Deze morgen heb ik ook het ontbijt genomen in het klooster van Saint Martin. Misschien moet ik nog eens mijn verhaal doen over het avondmaal van gisterenavond in dit klooster. Het was lekker, maar ik denk dat de nonnekes gewoon zijn om sober te leven. Eerst was er soep, en dan kwam de hoofdschotel, nl pasta carbonara. Het was een schotel die ik thuis met gemak voor minstens de helft alleen zou opeten. Hier deelden we schotel met 8 volwassen mensen. We kregen naast water ook een halve fles wijn, eveneens om de delen met 8. Gelukkig waren er een paar tussen die enkel water dronken. Het eerste deel van het dessert was een minuscuul stukje kaas van ongeveer 2 op 2 cm en een halve cm dik, en ten slotte nog een stuk fruit. Ik heb niet echt hongerig van tafel gegaan, maar ik ben wel gewoon van een stukje meer te eten. Nu ja, we zijn momenteel pelgrim, en een beetje sober leven en boete doen hoort daar bij. Iets over acht ben ik vetrokken, terwijl alle nonnekes de vespers aan het zingen waren. Ook het dankgebed voor de goede en overvloedige spijzen gisterenavond, werd door het garcon-zusterke gezongen. Ik ben wel blij om het allemaal eens mee te maken. Ik heb dan eerst nog wat met de fiets in Tours rondgereden om nog een en ander te zien. Het was zalig fietsen in de nog zeer rustige stad op deze zondagmorgen. Er waggelden wel nog enkele jongeren over straat die er een plezierige nacht en morgen op zitten hadden. Na het laatste stadsbezoek verliet ik Tours. Ik nam me vandaag voor om het heel rustig te doen vanaf het begin. Gisterenvoormiddag had ik me blijkbaar wat geforceerd en na de middag kreeg ik mijn krakje. Vandaag wou ik dit voorkomen, en dwong ik mezelf om langzamer te rijden. Onderweg heb ik meerdere malen zwaar beladen fietsers gezien, vermoedelijk ook op weg naar Santiago de Compostela. Voorlopig bleef het bij eens zwaaien en elkaar bonjour toe wensen, want iedereen reed dapper door zonder stoppen. Onderweg heb ik vandaag niets tegengekomen om te bezichtigen. Ik kwam enkel kleine dorpjes langs. Ik kon wel genieten van het fietsen zelf in schitterend weer en heel mooie landschappen. Op een bepaald moment stak er een vos voor mij de weg over. Hij bleef me nog even, met zijn mooie snoetje, verwonderd aankijken. Na de middag werd het wel heel warm 32 a 33 gr. Ik moest lang rijden om een bankje in de schaduw te vinden om iets te eten. Pas rond 13u30 was dit geval. Rond 15u kwam ik op mijn bestemming aan.
Vandaag 82 km gereden in 4u58 met 345 hoogtemeters. Mijn vrouwtje denkt dat ik zo mager als een lat zal zijn als ik terugkom.
Zoals naar gewoonte de laatste dagen terug om 6 u uit de veren. De jeugdherberg kon deze morgen niet kon voorzien in een ontbijt. Ik had nog een rozijnenkoek van gisteren over en heb die dan maar als ontbijt opgepeuzeld. Om 8u15 terug vertrokken op de fiets. De zon was reeds goed van de partij. Tot de middag in een stuk door gefietst, terug grotendeels door akkers. Op de middag gepicnict op een mooi plaatsje langs de Brenne. Het eerste uur na de middagpauze had ik het lastig. Ik geraakte niet in mijn ritme. Later begon het weer te vlotten. Ondertussen was ik in de wijnstreek van de Loire aangekomen. De graanvelden maakten plaats voor wijnvelden. Ik reeds er langs een domein Valmer met mooi kasteel. De wijn uit deze streek heet Vouvray-wijn, genoemd naar het dorp waar ik even later ook doorkwam, en gelegen is vlak aan de Loire. De laatste kilometers reed ik op een fietspad op de oevers van de Loire. Zalig fietsen. Via een fiets-en wandelbrug over de Loire, kwam ik het centrum binnen. Eerst bezocht ik de kathedraal waar ik terug een stempel kon bekomen. Ik reed daarna verder tot het oude stadsgedeelte waar zich de basiliek van Saint Martin bevindt, en waar ik in het aanpalend klooster zou overnachten. Ik kon mij achteraan in de kerk aanmelden. Het nonnetje van dienst belde de zuster op die instaat voor de logementen. Terwijl ik moest wachten vroeg ze of ik Saint Martin kende. Ze was aangenaam verrast dat de patroonheilige van onze kerk in Moorsele Saint Martin is. Ze gaf me hun e-mail-adres om een foto van de kerk en het glasraam op te sturen. Dat zal ik zeker doen als ik terug ben. Intussen was het ander nonnetje ook aangekomen. Ik moest met fiets en al een stukje door de kerk om in het klooster te komen. Ik kreeg een mooie kamer voor 3 personen, maar logeer alleen. Rond 17u kreeg ik bericht dat Luc in Tours aangekomen was. Luc is op doorreis naar het zuiden en overnachtte vandaag toevallig ook in Tours. Luc is die pater-Luc die mij een week geleden zegende bij mijn vertrek, en die vorig jaar zelf vanuit Menen naar Compostela fietste. Het was een gezellig weerzien op een terrasje bij een biertje.
