Voor de onbekenden onder ons, mijn naam is Sarah Bauwens. Op 1 april 2007 ben ik naar Lubumbashi (Congo) getrokken waar ik 1 jaar heb meegedraaid op het Nationale Secretariaat van Kiro Congo. Ondertussen ben ik terug in België en is mijn Congolees avontuur afgelopen!
Ik ben een op en top Congoleze geworden door zoveel mogelijk te genieten van de Congolese cultuur! Dit hield in: bukari eten, simba drinken, mee zwieren op Congolese tonen en optochten meestappen met de Kiro.
Op deze website overspoel ik jullie (nog altijd) met mijn verhalen, Congolese weetjes en Afrikaanse cultuur.
Ik heb er het beste van gemaakt in het reusachtig en zonnige Congo, maar nu is het terug tijd voor het pietluttig en regenachtige Belgenlandje!
Byé Sarah
Het leven zoals het is: Congo!
27-07-2007
Afrikaanse hitclub
In het weekend kun je me met enkele Congolezen en muzungu's (blanken) in de uitgaansbuurt van Lubumbashi vinden. In het begin was het even wennen aan de Afrikaanse muziek- en dansstijl. Nu waag ik mij maar al te graag op de dansvloer voor een danspasje! Ik geef jullie een lijstje met de Afrikaanse hitclub. Als je liedjes vindt met clips, nog beter! Dan weet je ook direct hoe er hier gedanst wordt!
Werrason - ça sonne Werrason - libala Werrason - wabelo Werrason - la couleur de London Werrason - allert Koffi Olomidé - pharmacien Koffi Olomidé - martens Koffi Olomidé - danger de mort Koffi Olomidé - droit de veto Papa Wemba - ye te oh Fally ipupa - droit chemin Fally ipupa - associé Zook - mon soleil JB mpiana - lopele Tshalamwana - malu La coste - medicament
Gaan met de geit en vergeet vooral niet met je gat te draaien...
Sarah
26-07-2007
Congo beweegt
Sinds de verkiezingen van vorig jaar is er heel wat aan het veranderen in Congo die alle burgers (mezelf meegerekend) aan de lijve ondervinden.
Ik had het er al over dat je vanaf 2008 een vergunning zal nodig hebben om bakstenen te maken. Deze zal 500 dollar kosten. Om hout te hakken voor de oven zal je een vergunning moeten hebben van 1000 dollar. Dit wil zeggen dat de prijs per baksteen ferm de hoogte in zal gaan.
In de taxi's is er nu een verplicht aantal zitplaatsen. Niet 4 achteraan en 2 vooraan op de passagierstoel, maar 3 achteraan en 1 vooraan op de passagierstoel. Een aantal zoals een auto er voor gemaakt is.
In de taxibusjes is het van hetzelfde. Het is nu 8 achteraan, 7 in het midden en 2 vooraan op de passagierstoel. De persoon die het geld ontvangt moet nu ook een vaste zitplaats hebben. Vroeger stopten ze de busjes tsjokvol en zocht de 'geldontvanger' zich een plaatsje ergens tussen de mensen in.
De prijs in de busjes is ook veranderd. Het is nu overal 150FC (0.20euro). Dit speelt in je voordeel wanneer je vroeger 200FC (0.30euro) moest betalen maar in je nadeel wanneer het 100FC (0.15 euro) was. Taxibusjes die een lange afstand doen (luchthaven, Kipushi, Likasi,...) hebben sowieso een hogere prijs.
Ook in het onderwijs komen er veranderingen. Als je naar de universiteit wil (vanaf oktober 2007) moet je per jaar 400 dollar betalen. De opleiding geneeskunde 600 dollar. Voorheen was dit 150 dollar per jaar.
Er zijn ook leuke dingen aan het veranderen hoor. Bijvoorbeeld het wegennetwerk. De wegen die nu al in asfalt zijn krijgen een opknapbeurt waarbij de putten worden opgevuld. De riolen, die bovengronds zijn en vol afval liggen, worden uitgemest. Dit is zeer positief wanneer het regenseizoen gaat beginnen.
De stad krijgt ook een nieuw kleurtje. Alle winkels moeten hun buitenmuren in een bruinachtige kleur schilderen. Veel mensen vinden het maar niks, maar ik vind het wel iets hebben. Het doet me een beetje denken aan een stadje ergens in het wilde westen (lucky luck), en vraag me niet waarom! Met het schilderen zijn ze al begonnen voor de onafhankelijksheidsdag van 30 juni. Ik dacht dat het schilderen voor deze gelegenheid was. Niet dus...
Ik ben er zeker van dat er nog veranderingen zijn waar ik nog geen weet van heb. Ik hou jullie zeker op de hoogte!
Sarah
FIMCAP
F édération I nternationale des M ouvements de jeunesse C atholique A ction P ariossiale
Internationaal Verbond van Katholieke Jeugdbewegingen met een Parochiale Actie.
In Europa zijn er 12 deelnemende organisaties, in Afrika 10, in Latijns Amerika 3 en in Azië ook 3. Dit zijn zowel Chiro s als andere jeugdbewegingen.
De FIMCAP heeft als doelstelling om ontmoetingen tussen jonge mensen te organiseren en het uitwisselen van ervaring tussen de verschillende jeugdbewegingen.
Op deze manier moeten de organisaties ervaringen kunnen verzamelen van internationale solidariteit om hun eigen kijk op de organisatie (lokaal en regionaal) te kunnen verruimen. De organisaties moeten ook kunnen leren dat samenwerken met mensen van verschillende culturen mogelijk, wenselijk en verrijkend is.
Deze visie wordt gelinkt aan verschillende activiteiten.
-in Europa: euroforum, eurocontact, roundabout en vormingen
-in de wereld: wereldkamp, partnerschappen, uitwisselingen van vrijwilligers
Euroforum
Een 4-daagse cursus voor leiding in een Europees land.
Eurocontact
Een 10-daagse bivak voor aspis.
Roundabout
Een uitwisseling met ketis tussen Litouwen, Catalonië of Malta
Wereldkamp
Een 3-wekelijks bivak voor leiding in het land van een deelnemende organisaties aan de FIMCAP. Vorig jaar in augstus ging dit van 6 tot 26 augustus door in Congo.
Partnerschap
Een verbintenis tussen 2 deelnemende organisaties aan de FIMCAP waarbij ervaringen, ideeën, spelen, uitgewisseld worden. Nu is er een partnerschap tussen Chiro Vlaanderen en Kiro Congo. Er zijn ook al partnerschappen ontstaan tussen Chiro Filippijnen en Jubla uit Zwitserland.
Uitwisseling van vrijwilligers
3 zomers geleden heb ik deelgenomen aan een inleefreis voor leiding naar Chiro Filippijnen. We hebben er gelogeerd in een gastfamilie, Chiros bezocht, Filippijnse spelen gespeeld en projecten van Broedelijk Delen bezocht. Fotos kun je terugvinden op http://bombie3.spaces.live.com/photos/cns!32312C8F014E1D12!104/.
Naaimachine
Beste mensen,
Voor de verhuis naar mijn nieuw gastgezin verbleef ik op Chem Chem. Iedere avond ging ik eerst naar een familie waar ik wachte op Pater Louis die me dan meenam naar de boerderij. Pater Louis had tot een uur of 19 altijd nog vanalles te doen in Ruashi (commune waar ook de familie woont) en Chem Chem is niet bereikbaar met het openbaar vervoer. Vandaar...
Mijn ervaring bij deze familie is geweldig geweest. Mama Martine, papa Jean de Dieu en de kinderen Jessica, Marjolein, Janis en Jasmine zijn schatten van mensen. Nu ik in Ruashi woon ga ik nog wekelijks op bezoek.
Nu wist mama Martine me te vertellen dat ze graag met een klein naaiatelier zou willen beginnen en op zoek is naar een naaimachine. Ik (allé, mijn mama) ben in actie geschoten en enkele weken geleden hebben we een tweedehandsnaaimachine gevonden! Geweldig toch? Ik wil de familie Van Craeynest uit Vichte vanharte bedanken voor de schenking van een Singer naaimachine (foto's www.bombie3.spaces.live.com)
Ik ben langs geweest bij mama Martine om het leuke nieuws te vertellen en hoewel haar geluk niet op kon, stonden de tranen haar in de ogen.
