Zoals je in de titel al kan lezen... een woordje uitleg over mijn co-auteur...
Hoe ken ik Marijke? Zijn wij allang vriendinnen?
Om te beginnen een antwoord op de tweede vraag. We zijn nog niet zo heel lang vriendinnen. We hebben elkaar leren kennen toen we beiden zwanger waren. Niet zomaar op straat, nee nee, ONLINE op een echt babyforum! Na een paar posts (zoals men dat noemt!) wisselden we e-mailadressen uit en ik werd zowaar toegevoegd op MSN. We begonnen te babbelen en eigenlijk bleven we babbelen. Ik was uitgerekend voor 5 maart 2007 en Marijke voor eind maart 2007. Voor ons beiden het eerste kindje en allebei zaten we toch wel met wat vragen en zorgen. We konden vanaf het eerste moment al bij elkaar terecht met onze zorgen. Wij vullen elkaar daar ook goed in aan (of niet soms???) De één maakte zich zorgen, de ander stelde meteen gerust. Of we vroegen het op het babyforum... Toen geloofden wij nog veel van wat we allemaal lazen. Antwoorden zoals: 'oh maar dat heb ik ergens gelezen' waren meestal voldoende om gerustgesteld te worden.
Marijke was ook één van de enige die wist dat ik zwanger was van een dochtertje. Ileana Angelina is uiteindelijk geboren op 22 februari 2007. Toen zat de zwangerschap er op voor mij. Voor Marijke die soms nogal onzeker is van aard, waren mijn verhalen soms een geruststelling. Soms ook niet... Senne kwam op 28 maart 2007 ter wereld. Ik weet nog dat we die dag 's morgens aan het chatten waren en Marijke me vroeg als haar raar buikgevoel weeën zouden kunnen zijn... En ja ja... die dag kwam Senne piepen.
Vanaf toen gingen onze gesprekken vooral over baby's en onderwerpen zoals 'hoeveel luiers per dag', 'hoeveel drinkt ie al?' 'hoeveel weegt ze al' waren dan ook dagelijkse kost. Wat waren we toch altijd blij met die antwoorden en gerustellingen. Nu zijn onze baby's geen baby's meer maar echte ondeugende peuters. We hebben nog steeds zorgen maar we kunnen nu ook over andere dingen praten dan onze peuters. Zo kunnen we bij elkaar terecht voor het wekelijkse klaaguurtje over onze vrienden, familie, collega's... (en nu maar hopen dat zij dit niet lezen...) Maar we brengen ook uitgebreid verslag bij elkaar uit als we eens weggaan...
We hebben elkaar tot nu toe 1 keer irl ontmoet. (in real life = in het echt) Dat komt door die afstand tussen ons... en door het feit dat één van ons geen rijbewijs heeft ;-) We moeten altijd dringend nog eens afspreken maar met de kinderen is het vaak moeilijk een gaatje in onze agenda te vinden... (klinkt dat bij iemand bekend in de oren??)
Om het even samen te vatten... Marijke is zowat men beste vriendin... (alleen gebeuren onze gesprekken online...) Zij heeft me aangespoord om met deze blog te beginnen, ze vroeg als zij hier ook wat op kon schrijven en ik heb haar dus gebombardeerd tot co-auteur. (En dan moet ik nog haar teksten online plaatsen!!! :p )
Het is weer even geleden. Ik zou kunnen zeggen zoals de meeste mensen dat dan doen dat ik het ontzettend druk heb gehad met werk, de kinderen, huishouden, feestjes.... Maar in werkelijkheid heb ik het helemaal niet drukker als anders gehad. Ik heb geen werk, heb maar 1 kind, de strijk is al 2 weken blijven liggen (shame on me!) en feestjes...? Die kan ik me al helemaal niet herinneren. Om eerlijk te zijn... ik voelde me niet goed en had gewoon geen zin om hier iets te komen schrijven. Maar dat is niet wat de mensen willen horen dus zal ik dan maar zeggen.... sorry dat het zolang duurde eer ik iets schreef hier... ik heb het ONTZETTEND druk gehad.
Dat is net zoals je iemand tegenkomt in de winkel die je al lang niet meer gezien hebt, die je dan vraagt hoe het gaat... in werkelijkheid gaat het allesbehalve goed met je want je voelt je ziek, je hebt net ruzie gehad met je vriend en daarbovenop is je kind nog eens superlastig... maar nee dat zeg je niet... je antwoord gewoon 'goed en met jou?' Want als je zou zeggen 'niet zo goed' dan weten mensen al niet meer wat ze moeten zeggen. Ofwel antwoordden ze iets in de aard van 'oh dat is minder...' Wat bedoelen ze daar dan mee? met 'dat is minder?' of 'oh dat is niet zo goed...' in je eigen denk je dan 'niet zo goed? niet zo goed? het gaat gewoon slecht....maar ik heb geen zin om heel mijn levensverhaal hier tegen jou te vertellen want dat interesseert je toch geen moer' Opluchting alom als je dan eindelijk aan de kassa tot de vaststelling komt dat het jouw beurt is en je je kan concentreren op het hele afrekenen en boodschappen intasten. Na dit alles zeg je nog rap 'dag... we zien elkaar nog' of 'je moet nog eens binnenspringen' waarna nog meer loze beloftes volgen... je rap de auto instapt en ieder terug op weg naar zijn eigen leven gaat.
Ik ben Rebekka, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Supermama.
Ik ben een vrouw en woon in Limburg (België) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 06/04/1985 en ben nu dus 40 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lezen (boeken, tijdschriften, kranten...) dromen, schrijven,....
Senne kwam op 28 maart 2007 ter wereld. Ik weet nog dat we die dag 's morgens aan het chatten waren en Marijke me vroeg als haar raar buikgevoel weeën zouden kunnen zijn... En ja ja... die dag kwam Senne piepen
