Ik ben Evi
Ik ben een vrouw en woon in Deurne () en mijn beroep is Studente Lerarenopleiding Lager Onderwijs.
Ik ben geboren op 03/08/1986 en ben nu dus 38 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Dansen, fotografie, lezen, schrijven.
Mijn dagboek online
23-11-2008
't Rivierenhof - Een droomplaatje
Heey iedereen
Deze namiddag zeiden Nico en ik dat we het wel tof zouden vinden dat het deze winter zou sneeuwen. Ik dan vooral. Als het vriest, moet het sneeuwen ook, anders is het niet fijn! Toen begon het zachtjes te sneeuwen. Ik riep: "Het sneeeeeeeuwt!" Dat was het begin van een hevige en lange sneeuwbui. Nico wilde graag dat de sneeuw zou blijven liggen, maar dat gebeurde niet. Op het vogelhuisje, de auto's, de brievenbus en de stenen naast het poortje wel, maar op de grond niet. We werkten een beetje aan ons handwerk om de kerstkraam bij mij op school te versieren toen Nico ineens merkte dat de sneeuw wel bleef liggen! We besloten om even het park in te gaan. Ik haalde een dikkere trui, mijn warme wandelschoenen, mijn muts, mijn handschoenen en een dikkere jas. In het park was het prachtig. Echt alles was volledig wit. Overal waar je keek... Enkel hier en daar zag je nog een beetje groen van klimop of naaldbomen. Echt zo mooi!
Mijn motto is: 'Sneeuw is lol!' Echt, ik liep op zoveel verschillende manieren door de sneeuw; het is gewoon super leuk om allerlei verschillende soorten voetsporen te maken. Op een bepaald moment begon ik te dansen en Nico trok er natuurlijk meteen een foto van. Toen we weer thuis aankwamen, hingen we volledig onder de sneeuw. Mijn paarse muts was op dat moment wit! En de slierten haar die onder mijn muts uitkwamen waren lekker nat en koud! Op de steen aan het poortje lag zo'n pak sneeuw... Niet normaal! Volgens ons is het zeker 5 à 6 cm. Ik had mijn wijsvinger er eens ingestoken; die zat er bijna volledig in! Nico heeft er ook een foto van gemaakt.
Kortom, het was gewoon zalig buiten! En zeker met mijn ventje erbij
Ik ben de lay-out, vooral het lettertype dan, van de vorige berichten allemaal in Arial aan het zetten. Dat oogt veel mooier. Net voordat ik dit bericht typte, veranderde ik het lettertype van het bericht over het lijk in de auto. Ik moest meteen denken aan de stage die ik net achter de rug heb. Die kinderen waren altijd heel enthousiast wanneer ik een verhaal vertelde van iets dat ik meegemaakt heb. Ze wilden altijd meer verhalen weten. En als je het dan nog op een mysterieuze manier vertelt, krijgen ze helemaal geen genoeg van dat soort verhalen.
Mensen toch, wat mis ik dat klasje. Ik hoop echt dat ik mijn eindstage daar mag doen! Ik heb nog steeds geen antwoord gekregen van de stagecoördinator wat dus wil zeggen dat de eindstages nog niet vast staan!
Ik ben vandaag begonnen met de lesvoorbereidingen van de zorgstage die bij mijn eindwerk gestoken moeten worden. Het is echt wel moeilijker dan ik dacht. Alles moet doordacht zijn omdat er gewerkt wordt met kinderen die een visuele handicap hebben. Dat is echt niet gemakkelijk. In een klas van het gewoon onderwijs is alles eigenlijk vanzelfsprekend, ah ja, ze kunnen alles zien. Maar de kinderen met een visuele handicap kunnen dat uiteraard niet. Alles wat je doet of wat zij moeten doen moet je verwoorden in plaats van te tonen. Gelukkig heb ik veel tijd om de lessen te maken. Als ik er nu elke dag aan werk, geraakt het zeker wel af. Tegen dat het dan stage is, kan ik die lessen al eens afgeven om te laten nakijken. Ik vermoed dat ik er veel dingen aan zal moeten aanpassen maar dat maakt me niet uit. Zolang ik er maar iets uit leer.
Ik heb er echt zin in. Het zal niet gemakkelijk zijn maar dat schrikt me niet af. Moeilijk gaat ook!
Wel, misschien schrijf ik vandaag nog wel een berichtje. Groetjes van mij -xxx-
Vandaag was het weer een les niet-confessionele zedenleer. De les begint altijd om half twee dus ik was er iets voordat de les zou beginnen. Diane was ondertussen ook al aangekomen. Krijg ik kort na half twee telefoon van onze lector, Marc Van Camp en die vertelt ons dat hij op de begrafenis is van één van zijn beste vrienden. Hij zou een uurtje later zijn. Hij zat op dat moment nog in Wilrijk. Diane en ik waren toch wel slechtgezind omdat hij ons niet eerder iets had laten weten. De andere studenten kwamen maar niet dus wij vonden het steeds minder grappig worden. Ik had al een berichtje gestuurd naar Liselot om te vragen of zij daar van wist. Haar antwoord was 'Waar zitten jullie?'. Zij was dus ook op school aangekomen. Om drie uur kwam Marc Van Camp aan op school. We waren met drie studenten. Daar kregen we te horen dat de begrafenis uitgelopen was en dat als hij had geweten dat het zo lang zou duren dat hij dan wel veel eerder iets had laten weten.
Uiteindelijk hebben we nog les gehad tot ongeveer kwart over vijf. Dat was voor mij echt wel lang genoeg. De les ging over de historiek van NCZ. Van in de achttiende eeuw tot wanneer NCZ echt bestond. Pff, dat was toch wel even zwoegen om me te blijven concentreren. Naar het einde toe werd het interessanter omdat het einde van de historiek in zicht was. Volgende week leren we over het ontstaan van de big bang. Omdat met de big bang alles begonnen is.
Wel, dat was zo wat het belangrijkste van vandaag. Tot de volgende.
