(it sucks to be) ISMENE is een sociaal-artistiek spelproject van laatstejaarstudenten uit de richting woordkunst-drama aan de kunsthumaniora te Antwerpen. Dit in samenwerking met Fondatie Terninck (instelling voor mensen met lichte, matige en ernstige mentale beperking).

Op vraag van een persoon met een beperking is dit kunstproject ontstaan. 

Een groepje mensen met de beperking kreeg de kans mee te participeren aan een kunstproject voor het grote publiek. 

Voor hun een uitdaging en een manier om aan de buitenwereld te tonen dat zij ook talenten hebben. 

Samen met mijn vriendin Nathalie woonden wij dit toneelstuk bij. Nadien spraken we nog met Karen,een 6de jaars. 

Het toneelstuk was prachtig en ontroerend! De mensen met een beperking hadden elk hun eigen rol. 

Ieder meisje op het toneel speelde ISMENE op hun eigen manier. De muziek, bewegingen en kostuums maakten het geheel af.

Karen gaf aan dat deze samenwerking ook voor hun uniek was. Eerst stond de klas er wat weigerachtig tegenover, maar dit veranderde snel naarmate ze langer samen werkten. Het was voor hun meer dan een eindwerk uitwerken, het was ook een levenservaring op sociaal gebied.

Via bijgevoegde link kun je het interview met de regisseur en een actrice bekijken.

Nog even op zoek....

Indien iemand ideeën heeft mbt vormen van kunst waarbij het niet zozeer gaat om de relatie expert-leerling, maar eerder om de ervaringen delen en bewustzijn aanwakkeren, graag reageren aub! Dikke merci! 

FOR MOVEMENT'S SAKE

Mijn eerste 'professionele' danservaring is een feit! Hiervoor enkel ervaring met verplichte dansjes op schoolfeestjes.

Samen met mijn vriendin Sandra zagen we hierin een uitdaging. Gelukkig voor ons was de techniek niet primair, maar wel de beleving. Eerst maakten we bewegingen met hoofd, voeten, knieën, schouders,... op verschillende ritmes. Daarna werd een een kort stukje choreo vanuit de voorstelling aangeleerd om tot slot in groep samen te stappen op de ritmes van de harp in een klassiek stuk.

Bewegen op de golven van de ritmes, van langzaam tot snel, van hoog naar laag. 

Via productieleidster Lenneke (vzw Cacao Bleu) hebben we 2 gratis vrijkaarten voor de inleiding en voorstelling in het cultureel voorstelling ontvangen. Bedankt!

De workshop gaf ons uitleg over de danstaal en techniek, de inleiding over de artistieke achtergrond van de choreografie. 

Voorbeeld:  de gewrongen dansposities zijn gebaseerd op de schilderijen van Caravaggio. 

Verdere info heb ik genoteerd op het programmaboekje waarin er ook een beknopte uitleg staat. 

Een oud huis met trap en groot raam met lichtinval als achtergrond waarin de 3 dansers zich bewegen. Het stuk is opgesplitst in 3 verschillende delen. Luidere muziek en een donkere zaal was de overgang. Zeer indrukwekkend. 

De dans, de muziek, het decor,.. geen ogen genoeg om naar te kijken. Ik ben er zeker van dat ik nog heel andere dingen zie als ik nog eens de voorstelling bekijk. Er was in het begin ook een heliumballon aanwezig... Na de voorstelling vroeg ik aan Lenneke wat de betekenis hiervan was. De ballon stond voor het luchtige in het nogal zware beginstuk. Het was interessant om zelf ook even te praten met de producenten van zo'n voorstelling. Dit maakt dat je zaken beter kunt plaatsen en maakt je eigen beleving intenser.