Gisteren nog een Hollander gezien in Noyon. Hij was naar mijn fiets aan het kijken en zag een Nederlands fietsmerk. Hij sprak mij direkt aan. Hij was vanuit het zuiden van Nederland, te voet vertrokken op 17 mei. Hij stapt eerst naar Compostela en daarna verder naar Lissabon. Zijn terugvlucht is geboekt op 17 oktober.
Voor mij was het vandaag de op een na langste rit. 92 km en de weersomstandigheden waren slecht. Hevige tegenwind, rukwinden en regenbuien. Er stonden ook enkele flinke hellingen op het programma, waarvan een boven de 200m hoogte. Ik was er deze morgen niet gerust in. Daarom om 6 u opgestaan en om 8 u zat ik al op de fiets. Even verder om 8u30 was ik aan de Abdij van Ourscamp. Het moet een mooie abdij zijn met ook nog ruines van de oude abdij. De bezoeken waren maar mogelijk in de namiddag en ten vroegste om 9u15 was het open. Ik heb niet gewacht gezien de zware dag die mij nog te wachten stond. Er stond heel veel wind, maar de eerste 28 km tot Compiegne bleef het droog. Het was ook redelijk vlak en ik reed grote stukken door bossen waar ik afgeschermd was voor de wind. Ik heb het rustig gedaan en mij wat gespaard voor het zwaardere werk vanaf km 40. De laatste km voor Compiegne liepen over het jaagpad langs de l'Oise. Het is een goede opfrissing van mijn kennis aardrijkskunde want ik begin een per een terug te weten waar de Franse rivieren lopen. Ik heb even afgereden naar het centrum. Er staat een mooi stadhuis, maar de kathedraal vond ik niet speciaal.In het office de tourisme liet ik een stempel zetten in mijn Compostela-boekje. Even over Compiegne begon het gesukkel. De heuvels waren er terug en de regenbuien trokken langs. Ik had reeds vanaf deze morgen mijn regenjas aan, want als het niet regende was het toch een goede bescherming tegen de wind. Er vielen eerst enkele druppels, ik wachtte nog even om mijn regenbroek aan te trekken. Dat leek een goede beslissing want kort erna was het reeds over. Even verder begon toch goed te regenen. Gestopt, regenbroek uit de fietstas gehaald en terwijl ik half met mijn ene been in een broekspijp zat, kwam er rukwind en mijn fiets lag tegen de grond. Ik had de fietstas nog niet dichtgemaakt en zo lag de helft van mijn bazaar op straat. Net toen ik terug wou starten, stopte het wel met regenen zeker. Even gevloekt, maar ik reed toch verder met de regenbroek. Enkele km verder begon ik toch ferm te zweten in die broek. Terug gestopt om de regenbroek uit te trekken. Weer even verder begon her weer re regen. Foert, nu reed ik door zonder regenbroek, wat nat was droogde later toch snel door de wind. Om 12u30 stopt om te eten. Het was net een moment zonnig en op een bankje op een kerkpleintje at ik mijn belegd broodje. Plots kwam er uit een van de huisjes een jonge man die mij spontaan een halve fles water aanbood. Ik heb die dankbaar aanvaard want 2 van mijn 3 bidons waren reeds leeg. Ik drink veel, maar wees gerust, het is water. Na de middag ging het moeizaam met 3 flinke bulten, met 2 ervan beklimmingen van 2 a 3 km met soms stijging van 7 procent, en flinke regenwind. Op de voorlaatste klim kwam er heel felle regen. Ik trok terug de regenbroek aan. Klimmen met regenkledij is ook niet alles, zweten als een das. Ik denk dat ik onder de regenkledij natter was dan er buiten. Iets na 17 u uiteindelijk aangekomen. De vriendelijke madam had heel de dag aan mij gedacht zei ze, toen ze vaststelde welk weer het was. Ik kreeg direkt een thermos warme koffie, een biertje, een grote fles water en een fles wijn, en stelde voor mijn natte kledij te drogen in de droogkast. Ik was de dame heel dankbaar.
Vandaag 94 km gereden, terwijl er 92 voorzien waren. 6u57 op de fiets doorgebracht, en de gps gaf 716 hoogtemeters aan. Rekening houdend met het weer, dus wel een zware dag, maar we zijn er geraakt.