Op 2 oktober komt mijn zus naar Congo en zal ze de naaimachine meebrengen. Het zal een leuk moment worden en ik kijk er al naar uit...
Sarah
25-07-2007
Week 16
Week 16 is gepasseerd en het was vooral een week waarbij ik telkens met het thuisfront geconfronteerd werd. De foto's kun je terugvinden op www.bombie3.spaces.live.com
Op dinsdag 17 juli zijn César, Didier en Ado vertrokken naar België. In de eerste plaats gaat de reis door omdat de FIMCAP een algemene vergadering organiseert in Italië voor al haar partners (in een andere verslag leg ik de werking van FIMCAP uit). De ideale kans om dus ook België op te zoeken.
De vlucht vertrekt pas s avonds dus hadden ze nog de hele dag om de valies te pakken. En dit gebeurde, ja wel hoor, op de Kiro! Tis namelijk zo dat thuis bij César en Didier al een lange periode geen elektriciteit meer is. Ze kwamen op de Kiro hun kleren strijken (de elektriciteit is terug stabiel). Ze hadden ook nog even de tijd om gedroogde vis, pepers, linga linga (groene groentje), sombé (groene groente), zoete aardappelen, in te pakken en vooral een bak simba! Maar de controles op de luchthaven zijn verstrengt. De bak bier mocht mee maar de vis en andere etenswaren hebben ze moeten achter laten. Jammer, want ik was ook van plan om wat vis en groenten mee te nemen naar huis. De vlucht was gepland om 17u en is uiteindelijk om 20u vertrokken. Dat zorgde ervoor dat ze niet in de ochtend op Zaventem zijn geland maar pas om 11u!
Hun programma ziet er als volgt uit:
17 juli: ·vertrek naar België
18 juli: ·aankomst en vergadering IC Chiro Vlaanderen
19 juli: ·vertrek naar Italië voor vergadering FIMCAP
4 augustus: terug naar België
11 augustus: barbeque bij mamsie en papsie!
...
14 augustus: terug naar Congo
Na deze eerste confrontatie volgt de tweede confrontatie op donderdag 19 juli. Geheel onverwachts werd ik opgebeld door enkele vrienden. Er was in het restaurant Tropic een gezellig feestje voor 25 Vlaamse studenten van de VUB (politieke en sociale wetenschappen) en ze wilden een kijkje gaan nemen. Dit liet ik mij geen twee keer zeggen.
Nu bleek de Consul van België, de Gouverneur van Katanga en het televisiestation Mwangaza daar aanwezig te zijn. Niet enkel om deze 25 studenten welkom te heten maar ook om een nieuwe NGO officieel te openen. Ik probeer nog altijd te achterhalen wat de NGO nu precies zal betekenen, maar het lukt me niet echt Enfin! Na wat geklets met deze studenten over België en mijn ervaring in Congo heb ik me stilletjes terug getrokken richting Ruashi!
De volgende dag was de reportage te zien op het Mwangaza nieuws. En ja hoor, ik was terug duidelijk in beeld. Je leest goed: terug! In de 4 maanden dat ik hier ben, is het de 3de keer dat ik met een volle shot in beeld kom. De eerste keer met de optocht van de Kiro op 1 mei, de tweede keer met het parochiefeest van Pater Louis op 24 mei en nu de derde keer bij de opening van een nieuwe NGO! En telkens kreeg ik te horen dat ik gezien ben! Maar ja, wat wil je als enige muzungu (wat 'blanke' wil zeggen)!
En er is zelfs een vierde keer op zaterdag 21 juli met het nationale feest bij de Consul. Ik heb de reportage niet gezien dus weet ik niet of ik zelf in beeld ben gekomen.
Het was trouwens een gezellig feestje. Na het verwerken van de shock hoe mooi het bij de consul wel niet is, was het nogmaals bekomen van al dat Belgisch lekkers: frietjes met mayonaise, cake, wafels, pannenkoeken, toostjes, koud buffet, broodjes, taart, sangria, wijn, belgisch bier, mmmm!
Na het zingen van de Brabançonne door een Congolese Opera dametje gaf de Consul een formeel maar luchtig woordje. Weliswaar in het Frans omdat we nu eenmaal in een Frans sprekend land zijn, maar eigenlijk is de Consul een rasechte Vlaming. Er zat met andere woorden geen accent in zijn laatste zin: lang leve België!
Dit was de derde confrontatie! De vierde confrontatie vindt plaats in mijn gastgezin. Op de één of andere manier slagen ze erin om altijd de zelfde vragen te stellen. Is het nu even koud bij jullie als bij ons? Is de elektriciteit ook onstabiel? Geeft iedereen daar een GSM? Is het nu ook vakantie? Waarom ga jij niet wekelijks naar de viering? Interresante vragen allemaal waar ik altijd een antwoord op klaar heb, maar het is niet altijd even leuk dit 1000 keer te herhalen en altijd aan België te moeten denken. Ik heb dan ook gezegd dat ik het Belgische hoofdstuk een beetje wil afsluiten. De beste manier hiervoor is door volgende week een lekkere cake en pannenkoeken à la Sarah te bakken!
De vijfde en laatste confrontatie gebeurde zondag! We zijn met 8 muzungus naar Kipushi gegaan. Kipushi is een dorpje 30km buiten Lubumbashi en aan de grens met Zambia. Er is een groot meer dat vroeger en nu een toeristische trekpleister is. Je kunt er vissen, schommelen, luieren en een tocht maken langs het meer. Wij hebben de tocht gedaan en het was een rustige (stoffige) en aangename wandeling. Het deed deugd om de benen even te kunnen strekken en terug wat wandelenergie op te doen! Na deze tocht had ik eigenlijk zin om het water in te springen maar na het horen van verhalen over parasieten en andere vieze beestje heb ik het maar gehouden op mijn voeten! Trouwens, zo warm was het eigenlijk niet. Er stond een stevig windje en de zon speelde verstoppertje achter de wolken.
Deze 8 muzungus waren Ines, Inge, Gabriella, Leentje, Dieter, Liezel, Ireen en mezelf!
Inge, Ines en Grabriella zitten hier als lange termijn vrijwilligsters voor Don Bosco bij de straatkinderen. Leentje, Dieter, Liezel en Ireen zijn hier als korte termijn vrijwilligers (4 weken) en geven speelpleinwerking in samenwerking met Don Bosco België en Don Bosco Congo.
Je hoort nog van me!
Sarah
20-07-2007
21 juli
"Il y a des Flamands, il y a des Wallons, mais sire, il n'y a pas de Belges" (Jules Destréee 1904)
Zaterdag 21 juli, de Belgische Nationale Feestdag. Alle belgen zijn op deze feestdag uitgenodigd voor een cocktail bij Guy Sevrin Consul - generaal van België in Lubumbashi. Hier merk ik helemaal niet op dat het zaterdag in België feest is, wat dan weer normaal is natuurlijk, gezien de geschiedenis België - Congo!
Maar, ik merk wel op dat veel Congolezen de verstandhouding kennen tussen Vlaanderen en Wallonië. Want ja hoor, ze zijn op de hoogte dat Vlamingen en Walen niet altijd even goede vrienden zijn. Vooral wat de taal betreft. Ze weten maar al te goed dat Walen vaak Nederlands weigeren te spreken, terwijl ze de taal maar al te goed onder de knie hebben! En dat terwijl wij, Vlamingen, altijd mooi ons best doen om ons beste Frans uit de kast te halen en dit wanneer we zowel in Wallonië als in Vlaanderen zijn!
Vandaar dat ik onderstaand artikel even wou laten zien... bron: www.hln.be
Belg kent vaderland niet
De Belg is loyaal aan zijn land, maar laat het zelden zien. Drie vierde van de Belgen pleit tegen de onafhankelijkheid van Vlaanderen en Wallonië en voor het behoud van het koningshuis. Toch hangt slechts een kleine minderheid de tricolore uit, zingt de Brabançonne of gaat op 21 juli naar optochten. Dat blijkt uit een telefonische enquête van het Gentse marktonderzoeksbureau Compagnie.
Iets meer dan 1.000 Belgen van 15 jaar en ouder zijn bevraagd. Ben Decock van Compagnie noemt de resultaten "paradoxaal": "We kennen onze vaderlandse symbolen niet goed, maar we willen dat België blijft". Zo kennen bitter weinig Belgen nog de geschiedenis van 21 juli. Minder dan één derde van de Belgen kan alle provincies van ons land opnoemen.
