Ik ben Evi
Ik ben een vrouw en woon in Deurne () en mijn beroep is Studente Lerarenopleiding Lager Onderwijs.
Ik ben geboren op 03/08/1986 en ben nu dus 38 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Dansen, fotografie, lezen, schrijven.
Mijn dagboek online
03-09-2008
Goedgekeurd
Hoi iedereen
Mijn eindwerk is goedgekeurd. Ik heb antwoord gekregen van mijn opleidingscoördinator. Ze vindt m'n onderzoeksvraag erg goed en vindt dat ik al knap werk geleverd heb. Ze heeft de klas van juf Bernadette opgeschreven. Ik mag stage doen in Siblo De Leydraad. Omdat de juf van die klas de periode moest weten van wanneer die stage valt, weet ik dat nu ook al. Dan weet ik tegen wanneer het meeste af moet zijn om het uit te proberen in de klas.
Echt, 'k ben super blij! Ik kan mijn eindwerk dus alleen doen; hoef ik niet samen te werken met de studenten die nu naar het derde jaar gaan. Ik ken daar niemand van en weet dus ook niet of het harde werkers zijn of niet. Dan liever een eindwerk alleen...
Het is me gelukt! Nu kan ik beginnen uitwerken. 'k Heb al heel veel ideeën en ook al veel mensen die me kunnen helpen.
Ik heb deze zomervakantie (die voor mij nog steeds bezig is) vier weken bij Stekelbees gewerkt. Dat is een buitenschoolse kinderopvang voor bedrijven. Via mail kreeg ik alle uitleg die ik nodig had. Net zoals alle andere monitoren natuurlijk. Daarin stond ook naar welke opstapplaats we de volgende week moesten. Bij mij zagen de opstapplaatsen er zo uit:
De eerste keer bij een nieuwe opstapplaats is altijd het spannendst. Je gaat binnen, schrijft de namen van alle kinderen die daarheen komen op drie stickers, legt de namenlijst klaar om afgetekend te worden en wacht op de eerste ouder met zijn of haar spruitjes. Dan geef je de kinderen een sticker op hun trui, eentje op hun jas en nog eentje op hun rugzakje. Dan weten alle monitoren achteraf wie wie is. De ouder tekent af bij de na(a)m(en) van hun kind(eren) en gaan dan werken. Bij sommige kindjes is dat geen probleem maar andere kindjes hebben eerst nog 30 kusjes en 50 knuffels nodig van mama of papa. Soms komt er dan nog een portie gehuil bij maar na een beetje troosten is alles weer in orde.
Van het moment dat alle kindjes er zijn, is het wachten op de bus die ons naar Stekelbees zal brengen. Bij Centea komt de bus om 8u50 en bij Fidea om 8u40. De eerste stop is bij KBC maar daar heb ik niet gestaan. Met alle kindjes en monitoren rijdt de bus naar Stekelbees. Daar mogen ze eersdt vrij spelen. Kort daarna krijgen de kinderen een koek en drinken en daarna wordt er een activiteit per leeftijdsgroep gedaan. Na die activiteit is het tijd voor het middageten. Dan iets meer dan een uur vrij spel en de namiddagactiviteit. Na die activiteit krijgen de kinderen een koek en drinken en dan moet iedereen zich klaarmaken voor de bus. Alle kinderen worden verzameld aan de hand van de kleur van de sticker. Als monitor weet je wel welke kindjes bij jou horen, maar bij KBC of SD Worx (andere bus) zijn het veel kindjes. Dan is het wel handig als je naar de kleur van de sticker kunt kijken.
Dan is het tijd om weer naar huis te gaan.
Ik vond het wel spijtig toen die vier weken voorbij waren. Ik heb me echt rotgeamuseerd en ik werd er nog voor betaald ook!
Ik maak zelfs kans om volgend jaar hoofdmonitor te zijn; 'k weet enkel niet of ik dat wel zie zitten...
Het is weeral een tijdje geleden, zo te zien. Zoals je in de titel kan zien, mijn eindwerk begint vorm te krijgen. Ik wilde mijn eindwerk doen over werken met kinderen met een visuele of auditieve handicap. Ik heb verschillende instanties aangesproken (CLB, scholen, ziekenhuizen, ...). Ik heb een reactie gekregen van de klastitularis van de visuele afdeling in Siblo De Leydraad. Ik ben ook naar de school geweest en heb met de juf gesproken. Ik zou er stage kunnen doen en mijn ideeën die ik zal uitwerken uittesten.