Eerst een mededeling. Ik heb momenteel problemen om foto's toe te voegen omdat de foto's te veel pixels bevatten en de bestanden te groot zijn. Mijn foto's staan nu dagelijks op facebook. Wie nog geen vriend is van mij mag gerust een vriendchapsverzoek sturen. Misschien voeg ik later nog de foto's toe aan de blog als ik iets meer tijd heb.
Vandaag terug om 7u op, ontbijt kon ik maar om 8u30 nemen omdat het feestdag was. Omstreeks 9u15 vertrokken. Mijn terugweg van de hoeve naar de hoofdroute ging erg vlot want het was nu 5 km in dalende lijn. Ik deed het wel voorzichtig wegens het vele grint op de weg. De abdij van Vaucelles was gesloten op maandag. Ik heb me tevreden gesteld met enkele foto's van buitenaf. Gisteren zag ik geen kat op straat, maar vandaag zag ik plots heel veel volk in een van de eerste dorpjes. Het was rommelmarkt. Ik kon niet anders dan te voet tussen de massa te slenteren. Mensen voorbij steken met een zwaar geladen fiets was bijna niet mogelijk. Zo een 2tal km stapvoets de weg vervolgd. Dat deed geen goed aan mijn gemiddelde snelheid. Ik stak terug een paar keer de Schelde over. Het was nog amper een beekje, waar ik met gemak kon overspringen. Iets verder was dan de bron. Eigenlijk was daar niet veel aan te zien. Het was een rioolbuis waar helder water uit kwam. Net toen ik terug de weg opreed zag ik nog een fietser, zwaar beladen met 4 fietstassen. Omdat het flink bergop was beperkten we ons eerst tot handjeszwaaien. Ik zou dan verder stoppen op de top van de heuvel. Het duurde wel even voor hij er aan kwam want de laatste 200m deed hij te voet. Het bleek iemand van Oostende te zijn, die zondag ook in Doornik gestart was. Hij was niet zeker of hij naar Compostela zou doorrijden. Zijn eerste doel was Tours bereiken, en dan zien wat hij verder zou doen. Sommige hellingen waren pittig, en het was echt heuvel op en heuvel af. Er stond tevens een flinke wind op kop. Op lichtere dalende hellingen was het zelfs nodig om flink te trappen om vooruit te komen. Enkele kilometer voor Saint-Quentin kon ik op het jaagpad langs het Canal de Saint-Quentin rijden. Dat was genieten omdat het nu vlak was. Rond 12u30 heb langs het kanaal mijn laatste koeken van thuis opgepeuzeld. Die waren intussen zo plat als een vijg van in mijn fietstas geperst te zitten, maar ze waren wel nog eetbaar. Even verder zag ik terug de Oostendenaar terug. Hij zou in Saint-Quentin blijven overnachten en pas morgen de verdere 40 km tot Noyon afleggen. Hij wil er morgen een kortere rit van maken omdat er slecht weer en veel wind voorspeld wordt. In Saint-Quentin ben ik even de stad ingereden, maar ook hier was alles dicht wegens de feestdag. De straat die naar de kathedraal leidde was flink stijl. Ik waande mij even in San Francisco. Daarna vervolgde ik mijn weg naar Noyon. Ik kon nog een heel stuk op het jaagpad langs het kanaal of naast de Somme rijden. Dat ging zo vlot en was zo plezierig dat ik te ver gereden was. Na enige aarzeling heb toch mijn kar gedraaid en enkele kilometer teruggereden. Eens terug op de gewone weg volgden de heuvels elkaar terug op. Nu waren ze wel minder hevig dan deze morgen. Op 15 km van Noyon begon de vermoeidheid toe te slaan. Plots op een heuvelrug zag ik in de verte de contouren van een grote kathedraal. Ik besefte dat ik de laatste heuvel van de dag over was. Een zalig moment. De kathedraal was reeds gesloten, dus heb ik vandaag geen stempels kunnen bekomen. Het was wel nog even zoeken naar het Ibis Budgethotel waar ik wou overnachten, want dit lag even buiten de stad.
Vandaag 92 km gereden. 9 km meer dan voorzien door hier en daar eens af te rijden om iets te gaan bezichtigen en door het verkeerd rijden. In totaal 5u42 op de fiets gezeten. 596 hoogtemeters overwonnen. Ik was moe, maar wel tevreden van de dag.
