Ik kwam al in aanraking met kunsteducatie. Ten eerste werd er binnen de schooluren tijd vrijgemaakt om in contact te komen met kunst en cultuur. Een voorbeeld hiervan gaat over podiumvoorstellingen. Hierbij kwam ik eerder op een reflectieve manier in aanraking met kunsteducatie. Ik dacht na over mijn eigen levensstijl en op welke manier ik dit positief kon beïnvloeden. In een voorstelling over vervuiling, dacht ik na hoe ik mijn houding hier tegenover kon wijzigen. In de jeugdbeweging en speelpleinwerking kon ik ook monteren en deelnemen aan toneelstukken. Dit is ook een vorm van educatie, omdat ik kennis kreeg over podiumtechnieken.

Mijn uitdagingen om kunsteducatie te begeleiden liggen vooral bij de expertise in de kunsten. Ik zal regelmatiger moeten deelnemen aan verschillenden kunst educatieve activiteiten. Ik bezoek af en toe eens een museum. Bij het bezoeken van een museum leg ik te weinig focus op het verdiepend proces zoals reflecteren. Ook zou ik in de toekomst meer podium- en jazzvoorstellingen willen meevolgen, omdat ik het een meerwaarde vond. Ik reflecteerde meer over mezelf en de samenleving.

Stel dat ik aangeworven zou worden binnen de kunst educatieve werking van een museum dan zou ik het belangrijk vinden dat het museum voor iedereen toegankelijk is. Ik zou rekening houden met kortingen voor kansengroepen zoals studenten, mindervaliden, senioren en maatschappelijk kwetsbare doelgroepen. Om het museum aantrekkelijk te maken bij laaggeschoolden zou ik ook flyeren bij maatschappelijk kwetsbare wijken. Ik zou bijvoorbeeld speciale acties laten doorgaan waarbij deze doelgroep gratis een deel van het museum kunnen bezichtigen of een gratis drankje krijgen na de rondleiding. Het gratis kunnen bezichtigen van een museum kan een drempel zijn op financieel vlak, vandaar dat ik voorstelde om in plaats daarvan een gratis drankje aan te bieden. Deze actie kan één maal per jaar doorgaan, zodat het budget het toelaat. Aan de andere kant kunnen maatschappelijk kwetsbare mensen geprikkeld worden van deze soort kunstvormen en meer participeren. De uitleg op een laagdrempelige manier laten doorgaan met meer visuele accenten bijvoorbeeld het gebruiken van een videofragment en geen moeilijk woorden gebruiken tijdens de rondleiding. Eén van de domeinen van de waarde van cultuur ging over het effect op het sociaal weefsel. Indien er acties zouden opgestart worden voor deze specifieke doelgroep, kan men aansluiting vinden bij elkaar. Dit kan de sociale samenhang bevorderen en motiveren om terug te komen. Naast het toegankelijk maken voor iedereen, zou ik ook het accent leggen op kinderen en jongeren. In de theorie werd benadrukt hoe belangrijk het is om op jonge leeftijd al in contact te komen met cultuur en kunst. Dit wil ik ook bewerkstelligen door rondleidingen te laten doorgaan op kinder- en jongerenniveau. Hierbij houd ik rekening met de grote van een groep. Ik opteer een kleine groep, zodat de kwaliteit boven de kwantiteit geplaatst wordt. Er is dan ook meer ruimte om na te denken over reflectieve vragen en te luisteren naar de inbreng van hen. Ik zou het ook belangrijk vinden om een aangepaste rondleiding te bieden aan kinderen en jongeren, meer op het niveau van hen. Het doel zou zijn om kunst en cultuur te zien als een ontspanningsmoment en dat men geprikkeld wordt om terug te komen.

“Veranderingen binnen het kunstenlandschap beginnen bij de makers, de kunstenaars. Een schouwburg vervult enkel de rol van presentatieplek.” Ik ben niet volledig akkoord met deze stelling. Ten eerste draagt iedereen een steentje bij in het veranderingsproces en niet alleen de makers/kunstenaars. Het veranderingsproces kan wel aangewakkerd worden door deze personen. De houding van het publiek moet ook enigszins in deze richting gestuurd zijn en dit moet stapsgewijs gebeuren. Dit kan bewerkstelligd worden door al op jonge leeftijd deze houding aan te reiken tijdens culturele activiteiten in schoolverband. Ten tweede legt men de nadruk op de rol dat een schouwburg bevat. Ik vind dat een schouwburg meer doet dan enkel de rol hebben van een presentatieplek. Deze plek kan ook invloed uitoefenen op de verandering. De positie van het decor en de stoelen kan een bepaalde weergave bieden van hoe de samenleving in elkaar zit. Zo zijn er plaatsen waar mensen meer voor betalen en ze krijgen dan ook een beter uitzicht. Dit toont ook de hiërarchie en de ongelijkheid in de zaal aan. Ook de materialen kunnen voor een bepaalde interpretatie zorgen. Zijn het dure materialen of eerder goedkopere materialen.