Ik ben Laura Wittevrongel
Ik ben een vrouw en woon in Lichtervelde (België) en mijn beroep is student maatschappelijk werk.
Ik ben geboren op 14/07/1996 en ben nu dus 28 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: KSA.
In het raam van cultureel werk
bundeling van verwerkingsopdrachten
03-12-2015
Verwerkingsopdracht 3 (Deel 2)
MIJN UITDAGINGEN OP VLAK VAN KUNSTEDUCATIE
Aangezien ik de opleiding maatschappelijk werk volg, zijn er voor mij nog heel wat uitdagingen op vlak van kunsteducatie. In het begin voelde het zeer onwennig aan om vanuit een ander perspectief zaken te bekijken. Na enkele lessen is dat gevoel verdwenen, het voelt als een soort verruiming van mijn kijk op de wereld.
Mijn uitdagingen liggen op het vlak van mezelf aanpassen. Daarmee bedoel ik dat ik moet leren mezelf aan te passen aan de personen wie ik voor me heb. Loskomen van je eigen tekst en samen met je doelgroep van start gaan. Niet altijd willen je eigen zaak doordringen maar die ervaringsgewijs via aspecten die voor de doelgroep belangrijk zijn aanbod brengen. Ik hecht hier veel belang aan omdat je op die manier mensen veel dichter in contact brengt met kunst en cultuur. Leren vertrekken vanuit hun leefwereld en jou eigen waarden en normen eventjes durven aan de kant te zetten. Op die manier is het leerrijker voor mezelf ook.
Tijdens mijn middelbare schoolcarrière kwam ik vaak in contact met kunsteducatie. Ik studeerde Humane wetenschappen en in het vak culturele wetenschappen lag er een sterke focus op kunsteducatie. Tijdens die lessen was er een evenwichtige afwisseling tussen actieve en reflectieve. We leerden over grote werken in de schilderkunst, o.m. over Le déjeuner sur lherbe, maar evengoed over Toscani en Benetton.
We startten altijd met het bekijken van het kunstwerk, dit eerst in het algemeen en dan ingezoomd op specifieke details. Vooraleer we dit bespraken, moesten we altijd zelf opschrijven wat we zagen, hoe we erover dachten enz. Daarna vroeg onze leraar altijd naar een paar meningen. Vanuit die meningen begon hij dan zijn verhaal over het werk; informatie over de kunstenaar, de materialen, de tijdsperiode enz. Na deze uitleg was er ter afsluiting altijd een opdracht aan verbonden, soms was dit maar een kleine, zoals teken eens hoe jij jou het kunstwerk met alle info nu inbeeldt. Andere waren groter zoals probeer met dezelfde gedachte iets voort te brengen met voorwerpen uit een doos en bespreek dit voor de klas.
Een opdracht die ik zelf de max vond, was dat we vanuit de visie van Toscani zelf een foto moesten trekken. Er werden ons een paar regels opgelegd zoals het gebruiken van een professionele camera, een actueel beeld brengen enz. In die opdracht heb ik me volledig uitgeleefd, ik vertrok met mijn camera in de hand richting Antwerpen. Zonder vooraf te weten wat ik wou bereiken, stapte ik de trein op. Ik dwaalde rond, nam fotos en kreeg een heel andere kijk op de wereld. Ik zag dingen waar ik anders nooit oplette. Het was een zalige dag. Daarna werden onze fotos in school tentoongesteld en besprak je je foto voor je klas. Dat was een ervaring om nooit te vergeten, ik voelde me opgenomen in een groter geheel.
Zoals je merkt is deze ervaring nogal gericht op actieve kunsteducatie, maar na dat actief deel was er ook altijd plaats voor reflectieve kunsteducatie. De nabespreking, het in discussie gaan met andere leerlingen over bepaalde aspecten enz.
Ik besef dan ook dat deze lessen een belangrijke opener waren voor mezelf op vlak van cultuur. Ik ging zaken anders bekijken, als ik een kunstwerk paseerde, stopte ik en liet ik het in me opnemen. Dit terwijl ik vroeger er gewoon langs liep.