Feestdag Negen op de tien Belgen weten dat het op 21 juli nationale feestdag is. De historiek erachter is veel minder bekend. Nog niet de helft weet dat we de onafhankelijkheid van België vieren sinds 1830. Dat Leopold I op 21 juli 1831 de eed aflegde, weet zelfs maar 1 op de 5 Belgen.
Mannen boven Opvallend: mannen zijn beter ingelicht dan vrouwen. Zo wist 53 pct van de mannen en "slechts" 37 pct van de vrouwen dat België in 1830 onafhankelijk werd. Dat jongeren minder goed op de hoogte zijn, valt niet te verwonderen. Eén op de 5 weet niet eens wat we vieren op 21 juli en slechts 30 pct weet dat België onafhankelijk is geworden in 1830.
Symbolen De Brabançonne en de leuze van België ("Eendracht maakt macht") zijn maar enkele van de vaderlandse symbolen. Slechts 2 pct kan de Brabançonne volledig zingen. 3 op de 4 Vlamingen kunnen wel de eerste twee zinnen aanzetten, tegenover één vierde van de Walen. 41 pct van de Belgen kent de wapenspreuk.
Filip 78 pct van de Belgen (86 pct Walen en 71 pct Vlamingen) vindt trouwens dat België één moet blijven, 70 pct dat het koningshuis moest blijven zoals het is (80 pct Walen en 62 pct Vlamingen). Prins Filip mag van 51 pct de nieuwe koning worden, 16 pct is voor Prinses Astrid en 6 pct voor Prins Laurent.
Gevels Gaan we op 21 juli met z'n allen onze gevels bevlaggen? Daar lijkt het niet op. Slechts 1 op de 5 Belgen hangt af en toe de Belgische vlag uit en dan nog in 59 pct van de gevallen op feestdagen. Andere favoriete "momenten van bevlagging" zijn sportwedstrijden, begrafenissen, huwelijken en wijkfeesten.
Vuurwerk Een kleine groep Belgen doet iets speciaals ter gelegenheid van 21 juli, meestal naar optochten of optredens kijken, vuurwerk kijken of een glas dringen. Tien procent van de Belgen die iets speciaals doen op de nationale feestdag, hangt dan een vlag uit.
18-07-2007
Kiwo Ayiti (Chiro Haïti)
Op 12 juli zijn er 4 chiromensen in Haïti aangekomen. Ze gaan er samen met Kiwo Haïti voor een aantal weken vorming geven aan Haïtaanse Chiroleiding. Je kunt hun avonturen volgen op http://www.bloggen.be/kiwo/
Van september 2006 tot juni 2007 was Lies Dewaele actief vrijwillgster bij Kiwo Ayiti (Kreools vertaling voor Chiro Haïti). Ze heeft er meegedraaid in de nationale structuur van de Zuidelijke Chiro 'Ayiti'. Ook bij Lies was er een samenwerking tussen Broederlijk Delen en Chiro Vlaanderen. Je kunt het een beetje vergelijken met mijn aanwezigheid bij Kiro Congo! Tijdens haar verblijf in Haïti (en op vraag van Lies) hebben we er met de IC gebruik van gemaakt om een een project te organiseren waarbij Vlaamse Chiroleiding de kans krijgen om mee vorming te geven aan Haïtaanse Chiroleiding. Ook Lies is terug afgezakt naar Haïte voor deze vorming.
Sedert enkele weken lopen er in heel Haiti meldingen binnen van spontane opwellingen van speelkriebels. Ooggetuigen spreken van ruwe pleinspelen, moddergevechten en koeiendansen. Over de oorzaak zijn er voorlopig enkel gissingen. Vermoed wordt dat een Belgische enthousiasteling het Chiro-virus verspreidt. Het zou gaan om de hardnekkigste variant van het virus... Lies Dewaele
Sarah
Yevgueni!
Yevgueni was er op 'Carpe Noctem', de fuif van Chiro Wingene. Nu staan ze terug in de kijker met een leuke wedstrijd die ze zelf hebben georganiseerd! link: http://www.chiro.be/artikel.php?id=1395
Sarah
Wist je dat? Na 15 weken
Het zijn er niet veel maar 't is toch iets é! Wist je dat: ... Congolezen het niet gewoon zijn om op te ruimen. Als er iets ligt rond te slingeren, wel laat het dan gewoon rondslingeren. Mij stoort het helemaal al niet meer. Ik vraag me zelfs af wat dat gaat geven als ik terug bij mamsie kom en alles laat rondslingeren. Of deed ik dat vroeger ook al? Mamsie??
... ze hier alles delen. Wanneer ze een reep chocolade in 10 moeten verdelen, wel dan doen ze dat ook in 10. Zelfs in 11 als het kan!
... op een kasticket altijd eerst de prijs staat (rechts) en dan het product (links). Verwarrend hoor als je dit niet door hebt.
... muizen hier geliefd zijn. Nouja, tis te zeggen. Je kan op straat overal verschillende soorten gif vinden, maar waar ik ga loopt er altijd wel 1 of meerdere muizen rond. En neem dit letterlijk é! Een muis boven op de kast, onder het bed, op de tv,... Soms denk ik zelfs dat het temmen van deze diertjes een plezante hobby moet zijn. Leuk toch zo'n huisdiertje...
... vanaf 2008 de mensen een vergunning moeten hebben om stenen te maken uit termietenheuvels (ook al staat deze op je eigen grond). Een vergunning zal al gauw 1000 dollar gaan kosten! Daar gaat dus de opbrengst van je stenen... En, vanaf 2008 zal je ook een vergunning moeten hebben om hout te hakken.
... je een bak bier (simba en tembo) met het vliegtuig kan meenemen als souvenier!!!
Week 15
Week 15, van 9 tot 15 juli! Ik merk op dat het geen 3 maanden meer is voor mijn zusje naar Congo komt (2 oktober)! Nu pas voel ik hoe het begint te schuiven.
Eerste werk op vrijdag de 13de: Chiro Wingene een prettig 50ste bivak toewensen! Dat deze ongeluksdag geen roet in het eten mag strooien en dat er terug vele kamproddels mogen zijn J! Ik kijk al uit naar de 21ste
Tijdens de week heb ik me geconcentreerd op het partnerschap. Ik moest iets afhebben om mee te geven met César, Didier en Ado die naar Belgie vertrekken. Wat het is hou ik nog even geheim maar ik heb alleszins flink mogen door doen omdat we de helft van de tijd zonder elektriciteit zaten! Frustrerend
Naast dit alles ga ik me ook concentreren om vormingen en cursussen (SB, IK, ) van Chiro Vlaanderen te vertalen naar het Frans. Niet omdat ik dat hier wil opleggen, maar omdat Kiro Congo een idee zou hebben hoe wij onze vormingen invullen en daar eventueel inspiratie kan uithalen. Want onze speltechnieken, zijn nu eenmaal anders, maar daarom niet beter! Ik zal de vertaling niet onmiddellijk omzetten naar de waarden en normen van Kiro Congo. Dit wil ik volledig overlaten aan de Kiro, en wanneer ze dit zelf willen!
En nu ik dan toch bezig ben met vertalingen, ga ik 2 PowerPoints met informatie over Chiro Vlaanderen en de Internationale Commissie wat updaten en omzetten in het Frans. Deze zou ik graag in de toekomst gebruiken om een Vlaamse Chiro dag te organiseren en/of een Chiro Vlaanderen koffer. Dit is een koffer die door Kiro groepen uitgeleend kan worden indien ze meer te weten willen komen over Chiro Vlaanderen. Buiten deze PowerPoints wil ik dan ook nog andere gegevens in deze koffer verwerken. Maar dat is een idee voor in de toekomst!
Voor de mensen die interesse hebben in de statistieken waar ik altijd over spreek, zal ik even kort toelichten wat dit eigenlijk inhoudt. Het is dus zo dat er op de Kiro 4 dagelijkse activiteiten zijn waar de kassa meegevuld wordt! - internetcafé - bureaucratisch hoekje (waar je iets kan laten typen, afdrukken, op cd branden, ) - informaticalessen - fotokopiemachine
Deze activiteiten hebben elk een eigen publiek en komen allemaal voor een andere reden. En het is dat wat ik wil weten: wie komt er en waarom. Zo krijgt Kiro Congo een beter zicht op de activiteiten en kan er in de toekomst eventuele aanpassingen komen in het aanbod.