Vandaag 71 km gereden in 6u15. 442 hoogtemeters. Ik ben intussen een week ver en 602 km van huis. Tot nog toe verloopt alles zoals ik gehoopt had.
6u00 Chartres : bewolkt, westenwind, goed zicht, de begeleiders maken zich klaar. 8u15 Chartres : de duiven werden gelost. Ik vloog echter niet naar Belgie, maar reed in zuidelijke richting.
Gisterenavond en deze morgen was het voor mij wat aanpassen, want het was de eerste keer in mijn leven dat ik in een jeugdherberg logeerde. Het was nog wat zoeken om mijn draai te vinden. Ook de combinatie JEUGDherberg en mijn leeftijd van 62 jaar is al iets vreemds, maar daardoor voel ik mij al stukken jonger. Vandaag stonden er heel wat kilometers op het programma, 103, maar alles is vlot verlopen. Ik ben vroeg gestart, en heb er heel de dag een goed tempo in gehouden. Het parcours was lichtgolvend met weinig steile stukken, en in eens goede temperatuur om te fietsen. Ik was vandaag minder vermoeid bij aankomst dan de vorige dagen. Onderweg waren er 2 mooie kastelen te bewonderen, nl eerst dit van Chateaudun en later dit van Montigny-le-Gannelon. Met de fiets kom je toch heel mooie dingen tegen op minder of niet gekende plaatsen. Op het einde van de dag heb ik nog lang naast de rivier Loir gefietst. Dat was voor mij een onbekende rivier want dit is niet de gekende Loire. Omstreeks 16u10 ben ik aangekomen in Vendome. Ik logeer weer in een jeugdherberg. Maar dit is wel een heel mooie en moderne, met zelfs tv op de kamer. Er zijn blijkbaar weinig gasten want ik ben alleen in een kamer.
De dag is slecht gestart. Deze morgen bij het ontwaken was er geen electriciteit in de kamer. Zo goed als ik kon via het lichtje van mijn gsm mij klaargemaakt en alles ingepakt. In het restaurant was ook geen electriciteit en het enige wat kon verkregen worden was fruitsap, cornflakes, melk, en koekjes. Ok beter dat dan niets. Dan de rit gestart naar Chartres. Er was lichte zon, maar fris. Alles verliep vlot. Voor het eerst had ik het gevoel van vrijheid. Eens stoppen om op een bankje te genieten van cola en op de middag een picnic op een bankje, in het gras aan een beekje. Het was echt op zijn frans, du pain et du camenbert. Zalig. Tegen 12u15 reeds 50 km gereden. Er was ook niets te bezoeken, alleen genieten van de natuur onderweg. In de namiddag een mooi dorp ontdekt, Maintenant, met oa een mooi kasteel. Reeds op 15u was ik in Chartres, ik logeer er in de jeugdherberg. In dezelfde kamer logeer ik met een Zweed en een Nederlander. Daarna heb ik tot de avond te voet Chartres verkent. In de enorme kathedraal heb ik mijn stempel opgehaald.
Vandaag 76 km gereden, 5u07 op de fiets, 665 hoogtemeters.
Vandaag stonden er maar 55 km op het programma. Ik heb ervan geprofiteerd om tot 7 u te slapen en maar om 9u te starten. Onderweg heb ik alleen door dorpen en dorpjes gereden, maar wel 2 mooie kastelen tegengekomen, dit van Henonville en Thermericourt. Nog steeds was er felle tegenwind, maar toch minder hevig dan gisteren. Geen regen maar wel terug redelijk wat klimwerk. Ik ben reeds om 14u15 aangekomen. In mijn hotel was het restaurant gesloten, maar ik kon wel nog een koude schotel krijgen. Ik mocht mijn fiets stallen in de vergaderzaal. Vandaag 1 keer iets misreden. Er was een afdaling rond een kerk. Het dalen was blijkbaar zo leuk dat ik bleef draaien en even later besefte ik dat ik aan een plaats voorbij kwam waar ik even voordien in omgekeerde richting gereden was. Ik vond het al verdacht dat ik plots rugwind had.
