten en de volledige waarheid vertellen maar ze heeft het er zó moeilijk mee hè!
29-01-2011 om 08:42
geschreven door ron
28-01-2011
komedie
Pffff Sindy is echt aan het einde van haar Latijn, ze zit er volledig door. Ik kan dit wel begrijpen gezien de omstandigheden, ze is niet meer in staat om helder en rationeel te denken. Maar... Sindy aub als je dit leest... dit is écht écht niet de juiste manier. Voor niemand. Niet voor jou, niet voor Ron maar zeker ook niet voor Eric, jullie gaan daar alledrie aan kapot. Eric wordt langzaam dood gedaan, zoals een spin waarvan je eerst de poten langzaam uittrekt voor je hem plat duwt. Wat is het nut om naar een psycholoog te gaan als je tegen die persoon zit te liegen? Eric zit vol onzekerheden en nog vol verwachtingen dat jullie aan jullie huwelijk zullen werken. Ron weet ook niet wat te denken en jij slaat al helemaal tilt. Die fake-mails, dat is toch grote komedie waarbij je meer en meer in een web van leugens zal verstrikt geraken. Op die manier riskeer je nog meer om ruzie en onenigheid te veroorzaken. Ik duim en hoop voor jou dat dit niet meer te lang zal duren Sindy
28-01-2011 om 21:06
geschreven door Sheila
@Ron & Sindy
Blijf kalm, hou vol! De eerste (moedige) stappen zijn gezet. Ik leef met jullie mee....
28-01-2011 om 20:01
geschreven door Nina
@ Tal (en de rest ook natuurlijk)
Tal, ik weet niet hoe de situatie bij jou is, maar bij mij is het als volgt gegaan :
17 jaar was ik toen ik mijn huidige man leerde kennen. Slechts een paar vriendjes zijn daaraan voorafgegaan.
Getrouwd op mijn 20ste, om weg te zijn van huis want mijn pa was geen gemakkelijke en ik wou ergens mijn zelfstandigheid.
Blijkt nadien dat mijn man ook een moeilijk, opvliegend karakter heeft waardoor ik, gesloten van aard, ook niet het gevoel had dat ik open kon zijn met hem.
De kinderen komen en al je aandacht gaat naar hen. Weer cijfer ik me weg.
Nu zijn ze groot en lonkt de vrijheid. Je stelt je open voor het andere geslacht en de verbazing is groot als je beseft dat je veel meer aantrekkingskracht hebt dan je ooit kon vermoeden. Dat er mensen zijn met wie je wel kan praten en open zijn. En je word verliefd.
En dan voel je dat je man en je huwelijk niet is wat je ervan had verwacht, dat je eigenlijk nog nooit de mogelijkheid hebt gehad om te weten wie je eigenlijk ZELF bent, want al heel je leven is er iemand rondom je die zegt wat mag en niet mag.
Het woord 'scheiden' is al meermaals gevallen, maar hij kan me niet laten gaan. Hij ziet me veel te graag, met de nadruk op 'TE'. Ik ben zijn bezit. Ver van gezond als je het mij vraagt.
Voorlopig is het rustig, we zien wel hoe het loopt. Ik heb een leuke minnaar waar ik zot van ben en een heel goede vriend waar ik mee kan praten en lachen.
Dus voor de moment hoor je me niet klagen.
We zien wel.
28-01-2011 om 18:58
geschreven door Sandra
enkel goede vriend
Natuurlijk kon je op die mail niet onmiddellijk antwoorden Ron, jij was toch ook volledig van de kaart. Je had heel zeker gedacht dat Sindy de volledige waarheid zou zeggen tegen Erik.
Ergens is het spijtig dat ze je enkel als 'goede vriend' heeft voorgesteld. Misschien had Sindy er beter aan toegevoegd dat ze ook veel gevoelens voor je heeft en een toekomst met jou volledig ziet zitten.
Nu dat komt waarschijnlijk wel in de eerstvolgende dagen. Als Erik nu niet teveel zal tegenwerken natuurlijk. Want een volledige medewerking van zijn kant zal je nu ook niet mogen verwachten Ron. Ik spreek van ondervinding :-(
Dus Sindy, als je Ron heel graag ziet, dan zal het nu toch de moment zijn om er voor uit te komen. Een tussenweg is er volgens mij niet in jullie geval.......
28-01-2011 om 18:00
geschreven door Sandra
toch een antwoord
Sorry, even een correctie van mijn laatste reactie:
Het was de uitlating van Erik die zei: "Amai dat duurt lang eer die reageert!" die haar zo kwetste.