Statistiek internetcafé - uur van aankomst - meisje/jongen - leeftijd - student / leerling (secundair) / werkend / werkloos - email / opzoeking / Windows / andere - tijd - prijs
Statistiek bureaucratisch hoekje - meisje / jongen - leeftijd - student / leerling (secundair) / werkend / werkloos - wat (zelf in te vullen) - prijs
Statistiek informaticalessen - uur van aankomst - meisje / jongen - leeftijd - student / leerling (secundair) / werkend / werkloos - vrijblijvend / om werk te vinden / andere - niveau - prijs
Statistiek fotokopiemachine - meisje / jongen - leeftijd - student / leerling (secundair) / werkend / werkloos - school / werk / privé / andere - aantal - prijs
Na de reis van César, Didier en Ado verhuizen we naar een andere ruimte en zal ook het betaalsysteem veranderd worden naar 1 algemene kassa (nu heeft ieder activiteit zijn eigen kassa). Meer hierover kun je terug vinden in het verslag van vorige week.
Omdat het nemen van de statistieken evidenter is bij het nieuwe betaalsysteem (omdat ik ook achter die ene kassa zal staan) heb ik het uitgesteld tot dan!
Het vorige weekend was vooral lekker eten! Ik had eerder een leuk restaurantje ontdekt en ben daar zaterdagmiddag heen gegaan met Inge. De kip was heerlijk gekruid en lekker krokant. De vettige dikke frieten namen we er dan maar bij. Swat, het heeft gesmaakt! De zondag hebben we ons zelf getrakteerd op een 2 bollen ijsje van chocolade en speculaas. Héérlijk. En dat hadden we verdiend. We kwamen net terug van een viering, waar een vriend van ons (den Eddy) wekelijks zijne travail doet. Hij trekt een pagne aan in de vorm van een lang kleed en is gedurende de hele voormiddag verantwoordelijk (2 vieringen, één in het Swahili en één in het Frans) voor de orde van de zaken: klaarzetten van de kerk, de mensen welkom heten, laatkomers een plek aanwijzen, de offerande doen, opruimen van de kerk, En nee, het is geen misdienaar! Je moet het maar doen. De zaterdagavond tot vroeg in de morgen uitzetten en om 7u30 al in de viering staan. En er zou een speciale uitzondering moeten zijn wanneer hij er niet is! Een heel speciale uitzondering. Zijn vrienden verklaren hem soms zot en wij ook J!
Oja, even ter verduidelijking: wanneer het in België 12u is, dan is het ook 12u in Lubumbashi! Enkel met het winteruur zal er een uurtje verschil zijn. En, als ik zeg dat het hier koud is, neem me dan serieus. Ik ben hier al zodanig gewoon aan de temperatuur dat 22°C helemaal niet warm is voor mij. Ik ga werken met een trui aan en zal deze zelden uittrekken. Mocht er nu iemand vanuit Belgie op bezoek komen, dan zou hij het hier waarschijnlijk héél warm vinden. Nou, ik dus niet!
Sarah
13-07-2007
Gekke toestanden in Congo!
Stammen in Bafwasende roken vredespijp Radio Okapi, 05.07.07
Drie belangrijke stammen in het territorium Bafwasende (Oostelijke Provincie) hebben de vredespijp gerookt met elkaar. Bafwasende ligt op meer dan 260 kilometer ten oosten van Kisangani, de hoofdplaats van de Oostelijke Provincie. Jarenlang waren er felle conflicten onder deze stammen. Nu willen ze proberen om harmonieus samen te leven. Na drie dagen van gesprekken werd besloten een comité te creëren dat de rechten en belangen van de inwoners van het territorium moet verdedigen. Het comité telt 26 leden. Het overleg werd op gang getrokken door Innovation Ressources Management (IRM), een ngo die zich onder meer bezig houdt met conflictbeheersing.
Kon het er maar overal zo aan toe gaan!
Militair stoort zich aan meisjes die broeken dragen Radio Okapi, 06.07.07
KINTAMBO In de gemeente Kintambo (Kinshasa) heeft een lid van de republikeinse wacht de broeken van vijf meisjes kapotgescheurd. Dat leidde tot de nodige commotie onder de bevolking. De bevolking keurt het gedrag van de militair af en wil dat de autoriteiten zullen praktijken doen ophouden. De militair, een sergeant, zaaide paniek toen hij de broeken van vijf jonge meisjes verscheurde. De feiten deden zich voor op de Avenue Kwango in de gemeente Kintambo. De sergeant werd verrast door een aalmoezenier van de republikeinse wacht. Hij kon geen fatsoenlijke uitleg geven voor het gebeurde. Volgens de aalmoezenier gaat het om een militair die de pedalen kwijtspeelde. De plaatselijke bevolking is niet te spreken over wat er zich afspeelde. Zij wil dat de politie en de militaire overheid deze praktijken in de kiem smoren. De dader profiteerde van de onoplettendheid van de burgers om de benen te nemen.
Chinese toeriste valt in Nyiragongo-vulkaan en sterft Diverse persagentschappen, 07.07.07
KINSHASA Een Chinese toeriste is in de krater van de Oost-Congolese Nyiragongo-vulkaan gevallen en is overleden. Dat meldt een wetenschapper van het vulkanologisch observatorium nabij Goma. De vrouw, Cecilia Cheng Siuyan, wilde een foto van de krater nemen en viel meer dan 100 meter naar beneden. Volgens Célestin Kasereka, directeur van het observatorium, kon haar lichaam nog niet worden geborgen. Aanvankelijk leek de vrouw nog in leven te zijn. Wegens de slechte zichtbaarheid werden de pogingen om haar te redden afgeblazen. Twintig Indiase VN-blauwhelmen en de vulkanoloog Jacques Durieux proberen het lichaam te bergen. Bij een uitbarsting in 2002 jaagde de Nyiragongo een lavastroom door het centrum van Goma. Tientallen mensen kwamen daarbij om het leven. De Nyiragongo is één van de weinige toeristische attracties in het woelige oosten van Congo.
Militaire krakers uit hun woningen verdreven La Libre Belgique - Marie-France Cros, 10.07.07
KINSHASA - Honderden families van Congolese militairen, die woningen kraakten, werden gedwongen hun huizen in Kinshasa te verlaten. Sommigen werden ondergebracht in tenten, anderen leven nu op straat. De kranten in Kinshasa vrezen dat de situatie de onveiligheid in de stad zal aanwakkeren.
In het centrum van Kinshasa, dichtbij het Congolese parlement, speelden zich zaterdag trieste scènes af. Tientallen militairen en politieagenten verdreven daar honderden families van militairen uit gebouwen die sowieso al in slechte staat verkeerden. De betrokkenen woonden daar soms al meer dan tien jaar.
Het gaat om gebouwen die dateren uit de tijd van Belgisch-Congo en die eigendom zijn van het Congolese ministerie van Volksgezondheid. Vroeger huisden daar het Instituut voor medisch onderwijs, het Fonds national médical sanitaire, en het Tropisch medisch fonds. Bij de plunderingen van 1991 en 1993 werden de gebouwen flink beschadigd. Nadien werden de gebouwen ingepalmd door honderden families van militairen.
De krakers waren mensen die geen onderdak vonden in de overbevolkte kampen van het Congolese leger ( ). Soms ging het om families van wie de kostwinner geen nieuwe functie had gekregen in het leger. En soms waren het families bij wie de kostwinner al lang geen soldij meer had ontvangen. Maar al te vaak belandt de soldij van militairen in de verkeerde zakken.
Gevolg: duizenden mensen kwamen terecht in gebouwen met kapotte muren. Ze vormden er appartementen door doeken over een waslijn te gooien. Water, stroom of sanitair was er niet.
Kortom, de mensen leefden er in de hel, maar het was wel hun woning. Zaterdag werd hun deze woning ontnomen. De militairen moesten naar buiten komen met hun spullen. Daarna werd een onderscheid gemaakt tussen actieve militairen en anderen zoals deserteurs en gedemobiliseerden. Actieve militairen en hun families kregen in NSele, op 30 kilometer van het stadscentrum, een tent in afwachting van andere huisvesting. De andere mensen stonden gewoon op straat.