Vandaag 56 km gereden. 3u59 op de fiets en toch 615 hoogtemeters. De rit was kort maar pittig.
Gisteren nog een Hollander gezien in Noyon. Hij was naar mijn fiets aan het kijken en zag een Nederlands fietsmerk. Hij sprak mij direkt aan. Hij was vanuit het zuiden van Nederland, te voet vertrokken op 17 mei. Hij stapt eerst naar Compostela en daarna verder naar Lissabon. Zijn terugvlucht is geboekt op 17 oktober.
Voor mij was het vandaag de op een na langste rit. 92 km en de weersomstandigheden waren slecht. Hevige tegenwind, rukwinden en regenbuien. Er stonden ook enkele flinke hellingen op het programma, waarvan een boven de 200m hoogte. Ik was er deze morgen niet gerust in. Daarom om 6 u opgestaan en om 8 u zat ik al op de fiets. Even verder om 8u30 was ik aan de Abdij van Ourscamp. Het moet een mooie abdij zijn met ook nog ruines van de oude abdij. De bezoeken waren maar mogelijk in de namiddag en ten vroegste om 9u15 was het open. Ik heb niet gewacht gezien de zware dag die mij nog te wachten stond. Er stond heel veel wind, maar de eerste 28 km tot Compiegne bleef het droog. Het was ook redelijk vlak en ik reed grote stukken door bossen waar ik afgeschermd was voor de wind. Ik heb het rustig gedaan en mij wat gespaard voor het zwaardere werk vanaf km 40. De laatste km voor Compiegne liepen over het jaagpad langs de l'Oise. Het is een goede opfrissing van mijn kennis aardrijkskunde want ik begin een per een terug te weten waar de Franse rivieren lopen. Ik heb even afgereden naar het centrum. Er staat een mooi stadhuis, maar de kathedraal vond ik niet speciaal.In het office de tourisme liet ik een stempel zetten in mijn Compostela-boekje. Even over Compiegne begon het gesukkel. De heuvels waren er terug en de regenbuien trokken langs. Ik had reeds vanaf deze morgen mijn regenjas aan, want als het niet regende was het toch een goede bescherming tegen de wind. Er vielen eerst enkele druppels, ik wachtte nog even om mijn regenbroek aan te trekken. Dat leek een goede beslissing want kort erna was het reeds over. Even verder begon toch goed te regenen. Gestopt, regenbroek uit de fietstas gehaald en terwijl ik half met mijn ene been in een broekspijp zat, kwam er rukwind en mijn fiets lag tegen de grond. Ik had de fietstas nog niet dichtgemaakt en zo lag de helft van mijn bazaar op straat. Net toen ik terug wou starten, stopte het wel met regenen zeker. Even gevloekt, maar ik reed toch verder met de regenbroek. Enkele km verder begon ik toch ferm te zweten in die broek. Terug gestopt om de regenbroek uit te trekken. Weer even verder begon her weer re regen. Foert, nu reed ik door zonder regenbroek, wat nat was droogde later toch snel door de wind. Om 12u30 stopt om te eten. Het was net een moment zonnig en op een bankje op een kerkpleintje at ik mijn belegd broodje. Plots kwam er uit een van de huisjes een jonge man die mij spontaan een halve fles water aanbood. Ik heb die dankbaar aanvaard want 2 van mijn 3 bidons waren reeds leeg. Ik drink veel, maar wees gerust, het is water. Na de middag ging het moeizaam met 3 flinke bulten, met 2 ervan beklimmingen van 2 a 3 km met soms stijging van 7 procent, en flinke regenwind. Op de voorlaatste klim kwam er heel felle regen. Ik trok terug de regenbroek aan. Klimmen met regenkledij is ook niet alles, zweten als een das. Ik denk dat ik onder de regenkledij natter was dan er buiten. Iets na 17 u uiteindelijk aangekomen. De vriendelijke madam had heel de dag aan mij gedacht zei ze, toen ze vaststelde welk weer het was. Ik kreeg direkt een thermos warme koffie, een biertje, een grote fles water en een fles wijn, en stelde voor mijn natte kledij te drogen in de droogkast. Ik was de dame heel dankbaar.
