De voorstelling werd gestart met een introductie over de voorstelling zelf. De acteurs vertelden ons waarom ze voor bepaalde zaken hadden gekozen in de voorstelling. Zo kozen ze voor de voorstelling te laten doorgaan in deze zaal, met deze stoelen, met deze stoelenschikking. Ze stonden ook stil bij de attributen die ze zouden gebruiken. Ze kozen voor weinig attributen voor het decor, omdat men weinig wou uitgeven hieraan. Enkel een rood doek, een doek om te projecteren en muziekinstrumenten werden gebruikt. Ook bij hun kledij werd stilgestaan. Men wou ons duidelijk maken dat de mens op allerlei manieren keuzes kan maken in het leven. Dat de mens bijvoorbeeld ook koos om in een kapitalistische samenleving te leven. De mens geeft als het ware vorm aan de samenleving.

De acteurs vertelden over een idee dat ze hadden een jaar geleden. De vier acteurs hadden het idee om een reis te maken van Antwerpen naar Groenland en dit via Denemarken en Ijsland. Tijdens hun reis wilden de acteurs een lied maken van relikwieën met hun muziekinstrumenten. Ze hadden verschillende strijk- slag- en blaasinstrumenten bij. Het doel van de reis was vooral vragen stellen naar de zin van het leven. Ze vermoeden dat er in Denemarken, Ijsland en Groenland inspiratie ligt voor de toekomst van de onze. Ook vermoeden ze dat Groenland een plek is om afscheid te nemen van het verleden of de toekomst.

Tijdens de voorstelling werd hun reisroute geprojecteerd en tegelijkertijd speelden de acteurs op hun muziekinstrumenten. Door deze combinatie leek het alsof ik er middenin zat. Gedurende hun reis stelden ze vragen aan verschillende mensen en dit werd ook geprojecteerd. Zo stelde men vragen aan een voormalige bankier, een man met een hondenslee, een poolreisonderzoeker en de directeur van Legoland. Er werden vragen gesteld over onze kapitalistische samenleving. Is deze samenleving goed of slecht? De directeur antwoordde hierop dat het zijn voor- en nadelen bevat. Hij vermoedt dat het kapitalisme invloed heeft op het al dan niet ontstaan van een oorlog. Bijna de hele wereld handelt goederen met elkaar en meer dan ooit zijn de werelddelen van elkaar afhankelijk. Ze hebben elkaar nodig om handel te drijven en om geld binnen te krijgen in hun land. De verschillende werelddelen hebben teveel te verliezen bij een oorlog, terwijl dit vroeger minder aan de orde was. Men stelde ook de vraag hoe ze tegenover de klimaatsverandering staan. De poolreisonderzoeker antwoordde hierop dat de opwarming ook voor- en nadelen biedt voor de Noordpool. Door de verwarming smelt het ijs, waardoor de onderste laag vrijkomt. De aarde kan men gebruiken om landbouw te verrichten. Ook het feit dat de inwoners minder kou zullen vatten. Een nadeel daaraan is het wegvallen van de gletsjers en ijsbergen. De natuurlandschappen zouden vergaan, maar ook diersoorten zouden uitsterven. Tijdens het rondreizen belanden de vier acteurs op een bepaald moment in een cruise. Ze varen door het water. Opeens ziet Suzanne door het mistig weer een walvis zwemmen. Ze riep, maar de anderen zagen de walvis niet. Eenmaal de vier acteurs terug op land waren, zagen de acteurs een aangespoelde walvis. Hij was alleen en verdwaald. Ze namen afscheid van het dier. De acteurs wilden hiermee duidelijk maken dat ook dieren uitsterven door de klimaatsverandering.

Eenmaal toegekomen in Groenland, spelen ze nog voor een laatste keer op hun muziekinstrumenten tussen de ijsblokken en in de vrieskoude. De acteurs bootsten het noorderlicht na met een plastic zakje. Ze wilden ons laten genieten van de stilte en het geluid van het zakje.

Referentie: De Werf, Brugge