Vrouwen en kinderen werden genadeloos uit hun woningen gezet. Dat ging gepaard met heel wat geroep, geheel, bevelen en tegenbevelen. De mensen kregen geen tijd om hun schamele bezittingen in te pakken. Heel de operatie verliep erg brutaal.
De kranten in Kin zijn bang voor nieuwe vormen van onveiligheid als gevolg van de recente gebeurtenissen. Het slechtbetaalde leger, waarover weinig controle is, vormt een belangrijke bron van onveiligheid.
In de voorbije weken werden wel meer families in Kinshasa uit hun woningen gezet. Veel mensen woonden in bouwsels die clandestien waren opgetrokken of in andere overheidsgebouwen.
Het is een goede zaak dat de autoriteiten overheidseigendommen trachten te recupereren en de wetgeving willen doen naleven. Door de ontruimingen ontstaat echter ook een explosieve situatie. En dat terwijl de Congolezen niet zolang terug nieuwe machthebbers verkozen die nog alles moeten doen om de dagelijkse leefomstandigheden van de bevolking te verbeteren.
Bejaarde vrouw levend begraven Radio Okapi, 11.07.07
LUBUMBASHI - In Lubumbashi werd zondag een bejaarde vrouw levend begraven. Een genezer wilde naar verluidt de vrouw van haar waanzin genezen. Hij liet een graf van meer dan 1 meter diep graven, en liet de vrouw daarin begraven. De autoriteiten konden nog tussenbeide komen. De vrouw bleek nog te ademen. De plaatselijke overheid veroordeelt deze praktijken. Dit soort praktijken kunnen wij absoluut niet aanmoedigen, luidt het.
Even geen toeristen op top Nyiragongo-vulkaan Radio Okapi, 12.07.07
GOMA - Tot vanavond mogen er zeker geen toeristen op de top van de Nyiragongo-vulkaan nabij Goma, de hoofdplaats van de provincie Noord-Kivu. Dat besliste de chef-conservator van de sector zuid in het Virunga-natuurreservaat. Aanleiding is de recente dood van een Chinese toeriste, die in de krater viel. Door de maatregel zitten tientallen buitenlandse toeristen vast in hotels in Goma en Rwanda. Ondernemers uit het toerisme zijn ongelukkig met de maatregel van de chef-conservator; die zou op eigen houtje gehandeld hebben. ( ) Chef-conservator Paulin Ngobobo nam de maatregel op basis van "een aantal onvolmaaktheden". Volgens hem moeten er betere afspraken komen tussen het ICCN en de zakenlui uit de toeristische sector. De Chinese toeriste zou als gevolg van de geconstateerde tekortkomingen zijn gestorven. Morgen, vrijdag, wil Ngobobo de bezoeken aan de vulkanen opnieuw laten beginnen, na een gezamenlijk overleg.
Geen stroom in Oost-Congolese stad Uvira Radio Okapi, 12.07.07
UVIRA - De stad Uvira in de provincie Zuid-Kivu zit sinds woensdag in het donker. Volgens het Congolese nationale stroombedrijf SNEL is er een probleem met de ondergrondse kabel die heel Uvira en een stuk van Burundi van elektriciteit voorziet. Alleen generatoren zorgen ervoor dat sommige gebouwen in Uvira s nachts verlicht blijven. Volgens Vincent Munganga (SNEL-Uvira) is er een probleem met de kabel die vanuit Burundi naar Kalema Benge loopt. Kalema Benge is een afgelegen wijk in Uvira. De veroudering van de installaties zou een rol spelen. De beschadigde kabel dateert van 1958, dus nog van voor Congo onafhankelijk werd. De SNEL moet nog uitmaken waar het probleem precies zit. Burundi zal een speciale truck ter beschikking stellen zodat de panne beter kan worden opgespoord. Momenteel kan de SNEL sommige strategische plaatsen, zoals ziekenhuizen, niet van stroom voorzien. Ondertussen is de bevolking bang voor meer onveiligheid door het gebrek aan verlichting.
Goed, ik dacht dus dat mijn foto's waren upgedated. Blijkbaar heeft de zoveelste elektriciteitspanne het update proces niet voltooid... Sedert dinsdag zitten we op de Kiro met het probleem dat de elektriciteit uitvalt rond een uur of 10 (voormiddag ja!!!!) en niet meer terugkomt voor 17u! Een ramp want op de Kiro zijn we volledig afhankelijk van de elektriciteit. Wanneer deze er niet is, is er geen volk en dus ook geen werk ...
Ga dan maar eens aan je gastgezin uitleggen dat ons land in rep en roer staat, het de voorpagina haalt en mensen klacht indienen wanneer we plotseling in het donker zitten.
12-07-2007
Week 14
Ik ben er een beetje laat mee, maar hier een kort verslag van vorige week, week 14! En, ook de fotos zijn weer wat upgedated op www.bombie3.spaces.live.com. Ik merk dat ik ook minder en minder fotos neem. Vraag me niet waarom!
En mensen, je zult het niet geloven, maar ik heb een snotvalling! Ja hoor, hier in Lubumbashi waar ze maar 2 seizoenen kennen (en alleszins geene winter) en op amber 1400km van de evenaar! Het zal je maar overkomen
Maar goed, er zijn zullen waarschijnlijk mensen denken: hoe was de reis naar Zambia en Tanzania in juni? Wel, ik zal jullie moeten teleurstellen net zoals ik dat trouwens was want de reis is niet door gegaan. En dit door een stomme fout van inderdaad mezelf! Voor mijn vertrek heb ik mijn Congolees visum geregeld met 1 entree en niet met meerdere entrees. En aangezien ik hier op 1 april ben aangekomen heb ik deze ene entree al gebruikt. Ik mag Congo wel verlaten, maar zal er niet meer binnen kunnen want ik heb geen entrees meer over. Nou t is te zeggen, ik zal wel terug binnen kunnen maar dan zou ik me een nieuw visum moeten kopen. Maar aangezien ik dit toch sowieso moet doen in september zal ik de reis uitstellen tot na deze periode! Het is dus zo dat mijn visum maar maximum 6 maanden geldig is. Dit wil zeggen dat dit vervalt in september en ik dus een nieuw moet aanvragen. Deze keer zal ik niet zo rond zijn als een bierflesje en zal ik direct een visum met meerdere entrees regelen!
Na dit ontgoochelende nieuws, nog meer ontgoochelend nieuws. De verhuis van de Kiro zal uitgesteld worden tot na de terugkeer van César, Didier en Ado naar België. De werken schieten niet op zoals gedacht en er ligt nog altijd maar een half dak op de zaal! Aan de ene kant jammer, maar aan de andere kant is het beter dat ze hun werk deftig doen dan dat ze alles in een haastje fabriceren. Maar na de terugkeer van César, Didier en Ado vertrekken we een week later voor 2 weken naar het binnenland voor de Nationale Raad van de Kiro. Er is dus maar een week om de hele verhuis te regelen!
We vertrekken op 22 augustus met de trein in Lubumbashi om op 24 augustus in Muene Ditu aan te komen. We overnachten hier 1 nacht en vertrekken 25 augustus richting Tshilomba. We komen hier nog dezelfde dag aan. Op 26 augustus begint de nationale raad en op 30 augustus vertrekken we terug naar Muene Ditu. We overnachten hier terug 1 nacht en vertrekken op 31 augustus richting Lubumbashi waar we op 2 september zullen aankomen. En optimistisch zoals we zijn houden we helemaal geen rekening met vertraging, hoewel dit misschien niet echt verstandig is! Maar kruipt een optimist niet al lachend in zijn kist?
De nationale raad heeft een uitgebreid programma. In de eerste plaats wordt er het 60 jaar bestaan gevierd van de Kiro en wordt er afscheid genomen van Pater Louis die zijn functie als spirituele animator vaarwel zegt. Verder zal er vergaderd en gediscussieerd worden over de statuten, visie, missie, doelstelling, partnerschap,
Omdat ik zelf niet op alle vergaderingen aanwezig hoef te zijn (en misschien ook niet altijd wil) zal ik er van profiteren om de streek wat te verkennen. Vanuit Tshilomba is het mogelijk om een taxibusje te nemen richting Mbuyi-Maj. En, ik heb gezelschap want Inge gaat mee op deze 2 weken avontuurlijke tocht! Laat het maar komen
De Kiro heeft ook een nieuw betaalsysteem uitgewerkt voor de dagelijkse activiteiten. Nu is het zo dat iedere activiteit zijn eigen kassa heeft. Met het nieuwe betaalsysteem willen we 1 kassa maken waar iedereen langs moet. De kassa wordt op deze manier ook informeel het onthaal. Wat zal er allemaal langs deze kassa gaan: betaling internetcafé, betaling bureaucratisch hoekje, nemen van kopie s, inschrijven voor de informaticacursussen en kopen van insignes/foulards van de Kiro. Deze kassa bevat dus de computer om het Internet te regelen, een lijst met de prijzen voor het bureaucratische hoekje, de kopieermachine en de insignes/foulards van de Kiro. Het zal een aanpassing zijn maar volgens mij is dit een goed bedacht systeem die zeker zijn vruchten zal afwerpen.