28-01-2011 om 17:38
geschreven door ron
toch een antwoord
Sindy heeft me met aandrang gevraagd om toch te proberen van een serieus antwoord te geven op die mail van vanmorgen omdat ze anders gezichtsverlies lijdt ten aanzien van haar man en ze zei ook dat ze aan het einde van haar latijn was. Ze zei dat mijn reactie (die korte retourmail waarin stond dat ik geen tijd had om te antwoorden) haar hard gekwetst had maar toen wist ze waarschijnlijk nog niet dat ik dat mailtje gewoon stuurde omdat ik er niet 'kon' op antwoorden. Dus blijkbaar was dan toch niet zo'n verstandig idee van mij. Ze heeft ondertussen ook de blog kunnen lezen maar de tranen liepen over haar wangen en ze bibberde over heel haar lichaam, het arme schaap! En seffens moet ze dan nog naar een vriendin! Ik heb ondertussen gedaan wat ze heeft gevraagd maar terwijl ik die 'geforceerde' mail aan het schrijven was, besefte ik wel dat deze toestand echt niet lang vol te houden is. Ik denk dat Sindy het ook beseft want ze was zinnens van na een weekendje proberen wat te rusten, maandag de boel echt te laten ontploffen.
28-01-2011 om 17:22
geschreven door ron
psycholoog
Je hoeft geen psycholoog zijn om door zoiets heen te prikken... Ik zou ook niet graag in de schoenen staan van Sindy op dit moment. Ze probeert op haar manier iedereen zo weinig mogelijk te kwetsen. Misschien Ron, is het ook liefde om te proberen dit te begrijpen. Ze wil jou niet verloochenen, daar geloof ik niks van. Voel het ook niet zo... 't Is al een hele stap dat ze over je heeft gesproken.
28-01-2011 om 15:07
geschreven door Dyonne
open kaart spelen
Misschien is Sindy in de war of gaat het gemakkelijker voor haar als ze het stapje voor stapje kan vertellen. Ik hoop alleszins dat dit maar voor héél tijdelijk is want zo'n komedie kan je nu toch echt niet spelen! sterkte en tracht nog niet te panikeren
28-01-2011 om 14:35
geschreven door Sheila
kijk eens naar buiten, geniet van 't zonneke, probeer het...
Da's zeker géén makkelijke 'opgave' voor jou maar ik kan Sindy ergens wel volgen. 'k Weet ook niet of ik direct alles zou vertellen want ik vrees dat dat de dingen alleen maar erger en lastiger maakt maar anderzijds weet ik ook héél goed dat de eerste vraag die mijn man zou stellen is: "is er iemand anders". Dat deed Erik dan weer niet. Neen antwoorden zou ik dan ook niet doen maar om voluit te spreken, pfff ik weet het niet... 'k Zou het hem willen besparen maar 't is waarschijnlijk net dàt dat 'ze' willen horen dan. Maar 'k vermoed dat het voor Sindy ook verre van 'makkelijk' moet zijn om dingen te verzwijgen, net als dat het voor jou moeilijk gaat zijn om nu een spel te moeten spelen. Maar naar ik kan opmaken uit je post weet hij effectief wie je bent? Denk goed na voor je 'voluit' praat zou ik zeggen, in jouw geval toch... Denk héél goed na. Overleg met Sindy. Of probeer toch...
Sindy meisje, veel sterkte... Ik weet dat je nu een héél zure appel moet doorbijten en ik ga eerlijk zijn, ik heb het 'lef' niet om thuis op te biechten hoe ik de dingen zie, hoe ik me voel, wie ik eigenlijk ben... Maar 't knaagt enorm... en ik weet bijgod niet hoelang ik het nog volhoud...
Jij ook Ron, verman je en denk goed na...
Jullie raken er uit, zeker weten!
28-01-2011 om 14:32
geschreven door tal
gelijk
Jaak heeft het bij het rechte eind. Dit is een moeilijke situatie, voor alle betrokkenen. Erin blijven geloven, geloof in de kracht van de liefde.
28-01-2011 om 14:29
geschreven door fien
@Ron
Een moeilijke situatie Ron, maar inderdaad wellicht slechts een doorgangsfase. Op het eerste gezicht heeft het misschien zelfs iets van 'een stap achteruit zetten' in plaats van vooruit. Jouw bestaan is nu geen geheim meer voor Erik, maar je moet nu des te meer loochenen en gekunsteld doen.
Geloof er echter in. Het zal allicht voor Sindy de weg zijn die zij als de meest geschikte heeft gekozen. Zij heeft het zeker niet minder moeilijk dan jij.
