Het is duidelijk geen zondag meer vandaag, dat voel je letterlijk en figuurlijk , als je buiten kijkt hangt er een grijze sluier die de zon verbergt, en de vrachtwagens verraden  dat het weekend voorbij is, toch vertrek ik vol goede moed naar Tours, al heeft mijn gps weer kuren, ik weet dat de afstand tussen Blois en Tours 54 km vogelvlucht is en voor Anita met de wagen betekent dat een afgelegde weg van 63 km, voor mij per fiets rekent mijn garmin uit dat ik 102 km moet fietsen, nu ik ben wel ingesteld om af een toe een toeristische uitstap te maken maar geef toe het dubbele van de kilometers dat is iets te veel van het goede. Ik stel de gps in op Amboise zowat ergens het midden tussen Blois en Tours en met de 33 km die hij voor mij uitrekent ben ik tevreden.

Al volg ik lange tijd de Loire toch is dit geen vlakke rit, af en toe geeft mijn toerist aan van de rechte baan af te wijken, schiet de hoogte in en laat mij genieten van een ritje tussen  de wijngaarden langs onverharde paden, het valt wel op dat deze onverharde paden met de wit rode tekens van de” lange af stands routes”.De vierkantshoeves hebben plaats gemaakt voor heuse kastelen die boven ons uit prijken, door  communicatie fout tussen mij en de garmin draai ik spontaan één van de kastelen op, waarop ik algauw mijn fout zag en dan maar een straatje verder ben ingedraaid. Op mijn weg kom ik voorbij tientallen wijnkelders uitgehouwen in de mergel , die allemaal uitnodigen om te degusteren .

In Amboise krijg ik een smsje van Anita dat zij een parking heeft niet ver van de bank waar wij verwacht worden, ik moet hier nog mijn “ carte bleu” halen, waarbij ik mijn gps opnieuw instel en rechtstreeks naar het gevraagde adres rij.

Terwijl Raf  vertrekt, maak ik de gps klaar om te rijden, Staf en Erna zijn reeds vertrokken. Ik kies vandaag voor de autosnelweg ik wil zo snel mogelijk een plaatsje vinden dicht bij de bank, waar ik moet zijn.

Eens Tours binnengereden is het heel druk verkeer, ik wil de tunnel niet inrijden dus krijg ik alle rode lichten  en er zijn er veel. Vrij vlot bereik ik de Boulevard Heurteloupe waar de bank zich bevind er is maar één ding, ik heb geen huisnummer van de bank, dat wordt dus zoeken en het is een hele lange Boulevard. Stapsgewijs geraken we maar verder en aan het eerste licht zie ik waarom , er is een betoging aan de gang. Ik kan er niet mee lachen we worden van de politie allemaal omgeleid en ja , waar naartoe? Na een drie kwartier rondrijden in een drukke stad had ik er genoeg van , de parkings die ik vond waren telkens te kort voor de moterhome en als ik een plakkaat “P” zag was het een ondergrondse, dat zou pas koud worden in de moterhome moest ik daar in rijden.

Ik probeer me te situeren en blijf zo dicht mogelijk in de buurt, iets verder buiten de stad zet ik me langs de appartementsblokken niet een te beste plaats maar we kunnen er met twee moterhomes staan en dat is in dit geval al een luxe. Ik kijk mijn gps na hoever ik van de bank verwijdert ben en met 3,4km vind ik dat het goed gelukt is.

Staf en Erna komen eraan gereden,ze wisten me te vertellen dat dit het verste punt was voor hun, ja met 60 à 70 km per dag, schiet het toch ook op hoor. Zij keren deze namiddag terug huiswaarts, maar wachten op Raf. Het wordt een gewoonte maar Raf is daar weer vrij snel, we maken ons klaar om samen per fiets naar de bank te gaan. Daar aangekomen bleek die  op maandag gesloten dus die inlichtingen hadden ze ons ook in Roncq kunnen geven. Terug bij de moterhomes nemen we afscheid van onze vrienden, zwaaien nog eens . En zien morgen wel verder……

Bijlagen:
map_erna_260.JPG (23.4 KB)   
map_erna_283.JPG (40.9 KB)   
map_erna_286.JPG (33.9 KB)   
map_erna_355.JPG (34.5 KB)   
map_erna_399.JPG (38.3 KB)   
map_erna_405.JPG (35.3 KB)   
map_erna_410.JPG (18.7 KB)