Sarah
05-07-2007
Kabila - Bemba
Kabila Bemba: eind aan de lieve vrede
Er lijkt een einde te zijn gekomen aan de "wapenstilstand" tussen president Joseph Kabila en oud-vicepresident Jean-Pierre Bemba. Kabila en Bemba vechten hun conflict nu op een ander terrein uit. Dat blijkt uit interviews met "Jeune Afrique" en de Belgische openbare omroep RTBF. In die interviews gaven beide protagonisten hun kijk op de zaken.
Op korte tijd twee opmerkelijke interviews: het wordt interessant, zeggen ze in Congo. President Kabila reageerde in Jeune Afrique op vragen over het dossier-Bemba. Bemba verloor de Congolese presidentsverkiezingen met 42 procent van de stemmen. Hij verblijft nog altijd in Portugal. Is dat geen serieuze mislukking voor de jonge Congolese democratie, wilde Jeune Afrique weten van Kabila.
"Ségolène Royal kreeg 47 procent van de stemmen bij de Franse presidentsverkiezingen", antwoordde Kabila. "Ging zij zich verstoppen, of trok zij voor medische verzorging naar Nieuw-Zeeland? Neen dus. Ze bleef in Parijs, om daar de politieke strijd voort te zetten. Het slecht functioneren zit dus op een andere plek."
Volgens Kabila probeerde Bemba op zijn eigen manier een "derde" ronde van de presidentsverkiezingen te organiseren, maar dan niet op politiek terrein. Een verwijzing naar de gevechten die op 22 en 23 maart in Kinshasa plaatsvonden. Bemba verloor, en moest afdruipen, aldus Kabila.
De Congolese president vindt nog altijd dat de verantwoordelijken voor de feiten van maart 2007 moeten worden berecht, ook in het kader van de strijd tegen de straffeloosheid in Congo. "Dat geldt ook voor de gebeurtenissen in Beneden-Congo (eind januari) en die in Ituri. Senator Bemba vertrok op 11 april inderdaad met de zegen van de voorzitter van de Senaat uit Congo. Maar het Congolese gerecht wil haar werk kunnen doen. De procureur-generaal van de Republiek stelde een onderzoek in, en vroeg om de opheffing van Bembas parlementaire onschendbaarheid. Laten we het gerecht zijn werk doen."
Volgens Kabila was Bemba in maart radeloos en trachtte hij de Congolese instellingen te ondermijnen. "Het resultaat is bekend. Vierentwintig uur van gevechten in Kinshasa, en veel levens die verloren gingen. Bemba wilde de macht grijpen en mij fysiek uitschakelen."
Oppositieleider Bemba beloofde tijdens zijn verblijf in Portugal geen politieke activiteiten te ontplooien. Toch gaf hij een interview aan de RTBF, om Kabila van antwoord te dienen. "Is Congo echt een democratische staat aan het worden, of zien we een ander soort regime tot stand komen?", aldus Bemba. Volgens de MLC-voorzitter kan Congo alleen maar een dictatuur zijn, als het geen democratie is.
De uitspraken in beide kampen tonen aan dat het conflict nog lang niet weg is. Kabila en Bemba proberen een beetje te nuanceren, maar het wederzijdse wantrouwen is er nog altijd. De wapenstilstand lijkt doorbroken. Dat kan tot nieuwe tragische gebeurtenissen leiden, als we niet opletten.
Bembas lijfwacht werd in maart van dit jaar verslagen, zeker. Maar het klimaat van wantrouwen kan tot nieuwe animositeit leiden. Opportunisten zouden hun kans kunnen grijpen om te proberen het politieke proces met geweld te verstoren.
Het zou naïef en onvoorzichtig zijn geen aandacht aan deze situatie te besteden. De kaarten werden hoe dan ook herschud. Kabila is nu de verkozen Congolese president. Hij zal al zijn prerogatieven gebruiken om de stabiliteit van de instellingen en de veiligheid van het land te verzekeren. Zijn optreden kan echter op diverse manieren worden uitgelegd. Dat kan tot talloze woelige debatten leiden, iets wat de jonge democratie kan missen als kiespijn.
Het lijdt geen twijfel dat Bemba op zijn beurt graag dé belichaming van de Congolese oppositie wil zijn. Nu al wil hij de "coördinator" van de oppositie zijn, overeenkomstig de wet over de oppositie die in de Nationale Assemblee werd goedgekeurd. Door zijn interview met de RTBF laat hij merken dat hij politiek niet "dood" wil zijn. Bemba zoekt naar een manier om zijn rentree te maken in Congo.
De situatie doet denken aan wat er gebeurde in Zimbabwe. Het conflict tussen Robert Mugabe en Morgan Tsvangirai had daar dramatische gevolgen. Voor Congo zou het een slechte zaak zijn om de Zimbabwaanse toer op te gaan.
Velen hopen dat de krachtmeting tussen Kabila en Bemba zal verminderen. Beide figuren moeten de spelregels naleven en ijveren voor een betere toekomst in Congo. Indien nodig, kan er altijd een democratische machtswissel komen, op zeker ogenblik.
Op basis van de politieke realiteit moet er naar een politiek compromis worden gezocht, dat verenigbaar is met de inhoud van de grondwet. Zon compromis moet de democratische spelregels versterken, in plaats van ze te verzwakken. Maar de recente interviews wijzen erop dat de politiek détente nog veraf is.
Wil je eens weten hoe een "corrupt" systeem in zijn werk kan gaan? Ga dan naar www.wanneloes.waarbenjij.nu en lees het verhaal van Anneloes (titel: we leven nog wel hoor). Ik heb hier niet veel aan bij te voegen, maar ik herken direct de frustraties van Anneloes. Ze zijn terecht, en zo gaat het nu eenmaal in Congo... Hopelijk vindt ze snel een oplossing!
Sarah
Week 13
Ik had al minder leuk nieuws over mijn gestolen USB, maar nu heb ik minder leuk nieuws over de Kiro. We moeten namelijk verhuizen. Heel onverwachts voor de Kiro, wil de school Twendelee de lokalen in september hergebruiken als naaiatelier. Nog voor de Kiro zich hier vestigde was dit een naaiatelier, die op dat ogenblik niet werd gebruikt. Vandaar dat de Kiro zich hier 6 jaar geleden gevestigd heeft. Nu wil de school dit lokaal dus recupereren.
Gelukkig krijgen we van de school een nieuwe zaal ter beschikkingen. In het geval dat we geen andere zaal hadden, dan zouden we buiten het centrum moeten gaan. De gebouwen in het centrum zijn namelijk onbetaalbaar (zowel om te kopen als te huren). Maar wanneer we buiten het centrum liggen, dan zouden we ook cliënteel verliezen. Eventjes ter verduidelijking: de school Twendelee en dus ook de Kiro, ligt in het hartje van Lubumbashi
Je zou denken, das wel goed nieuws. Maar eigenlijk niet. De nieuwe zaal die we krijgen staat letterlijk en figuurlijk op instorten. Er zijn heel wat kosten om de zaal op te knappen. Om toch zoveel mogelijk kosten te besparen zullen we buiten de dakreparaties alles zelf opknappen. Er moet een nieuwe elektriciteitsbedrading komen (Willem, mocht je eventjes tijd hebben: altijd welkom é), een nieuw plafond en er moet geschilderd worden.
Op 18 juli zullen César, Didier en Ado (de mensen van het nationale secretariaat) voor 3 weken naar België en Italië vertrekken. Graag zouden we dus nog voor hun vertrek verhuizen. Het is dus hopen dat de dakreparaties niet te lang op zich laten wachten. Ze zijn al bezig en zouden zaterdag klaar moeten zijn, maar je moet met alles rekening houden!
