De kop is er af. De eerste rit is gereden. Eigenlijk was het maar een halve rit want ik ben maar in de namiddag vertrokken. Het is zoals in de Ronde van Frankrijk waar de renners ook starten met een proloog, meestal een tijdrit over een kortere afstand.
Voor de start deze middag kwam mijn naaste familie en enkele vrienden langs om mij uit te wuiven. Dank aan Birger, Saskia, Dorine, Dirk, Stefanie, Jochen en Alana voor de komst en de steun. Ik wil mijn lieve kleinzoon Damon speciaal bedanken voor de mooie en emotionele afscheidsbrief. Onverwacht maar zeer aangenaam was de komst van Luc, of moet ik spreken van pater Luc, die mijn vertrek letterlijk en figuurlijk kwam inzegenen. Niet alleen mijn fiets, maar ook mezelf en alle aanwezigen kregen grote druppels heilig water over zich. Met het warme weer was het gelijktijdig een aangename verfrissing. Ook de speech van pater Luc was zeer aangenaam en boeiend, en werd door alle aanwezigen gesmaakt. Na de plechtigheden was het dan tijd voor het afscheid. Ook dit was emotioneel en de meeste aanwezigen hielden het niet droog, en dit keer kwam het niet door het zegenen. Zeker mijn lieve echtgenote Carine had het zwaar, maar dat is ook te begrijpen. Ze ziet enorm op tegen de maand eenzaamheid. Ik ben haar ook enorm dankbaar dat ik deze pelgrimstocht mag maken. Als ik terug ben zal ik ze extra verwennen, want ik sta bij haar in het krijt.
Intussen werd het 14u30 en tijd om te vertrekken. Door de 23kg bagage op mijn bagagedrager moest ik extra mijn best doen om mijn ene been over de fiets zwaaien. En dan was ik vertrokken voor ongeveer 2300 km, in een aangename temperatuur om te fietsen van 23 graden. Alles verliep vlot, tot ik na een aantal km besefte dat ik mijn ontbijtkoeken voor morgen vergeten was. Alweer kon ik ervaren wat goede vrienden zijn, want direct kwamen Stefanie en Jochen mij achterna met de bevoorrading. Ze beloofden zelfs om iedere morgen mijn ontbijt te brengen ... of zou ik dat verkeerd begrepen hebben ?
Daarna verliep de tocht vlot, onder een bewolkte hemel. Enkele zwarte wolken waaiden voorbij. Een paar keer meende ik enkele druppels te voelen. Ik keek nog eens rond of pater Luc niet terug in de buurt was, maar neen.
Na 2 uur en een kwart kwam ik dan aan bij mijn logeeradres. Ik slaap in studiootje boven een Tunesisch restaurant. Deze avond stond er couscous met brochette du chef op de menu. Heel lekker, maar veel.
Voor het avondeten nog eens gaan wandelen in de stad, en oa de kathedraal bezocht. Spijtig dat die in de stijgers staat voor renovatiewerken. Ik wou echter op tijd op mijn kamer zijn om naar het voetbal te kijken, de finale van de Champions League. Ik kijk al uit naar de rit van morgen.
Reacties op bericht (1)
04-06-2017
Goede reis
Dag Marc
Leuk om te lezen dat je goed vertrokken bent!
Wees voorzichtig en geniet van deze unieke ervaring!
Wij blijven je blog volgen.
Vele groetjeS