Nu wacht ik enkel nog op een reactie van mijn opleidingscoördinator. In die mail zal staan of het onderwerp voor mijn eindwerk goedgekeurd wordt of niet. Dat is dus wel spannend
Een tijdje geleden kwam m'n ventje bij ons binnen en vertelde ons dat er een lijk in zijn auto zat. Je kijk waarschijnlijk verbaasd nu. Wel, wij ook. Nu bleek dat er een muis tussen de velg en de band zat. Hoe die daar geraakt is, ik heb geen idee maar ze zat er wel! Ik had ook al eens een kijkje genomen. Ik zag een pootje en een stuk van de staart ofzo. Enkele dagen later zei Nico dat hij toch eindelijk van dat beest af wilde. Mama had al gezegd om er met een hogedrukreiniger op te spuiten maar volgens mij zou dat niet gelukt zijn. De muis zat echt geklemd tussen de velg en de band. Dan de beruchte dag; wij gingen proberen die muist eruit te halen. Nico haalde een oude, kapotte balpen uit de pennenzak achterin zijn auto en we gingen aan het werk. Hij duwde meteen sleutel de velg opzij en ik duwde met de balpen tegen/onder de muis zodat die eruit zou floepen. Uiteindelijk is het ons gelukt. Omdat het zo walgelijk was, gingen we even wat verder staan. Toch wilde ik nog eens even gaan kijken en ging weer dichterbij staan. Ik zag dat het hoofd vol met maden zat die hun buikje vulden. 'Interessant' dacht ik bij mezelf. 'Zoiets heb ik nog nooit gezien...' Tot plotseling die stinkende geur mijn neus binnendrong. Ik kreeg spontaan braakneigingen! We vluchtten het huis in. Nico kreeg enkele minuten later een telefoontje van een maat die iets wilde gaan drinken. Dus moesten we weer naar de auto en weer langs die muis... 'Snel de auto in en wegwezen' dachten we bij onszelf. Toen we aankwamen was het te donker om iets te zien maar de volgende ochtend zagen we dat de muis verdwenen was. Misschien had iemand ze in de struiken gezwierd, had een kat ze meegenomen en opgegeten (jakkie) of kleefde ze nu aan de onderkant van een band van een auto. We zullen het waarschijnlijk nooit weten!
Nogal een verhaal he! Maar wij zijn gelukkig van die stinkende, dode muis verlost!
Het is blijkbaar al wel lang geleden dat ik hier nog iets gezet heb. Maar ja, de lessen zijn terug begonnen dus echt veel tijd had ik niet. En ik moet toegeven dat ik er niet meer aan gedacht heb.
Maar goed. Die titel, waarom heb ik die daar gezet? Wel, vanochtend in de les had ik al een hele tijd een lopende neus. Dus ik snuit, en snuit nog wat meer en bleef snuiten. Op een moment kon ik niet anders dan blijven snuiten, want er bleef snot komen. Tot ik naar m'n zakdoekje keek... Bloed... Ik had een bloedneus, voor de eerste keer terwijl ik in de klas zat. Ik ging even naar de wc, twee verdiepingen naar beneden, speelplaats over en wc binnen. Doordat ik m'n neus goed dichtgeknepen had, was het gauw weer in orde en kon ik terug naar het klaslokaal. Al een geluk!
Vandaag zijn we naar de 10 miles geweest. Er waren 15.000 deelnemers - echt ongelooflijk veel mensen - van jong tot oud. Soms schrok ik wel van mensen die de 10 miles toch uitgelopen hebben. 16 km is niet niks! Spijtig genoeg heb ik niemand bekend gezien, misschien liep er wel iemand mee dat ik kende, maar met dat we zo rondgelopen hebben, heb ik die misschien net gemist.
Phaedra, de vriendin van de nonkel van mijn vriend, heeft die 16 km uitgelopen. Ze was uitgeput tot en met, maar ze heeft het wel tot het einde gehaald. Proficiat Phaedra!!!!
Ik heb me wel geamuseerd. Ik heb foto's kunnen maken, zelfs van Geert Hoste. Die liep ook mee! Haha. Allee, 'k lach hem niet uit eh, 'k vind dat knap dat hij meeloopt, 'k had het alleen nooi gedacht.
Vedior heeft vandaag gebeld om te vragen of ik van morgen (dinsdag) tot vrijdag in Crown Cork kan werken. Ik doe de shift van 14.00 tot 22.00. Ik ben eens benieuwd wat dat inhoudt. Ik weet dat ik sorteerwerk moet doen, maar volgens mij gaat het niet zo tof zijn. Bijna acht uur rechtstaan en sorteren, pff... Maar het betaalt goed en het is maar voor vier dagen. Alles wat ze je aanbieden moet je aannemen, vind ik. Tenzij het je totaal niet aanspreekt of wanneer het iets is dat je echt niet kan. Maar ja, langs de andere kant, wat je niet kunt, kun je leren.
Al een geluk zet ik nu meestal mijn gsm op luid. Want vorige keer had ik een job misgelopen! Stommerik dat ik ben. Maar deze keer belden ze eerst naar mij en mijn gsm stond luid. Ik blij natuurlijk...
'k Moest dan langs Vedior gaan om mijn contract te handtekenen en dan moest ik ook een risicoanalyse en het blad met de waarborg van de werkkleren die ik meekreeg tekenen. Daarna ben ik samen met papa weer naar huis gegaan. Hij had me even met de auto tot daar gebracht omdat we van ergens kwamen. Daarna heb ik nog een heleboel dingen gedaan, maar meer alledaagse dingen.