Na de crisis op het bureau, was het zaterdag toch eventjes tijd om te vieren. Nuja, vieren. Tis maar hoe je het bekijkt. Zaterdag (30 juni) was het namelijk de onafhankelijkheidsdag van Congo. 47 jaar in totaal. In Lubumbashi werd de stad in het bruin geschilderd (vooral de winkels) en was er zaterdag een défilé van het leger, de politie, de mijnsector, ministeries, scholen, jeugdbewegingen, winkels, Deze défilé wou ik voor geen geld missen. Buiten mezelf en Inge heb ik geen andere blanken gezien. Het was een naar gevoel als ik bekende mensen tegen kwam die weten dat ik een belg ben en hun onafhankelijkheid van België aan vieren waren Wanneer er wild vreemde mensen vroegen wie we waren, vonden we het te onbeleefd om deze vraag te negeren en zeiden we dat we Zweedse meisjes waren: Olga (ikke) en Aukje! Kwestie om problemen te vermijden. Uiteindelijk zijn er veel mensen die hun twijfels hebben bij de onafhankelijkheid van Congo, maar de meerderheid viert maar al te graag 30 juni. En wanneer ze er tegen een belg hun gedacht kunnen over zeggen dan zullen ze dit niet laten. En daar had ik nu op die dag helemaal geen zin in Ik heb ook geen fotos genomen. Ten eerste omdat dit helemaal niet aan te raden is en ten tweede, hoe minder gerief je bij hebt hoe minder ze kunnen stelen. Want voor de straatkinderen was het een topdag was stelen betreft! Het klinkt waarschijnlijk raar, maar het is nu eenmaal zo!
Na de défilé, rond een uur of 14u (start om 10u) hadden we rust verdiend! 4 uur rechtstaan, en soms in de felle zon, kan vermoeiend zijn! Een namiddagje rust en stilte aan het hotel Karavia hadden we verdiend. We konden het ook niet laten om die avond de bloemetjes buiten te zetten. En gelukkig maar, anders hadden we het vuurwerkspektakel moeten missen! Ik zat me toen te bedenken dat ik in Letland ook de onafhankelijkheid heb meegemaakt, en toen was er ook een heus vuurwerkspektakel (nostalgie??)
Maar zondag was het voor mij de grote dag: de verhuis naar mijn nieuw gastgezin! Dolgelukkig heb ik mijn bagage gepakt. Ik heb een leuke tijd beleefd op Chem Chem maar ik had terug nood aan de Congolese cultuur, en ook een beetje aan mijn onafhankelijkheid. Ik ben nu niet meer afhankelijk van de auto van Chem Chem en ik kan zelf beslissen wanneer ik naar huis ga (tijdens de week en het weekend) Een zalig gevoel!
Zondag om 14u ben ik aangekomen. Direct stond mama Charlotte met een Simba klaar en werd ik uitgenodigd voor een heus feestmaal. Er waren frietjes, patatjes, bukari, spaghetti, sombé, tomaatjes, eitjes en kip . en een leuke sfeer. Wat een ontvangst! Deze week zal het een hele opgave zijn om het gezin te leren kennen. Mama Charlotte en papa Pontien hebben 9 kinderen!
Pour tout le monde qui parle aucun Néerlandais: Bienvenu sur mon blog!
Avec mon blog je veux laisser les gens jouir de ma grande aventure au Congo. Il y a les newsletters, culture et bien entendu quelques-uns de mes plus jolies photos! Ma française n'est pas tellement bien écrit et il prend le temps pour pouvoir écrire quelque chose. Pourtant je ferai ma le mieux pour faire de temps en temps un petit mot dans français!
Gauchement vous pouvez réagir et envoyer un e-mail (bouton: stuur een email). A votre droite il y a la possibilité pour abandonner un petit message dans mon livre d'invité (bouton: het gastenboek). Alors, vous voulez réagir à ce petit message, voir ta droite en contrebas ceux-ci du cadre pour la bouton: reageer (réagir).
De CIA hing deze week zijn vuile was buiten. De vrijgegeven archieven vertellen weinig over de moorden die de geheime dienst in 1960 in Cuba en Congo wilde plegen. Aan 'vuile trucs' ontbrak het echter niet. Eisenhower zag maar één uitweg: de twee charismatische leiders Castro en Lumumba laten vermoorden.
Elke geheime dienst heeft zijn vuile trucs en bij de CIA lijken ze eerder regel dan uitzondering te zijn geweest, zo bleek eerder deze week. Toen gaf de Amerikaanse inlichtingendienst een collectie documenten uit 1973 vrij die, niet zonder enig cynisme, intern bekend staat als de 'familiejuwelen'. De vrijgave is vooral voor binnenlands gebruik bedoeld, want daar is het dat de dienst zijn legitimiteit moet bewijzen. Over omstreden praktijken in het buitenland valt er dus veel minder uit te vernemen. Al zijn die niet min: het ondermijnen van regeringen, sabotageacties, staatsgrepen, het trainen van milities, tot regelrechte politieke moorden toe. Bij die moordplannen vallen twee doelwitten op: Fidel Castro, die in 1959 in Cuba aan de macht kwam, en Patrice Lumumba, de eerste premier van het sinds 1960 onafhankelijke Congo, die begin 1961 werd vermoord. Tegen het onwillige Cuba zette de CIA de grote middelen in, met inbegrip van een regelrechte - mislukte - invasie, die van de Varkensbaai, in april 1961. Over de plannen om Lumumba te liquideren, vertellen de 'familiejuwelen' haast niets.
Uit zijn archief gaf de CIA eerder alleen enkele erg gecensureerde telegrammen vrij. Ook de kamercommissie die vanaf 2000 de Belgische betrokkenheid bij de moord op Lumumba onderzocht, kon niet op enige medewerking rekenen. Begin dit jaar kwam er een opmerkelijke bron bij: het boek Chief of station: Congo, de memoires van Larry Devlin, in 1960 CIA-chef in de Congolese hoofdstad Leopoldstad. Meteen na zijn onafhankelijkheid verkeerde Congo in volle chaos, nadat het leger aan het muiten was geslagen en de Belgen massaal waren weggevlucht. Op 11 juli scheurde de rijke provincie Katanga zich af, wat de Congolese schatkist de helft van haar inkomsten kostte. Een troepenmacht van de Verenigde Naties, de ONUC, probeerde de orde te herstellen. Devlin zou vooral de kwade genius zijn die in 1961 Patrice Lumumba liet vermoorden, de eerste premier van Congo. Ook zou hij legerchef Joseph-Désiré Mobutu twee keer tot een staatsgreep hebben aangezet.
Zo begon Congo met Devlin aan een geschiedenis van dictatuur, oorlog en uitbuiting, die vele tientallen miljoenen mensen het leven miserabel maakte en miljoenen van hen het leven kostte. Op zijn oude dag knaagt dat nog altijd aan Devlin. Zijn memoires dienen dan ook vooral om zich wit te wassen. En vooral, het was voor de goede zaak: Congo mocht niet in handen vallen van de Sovjet-Unie. Rond 1960 beleefde de Koude Oorlog een hoogtepunt. Devlins anticommunisme lijkt wel een paranoïde obsessie. In elke futiliteit ziet hij de hand van Moskou. Negen ronddwalende Russen interpreteert hij al als een groot communistisch offensief. Maar misschien is Devlins ideologische gedram alleen een excuus voor een cynische machtspolitiek. Die had niets te maken met de democratie of de westerse waarden, maar alles met Congo's bodemrijkdommen, kobalt, uranium of diamant. Tenslotte telde Afrika wel meer progressieve of nationalistische regimes. Dat maakte hen in Amerikaanse ogen wel 'anti-westers', maar niet overal wilde de CIA er de leiders uit de weg ruimen. Sovjetleider Nikita Chroestsjov koesterde ook geen bijzondere plannen met Congo, zo blijkt uit een andere recente publicatie, Khrushchev's Cold War, waarvoor de auteurs Aleksandr Fursenko en Timothy Naftali inzage kregen in tot nu toe gesloten gebleven Sovjetarchieven. De grootmachten waren tot in de jaren vijftig amper geïnteresseerd in Afrika. Het ineenklappen van Congo in 1960 verraste beide volledig.