Vandaag 94 km gereden, terwijl er 92 voorzien waren. 6u57 op de fiets doorgebracht, en de gps gaf 716 hoogtemeters aan. Rekening houdend met het weer, dus wel een zware dag, maar we zijn er geraakt.
Eerst een mededeling. Ik heb momenteel problemen om foto's toe te voegen omdat de foto's te veel pixels bevatten en de bestanden te groot zijn. Mijn foto's staan nu dagelijks op facebook. Wie nog geen vriend is van mij mag gerust een vriendchapsverzoek sturen. Misschien voeg ik later nog de foto's toe aan de blog als ik iets meer tijd heb.
Vandaag terug om 7u op, ontbijt kon ik maar om 8u30 nemen omdat het feestdag was. Omstreeks 9u15 vertrokken. Mijn terugweg van de hoeve naar de hoofdroute ging erg vlot want het was nu 5 km in dalende lijn. Ik deed het wel voorzichtig wegens het vele grint op de weg. De abdij van Vaucelles was gesloten op maandag. Ik heb me tevreden gesteld met enkele foto's van buitenaf. Gisteren zag ik geen kat op straat, maar vandaag zag ik plots heel veel volk in een van de eerste dorpjes. Het was rommelmarkt. Ik kon niet anders dan te voet tussen de massa te slenteren. Mensen voorbij steken met een zwaar geladen fiets was bijna niet mogelijk. Zo een 2tal km stapvoets de weg vervolgd. Dat deed geen goed aan mijn gemiddelde snelheid. Ik stak terug een paar keer de Schelde over. Het was nog amper een beekje, waar ik met gemak kon overspringen. Iets verder was dan de bron. Eigenlijk was daar niet veel aan te zien. Het was een rioolbuis waar helder water uit kwam. Net toen ik terug de weg opreed zag ik nog een fietser, zwaar beladen met 4 fietstassen. Omdat het flink bergop was beperkten we ons eerst tot handjeszwaaien. Ik zou dan verder stoppen op de top van de heuvel. Het duurde wel even voor hij er aan kwam want de laatste 200m deed hij te voet. Het bleek iemand van Oostende te zijn, die zondag ook in Doornik gestart was. Hij was niet zeker of hij naar Compostela zou doorrijden. Zijn eerste doel was Tours bereiken, en dan zien wat hij verder zou doen. Sommige hellingen waren pittig, en het was echt heuvel op en heuvel af. Er stond tevens een flinke wind op kop. Op lichtere dalende hellingen was het zelfs nodig om flink te trappen om vooruit te komen. Enkele kilometer voor Saint-Quentin kon ik op het jaagpad langs het Canal de Saint-Quentin rijden. Dat was genieten omdat het nu vlak was. Rond 12u30 heb langs het kanaal mijn laatste koeken van thuis opgepeuzeld. Die waren intussen zo plat als een vijg van in mijn fietstas geperst te zitten, maar ze waren wel nog eetbaar. Even verder zag ik terug de Oostendenaar terug. Hij zou in Saint-Quentin blijven overnachten en pas morgen de verdere 40 km tot Noyon afleggen. Hij wil er morgen een kortere rit van maken omdat er slecht weer en veel wind voorspeld wordt. In Saint-Quentin ben ik even de stad ingereden, maar ook hier was alles dicht wegens de feestdag. De straat die naar de kathedraal leidde was flink stijl. Ik waande mij even in San Francisco. Daarna vervolgde ik mijn weg naar Noyon. Ik kon nog een heel stuk op het jaagpad langs het kanaal of naast de Somme rijden. Dat ging zo vlot en was zo plezierig dat ik te ver gereden was. Na enige aarzeling heb toch mijn kar gedraaid en enkele kilometer teruggereden. Eens terug op de gewone weg volgden de heuvels elkaar terug op. Nu waren ze wel minder hevig dan deze morgen. Op 15 km van Noyon begon de vermoeidheid toe te slaan. Plots op een heuvelrug zag ik in de verte de contouren van een grote kathedraal. Ik besefte dat ik de laatste heuvel van de dag over was. Een zalig moment. De kathedraal was reeds gesloten, dus heb ik vandaag geen stempels kunnen bekomen. Het was wel nog even zoeken naar het Ibis Budgethotel waar ik wou overnachten, want dit lag even buiten de stad.
Vandaag 92 km gereden. 9 km meer dan voorzien door hier en daar eens af te rijden om iets te gaan bezichtigen en door het verkeerd rijden. In totaal 5u42 op de fiets gezeten. 596 hoogtemeters overwonnen. Ik was moe, maar wel tevreden van de dag.