Marionet van de Sovjets De Amerikanen rekenden Afrika nooit tot hun 'vitale belangen' en verwachtten dat Europa in zijn ex-kolonies wel op de winkel zou passen. Pas toen het rond Congo begon te spannen, zomer 1960, bedacht de legerleiding opeens dat in Congo 'de essentiële Zuid-Atlantische zeeroutes van de Vrije Wereld' op het spel stonden. Devlin haalt er de populaire dominotheorie bij: als Congo 'valt', tuimelt de rest van Afrika mee en is de hele zuidflank van de NAVO in gevaar. Devlin erkent dat Lumumba geen communist was, maar hij vreesde dat de premier als onbetrouwbaar warhoofd een willoze marionet van de Sovjets dreigde te worden. Het CIA-archief bevat een telegram van 18 augustus 1960, waarvan de auteur is weggestreept, maar die alleen Devlin kan zijn. Het meldt dat in Congo 'een klassieke communistische machtsovername' dreigde, met Lumumba als spilfiguur. 'Wellicht blijft maar weinig tijd over om actie te ondernemen teneinde een nieuw Cuba te vermijden', zo besluit het telegram.
De verwijzing naar Cuba staat er niet toevallig. Tevoren had het aan de macht komen van progressieve regimes in bijvoorbeeld Ghana Washington niet erg verontrust. Dat veranderde plots in 1960. Dat Fidel Castro na 1959 aanstuurde op een reële onafhankelijkheid, bracht hem geleidelijk op een ramkoers met Washington. Hij vond alleen steun bij de niet-gebonden landen. En bij Moskou. Omdat het in de tijd samenviel, leidde de tunnelvisie van de Amerikanen tot de vrees dat dit scenario zich met Lumumba in Congo zou herhalen. Het tekent zijn 'pessimisme', aldus Fursenko en Naftali, dat de toenmalige Amerikaanse president Dwight D. Eisenhower alle hoop op een regeling had verloren en maar één uitweg meer zag: die twee charismatische leiders laten vermoorden. De CIA wilde Lumumba vermoorden door hem via geprepareerde tandpasta met polio te besmetten. Daarvoor kwam dr. Sidney Gottlieb in actie, van wie Devlin alleen het alias 'Joe from Paris' vermeldt. Gottlieb, de gifmeester van de CIA, die onder meer ook de vergiftigde sigaren bedacht om Castro het hoekje om te helpen, kwam naar Congo om de werking van het gif uit te leggen. Maar Devlin schrijft dat hij ethisch bezwaar maakte en daarom weigerde om het plan te laten uitvoeren. Die gewetensbezwaren overtuigen niet. Wellicht achtte hij het tandpastaplan onuitvoerbaar. Van ethiek was tenslotte al geen sprake meer toen hij op 17 oktober 1960 Washington vroeg om een scherpschutter te sturen.
Doodgemarteld Devlin zwijgt erover in zijn memoires, maar hij had wellicht iets anders in de zin met Lumumba. Die leefde toen onder huisarrest, beschermd door VN-soldaten, bedreigd door een arrestatiebevel van Mobutu. Thuis was Lumumba onaantastbaar, maar ook machteloos. Dat hij zou proberen te ontsnappen, lag voor de hand. Devlin had daarvoor enkele alternatieven klaar: huursoldaat QJ/WIN om hem onderweg af te knallen en een netwerk van agenten, ook Belgische, om hem te arresteren en aan Mobutu uit te leveren. Dan kon die het vuile werk doen. En de VN keken alleen toe, want ook secretaris-generaal Dag Hammarskjöld vond dat Lumumba 'gebroken' moest worden. De rest is geschiedenis: Lumumba ontsnapte en werd inderdaad gearresteerd voor hij de plek bereikte waar QJ/WIN hem opwachtte. Omdat zijn populariteit maar niet taande, leverden Mobutu en Nendaka hem op 17 januari 1961 uit aan zijn bloedvijanden in Katanga, wier afscheiding Lumumba nooit zou aanvaarden. Die vijanden waren niet alleen de Katangese separatisten, maar ook de Belgen die de secessie van de provincie mee hadden georganiseerd. Voor die Belgen, die zowel politieke als economische belangen dienden, was de afgezette premier een sta-in-de-weg, die bovendien onbeleefd was geweest tegenover koning Boudewijn. Meteen na zijn aankomst in Katanga werd Lumumba doodgemarteld. Zijn stoffelijke resten eindigden in een vat zwavelzuur.
Onafhankelijkheidsviering: politici vieren in heel Congo
De 47ste viering van de Congolese onafhankelijkheid wordt overal in het land gevierd. De politici worden verspreiod over het land ingezet.
President Joseph Kabila zal de grote ceremonie in Kisangani voorzitten. De Congolese president kwam op vrijdagavond aan in de hoofdstad van de Oostelijke provincie. Kabila wordt vergezeld door regeringsleden,diplomaten en politici. Naast de manifestatie ter gelegenheid van de 47ste viering van de Congolese onafhankelijkheid zal Kabila ook de eerste steen van een nieuwe cimentfabriek leggen en het vernieuwde stadion Lumumba inwijden.
Andere politieke personaliteiten zullen elders in het land vieren. De voorzitter van de Senaat Léon Kengo in Bandundu, de voorzitter van de Kamer Vital Kamerhe in Lubumbashi, eerste minister Antoine Gizenga in Kinshasa en minister van staat en landbouw François Joseph Nzanga Mobutu in Mbuji Mayi.
De voorbereidingen voor het onafhankelijkheidsfeest van vandaag, 30 juni, verliepen goed. Koperhoofdstad Lubumbashi werd in het bruin gekleurd, de kleur van het officiële lushoise uniform, aldus radiookapi.net.
De voorbereiding zijn duidelijk af te meten aan de files in Lubumbashi. Omdat de hoofdweg in het stadscentrum, de steenweg Mzee Kabila voor verkeer gesloten is, is het aanschuiven geblazen voor het vele verkeer. Een tweede indicatie voor het goed verloop van de feestvoorbereidingen zijn de nieuwsgierigen op het plein voor het postkantoor. Daar werd een grote tribune gebouwd. Tenslotte blijkt dat alle commerciële gebouwen bruin geschilderd zijn.
Het leger simuleerde op woensdag al een parade. Voor de gelegenheid werden ze uitgerust met nieuwe bottines en muziekinstrumenten.
Het feest begon deze nacht in Lubumbashi. De prijs van het bier is naar beneden gehaald van 1000 Congolese Frank (ongeveer $2) naar 400 Congolese Frank ($0,8).
César, de voorzitter van KIRO Congo is al enkele malen in België geweest. Ik vroeg eens wat zijn eerste indrukken zijn van onze cultuur!
... Wanneer je iemand iets vraagt en hij antwoord nee of ja dan vragen jullie toch nog eens: "ben je zeker?". ... De mensen (vooral de meisjes en vrouwen) zijn simpel gekleed. ... Er is een duidelijke structuur in jullie leven, en de belgen leven hier ook naar. ... Veel mensen gaan over de middag buiten het "kantoor" eten. ... Wanneer jullie frietjes eten op restautrant, dan zijn deze meestal à volonté. ... De verkoper van belegde broodjes stel altijd veel vragen. Wit of bruin? Mayonaisse of cocktail? Alle groentjes?... ... Jullie kunnen voor 0.01 euro naar Barcelona vliegen! ....Veel gerechten (spaghetti, frietjes) kunnen jullie in klein, middel of groot bestellen. ... Belgen kunnen ongekoeld bier kopen en deze ongekoeld opdrinken. ... Het is ongelooflijk hoe goed jullie treinverkeer/systeem werkt. ... Jullie moeten altijd en overal een afspraak maken om ergens heen te gaan, soms zelfs bij eigen vrienden of familie.
Minder leuk nieuws
Deze week is mijn USB-stick gestolen. Een ramp....
Op mijn USB-stick stonden veel documenten maar vooral veel foto's. Vandaar dat de foto's van week 11 en 12 op www.bombie3.spaces.live.com eerder beperkt blijven en ik jullie enkel mijn foto's kan tonen die nog op mijn camera staan (wat zo goed als niks is).
Maar, gelukkig had ik mijn USB-stick al eens leeggemaakt en heb ik al mijn foto's genomen voor 15 mei op een cd gezet. Ook leve mijn fotowebsite waar ik veel foto's kan recupereren en een dikke mercie aan Elke die zich hiermee wil bezighouden ;-)
